Arkeologiya

İvriz kabartması, Geç Hititler dönemine aittir.

Üst Paleolitik dönemden itibaren üretimi artan bazı aletler şunlardır: Dilgiler ve mikrolitler. Kemik ve boynuzdan yapılan aletler. Sırtlı dilgicikler. Ayrıca, bu dönemde sanatsal ve süs objelerinin üretiminde de artış gözlemlenmektedir.

Kadıköy Hipodromu olarak belirtilen bir yapı bulunmamaktadır. Ancak, İstanbul Hipodromu'nun (Büyük Hipodrom) inşası M.S. 2. yüzyılda Roma İmparatoru Septimus Severus döneminde başlamış ve M.S. 4. yüzyılda Roma’nın başkentini İstanbul’a taşıyan İmparator Konstantin döneminde tamamlanmıştır. Hipodrom, Bizans döneminde at yarışları, gladyatör dövüşleri ve çeşitli eğlenceler için kullanılmıştır. Günümüzde hipodromun bazı kalıntıları, Sultanahmet Meydanı olarak bilinen alanda yer almaktadır.

Zigguratlar 7 katlı olarak inşa edilmiştir, çünkü bu yapı, Mezopotamya'da Sümerler, Babilliler ve Asurlular tarafından tanrılarına daha yakın olmak ve onlarla iletişim kurabilmek amacıyla kullanılan dini bir sembol olarak kabul edilmekteydi.

Zigguratlar 7 katlı olarak inşa edilmiştir, çünkü bu yapı, Mezopotamya'da Sümerler, Babilliler ve Asurlular tarafından tanrılarına daha yakın olmak ve onlarla iletişim kurabilmek amacıyla kullanılan dini bir sembol olarak kabul edilmekteydi.

Hititlerde kaya mezarları, ölü gömme ritüellerinin bir parçası olarak yapılmıştır. Ayrıca, kaya mezarlarının dayanıklı ve güvenli yapılar olması da tercih edilme nedenlerinden biridir.

Lolan Güzeli mumyası, önemli birkaç nedenle tarih ve bilim dünyası açısından büyük bir keşif olarak kabul edilir: 1. Olağanüstü Koruma: Mumya, 3800 yıl öncesine rağmen neredeyse hiç deformasyon olmadan korunmuş durumdadır. 2. Genetik Köken: Yapılan DNA testleri, Lolan Güzeli'nin %100 Türk kökenli olduğunu göstermiştir. Bu, onun Türklerin atalarından biri olabileceğini düşündürmektedir. 3. Mumyalama Tekniği: Mumyalama işlemi, antik Mısır'daki yöntemlerden farklı olarak iç organlar alınmadan gerçekleştirilmiştir. Bu, daha ileri düzeyde bir mumyalama tekniği olduğunu ortaya koyar. 4. Kültürel ve Tarihi Değer: Lolan Güzeli, o dönemin giyim tarzı, sağlık anlayışı ve göç yolları hakkında önemli bilgiler sunmaktadır.

Çatalhöyük'ün Neolitik Dönem'den Erken Bronz Çağı'na kadar olan geçmişi yaklaşık 9500 yıldır.

En eski imza olarak kabul edilen belge, MÖ 3100 yılına tarihlenen bir Sümer kil tabletidir.

Şanidar Mağarası'nda on Neandertal kalıntısı bulunmuştur.

Yunanistan'ın Türkiye'ye iade ettiği eserler, Lidya medeniyetine ait 1055 adet antik sikkedir.

Tieium Antik Kenti, Miletoslular uygarlığına aittir.

Bademağacı Höyüğü'nde farklı dönemlerde çeşitli topluluklar yaşamıştır: Erken Neolitik Çağ: Höyükteki ilk yerleşim, MÖ 7100-6100 yılları arasında gerçekleşmiştir. İlk Tunç Çağı: MÖ 2700-1900/1800 yılları arasında höyük, tahkimli bir yerel beylik merkezi olarak kullanılmıştır. Orta Tunç Çağı: Kısa süreli bir yerleşim sonrası bu dönem sona ermiştir. MS 500-600: Höyüğün zirvesinde küçük bir kilise inşa edilmiştir.

