Omurga

Vertebra korpus yüksekliği, omurgadaki tek bir omurga kemiğinin (vertebra) boyutunu ifade eder. Bu ölçüm, omurganın anatomik yapısını ve buna bağlı olarak omurga sağlığını anlamak için kullanılır. Normal vertebra korpus yüksekliği, yetişkin bir insanda ortalama 1,5 ila 2 santimetre arasındadır. Vertebra korpus yüksekliğindeki değişiklikler, omurga deformiteleri, disk hasarları, kemik erimesi gibi durumların belirlenmesine yardımcı olabilir.

Kifoskolyoz ve kifoz aynı şey değildir; kifoskolyoz, hem kifoz (omurganın kamburlaşması) hem de skolyoz (omurganın yana doğru eğrilmesi) ile karakterize bir hastalıktır. Kifoz, omurganın normalden fazla öne doğru eğrildiği bir durumdur. Kifoskolyoz, genellikle ciddi vakalarda, doğuştan gelen hastalıklarda veya travmalara bağlı olarak gelişebilir. Her iki durumun da erken teşhis edilmesi ve uygun tedaviye başlanması önemlidir.

Lomber lordoz, bel omurlarının normalden fazla öne eğilmesi durumudur. Normalde, bel omurları bir miktar öne eğilir, bu da belin hafifçe kavisli olmasını sağlar. Lomber lordozun bazı nedenleri: yanlış duruş; uzun süreler oturma; aşırı kilo; gebelik; kaslarda meydana gelen dengesizlikler; travma ve yaralanmalar. Lomber lordozun bazı belirtileri: bel ağrısı; hareket kısıtlılığı; duruş bozukluğu; kas gerginliği; yorgunluk. Tedavi, egzersiz, ilaç, korse kullanımı ve ileri vakalarda cerrahiyi içerir.

Sırt boyunca uzanan kemik yapısı omurga olarak adlandırılır. Omurga, 7 adet servikal vertebra (boyun omuru), 12 adet torakal vertebra (sırt omuru), 5 adet lomber vertebra (bel omuru), 5 sakral vertebra ve 4 adet koksal vertebra (kuyruk sokumu) olmak üzere 33-34 adet kemikten oluşur.

Servikal vertebra, insan omurgasının boyun kısmını oluşturan ilk yedi omurdur. C1’den C7’ye kadar isimlendirilen bu omurların bazı işlevleri şunlardır: Omuriliği korumak; Başı desteklemek ve hareket sağlamak; Vertebral arterlere geçit sağlamak. Bu bölgedeki bir bozukluk, boyun ağrısının yanı sıra kollarda uyuşma, baş ağrısı, baş dönmesi ve kas güçsüzlüğü gibi şikayetlere de neden olabilir.

Sakrum ağrısının bazı nedenleri: Uzun süre oturma veya ayakta durma. Travma, düşme, kazalar. Bacak boyu eşitsizliği. Hamilelik ve doğum. Skolyoz gibi omurga eğrilikleri. Eklem üzerinde dengesiz yük dağılımına neden olan yürüyüş ve duruş bozuklukları. Temas sporları, ağır kaldırma veya güç gerektiren işler. Romatizmal hastalıklar (örneğin, ankilozan spondilit). Eklem kıkırdağının aşınması sonucu meydana gelen kireçlenme. Hızlı kilo artışı, obezite. Daha önce geçirilen kalça veya omurga ameliyatları. Sakrum tümörleri. Sakrum ağrısı ciddi bir sağlık sorununun belirtisi olabilir; bu nedenle, doğru teşhis ve tedavi için bir uzmana başvurulması önerilir.

Skolyoz ağrısı, omurganın eğriliğinin yeri ve şiddetine bağlı olarak farklı bölgeleri etkileyebilir. Torasik (göğüs) bölgesindeki eğrilikler, sırtın orta kısmında ağrıya yol açabilir. Lomber (bel) bölgesindeki eğrilikler, bel ve kalça bölgesinde ağrıya neden olabilir. Cervikal (boyun) bölgesindeki eğrilikler, sinir sıkışmasına yol açarak kollara ve üst ekstremitelere yayılan ağrıya sebep olabilir. Şiddetli skolyoz vakalarında omurgadaki baskıya bağlı olarak sinir sıkışmaları meydana gelebilir ve bu da bacaklarda uyuşma ve ağrıya yol açabilir. Skolyoz ağrısı yönetilebilir bir durumdur.

Omurilik ve omur arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Omur: Omurga, 23 tanesi hareketli ve 10 tanesi hareketsiz olmak üzere 33 farklı kemikten oluşur. Omurilik: Omurganın içinde yer alır ve aslında merkezi sinir sisteminin hayati değere sahip olan, en önemli parçasıdır.

İnsan iskeletinde 33-34 adet omur bulunur. Bu omurlar beş bölgeye ayrılır: 7 boyun omuru (servikal vertebra); 12 sırt omuru (torasik vertebra); 5 bel omuru (lomber vertebra); 5 sakral omur (sakral vertebra); 4 kuyruk omurları (koksiks).

