Bağırsaklar

Pırt yapmanın (gaz çıkarmanın) başlıca nedenleri: Bağırsaklarda aşırı gaz birikimi. Yutulan havanın basıncı. Bağırsak yapısının bozulması. Stres. Sağlıklı bir insanın günde ortalama 500-600 mililitre gaz çıkarması gerekir.

Kalın ve ince bağırsakların toplam uzunluğu yaklaşık 7 metredir. İnce bağırsak: 5-6 metre. Kalın bağırsak: 1,5-2 metre.

CEKC, tıpta Chicken Embryo Kidney Cells (Tavuk Embriyosu Böbrek Hücreleri) anlamına gelir.

On iki parmak bağırsağı (duodenum), ince bağırsağın ilk ve en kısa bölümüdür. Konumu: Midenin altında bulunur. Karın boşluğunda, kıvrımlar halinde yer alır. İnce bağırsağın C şeklindeki veya at nalı şeklindeki bir bölümü olarak tanımlanır. On iki parmak bağırsağı, yaklaşık 25-38 cm uzunluğundadır ve dört bölüme ayrılır.

Kolon fleksura, kolonun yön değiştirdiği kıvrımlardır. Kolon fleksuraları: Hepatik fleksura (flexura coli dextra). Splenik fleksura (flexura coli sinistra). Ayrıca, "flexura duodeni jejenalis" adında, duodenumun kendi sahasına asılı olduğu bir fleksura vardır.

İnce bağırsak ile kalın bağırsak arasındaki kapakçığın adı ileoçekal kapakçık veya ileoçekal sfinkter olarak bilinir. Bu kapakçığın başlıca görevi, içeriğin kolondan ince bağırsak içine geri akmasını önlemektir.

Masarika, tıpta bağırsakları tutan karın iç zarı anlamına gelir. Bu terim, Yunanca kökenlidir.

Gastro dirençli ilaç, mide asidine dayanıklı bir kaplama ile kaplanmış ilaçlardır. Gastro dirençli ilaçlar, çeşitli amaçlar için kullanılabilir: Sindirim sistemi rahatsızlıklarının tedavisi. İlacın daha etkili emiliminin sağlanması. Gastro dirençli ilaçlara örnek olarak, ağrı ve iltihabı hafifletmek için kullanılan gastro dirençli diklofenak tabletler ve naproksen gastro dirençli verilebilir. Gastro dirençli ilaçlar, doktorlar tarafından hastaların bireysel durumlarına ve tedavi gereksinimlerine göre reçete edilir. Bu nedenle, kullanmadan önce bir doktora danışmak önemlidir.

İnce bağırsakta gerçekleşen emilim sürecinin kalın bağırsakta gerçekleşmemesinin sebebi, her iki bağırsak bölümünün yapı ve görevlerinin farklı olmasıdır. İnce bağırsak: On iki parmak bağırsağı (duodenum). Jejunum. İleum. Kalın bağırsak. Bu nedenle, emilim süreci ince bağırsakta gerçekleşir; kalın bağırsak ise bu sürecin devamında yer alır.

İnce bağırsak enzimleri, ince bağırsağın mukozal hücrelerinde üretilir. Kalın bağırsak enzimleri hakkında bilgi bulunamamıştır. İnce ve kalın bağırsak enzimlerinin üretildiği diğer organlar: Pankreas. Karaciğer.

İleum, memeliler, sürüngenler, kuşlar gibi omurgalı hayvanlarda bulunan ince bağırsağın son kısmıdır. İleumun bazı işlevleri: B12 vitamini ve safra tuzlarının emilimini sağlar. Jejunumda sindirilip absorbe olmamış besinlerin emilimine devam eder. İnsanlarda ileum uzunluğu yaklaşık 2-4 metre olup, pH değeri genellikle 7 ile 8 arasındadır.

