TürkTicaretKanunu

430 ve 431. bölümlerin yokluğu, farklı bağlamlarda farklı nedenlerle açıklanabilir: 1. "My Hero Academia" Mangası: 430. bölüm, serinin ana anlatısının sona erdiği bölüm olarak kabul edilir ve ardından 431. bölüm, bu anlatının bir ek bölümü olarak yayımlanmıştır. 2. Türk Ticaret Kanunu (TTK): 7099 sayılı kanun ile TTK'nın bazı maddelerinde yapılan değişiklikler kapsamında, 430, 431 ve 428. maddeler yürürlükten kaldırılmıştır.

Bonoya yazılması gereken şartlar, Türk Ticaret Kanunu'nun 776. maddesinde belirtilmiştir. Bu şartlar şunlardır: 1. "Bono" veya "Emre Yazılı Senet" ifadesi: Senet metninde bu ifadelerden biri geçmelidir. 2. Kayıtsız ve şartsız belirli bir bedelin ödenmesi vaadi: Ödeme hiçbir koşula bağlanmamalıdır. 3. Lehtarın (alacaklının) adı: Gerçek kişi ise adı ve soyadı, tüzel kişi ise unvanı yazılmalıdır. 4. Düzenleyenin (keşidecinin) imzası: El yazısı ile atılmalıdır. 5. Düzenleme tarihi: Gün, ay ve yıl şeklinde belirtilmelidir. Ayrıca, alternatif zorunlu unsurlar da vardır: - Düzenleme yeri: Açıkça belirtilmemişse, keşidecinin adının yanında yazan yer kabul edilir. - Ödeme yeri: Bonoda gösterilmemişse, senedin düzenlendiği yer ödeme yeri sayılır. Bu unsurların eksikliği, bononun geçerliliğini etkiler ve kambiyo senedi niteliğini kaybetmesine neden olabilir.

Kanunla düzenlenmiş ortaklıklar, Türk Ticaret Kanunu ve Türk Borçlar Kanunu'nda belirtilen beş ana türdür: 1. Anonim Şirket: Sermayesi belirli ve paylara bölünmüş, ortakların sorumluluğu üstlendikleri sermaye payları ile sınırlı olan şirket türüdür. 2. Limited Şirket: Sermayesi belirli ve paylara bölünmüş, ortakların sorumluluğu yalnızca taahhüt ettikleri sermaye payı ile sınırlı olan şirket türüdür. 3. Kollektif Şirket: Ticari bir işletmeyi bir ticaret unvanı altında işletmek amacıyla gerçek kişiler arasında kurulan ve ortaklarından hiçbirisinin sorumluluğu sınırlanmamış olan şirket türüdür. 4. Adi Komandit Şirket: Ticari bir işletmeyi bir ticaret unvanı altında işletmek amacıyla kurulan ve ortaklık alacaklılarına karşı ortaklardan bir veya birkaçının sorumluluğu sınırlandırılmamış olan şirket türüdür. 5. Kooperatif: Ortakların belirli ekonomik menfaatlerini ve özellikle meslek veya geçimlerine ait ihtiyaçlarını karşılıklı yardım, dayanışma ve kefalet suretiyle sağlayıp korumak amacıyla kurulan şirket türüdür.

Kar payı avansı, Türk Ticaret Kanunu (TTK) ve Vergi Usul Kanunu (VUK) hükümlerine göre ilgili hesap döneminin üçer aylık ara dönemleri itibarıyla verilebilir. Bu dönemler şu şekildedir: 1. Ara Dönem: Ocak-Mart. 2. Ara Dönem: Nisan-Haziran. 3. Ara Dönem: Temmuz-Eylül. 4. Ara Dönem: Ekim-Aralık.

Şirket bölünmesi, Türk Ticaret Kanunu'nun (TTK) 159. ve devamı maddelerinde düzenlenen usullere göre yapılır. İki şekilde gerçekleştirilebilir: tam bölünme ve kısmi bölünme. Tam bölünme sürecinde: 1. Bölünme Sözleşmesi veya Planı: Bölünen şirketin malvarlığı bölümlere ayrılarak mevcut veya yeni kurulacak en az iki şirkete devredilir. 2. Bölünme Raporu: Yönetim organı tarafından hazırlanan raporda bölünmenin amacı, sonuçları, pay değişim oranları ve diğer hususlar yer alır. 3. Genel Kurul Onayı: Hazırlanan belgeler genel kurulda onaylanır ve yeterli çoğunlukla kabul edilen bölünme kararı alınır. 4. Tescil ve İlan: Genel kurul kararının tescil ve ilanı ile bölünme işlemi tamamlanır. Kısmi bölünme sürecinde ise: 1. Bölünen şirketin malvarlığının bir kısmı başka şirketlere devredilir. 2. Sermaye Azaltımı: Kısmi bölünme durumunda devralan şirketin hisselerinin devreden şirketin ortaklarına verilmesi halinde sermaye azaltımı yapılması gerekebilir. Bu süreçte, yeminli mali müşavir, serbest muhasebeci ve mali müşavir ile birlikte en az bir hukukçudan oluşan bir takımın desteği önemlidir.