33 omurun isimleri, bulundukları bölgelere göre şu şekildedir: Boyun omurları (7 adet): C1 (Atlas); C2 (Aksis); C3-C7. Göğüs omurları (12 adet): T1-T12. Bel omurları (5 adet): L1-L5. Sakrum (5 adet omurun birleşmesiyle oluşur): S1-S5. Kuyruk sokumu (4-5 adet omurun birleşmesiyle oluşur): Co1-Co5.

Servikal ve torakal vertebra, omurgayı oluşturan 33-34 kemikten her birine verilen "omur" (vertebra) isminin, bulundukları bölgeye göre aldığı isimlerdir. Servikal vertebra (boyun omurları). Torakal vertebra (göğüs omurları). Omurgada ayrıca 5 adet bel omuru (lumbal vertebra), 5 sakral vertebra (sakrum) ve 4 koksigeal (koksiks) vertebra bulunur.

Lomber bölge, omurganın bel kısmını ifade eder ve genellikle L1'den L5'e kadar numaralandırılan omurları içerir. Sakral bölge ise, lomber bölgenin hemen altında yer alır ve 5 sakral omurdan oluşur. Bu bölgeler, vücut ağırlığının büyük bir kısmını taşır ve en fazla hareketi sağlayan yerlerdendir.

Trapezius kası, protuberentia occipitalis externa, lig. nuchae, tüm torakal vertebraların processus spinosusları ve ligamentum supraspinaleden başlar. Bu nedenle, trapezius kası boyun ve üst omurga segmentlerinde başlar.

Omurilik (medulla spinalis), sinir sistemine ait olup omurga kanalı içinde bulunur.

Paravertebral ağrı, omurganın yanında yer alan ve dik durmayı sağlayan kasların, çeşitli nedenlerden ötürü normalden fazla şekilde kasılı kalması sonucu ortaya çıkar. Paravertebral ağrının bazı nedenleri: spondilit; osteoporoza bağlı sırt ağrıları; bel ve boyun fıtıkları; mekanik ağrılar. Tedavi yöntemleri arasında kas gevşetici ve ağrı kesici ilaçlar, spazm olan kas içine lokal anestezik enjeksiyonu yer alabilir.

Arka kafatası kemikleri şunlardır: Oksipital kemik (ense kemiği). Temporal kemikler (şakak kemikleri). Ayrıca, sfenoid kemik de kafatasının orta kısmında yer alır ve arka kafatası kemikleriyle bitişiktir.

Lumbar ve diğer intervertebral disk bozuklukları ile radikülopati şu şekilde açıklanabilir: İntervertebral disk bozuklukları. Radikülopati. Radikülopati, servikal bölge, torakal ve lomber bölgelerde farklı semptomlarla kendini gösterebilir. Lumbar radikülopati. Servikal radikülopati. Torakal radikülopati. Radikülopati belirtileri, sıkışan sinirin yerine göre değişiklik gösterebilir. Radikülopati şüphesi olan hastalar öncelikle fizik tedavi ve rehabilitasyon, beyin ve sinir cerrahisi veya ortopedi uzmanlarına başvurabilirler.

Sarılma yastıkları genellikle sağlıklıdır, ancak bazı durumlarda sağlık riskleri taşıyabilir. Örneğin, köpük dolgulu yastıklar toluene VOC (Valotile organic compound) maddesi içerebilir ve bu madde sağlığa zararlıdır. Sağlıklı bir sarılma yastığı seçerken dikkat edilmesi gerekenler: Malzeme: Anti-bakteriyel ve anti-alerjik malzemeler tercih edilmelidir. Nefes alabilirlik: Yastığın nefes alabilir olması, baş ve boyun bölgesindeki terlemeyi önler. Özetle, sağlıklı bir sarılma yastığı seçmek için malzeme ve nefes alabilirlik gibi faktörlere dikkat edilmelidir.

Kalbin arka tarafında diyafram kası bulunur. Ayrıca, kalbin arkasında akciğerler yer alır, ancak bunlar kalbin arka tarafında değil, her iki tarafında da bulunur.

L5 bölgesinde sorun olması durumunda çeşitli sağlık problemleri ortaya çıkabilir: 1. Omurga Problemleri: L5-S1 omurga segmentindeki sorunlar, bel fıtığı, disk hernisi veya dejeneratif değişiklikler gibi durumlara yol açabilir. 2. Ağrı ve Rahatsızlık: Bu bölgedeki problemler, bel ve bacaklarda ağrı, sertlik, yanma, uyuşma veya karıncalanma gibi belirtilere neden olabilir. 3. Fonksiyonel Bozukluklar: Sinir köklerine baskı, kas spazmları, yürürken zorlanma, kalçada ağrı ve cinsel işlev sorunları gibi durumlara yol açabilir. Bu tür semptomlarla karşılaşıldığında bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.