Organlar

Dolaşım sistemini oluşturan yapı ve organlar ile görevleri şu şekildedir: Kalp. Damarlar: Atardamarlar (arterler). Toplardamarlar (venler). Kılcal damarlar. Kan: Plazma. Alyuvarlar. Akyuvarlar. Trombositler.

Dalak, karın boşluğunun sol üst kısmında, kaburgaların hemen altında ve mideye yakın bir konumda yer alır. Sol böbreğin üstünde, diyaframın altında bulunur.

Otopsi sırasında kesilen organlar, otopsi türüne ve yapılma amacına göre değişiklik gösterebilir. Adli otopside genellikle şu organlar kesilir: Beyin: Kafatasından çıkarılarak incelenir. Akciğerler: Bronşlar ayrıldıktan sonra kesilir ve seri kesitlere tabi tutulur. Kalp: Kanın akış yönünde açılır. Karaciğer: İncelenir ve doku örnekleri alınır. Böbrekler: Korteks, medulla ve pelvis incelenecek şekilde kesilir. Mide ve bağırsaklar: Duvar katları incelenir, anormal görünen bölgelerden örnek alınır. Ürogenital organlar: Kadın otopsilerinde uterus, tüpler ve overler çıkarılır. Klinik otopside ise yalnızca vücudun belirli bölümleri açılır ve doğal ölüm nedeni belirlenir. Otopsi işlemleri, uzman adli tıp görevlileri ve patologlar tarafından standart tıbbi ve adli protokollere uygun şekilde yapılır.

İnsan vücudundaki 12 ana organ sistemi şunlardır: 1. Dolaşım Sistemi: Kalp, kan ve kan damarları. 2. Sindirim Sistemi: Ağız, mide, bağırsaklar, rektum, karaciğer ve pankreas. 3. Endokrin Sistem: Hipofiz bezi, epifiz bezi, timus, yumurtalıklar, testisler ve tiroid bezi. 4. Örtü Sistemi: Cilt, tırnaklar, saç ve ter bezleri. 5. Kas Sistemi: İskelet kası, düz kas ve kalp kası. 6. Gergin Sistem: Beyin, omurilik ve sinirler. 7. Üreme Sistemi: Testisler, skrotum, penis, vas deferens ve prostat (erkekler için); yumurtalıklar, rahim, vajina ve meme bezleri (kadınlar için). 8. Solunum Sistemi: Akciğerler, burun, trakea ve bronşlar. 9. İskelet Sistemi: 206 kemik, eklem, bağ, tendon ve kıkırdak. 10. İdrar Boşaltım Sistemi: Böbrekler, idrar kesesi, üretra ve üreterler. 11. Lenfatik Sistem: Lenf damarları, lenf düğümleri, timus ve dalak. 12. Duyusal Sistem: Göz, kulak, burun, dil ve deri.

Alkolün en çok zarar verdiği organlar şunlardır: Karaciğer: Alkol, karaciğerde yağ birikimi, hepatit ve siroza yol açabilir. Beyin: Alkol, beyin hücrelerine zarar verir ve bunama gibi nörolojik bozukluklara neden olabilir. Kalp: Aşırı alkol tüketimi, kalp kasını zayıflatır ve kalp yetmezliği riskini artırır. Sindirim Sistemi: Mide ve bağırsakları tahriş ederek gastrit, ülser ve pankreatit gibi hastalıklara neden olabilir. Pankreas: Alkol, pankreasta iltihaplanmaya yol açabilir. Ayrıca, alkol bağışıklık sistemini zayıflatarak enfeksiyonlara ve kanser gelişimine duyarlılığı artırabilir.