Evet, kapıda ödemeli olarak alınan bir ürün iade edilebilir. Türk Ticaret Kanunu (TTK) gereği, içecekler, gıda maddeleri ve diğer günlük tüketim maddeleri dışında kalan tüm siparişler için, kargo teslimat personeline rapor tutturularak ödeme yapılmadan verilen siparişin iadesi mümkündür.

TTK 850, Türk Ticaret Kanunu'nun 850. maddesini ifade eder. Bu madde, taşıma işleri ile ilgilidir ve şu konuları kapsar: 1. Taşıyıcının tanımı: Taşıyıcı, taşıma sözleşmesiyle eşya veya yolcu taşıma işini üstlenen kişidir. 2. Yükümlülükler: Taşıyıcı, eşyayı varma yerine götürmeyi ve gönderilene teslim etmeyi; yolcu taşımada ise yolcuyu varma yerine ulaştırmayı borçlanır. 3. Ticari işletme faaliyeti: Taşıma işleri, ticari işletme faaliyeti olarak kabul edilir.

TTK Madde 40, Türk Ticaret Kanunu'nun Ticaret Sicili başlıklı ikinci kısmının bir maddesidir ve şu hükümleri içerir: 1. Tescil: Her tacir, ticari işletmenin açıldığı günden itibaren onbeş gün içinde, ticari işletmesini ve seçtiği ticaret unvanını, işletme merkezinin bulunduğu yer ticaret siciline tescil ve ilan ettirir. 2. İmza Beyanı: Tacir, kullanacağı ticaret unvanını ve bunun altına atacağı imzayı noter onayıyla birlikte sicil müdürlüğüne verir. 3. Şube Tescili: Merkezi Türkiye'de bulunan ticari işletmelerin şubeleri de bulundukları yerin ticaret siciline tescil ve ilan olunur. 4. Yabancı Şubeler: Merkezleri Türkiye dışında bulunan ticari işletmelerin Türkiye'deki şubeleri, kendi ülkelerinin kanunlarının ticaret unvanına ilişkin hükümleri saklı kalmak şartıyla, yerli ticari işletmeler gibi tescil olunur.

Tacir ve basiretli tacir arasındaki fark şu şekildedir: 1. Tacir: Türk Ticaret Kanunu'na göre, bir ticari işletmeyi kısmen de olsa kendi adına işleten kişiye denir. 2. Basiretli Tacir: Tacirin, ticari faaliyetlerinde bulunması gereken ekstra bir yükümlülüktür.

6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu, 9 Temmuz 1956 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Türk Ticaret Kanunu (TTK) taşıma işlerini altı ana kitaba ayırır: 1. Ticari İşletme. 2. Ticaret Şirketleri. 3. Kıymetli Evrak. 4. Taşıma İşleri. 5. Deniz Ticareti. 6. Sigorta Hukuku.

Gerçek kesitte geçerli olan senetler, Türk Ticaret Kanunu'nun 776. maddesinde belirtilen zorunlu unsurları taşıyan senetlerdir. Bu unsurlar şunlardır: 1. "Bono" veya "emre yazılı senet" ibaresi. Senet metninde bu ifadelerden biri yer almalıdır. 2. Kayıtsız ve şartsız belirli bir bedeli ödeme vaadi. Bedel, kesin bir rakam şeklinde açıkça ifade edilmelidir. 3. Lehtarın adı ve soyadı veya ticaret unvanı. Lehine ödeme yapılacak kişinin adı yazılmalıdır. 4. Düzenleme tarihi. Senedin düzenlendiği tarih gün, ay ve yıl şeklinde belirtilmelidir. 5. Düzenleyenin imzası. İmza el yazısıyla atılmalıdır. Bu unsurların eksikliği, senedin geçerliliğini ortadan kaldırır ve kambiyo senedi vasfını kazanmasını engeller.

İkinci tertip yedek akçe için belirli bir sınır bulunmaktadır. Bu sınır, dağıtılabilir kâr üzerinden hesaplanır ve şu şekilde belirlenir: 1. Birinci tertip yedek akçe ayrılmış olmalıdır. 2. Pay sahiplerine birinci temettü dağıtılmış olmalıdır. 3. Vergi sonrası dağıtılabilir kâr olmalıdır. 4. Bu kârın yetkili organlarca (genel kurul, ortaklar kurulu) karar verilmiş olması gereklidir. İkinci tertip yedek akçe, ortaklara dağıtılacak kârın %10'u üzerinden ayrılır. Ayrıca, Türk Ticaret Kanunu'na göre, ikinci tertip yedek akçe tutarı, ödenmiş sermayenin %50'sini aşamaz. Bu nedenle, ikinci tertip yedek akçe ayrılırken bu sınırlara dikkat edilmelidir.

