Arkeologiya

Çatalhöyük'te kadın ve erkeklerin yan yana gömülmesi, toplumsal cinsiyet eşitliğinin bir göstergesi olarak yorumlanmaktadır. Ayrıca, bu uygulama, toplumun yaşlı üyelerine özel bir saygı göstergesi olarak, kafaları çıkarılmış başsız iskeletlerin bulunmasıyla da ilişkilendirilmektedir.

Etenna antik kentinde Pisidya halkı yaşamıştır.

Truva'nın gerçek yeri, Çanakkale'nin güneybatı ucunda, Hisarlık Tepesi olarak adlandırılan bir tepe üzerinde yer almaktadır.

Çorum'da 4 adet Hitit kaya mezarı bulunmaktadır.

Gümüşhane Krom Antik Kenti'nde Osmanlı dönemi öncesinde çeşitli medeniyetlere ait insanlar yaşamıştır. Osmanlı döneminde ise bölgede Rumlar ve Türkler ağırlıklı olarak yaşamaktaydı. 1923 yılında gerçekleşen nüfus mübadelesi sonrası demografik yapı sadeleşmiş ve bölge sınırlı sayıda Türkün yaşadığı bir yer haline gelmiştir.

Van'da 5 tane antik kent bulunmaktadır. Bunlar: 1. Tuşpa (Van Kalesi); 2. Rusahinili (Toprakkale); 3. Sardurihinili (Çavuştepe); 4. Vostan (Gevaş); 5. Alniunu (Karagündüz Höyüğü).

Kaya mezar ve kuyu mezar arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Kaya Mezar: Ana kayaya oyularak yapılan, genellikle tek veya çok odadan oluşan mezarlardır. 2. Kuyu Mezar: Oval veya dikdörtgen şeklinde, taştan inşa edilmiş, yukarıdan girişi olan mezarlardır.

Taşlıyazı Köyü Höyüğü iki farklı bölgede bulunmaktadır: 1. Ağrı: Taşlıçay ilçesi, Hürriyet Mahallesi'nde yer almaktadır. 2. Adıyaman: Besni ilçesinde bulunmaktadır.

Isparta'nın en büyük kazı alanı, Yalvaç ilçesinde bulunan Pisidia Antiokheia Antik Kenti'dir.

Eski Türklerin mezarları höyük şeklinde çünkü bu, Türk ve Altay kültüründe kutsal mezar ve türbe anlamına gelen "kurgan" geleneğinin bir parçasıdır. Kurganlar, genellikle yığma tepeler ve höyükler şeklinde olup, devlet yöneticisi olanlar gibi ulu ve kutlu kişilerin gömüldüğü yerlerdir.

Mersin'in Aydıncık ilçesinin tarihi, antik döneme kadar uzanmaktadır. Aydıncık, antik çağda Celenderis, Kelenderis veya Gilindire olarak adlandırılmıştır. Selçuk Üniversitesi tarafından ilçede yapılan kazılarda, Aydıncık'ın tarihinin Hititler dönemine kadar dayandığı belirlenmiştir.

En eski yazılı belge, M.Ö. 3500 yıllarına tarihlenen Sümer Kiş Tableti olarak kabul edilmektedir.

Malatya Arslantepe Höyüğü'nde geç Kalkolitik Dönem'den Demir Çağı'na kadar birçok medeniyet yaşamıştır. Bu medeniyetler arasında: Sümerler, Akadlar, Babiller; Hititler, Asurlular, Aramiler; Romalılar ve Bizanslılar bulunmaktadır.

Ergani'nin tarihi 9000 yıl öncesine dayanmaktadır.

Te'omim Mağarası'nda yapılan kazılarda şu bulgular ortaya çıkarıldı: 1. Roma Dönemi Yağ Lambaları: Mağaranın her yerine yerleştirilmiş 120'den fazla korunmuş yağ lambası. 2. Silahlar ve Çanak Çömlek: Derin yarıklarda ve köşelerde saklanmış silahlar, baltalar ve çanak çömlek parçaları. 3. İnsan Kafatasları: Mağarada üç insan kafatası bulundu. Bu buluntular, mağaranın ezoterik dini kült faaliyetleri için kullanılmış olabileceğini düşündürmektedir.

Dmanisis Gora'da kimlerin yaşadığı tam olarak bilinmemekle birlikte, antik bir yerleşim yeri olduğu ve savunma amaçlı kullanıldığı düşünülmektedir. Araştırmacılar, Dmanisis Gora'nın mobil pastoral gruplarla etkileşimler sonucu büyüdüğünü ve dış yerleşiminin mevsimsel olarak genişleyip daraldığını hipotezlemektedir. Yerleşimde yapılan kazılarda seramik, kömürleşmiş tohumlar ve domuz kalıntıları gibi bulgular ortaya çıkarılmıştır, bu da burada kendine yeten ve sıkı sıkıya bağlı bir topluluğun yaşadığını göstermektedir.

Babiller, silindir mühürler kullanmışlardır. Bu mühürler, silindir şeklindeki bir valf üzerine oyulmuş semboller ve desenler içerirdi.

Ekrem Akurgal'ın okunması önerilen bazı kitapları şunlardır: 1. "Anadolu Uygarlıkları". 2. "Hatti ve Hitit Uygarlıkları". 3. "Doğu ve Batı: Mezopotamya Yunan Sanatının Kaynağı". 4. "Eski İzmir 1: Yerleşme Katları ve Athena Tapınağı". 5. "Türkiye'nin Kültür Sorunları".

Piramitler içinde "yarasa" olarak bahsedilen yapının, Kızıl Piramit olduğu düşünülmektedir. Kızıl Piramit, pürüzsüz bir yüzeye sahip ve güneş kızıllığında tonlar barındıran bir yapıdır.

El çizimi, insanlık tarihinin çok eski dönemlerine kadar uzanmaktadır. İlk el çizimleri, M.Ö. 30.000 yıllarına tarihlenen taş devri duvar resimlerinde bulunmuştur.