Akımlar

Bedri Baykam, Yeni Dışavurumculuk akımının öncülerinden olarak kabul edilir. Ayrıca, eserlerinde post-modernist akımların etkilerini taşıyan, çok katmanlı ve eleştirel çalışmalar ürettiği belirtilmektedir.

Thomas Carlyle, bireycilik ve romantizm akımlarına mensuptur. Ayrıca, Carlyle'ın görüşleri, 20. yüzyıl faşist diktatörlerini etkilediği iddiasıyla "proto-faşist" olarak da değerlendirilmektedir. Carlyle, aynı zamanda tarihçi, yazar ve sosyal eleştirmen olarak da tanınır.

Garipçiler, hece ölçüsüne, Nazım Hikmet'in toplumcu gerçekçi şiirine ve Ahmet Haşim'in öz şiir anlayışına tepki olarak doğmuştur. Ayrıca, Garip akımı, eski şiir anlayışına karşı bir tepki olarak 1940'larda ortaya çıkmıştır. Garip akımının üç öncü şairi vardır: Orhan Veli Kanık, Oktay Rıfat Horozcu ve Melih Cevdet Anday.

Memduh Şevket Esendal, durum hikâyeciliği (Çehov tarzı) akımının Türk edebiyatındaki önemli temsilcilerinden biridir. Ayrıca, eserlerinde sosyal gerçekçilik anlayışı da görülmektedir.

Konstrüksiyonizm ve konstrüktivizm terimleri genellikle farklı alanlarda kullanılır ve farklı anlamlar taşır: 1. Konstrüksiyonizm: - Uluslararası İlişkiler: Konstrüktivizm, uluslararası ilişkilerin önemli yönlerinin düşünsel faktörler tarafından şekillendirildiğini ileri süren bir sosyal teoridir. 2. Sanat Akımı: - Konstrüktivizm: 1910'lu yıllarda Rusya'da ortaya çıkan bir sanat akımıdır. Özetle, konstrüktivizm sanat akımını, konstrüktivizm ise uluslararası ilişkiler teorisini ifade eder.

"Lisan-ı Osmani'nin Edebiyatı Hakkında Bazı Mülahazalar" makalesi, Milli Edebiyat akımının fikri temellerini hazırlayan metinlerden biri olarak kabul edilir. Makalenin yazarı Namık Kemal, edebiyat ve dil hakkındaki görüşlerini bu eserde topluca ifade etmiştir.

Mehmet Kaplan, belirli bir akıma mensup olmaktan ziyade, Yeni Türk Edebiyatı uzmanı ve milliyetçi bir akademisyen olarak tanınmaktadır. Kaplan, edebiyat incelemelerinde metin tahlili metodunu kullanmış ve bu metodun edebiyatımıza kazandırılmasında önemli bir rol oynamıştır. Fransız filozof Alain'den etkilenmiş ve onun yazarak düşünme metodunu benimsemiştir.

Tanzimat Dönemi'nin ikinci döneminde realizm, romantizm ve natüralizm akımları etkili olmuştur. Realizm: Bu dönemde realizm akımı, romantizmin yerini almış ve roman ile öykü türünde bireysel duyarlılıklar ele alınmıştır. Romantizm: Özellikle ikinci dönem sanatçılarından Namık Kemal ve Ahmet Mithat, romantizm akımından etkilenmiştir. Natüralizm: Akımın kurucularından ve en önemli temsilcilerinden biri olan Emile Zola'nın etkisiyle, natüralizm de önemli hale gelmiştir. Ayrıca, ikinci dönem sanatçıları "sanat için sanat" anlayışını benimsemiş ve bireysel konulara yönelmişlerdir.

Japon edebiyatında bazı akımlar: Klasik Edebiyat: Man'yōshū, The Pillow Book, The Tale of Genji gibi eserler. Ortaçağ Edebiyatı: Heike Monogatari, Zen Budizmi etkisi. Erken Modern Dönem Edebiyatı: Renga, haikai, Matsuo Bashō ve Ihara Saikaku gibi yazarlar. Meiji Dönemi Edebiyatı: Batı edebiyatının etkisi, serbest şiir, Fukuzawa Yukichi ve Tsubouchi Shōyō. Modern Edebiyat: Realizm, natüralizm, neo-romantizm, proleter edebiyat hareketi. Savaş Sonrası Edebiyat: Sosyal ve politik bilinç, Kenzaburō Ōe ve Yasunari Kawabata. 20. yüzyıl yazarları: Natsume Sōseki, Haruki Murakami, Ryū Murakami, Banana Yoshimoto.

Berna Moran, belirli bir akıma mensup olmaktan ziyade, disiplinlerarası yaklaşımı ve eklektik yöntemi ile tanınan bir edebiyat kuramcısı ve eleştirmenidir. Moran, edebiyat eleştirisinde Yeni Eleştiri kuramını benimsemiş ve bu doğrultuda yazılar kaleme almıştır.