"Basiretli tacir emprevizyona katlanır" ifadesi, ticari faaliyetlerde bulunurken öngörülü ve dikkatli davranan tacirin, piyasa koşullarını ve ekonomik dalgalanmaları hesaplayarak bu durumlara katlanması anlamına gelir. Türk Ticaret Kanunu'nun 18. maddesine göre, tacirler tüm ticari faaliyetlerinde basiretli bir iş insanı gibi hareket etmek zorundadır.

Hazirun listesi (hazirun cetveli) hazırlamak için aşağıdaki adımlar izlenmelidir: 1. Şirketin Adı: Hazirun listesinde hangi şirketin toplantısında kullanıldığı belirtilmelidir. 2. Toplantı Tarihi ve Yeri: Toplantının tarihi ve yeri yazılmalıdır. 3. Katılımcıların İsimleri: Toplantıya katılan veya katılamayan ortakların veya temsilcilerin isimleri tam olarak yazılmalıdır. 4. Hazır Bulunma Durumu: Katılımcıların hazır bulunma durumu "hazır", "katıldı", "katılmadı" veya "mazeretli" gibi ifadelerle belirtilmelidir. 5. İmza ve Tarih: Katılımcıların imzaları ve toplantı tarihi hazirun listesinde yer almalıdır. Bu bilgiler, Türk Ticaret Kanunu'na göre zorunlu olarak hazırlanmalıdır.

Franchise sözleşmesi, Türk Borçlar Kanunu ve Türk Ticaret Kanunu'na tabidir.

Anonim şirket ortağının ölümü halinde hisse devri, Türk Ticaret Kanunu (TTK) hükümlerine göre şu şekilde yapılır: 1. Veraset İlamı Alınması: Mirasçılar, noter veya sulh hukuk mahkemesinden veraset ilamı (mirasçılık belgesi) almalıdır. 2. Hisse Devir Bildirimi: Anonim şirketlerde, yönetim kuruluna bildirim yapılır ve hisse devri pay defterine işlenir. 3. Yönetim Kurulu Onayı: Miras kalan hisseler için, yönetim kurulu onayı gereklidir. Önemli Noktalar: Ortaklar Kurulu Onayı: Limited şirketlerde olduğu gibi, anonim şirketlerde de ortaklar kurulu onayına gerek yoktur. Mirasçılar Arasında Paylaşım: Ölen ortağın payı birden fazla mirasçıya kalırsa, ortaklık paydaşlık (elbirliği) şeklinde olur ve karar alma süreçleri zorlaşabilir. Vergisel Yükümlülükler: Miras kalan hisseler için veraset ve intikal vergisi doğar. Şirket ana sözleşmesinde devre ilişkin özel hükümler olabilir, ancak ölüm halinde bu hükümler genellikle sınırlı uygulanır.

Sigorta hukukunda halefiyete ilişkin özel düzenleme, Türk Ticaret Kanunu'nun 1472. maddesinde yer almaktadır.

TTK 789 ve 790 maddeleri, Türk Ticaret Kanunu'nun kıymetli evrak ve çek devir işlemlerine ilişkin hükümlerini içerir. TTK 789 maddesi, ciro işlemlerine genel olarak ilişkin hükümleri düzenler ve şu hususları içerir: - Cironun kayıtsız ve şartsız olması gereklidir, şartlara tabi tutulmuşsa bunlar yazılmamış sayılır. - Kısmi ciro ve muhatabın cirosu batıldır. - Hamiline yazılı ciro, beyaz ciro hükmündedir. - Muhatap lehindeki ciro, yalnız makbuz hükmündedir. TTK 790 maddesi ise çekin devri ile ilgilidir ve şu hükümleri içerir: - Cirosu kabil bir çeki elinde bulunduran kişi, son ciro beyaz ciro olsa bile, kendi hakkı müteselsil ve birbirine bağlı cirolardan anlaşıldığı takdirde yetkili hamil sayılır. - Çizilmiş cirolar, yazılmamış hükmündedir.

Türk Ticaret Kanunu (TTK) Madde 16, tacirlerin tüzel kişilerle ilgili hükümlerini düzenler ve şu şekildedir: 1. Ticaret Şirketleri ve Diğer Tüzel Kişiler: Ticaret şirketleriyle, amacına varmak için ticari bir işletme işleten vakıflar, dernekler ve kendi kuruluş kanunları gereğince özel hukuk hükümlerine göre yönetilmek veya ticari şekilde işletilmek üzere devlet, il özel idaresi, belediye ve köy ile diğer kamu tüzel kişileri tarafından kurulan kurum ve kuruluşlar da tacir sayılırlar. 2. Kamu Tüzel Kişilerinin İstisnası: Devlet, il özel idaresi, belediye ve köy ile diğer kamu tüzel kişileri ile kamu yararına çalışan dernekler ve gelirinin yarısından fazlasını kamu görevi niteliğindeki işlere harcayan vakıflar, bir ticari işletmeyi işletseler bile kendileri tacir sayılmazlar.