İlk gemi, M.Ö. 4000 yıllarında Eski Mısırlılar tarafından yapılmıştır.

Suluin Mağarası'nda şu bulgular elde edilmiştir: 1. Antik Yerleşim Kalıntıları: Mağarada Bronz ve Orta Çağ'a ait antik yerleşim alanı kalıntıları bulunmuştur. 2. Çanak Çömlek ve Taş Aletler: Kazı çalışmalarında çanak çömlek parçaları ve taş aletler çoğunluktadır. 3. Seramik ve Kemik Parçaları: Mağaranın su altındaki kısımlarında seramik ve kemik parçaları tespit edilmiştir.

İzmir Smyrna Agorası'nın hikayesi şu şekildedir: - Kuruluş: MÖ 4. yüzyılda Büyük İskender'den sonra kurulan Smyrna Antik Kenti'nin agorası, kentin idari, siyasi, adli ve ticari merkezi olarak hizmet vermiştir. - Deprem ve Yeniden İnşa: MS 178'de meydana gelen depremin ardından, Roma İmparatoru Marcus Aurelius'un destekleriyle agora yeniden inşa edilmiştir. - Kullanım Amaçları: Osmanlı döneminde agora, mezarlık ve namazgâh olarak kullanılmıştır. - Kazı Çalışmaları: Bölgedeki ilk kazı çalışmaları 1932'de gerçekleştirilmiş, 2007 yılından beri ise İzmir Katip Çelebi Üniversitesi adına Prof. Dr. Akın Ersoy'un başkanlığında devam etmektedir. - UNESCO Mirası: 2020 yılında UNESCO tarafından "İzmir Tarihî Liman Kenti" adıyla oluşturulan miras alanının bir parçası olarak Dünya Mirası Geçici Listesi'ne dahil edilmiştir.

Dolmenlerin sırrı, tarih öncesi dönemlerde kullanılan ve anıtsal mezar yapıları olarak kabul edilen bu yapıların işleviyle ilgilidir. Dolmenlerin temel amacı, ölülerin gömülmesi veya törensel amaçlar için kullanılmış olmalarıdır. Ayrıca, dolmenlerin üzerlerinin bir tümülüsle örtülmüş olması ve tavanlarına oyulmuş kaya resimleri gibi detaylar, bu yapıların gizemini artıran unsurlardır.

Salihli'nin eski hali, tarihinin çok eskilere dayandığı ve bölgenin antik dönemlerden beri yerleşim yeri olduğu bilinmektedir. Önemli tarihi yerleşim merkezleri arasında, Salihli'nin 7 km batısındaki Sardes antik kenti öne çıkar. Prehistorik döneme ait insan ve hayvan ayak izleri, Salihli-Demirci karayolu üzerinde ve Salihli-Akhisar karayolu üzerindeki Tekelioğlu Köyü'nde yer almakta olup, bu izlerin 250.000 yıllık oldukları tahmin edilmektedir. Genel olarak, Salihli'nin eski hali, zengin tarihi ve kültürel mirasıyla dikkat çekmektedir.

Sandık tipi mezar, açılmış bir mezar çukurunun etrafının taş dilimleriyle, rastgele taşlarla veya kerpiçle örülerek yapılmış mezar türünü ifade eder. Bu tür mezarların üstleri de genellikle aynı tür malzeme ile kapatılır.

Hadrianapolis'te yapılan kazı çalışmalarında şu bulgular ortaya çıkarıldı: 1. 2. yüzyıla ait sikke: Roma Dönemi'nde Hadrianapolis'te basılmış, Nehir Tanrısı betimli bir sikke bulundu. 2. 5. yüzyıla ait fibula: Arbalet tipinde, estetik amaçlı kullanılan bir süs eşyası olan fibula. 3. 1500 yıllık bronz filtre: İçeceklerin posasını ayırmak için kullanılan bir filtre.