Aydınlanma

Aydınlanma Çağı, 17. yüzyılın sonlarından 18. yüzyılın sonlarına kadar olan dönemde Avrupa ve Kuzey Amerika’da yaşanmış bir düşünce devrimidir. Bu çağın başlangıcı olarak genellikle 17. yüzyılın son çeyreği kabul edilirken, bitiş tarihi olarak 18. yüzyılın son çeyreği belirtilir.

"Sen yazmasan, ben yazmasam, biz yazmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?" sözleriyle Nazım Hikmet, toplumsal değişim ve aydınlanma için bireylerin çaba sarf etmelerinin önemini vurgulamaktadır.

Işık akısının artması durumunda şu etkiler gözlemlenir: 1. Aydınlanma şiddeti artar: Işık akısı, birim yüzeye dik düşen ışık miktarını ifade eder. 2. Işık kaynağının etkisi daha belirgin hale gelir: Parlak bir ışık kaynağı daha fazla ışınım yapar ve bu da çevresindeki nesnelerin daha net ve parlak görünmesini sağlar. 3. Enerji tüketimi artar: Işık akısının yüksek olması, daha fazla enerji harcanmasına neden olabilir.

Thomas Paine, Aydınlanma Çağı ve liberalizm akımlarına mensuptur.

Aydınlanmanın parolası, Immanuel Kant'ın "Aydınlanma nedir?" sorusuna verdiği yanıtta yer alır: "Aklını kendin kullanmak cesaretini göster!" (Sapere Aude!).

Voltaire kelimesi, Fransız yazar ve filozof François Marie Arouet'in takma adıdır. Voltaire olmak ifadesi, muhtemelen bu kişinin fikirlerine ve değerlerine sahip olmak anlamında kullanılmaktadır. Voltaire, Aydınlanma hareketine büyük katkı sağlamış, din ve ifade özgürlükleri ile insan hakları konularında önemli düşünceler ortaya koymuştur.

Akıl Çağı'nın bazı temsilcileri: John Locke. René Descartes. Gottfried Wilhelm Leibniz. Thomas Hobbes. Baruch Spinoza. Immanuel Kant. Jean-Jacques Rousseau. Voltaire. David Hume. Montesquieu. Bu dönem, 17. ve 18. yüzyıllarda Batı toplumunda rasyonel düşüncenin eski, geleneksel varsayımlardan kurtarılmasını amaçlayan bir düşünsel gelişimi kapsar.

Ahlaki açıklık, felsefeci Susan Neiman'ın "Ahlaki Açıklık: Yetişkin İdealistler İçin Bir Kılavuz" adlı kitabında ele aldığı bir kavramdır. Neiman'a göre ahlaki açıklık, ahlaki gücün sağa bırakılamayacak bir kaynak olduğunu ve insan onurunun, insanî kahramanlığın, Aydınlanma'nın hafife ve alaya alınmasına karşı bu değerlerin özgürlükçü bir ruhla canlandırılması gerektiğini ifade eder. Ayrıca, kötülük ve iyilik dilinin sömürülmeye açık olduğunu, bu dilin bililmesi, inceltilmesi ve keskinleştirilmesi gerektiğini savunur. Kitap, hem sağın ahlaki hegemonyasına hem de soldaki sinizme bir isyan olarak da yorumlanabilir.

Kant, aydınlanmayı insanın kendi aklını kullanma cesareti olarak gördüğü için önemli görmektedir. Kant'a göre aydınlanmanın diğer önemli yönleri şunlardır: Eğitim: Aydınlanmada eğitimin rolü büyüktür; bireyin düşünme kapasitesini etkin bir şekilde kullanabilmesi için uygun bir eğitime ihtiyacı vardır. Özgürlük: Aydınlanmanın tek gerekli ve yeterli ön koşulu özgürlüktür. Ahlaki gelişim: Aydınlanma, bireyin ahlak yasalarına uygun olarak yaşaması ve böylece mutluluğu hak etmesi için gereklidir.