TürkTicaretKanunu

TTK 16. madde, Türk Ticaret Kanunu'nun "Tüzel Kişiler" başlıklı ikinci maddesinin 16. fıkrasıdır. Bu maddenin içeriği: Ticaret şirketleriyle, amacına varmak için ticari bir işletme işleten vakıflar, dernekler ve kendi kuruluş kanunları gereğince özel hukuk hükümlerine göre yönetilmek veya ticari şekilde işletilmek üzere devlet, il özel idaresi, belediye ve köy ile diğer kamu tüzel kişileri tarafından kurulan kurum ve kuruluşlar da tacir sayılırlar. Devlet, il özel idaresi, belediye ve köy ile diğer kamu tüzel kişileri ile kamu yararına çalışan dernekler ve gelirinin yarısından fazlasını kamu görevi niteliğindeki işlere harcayan vakıflar, bir ticari işletmeyi, ister doğrudan doğruya ister kamu hukuku hükümlerine göre yönetilen ve işletilen bir tüzel kişi eliyle işletsinler, kendileri tacir sayılmazlar.

E-fatura itiraz süresi, faturanın alıcıya iletildiği tarihten itibaren 8 gündür. Bu süre dolduktan sonra sistem üzerinden itiraz yapılamaz ve fatura hukuken kabul edilmiş sayılır. Temel faturalarda itiraz, KEP (Kayıtlı Elektronik Posta) gibi resmi yollarla yapılmalıdır.

Ticari iş, Türk Ticaret Kanunu'nda düzenlenen hususlar ile bir ticari işletmeyi ilgilendiren bütün işlem ve fiilleri ifade eder. Bir işin ticari iş olarak kabul edilmesi için şu kriterler göz önünde bulundurulur: Ticari işletme ile ilişki: İşin, bir ticari işletmeyi ilgilendirmesi gerekir. Tarafların durumu: Tacirler arasında yapılan işlemler genellikle ticari iş sayılır. Kanunla düzenleme: Türk Ticaret Kanunu'nda düzenlenmiş olan konular, taraflara bakılmaksızın ticari iş olarak kabul edilir. Ticari işlerin bazı sonuçları: Zamanaşımı: Ticari davalarda zamanaşımı süresi genellikle 5 yıldır ve bu süreler sözleşme ile değiştirilemez. Faiz: Ticari işlerde faiz oranları, adi işlere göre daha yüksek olabilir. Müteselsil sorumluluk: Birden fazla kişi borç altına girdiğinde, müteselsil sorumlu olurlar.

Ticaret odasında sermaye artırım kararı almak için aşağıdaki adımlar izlenmelidir: 1. MERSİS'ten başvuru yaparak talep numarası alınır. 2. randevu.ito.org.tr adresinden randevu oluşturulur. 3. Gerekli evraklarla birlikte ilgili bölge temsilciliğine başvuru yapılır. Gerekli evraklar: Dilekçe. Genel kurul veya müdürler kurulu kararı. Sermayenin tamamının ödendiğini gösteren belgeler. Yeminli/serbest muhasebeci mali müşavir raporu ve faaliyet belgesi. Sermaye artırımının tescil için genel kurul karar tarihinden itibaren 30 gün içinde başvurulması gerekmektedir.

Tacirlerin sahip olduğu bazı haklar şunlardır: Ticaret unvanı kullanma hakkı. Haksız rekabete karşı korunma hakkı. Fikri mülkiyet hakları. Ticari işletmeyi devretme hakkı. Rekabet serbestisi. Alacakları tahsil etme yetkisi. Tacirlerin sahip olduğu haklar, Türk Ticaret Kanunu (TTK) çerçevesinde belirlenmiştir.

Evet, sanal ofis Türkiye'de yasaldır. Türk Ticaret Kanunu'na göre, ticari faaliyetlerde bulunan tüm kuruluşların ve vergi mükellefi olan serbest çalışanların resmi bir adrese sahip olması gerekmektedir. Ancak, serbest muhasebeci mali müşavirler gibi bazı meslek grupları için ilgili meslek odaları tarafından getirilen kısıtlamalar olabilir. Yasal bir sorun yaşamamak için, sanal ofis kiralamadan önce bağlı bulunulan meslek odalarına danışılması önerilir.