Epilepsi (sara) hastalığında beyindeki sinir hücreleri etkilenir. Epilepsi nöbetleri sırasında etkilenen organlar ve sistemler: Beyin: Nöbetler, beynin hangi bölgesinin etkilendiğine bağlı olarak farklı şekillerde görülebilir. Kaslar: Kontrolsüz kas kasılmaları ve istemsiz hareketler meydana gelir. Bağırsak ve mesane: Kontrol kaybı, idrar kaçırma ve salya akması gibi durumlar görülebilir. Duyu organları: Görme, işitme ve koku duyumunda bozukluklar ortaya çıkabilir. Diğer sistemler: Aşırı terleme, mide bulantısı ve nefes alıp vermede düzensizlik gibi belirtiler de nöbet sırasında veya sonrasında görülebilir.

Antrum, vücutta bulunan belirli organ veya bölgelere atıfta bulunan, genel bir boşluk veya oda anlamına gelen bir terimdir. Antrumun bulunduğu bazı yerler: Mide: Pilorik antrum veya gastrik antrum olarak da bilinir, midenin daha dar bölümü olan pilorun geniş kısmını oluşturur. Kafatası: Mastoid antrum, kafatasının zamansal kemiğinde, orta kulak ile temas halinde olan bir boşluktur. Sinüsler: Maksiller antrum veya antrum of Highmore, maksiller sinüs olarak da bilinen, üst çenedeki bir boşluktur. Yumurtalıklar: Antrum follicularum, yumurtalığı çevreleyen epiteldeki boşluktur. Ayrıca, antrum, omurgasızlarda dişi lepidoptera genital organlarındaki bir yapıyı da ifade edebilir.

Dalak, tehlikeli bir organ olarak değerlendirilmez; ancak dalakla ilgili bazı durumlar ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Dalakla ilgili tehlikeli olabilecek durumlardan bazıları şunlardır: Dalak büyümesi (splenomegali). Dalak yırtılması. Dalak enfeksiyonları. Otoimmün hastalıklar. Dalakla ilgili sağlık sorunları, hastalıklar ve cerrahi müdahaleler hakkında bilgi sahibi olmak vücut sağlığını koruma adına önemli bir adım olacaktır.

İnsan vücudunun bazı organlarının görevleri: Beyin: Vücudun kontrol merkezi olup düşünme, hissetme ve hareket etmeyi sağlar. Kalp: Kanı pompalayarak oksijen ve besin taşınmasını sağlar. Akciğerler: Nefes alarak oksijen alıp karbondioksit atar. Mide: Yiyecekleri sindirir ve enerjiye dönüştürür. Karaciğer: Kanı temizler, sindirime yardımcı olur ve enerji depolar. Böbrekler: Kanı süzer, atık maddeleri idrar yoluyla vücuttan atar. Bağırsaklar: Besinlerin emilimini ve atık maddelerin dışarı atılmasını sağlar. Deri: Vücudu dış etkenlerden korur ve sıcaklık dengesini sağlar. Gözler: Görmeyi sağlar. Kulaklar: Sesleri duymayı sağlar. Burun: Kokuları algılamayı sağlar. Dil: Tatları algılamayı ve konuşmaya yardımcı olur.

Kadavranın içinde bulunan maddeler, kadavranın nasıl hazırlandığına bağlı olarak değişiklik gösterebilir: Formaldehit ve diğer kimyasallar. Likit plastik (plastinasyon). Kadavra, tıp ve veterinerlik öğrencilerinin anatomi derslerinde kesip biçerek yapıyı öğrenmeleri için kullanılan, canlılığını kaybetmiş insan ya da hayvan vücududur.

Çölyak hastalığından en çok etkilenen organ ince bağırsaktır. Çölyak hastalığı, içerisinde gluten bulunan besinlerin tüketimiyle ince bağırsağın zarar görmesinden dolayı oluşur. Gluten içeren bir besin tüketildiğinde, çölyak hastalarında şu organlar da etkilenebilir: Kemik ve eklemler. Kan. Cilt. Ağız. Çölyak hastalığının etkilediği organlar, hastalığın formuna göre değişiklik gösterebilir.

İnsan vücudunda 11 ana organ sistemi bulunmaktadır. Bunlar: 1. Dolaşım sistemi. 2. Solunum sistemi. 3. Sindirim sistemi. 4. Sinir sistemi. 5. Hormon sistemi. 6. Kas-iskelet sistemi. 7. Örtü sistemi. 8. Üreme sistemi. 9. Bağışıklık sistemi. 10. Lenf sistemi. 11. Yaşam bulguları.