Mikrovillus, ince bağırsağın iç yüzeyindeki epitel dokuların bağırsak boşluğuna doğru oluşturduğu kıvrımlar olan villusları oluşturan epitel hücrelerinin yaptığı sitoplazmik ve daha küçük olan uzantılarda bulunur. Kriptler ise, ince ve kalın bağırsakta bulunan, epitel hücrelerle kaplı, bez benzeri yapılardır. Dolayısıyla, mikrovilluslar ince bağırsakta bulunurken, kriptlerin bulunduğu yer hakkında bilgi mevcut değildir.

Bağırsakta bulunan bazı enzimler şunlardır: Peptidaz. Sukraz, maltaz, laktaz ve dekstrinaz. Nükleaz. Enterokinaz. Lipaz. Ayrıca, ince bağırsakta amilazlar karbonhidratları basit şekerlere, proteazlar ise proteinleri amino asitlere parçalar.

İnce bağırsak hormonları: Sekretin: Pankreas ve karaciğer salgılarını artırır, mide asit sekresyonunu inhibe eder. Kolesistokinin (CCK): Pankreas enzimlerinin üretimini ve salınımını uyarır, safra kesesinden safra salgısını artırır. Gastrin: Mide asit sekresyonunu ve gastrik motiliteyi uyarır. Motilin: Gastrointestinal düz kas kasılmalarını artırır. Kalın bağırsak hormonu: Glukagon-benzeri peptid 1 (GLP-1): Tokluk hissi verir. Ayrıca, ince bağırsakta üretilen Kolesistokinin (CCK), besin alımına bağlı olarak doygunluk hissi oluşturur.

İnce bağırsak, üç ana bölümden oluşur: 1. Oniki parmak bağırsağı (duodenum). 2. Jejunum. 3. İleum. Kalın bağırsak ise dört kısma ayrılır: 1. Çekum (kör bağırsak). 2. Kolon. 3. Rektum. 4. Anüs.

Omentum, karın boşluğunu kaplayan ve bağırsakları örten bir zar olan peritonun kıvrımını ifade eden Latince bir kelimedir. İki çeşidi vardır: 1. Büyük omentum (omentum majus). 2. Küçük omentum (omentum minus).

Gaz sıkışması baloncuk yapmaz, ancak gaz sıkışması durumunda karında şişkinlik, sertlik ve baskı gibi belirtiler görülebilir. Gaz sıkışması, sindirim sisteminde biriken gazın dışarı atılamaması sonucu oluşur ve bu durum karın bölgesinde rahatsızlık ve ağrıya yol açabilir. Eğer gaz sıkışması belirtileri yaşıyorsanız, bir uzmana danışmanız önerilir.

Tenyalar, genellikle insanların ince bağırsağında yaşar. Parazitin baş kısmı bağırsak duvarına tutunurken, boyun kısmından gelişen proglottidler burada büyür ve yumurta üretir. Bazı durumlarda, tenya larvaları bağırsaklardan çıkıp karaciğer veya diğer dokularda kist oluşturabilir. Tenyalar, ayrıca sığır ve domuz gibi hayvanların kas dokularında da bulunabilir; bu hayvanların etinin çiğ veya az pişmiş şekilde tüketilmesi, parazitin insan vücuduna bulaşmasına neden olabilir.

Hayır, kalın bağırsakta villus bulunmaz. Villuslar, ince bağırsağın iç yüzeyini örten epitel tabakasında yer alır ve emilim yüzeyini artırmaya yarar.

Mide ve bağırsakların çalışma şekli şu şekilde özetlenebilir: Ağızda başlayan sindirim. Yemek borusuna geçiş. İnce bağırsakta emilim. Kalın bağırsakta son işlemler. Atıkların dışarı atılması. Mide ve bağırsakların çalışma şekli, çeşitli sağlık durumlarına bağlı olarak değişebilir. Sindirim sistemi ile ilgili sorunlar yaşayan kişilerin bir uzmana danışması önerilir.