Türk Ticaret Kanunu (TTK) kapsamında ticari işletme, bir kişi veya tüzel kişinin, mal veya hizmet alım satımı ya da üretimi amacıyla sürekli olarak ve kâr elde etmek amacıyla faaliyet gösterdiği, belirli bir organizasyona sahip ekonomik bir birimdir. Ticari işletmenin unsurları: Sürekli faaliyet: Ticari işletme, kâr elde etme amacıyla faaliyet gösteren ve bu faaliyetleri sürekli olarak sürdüren bir yapıya sahip olmalıdır. Örgütlenmiş yapı: Ticari işletme, belirli bir iş bölümü, yönetim yapısı ve kurallara sahip olmalıdır. Ticari amaç: İşletme sahibinin amacı, ticari faaliyetten gelir elde etmek ve bu gelir ile işletmesini büyütmektir. Mal ve hizmet üretimi veya ticareti: Ticari işletme, mal ve hizmet alım satımı veya üretimiyle ilgili faaliyetler yürütür. Ticari işletme, yalnızca ticaret yapan bir işletme türünü değil, aynı zamanda ekonomik faaliyetin organizasyonel bir şekilde yürütüldüğü her türlü işletmeyi kapsar.

Evet, şahıs şirket sahibi tacirdir. Bir ticari işletmeyi, kısmen de olsa kendi adına işleten kişi tacir olarak tanımlanır.

Türk Ticaret Kanunu (TTK) uyarınca ticari işletme ve şirket arasındaki temel farklar şunlardır: Ticari İşletme: Tanım: Esnaf işletmesi için öngörülen sınırı aşan düzeyde gelir sağlamayı hedef tutan, faaliyetlerin devamlı ve bağımsız şekilde yürütüldüğü yerdir. Unsurlar: İktisadi faaliyet, devamlılık, bağımsızlık ve belirli bir organizasyon yapısına sahip olma. Örnekler: Anonim şirket, limited şirket, şahıs işletmeleri. Şirket: Tanım: Tüzel kişiliği haiz olup, belirli bir organizasyon yapısına sahip ekonomik bir birimdir. Türleri: Kollektif, komandit, anonim, limited ve kooperatif şirketlerden oluşur. Özellik: Şirket türleri arasında ortaklar bakımından sınırlı veya sınırsız sorumluluk ayrımı bulunur. Özetle, ticari işletme, şirketlerin faaliyet gösterdiği yerdir; şirket ise ticari işletmenin organize edildiği tüzel kişiliktir.

İşletme unvanı, bir işletmenin yasal olarak kullandığı resmi adıdır. Özellikleri: Tanımlayıcılık: İşletmenin faaliyet gösterdiği sektörü, konumu ve iş hacmini belirtir. Hukuki kimlik: İşletmenin hukuki kimliğinin bir parçası olarak resmi belgelerde, sözleşmelerde ve faturalarda kullanılır. Markalaşma: Reklam ve pazarlama açısından önemlidir. Türleri: Gerçek kişi tacirler: Ad ve soyadlarını içeren bir unvan kullanır. Tüzel kişi tacirler (şirketler): Şirket türünü ve faaliyet alanını belirten bir unvan kullanır. Türk Ticaret Kanunu'na göre, her işletmenin bir ticaret unvanına sahip olması ve bunu ticaret siciline tescil ettirmesi zorunludur.

TTK mevzuatı, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nu ifade eder. Türk Ticaret Kanunu, Türkiye'de gerçek ve tüzel kişiler arasında yapılan ticari faaliyetleri düzenleyen başlıca kanundur. İçeriği: ticari işletme; ticaret şirketleri; kıymetli evrak; taşıma işleri; deniz ticareti; sigorta hukuku. Toplam 1535 madde ve 13 geçici maddeden oluşur. Kabul tarihi: 13 Ocak 2011. Yayımlandığı Resmî Gazete: 14 Şubat 2011. Yayımlandığı Düstur: Tertip: 5, Cilt: 50.

Demirbaş zimmet tutanakları, Türk Ticaret Kanunu'na göre 10 yıl süreyle saklanması gereken defterler arasındadır.

Kollektif şirketlerde taşınmaz satışı, aşağıdaki adımları izleyerek gerçekleştirilir: 1. Şirket Ana Sözleşmesinin Değiştirilmesi: Ortaklık veya genel kurul kararı ile taşınmazın satışı kararlaştırılır. 2. Yetki Belgesi: Genel kurul kararının aslı veya onaylı örneği ve yetki belgesi, yetkili tasfiye memurunca tapu müdürlüğüne sunulur. 3. Vergi ve Harçların Ödenmesi: Satış işlemi için gerekli vergi ve harçların ödenmiş olması gerekir. 4. Tapu Devri: Tapu müdürlüğünde, taşınmazın şirket ortaklarına veya mirasçılarına devri yapılır. KDV ve Kurumlar Vergisi Açısından: - KDV: 3065 sayılı KDV Kanunu'nun 17/4-r maddesine göre, kollektif şirketlerin taşınmaz satışında KDV istisnası uygulanmaz. - Kurumlar Vergisi: Kollektif şirketlerin taşınmaz satışından elde edilen kazançlar, gelir vergisine tabidir ve kurumlar vergisi istisnası uygulanmaz.