Selim Sabit Efendi, modern pedagoji akımına mensuptur. Osmanlı Devleti’nin son dönemlerinde yaşamış önemli bir eğitimci, pedagog ve yazar olan Selim Sabit Efendi, Türkiye’de modern eğitim bilimlerinin gelişimine öncülük etmiştir. Selim Sabit Efendi'nin mensup olduğu modern pedagoji akımı hakkında daha fazla bilgi bulunamadı.

Aykut Köksal'ın "Zorunlu Çoğulluk - Mimarlık ve Sanatta Dilin Süreksizliği" adlı kitabı herhangi bir akıma ait değildir, modernizm ve postmodernizm tartışmalarına yeni bir bakış açısı getiren kuramsal bir çalışmadır. Kitapta, tarımsal üretim çağının doğal dil tekilliği ile endüstriyel üretim çağının kurmaca diller çoğulluğu karşılaştırılır. "Zorunlu Çoğulluk"un alt başlığı olan "Mimarlık ve Sanatta Dilin Süreksizliği", yazarın sanat tarihinin kendine özgü bir sürekliliğe sahip olduğu fikrine karşı çıkışını ifade eder.

Le Corbusier, modernizm ve uluslararası üslup akımlarına aittir. Ayrıca, 20. yüzyılda kübizme tepki olarak doğan pürizm akımının da temsilcilerindendir.

Şerif Mardin, herhangi bir akıma mensup olmaktan ziyade, Türk sosyolog ve siyaset bilimcisi olarak tanınmaktadır. Mardin, merkez-çevre teorisini Türkiye’ye adapte etmesiyle bilinir. Akademik çalışmalarında din, modernleşme, sivil toplum ve Jön Türkler gibi konuları ele almıştır.

Bedia Akarsu'ya göre çağdaş felsefenin temel akımları arasında şunlar yer alır: Dil felsefesi. Ahlak felsefesi. Aydınlanma felsefesi. Çağdaş felsefe akımları. Bedia Akarsu'nun çalışmaları, dil, kültür ve ahlak felsefeleri üzerine yoğunlaşır.

Materyalist felsefenin bazı türleri: Tarihsel materyalizm. Diyalektik materyalizm. Bilimsel materyalizm. Klasik materyalizm. Ayrıca, materyalizm, sosyolojik ve psikolojik bir olgu olarak da ele alınabilir.

Federico García Lorca, 27 Kuşağı (Generación del 27) olarak bilinen akımın sembol üyelerinden biridir. Ayrıca, şiirde, politikada ve ahlak anlayışında modernliğin savunucusu olan Lorca, sürrealizm akımıyla da ilişkilidir.

Nihilizm, yaşamın, değerlerin, anlamın ve amaçların aslında hiçbir objektif veya kalıcı dayanağı olmadığını savunan felsefi bir görüştür. Materyalizm, varlıkların ve gerçekliğin esasının maddi unsurlardan ibaret olduğunu savunan felsefi bir görüştür.

Ekspresyonizm (Dışavurumculuk), kendi iç dünyasını gözlemleyen edebiyat akımıdır. Bu akım, Birinci Dünya Savaşı sonrası ortaya çıkmış ve insanın iç dünyasını, bütün duygularını en gizli ve çıplak yönleriyle olduğu gibi anlatmayı amaçlamıştır. Ekspresyonizmin bazı temsilcileri: Franz Kafka; Thomas Stearns Eliot; James Joyce.

Edebiyat-ı Cedide'nin (Servet-i Fünun) bazı özellikleri: Sanat Anlayışı: "Sanat için sanat" anlayışını benimsemişlerdir. Bireysel Temalar: Eserlerde ağırlıklı olarak bireysel temalar işlenmiştir. Dil ve Üslup: Ağır ve süslü bir dil kullanılmıştır; Arapça, Farsça kelimeler ve yeni tamlamalar yer alır. Nazım Biçimleri: Batı edebiyatından sone ve terza rima gibi nazım biçimleri kullanılmıştır. Konu Bütünlüğü: Şiirde beyit bütünlüğü yerine konu bütünlüğü esas alınmıştır. Realizm ve Parnasizm Etkisi: Romanda realizm, şiirde ise parnasizm ve sembolizm etkisi görülür. Siyasi Ortam: Dönemin siyasi baskıları nedeniyle sosyal konulardan kaçınılmış, bireysel ve karamsar temalar işlenmiştir. Teknik Özellikler: Uzun cümleler, anjambman (cümlenin dize ortasında bitmesi) ve kafiyenin kulak için olduğu anlayışı öne çıkar.