Anatomiyal

Diyaframın altında karın boşluğuna ait organlar bulunur. Bu organlardan bazıları şunlardır: karaciğer; sağ böbrek ve böbreküstü bezi (sağ kubbe için); dalak, mide fundusu ve sol böbrek (sol kubbe için).

Bronşiollerin görevi gaz değişimi değildir. Bronşioller, akciğerlerdeki hava yolları olup, mukozalarında kıkırdak veya bez içermezler. Gaz değişimi, respiratuar bronşiyoller, alveol kanalları ve alveol keselerinde gerçekleşir.

Evet, lenfoid ve lenfatik sistem aynıdır. Lenfatik sistem veya lenfoid sistem, omurgalılarda dolaşım sistemi ve bağışıklık sistemi'nin bir parçası olan bir organ sistemidir. Bu sistem; geniş bir lenf ağından, lenfatik damarlardan, lenf düğümlerinden, lenfatik veya lenfoid organlardan ve lenfoid dokulardan oluşur.

Farinks (yutak), aşağıdaki organlara geçiş sağlar: Yemek borusu (özofagus). Gırtlak (larinks). Ayrıca, nazofarenks aracılığıyla her bir orta kulak boşluğuna işitsel (östaki) tüplerle bağlanır.

Evet, bulbus ve duodenum aynı şeyi ifade eder. Duodenum, ince bağırsağın ilk ve en kısa bölümüdür.

Karın boşluğunda bulunan bazı organlar: Sindirim sistemi organları: mide, ince bağırsak, kalın bağırsak, karaciğer, safra kesesi, pankreas. Boşaltım sistemi organları: böbrekler, böbrek üstü bezleri. Üreme sistemi organları: kadınlarda yumurtalıklar ve rahim, erkeklerde prostat ve testisler.

Gırtlağın animasyondaki işlevi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, gırtlağın insan vücudundaki başlıca işlevleri şunlardır: Ses üretimi. Solunum. Yutma. Koruma.

Ağız boşluğunda bulunan bazı organlar: Dişler. Dil. Tükürük bezleri. Ağız boşluğunun bölümleri: Vestibulum oris. Cavitas oris propria.

İnsanın kalbinin sol tarafta olmasının birkaç nedeni vardır: Vücut dengesini sağlamak. Organların yerleşimi. Gelişim süreci. Ayrıca, kalbin sol tarafında, oksijen açısından zengin kanı vücuda pompalayan sol karıncık (ventriculus sinister) diğer odacıklardan daha büyük ve kuvvetlidir.

Destek ve hareket sisteminin bileşenlerini gruplandırırken kullanılan ölçütler şunlardır: Yapı: Kemikler: Uzun, kısa ve yassı kemikler olarak sınıflandırılır. Eklemler: Oynar, yarı oynar ve oynamaz eklemler olarak ayrılır. Kaslar: Çizgili (iskelet), düz ve kalp kasları olarak gruplandırılır. Görev: Kemikler: Destek, koruma, hareket ve mineral depolama gibi işlevlere sahiptir. Eklemler: Hareket yeteneklerine göre sınıflandırılır; oynar eklemler serbest hareket ederken, oynamaz eklemler hareket etmez. Kaslar: Hareket sağlama, dolaşım ve ısı üretimi gibi görevler üstlenir.

Erkek gonadları testislerdir. Testisler, gövdenin tabanında, kasıklar arasında scrotum kesesi içinde bulunur. Testislerin işlevleri: erkek üreme hücresi (sperm) üretimi; androjen hormonu üretimi. Esas olarak testislerin intertisiyel leydig hücrelerinden salgılanan androjenlerin en önemlisi testosterondur. Testosteron hormonunun bazı görevleri şunlardır: Erkek dış üreme organlarının büyümesi ve gelişmesini sağlar. Erkeklerdeki seksüel davranışların yerine getirilmesini sağlar. Vücutta kılların dağılımını sağlar. Protein yapımı ve kasların gelişmesini sağlar. Sperm yapımı ve üreme sisteminin salgı bezlerinin gelişimini sağlar.

Medial kondil, diz ekleminde femur kemiklerinin iç kısmında yer alan ve dizin stabilitesini sağlamak için önemli bir rol oynayan bir çıkıntıdır. Başlıca işlevleri: Dizin iç kısmındaki uyumu destekler ve medial menisküs ile medial kollateral bağ gibi yapılarla ilişkilidir. Dizin kıvrılma ve düz uzatma hareketlerini mümkün kılar. Yükün daha geniş bir alana yayılmasını sağlar, böylece kıkırdak yüzeylerin korunmasına yardımcı olur. Medial kondilde oluşabilecek hasarlar veya sorunlar, diz fonksiyonlarını olumsuz etkileyebilir ve ağrıya neden olabilir.