TKZK 401 maddesinin ne zaman yürürlüğe girdiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 401. maddesi, 29 Mart 2011 tarihinde yürürlüğe giren 6215 sayılı kanunla değiştirilmiştir. 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu ise 13 Ocak 2011 tarihinde kabul edilmiş ve 14 Şubat 2011 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

TCG Donatan ifadesi, "Türkiye Cumhuriyeti Gemisi" anlamına gelen TCG kısaltmasıyla karıştırılmış olabilir. TCG, Türkiye Cumhuriyeti'ne ait olan gemileri temsil eden bir kısaltmadır. Donatan ise, gemisini menfaat sağlamak amacıyla suda kullanan gemi malikine denir.

Yönetim kurulu, genel kurul kararını iptal edemez. Genel kurul kararlarının iptali, belirli şartların sağlanması durumunda pay sahipleri, yönetim kurulu veya yönetim kurulu üyelerinden her biri tarafından açılabilecek iptal davası ile mümkündür. Genel kurul kararlarının iptaline ilişkin düzenlemeler, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 445. ve devamı maddelerinde yer almaktadır. Genel kurul kararının iptali için bazı sebepler: kanuna aykırılık; esas sözleşmeye aykırılık; dürüstlük kuralına aykırılık.

Kar dağıtımında öncelik, Türk Ticaret Kanunu (TTK) ve ilgili mevzuat hükümlerine göre şu şekilde belirlenir: 1. Kanuni Yedek Akçe: İlk olarak, yıllık karın %5'i oranında genel kanuni yedek akçe ayrılır. 2. Birinci Temettü: Ödenmiş sermayenin %5'i oranında birinci temettü dağıtılır. 3. Diğer Yedek Akçe ve Dağıtılabilir Kar: Esas sözleşme uyarınca ayrılması gereken yedekler ve dağıtılabilir kar, genel kurul kararıyla dağıtılır. Öncelik sıralaması şu şekildedir: - Kanuni yedek akçe (genel kanuni yedek akçe) - Birinci temettü - Diğer yedek akçe ve dağıtılabilir kar Not: Devlet, il özel idaresi, belediye, köy ile diğer kamu tüzel kişileri ve sermayesinin %50'sinden fazlası kamuya ait olan şirketler için bu kurallar geçerli değildir.

Türkiye'de iflas eden bir kişinin yurtdışında mal varlığı olması durumunda, bu mal varlığına yönelik haciz veya icra işlemi, o ülkenin iç hukukuna ve ikili anlaşmalara bağlı olarak yapılabilir. Türkiye'den alınan bir mahkeme kararının, borçlunun bulunduğu ülkede de yasal olarak geçerli ve icra edilebilir hale gelmesi için, iki ülke arasında "tanıma ve tenfiz" anlaşması olması ve borçlunun Türkiye'de de mal varlığının bulunması gerekir. Genel olarak süreç şu adımlardan oluşur: 1. Türkiye'de mahkeme kararı alınması. 2. Kararın yabancı ülkede tanınması ve tenfizi. 3. Yerel hukuka göre haciz işlemleri. Bu süreçte uluslararası hukuk, ikili anlaşmalar ve borçlunun bulunduğu ülkenin iç hukuku dikkate alınır.

Türk Ticaret Kanunu'nun (TTK) 396. maddesi kapsamında rekabet yasağına tabi olanlar şunlardır: Anonim şirket yönetim kurulu üyeleri. Tüzel kişi yönetim kurulu üyesi adına hareket eden gerçek kişiler. Tüzel kişinin sicile tescili zorunlu olan temsilcileri. Diğer ortakların rekabet etmeme yükümlülükleri yoktur. Rekabet yasağı, yönetim kurulu üyeliği sıfatına bağlı olduğundan, üyelik sona erdiğinde bu yasak da ortadan kalkar.

Evet, taksi işletmesi ticari bir işletmedir. Ticari plaka sahiplerinin taksilerini kendileri tarafından işletilmesi sonucu elde edilen kazanç, ticari kazanç hükümlerine göre (gerçek usul veya basit usul) vergilendirilir.