Apendiksin (apandisit) tam işlevi net olarak bilinmemektedir. Apendiksin işlevlerinden bazıları şu şekilde sıralanabilir: Bağırsak florasının dengelenmesi. Bağışıklık hücrelerinin gelişimi. Apandisit iltihaplanması genellikle lümenin (apendiksin içindeki uzantı) tıkanmasıyla birlikte ortaya çıkar.

Sıcaktan en çok etkilenen organlar arasında deri, beyin, akciğerler ve kalp bulunur. Deri: Aşırı sıcak günlerde güneş ışınlarına doğrudan maruz kalmak, cilt yanıkları ve uzun vadede cilt kanseri gibi ciddi zararlara yol açabilir. Beyin: Yüksek sıcaklıklar, beyin fonksiyonlarını yavaşlatabilir ve sinirlilik, konsantrasyon güçlüğü gibi durumlara neden olabilir. Akciğerler: Yüksek sıcaklıklar genellikle durgun hava ile birlikte olduğundan, solunum yollarını tahriş edebilir ve nefes darlığına yol açabilir. Kalp: Sıcak havalarda kan damarları genişler ve bu durum, kalbin daha fazla çalışmasına neden olarak kalp krizi riskini artırabilir.

Radyasyonun en çok zarar verdiği organ, maruziyetin türüne ve dozuna bağlı olarak değişebilir. Yüksek dozda ve kısa süreli maruziyette radyasyon en çok şu organlara zarar verir: Deri. Gastrointestinal sistem. Kan ve kemik iliği. Gözler. Uzun süreli ve düşük doz maruziyette ise radyasyon en çok şu organlarda hasara neden olabilir: Üreme sistemi. Genetik yapı. Çocuklar ve fetüsler, radyasyona karşı yetişkinlerden daha hassastır.

Kist hidatik (kistik ekinokokkoz) en sık karaciğer ve akciğerlerde görülür. Daha az sıklıkla kist; karın içi diğer organlarda; beyinde; dalak, periton, böbrek, kemik, göz yuvası, kalp ve yumurtalıklarda görülebilir. Nadiren de olsa kist, vücudun farklı bölgelerine yerleşebilir.

Sintigrafik görüntülemede incelenen organlardan bazıları şunlardır: Kalp. Kemik. Karaciğer. Tiroid. Böbrek. Akciğer. Sintigrafi, çeşitli tıbbi durumların tanısında, tedavi etkinliğinin değerlendirilmesi ve takibinde kullanılan bir yöntemdir.

İneklerin iç organları şunlardır: Sindirim sistemi: ağız, yemek borusu, mide (rumen, retikulum, omasum, abomasum), ince bağırsak, kalın bağırsak. Solunum sistemi: burun, trakea, akciğerler. Dolaşım sistemi: kalp, arterler, venler. Üreme sistemi: Dişi: yumurtalıklar, rahim, vajina, klitoris. Erkek: testisler, penis, skrotum. Diğer organlar: pankreas, böbrekler, mesane.

Göğüs bölgesinde bulunan bazı organlar: Kalp; Akciğerler; Timüs bezi; Özofagus; Trakea; Aort ve diğer büyük damarlar. Göğüs kafesi, bu organları sternum ve kaburgaların oluşturduğu bir yapı olan göğüs kafesi ile korur.

Solunum sistemi organları şunlardır: Üst solunum yolları: burun; yutak; gırtlak. Alt solunum yolları: soluk borusu (trakea); bronşlar; akciğerler. Diğer önemli organlar: Alveoller: Akciğerlerde gaz değişiminin gerçekleştiği minik hava kesecikleri. Diyafram: Solunum sırasında göğüs boşluğunun hacmini değiştiren kas. Yutak: Solunum ve sindirim sistemlerinde görev alır, havayı soluk borusuna, yiyecekleri yemek borusuna yönlendirir.