Kalçada birleşen üç kemik, ilium, ischium ve pubis olarak adlandırılır. Bu kemikler, ergenlik döneminde kıkırdak dokusu ile birbirine bağlanır. Kalça eklemini oluşturan bu kemikler, "top-yuva" tipi bir yapı oluşturur.

Gözyaşı bezi, üst göz kapağının altında, kaş kemiğinin altında yer alır. Bu bez, gözyaşı üreterek gözün yüzeyini nemli ve temiz tutmaya yardımcı olur.

Akciğerler, solunum sistemi ile birlikte çalışır. Akciğerlerin çalıştığı bazı organlar ve sistemler: Diyafram: Nefes alma sürecine yardımcı olan bir kas. Kaburgalar: Akciğerleri koruyan göğüs kafesinin bir parçası. Trakea (soluk borusu): Havanın akciğerlere ulaşmasını sağlar. Bronşlar: Trakeadan gelen havayı akciğerlerin içine taşır. Alveoller: Gaz alışverişinin gerçekleştiği küçük hava kesecikleri. Kan damarları: Oksijenin kana ve karbondioksitin kandan taşınmasını sağlar.

L4 ve L5 omurları, bel bölgesinin önemli bir parçasıdır ve birkaç önemli işlevi yerine getirirler: Hareket ve ağırlık taşıma: L4 ve L5 omurları, bel bölgesinde hareket etmeye yardımcı olur ve vücudun ağırlığını taşır. Spinal sinirler: Bu omurlar arasındaki diskler, bacaklarda hareket ve his için gerekli olan spinal sinirleri korur. Faset eklemler: Omurları stabilize eder ve hareket imkanı sağlar. L4 ve L5 omurlarında meydana gelen bazı sorunlar: Bel fıtığı: L4-L5 bel fıtığı, sinir köklerine baskı yaparak bacaklarda ağrı, uyuşma ve kuvvetsizliğe yol açabilir. Spinal stenoz: Omurilik kanalının daralması, sinirlerin sıkışmasına ve ağrıya neden olabilir. Bu nedenle, L4 ve L5 omurlarının sağlığı, genel sırt ve vücut fonksiyonları için kritik öneme sahiptir.

Dalız, iç kulakta bulunur. İç kulakta dalız, salyangoz ve yarım daire kanalları bulunur. Dalız, oval pencereden gelen ses dalgalarını salyangoza iletir.

Os coxae (kalça kemiği), üç kemikten oluşur: 1. Os ilium: Corpus ossis ilii: Kemiğin diğer kalça kemikleriyle birleşen, nispeten kalın ve dar olan distal'deki gövde kısmıdır. Ala ossis ilii: Sacrum ile eklemleşen, yassı ve geniş olan kısımdır. 2. Os ischii: Corpus ossis ischii: Kemiğin gövdesini oluşturur ve acetabulum'un oluşumuna katılır. Ramus ossis ischii: Symphysis pelvina'nın oluşumuna katılan medial bölümdür. 3. Os pubis: Corpus ossis pubis: Acetabulum'un oluşumuna katılan ve diğer kalça kemikleriyle birleşen bölümdür. Ramus cranialis ossis pubis: Foramen obturatum'un önünden acetabulum'a kadar uzanan bölümdür. Ramus caudalis ossis pubis: Karşı tarafın aynı isimli kemiği ile birleşerek, symphysis pelvina'nın ön kesimini oluşturur.

Kalın bağırsağın en önemli organı olarak kolon gösterilebilir. Kolon, sindirilemeyen maddeden temel besinleri ve kalan suyu çıkarmakla görevlidir. Kalın bağırsağın diğer önemli bölümleri şunlardır: Çekum: Sindirimde görev alır ve apandisit bu bölümden gelişir. Rektum: Dışkılar için geçici bir depolama alanı görevi görür. Anüs: Dışkının vücuttan dışarı atıldığı dış geçittir.

Olekranona (dirsek çıkıntısına) bağlanan kas, triceps brachii kasının tendonudur. Olekranon, aynı zamanda dirsek ekleminin hareketinde rol oynayan kaslar, tendonlar ve bağlar için bir bağlantı noktası görevi görür.