Sığır

Simental sığır ırkının en verimli dönemi 4 yıl olarak kabul edilmektedir.

En iyi et veren sığır cinsleri arasında şunlar öne çıkmaktadır: 1. Angus: Yüksek et verimi ve kaliteli eti ile bilinir, yağ oranı düşüktür. 2. Hereford: Dayanıklılığı ve et verimi ile dikkat çeker, merada yetiştirilmeye uygundur. 3. Charolais: Beyaz tüyleri ve hızlı büyüme özelliği ile yüksek et verimi sağlar. 4. Limousin: Yüksek kas kütlesi ve düşük yağ oranı ile Avrupa'da popülerdir. 5. Simental: Hem et hem de süt verimi açısından dengeli bir performans sergiler. Beslenme, bakım koşulları ve yetiştirme yöntemleri de et verimliliğini etkileyen önemli faktörlerdir.

Bir hayvanın kaç kilo et verdiğini anlamak için göğüs çevresi ölçüsü kullanılır. Ayrıca, hayvanın toplam ağırlığının %60'ı da yaklaşık et miktarını gösterir.

Şarole sığır ırkında en iyi boğa olarak değerlendirilebilecek birkaç önemli özellik bulunmaktadır: 1. Hızlı Büyüme: Şarole boğaları, hızlı kilo alma özelliğine sahiptir ve günlük 1.100 gr ile 1.300 gr arasında canlı ağırlık artışı gösterebilirler. 2. Et Kalitesi: Etleri lezzetli, damarlı ve yüksek kalitededir. 3. Dayanıklılık: Sağlam yapıları ve dayanıklılıkları ile zorlu şartlara uyum sağlayabilirler. Bu özelliklere sahip bazı tanınmış Şarole boğaları arasında Centurion ve Liban bulunmaktadır.

Cattle kelimesi, sığır veya büyükbaş hayvan anlamına gelir.

Sığırlar, genetik, beslenme, sağlık koşulları ve çevresel etmenlere bağlı olarak değişen bir yaşam süresine sahiptir. Genel olarak sığır türleri şu şekilde sınıflandırılabilir: - Yerli sığır ırkları: 15-20 yıl. - Yerli et sığırları: 10-15 yıl. - Yerli süt sığırları: 12-25 yıl. - Yerli kıvırcık sığırları: 15-20 yıl. Sığırların yaşamları boyunca geçirdikleri aşamalar şunlardır: 1. Evcilleştirme: Sığırlar, insanlık tarihine göre oldukça yeni bir şekilde evcilleştirilmiştir. 2. Modern yetiştiriciliğe geçiş: İngiltere'de Robert Bakewell tarafından başlatılan ıslah çalışmaları ile sığırlar, iş ve et üretimi için yetiştirilmeye başlanmıştır. 3. Beslenme ve bakım: Sığırlar, dengeli bir diyetle beslenir ve sağlıkları için düzenli veteriner kontrolleri yapılır. 4. Üreme ve doğum: Sığırlar, genellikle 16 aydan itibaren damızlık olarak kullanılabilir ve doğumları kolaydır.

Montofon ineği eti, lezzetli olarak kabul edilir.

Erkek ve dişi sığırlar, üreme hücrelerini farklı yaşlarda üretmeye başlarlar. Erkek sığırlar, ergenliğe ulaştıktan sonra (yaklaşık 9 aylıkken) sürekli olarak sperm üretmeye başlarlar. Dişi sığırların ise yumurtalıklarında birincil oosit durumundaki hücreler, ergenlik dönemine kadar bekler ve hormonların etkisiyle bu dönemde mayoz bölünmelerini tamamlayarak yumurta hücrelerini oluştururlar.

Sarı ineklere "sarı alaca" denmesinin nedeni, bu ineklerin sarı-beyaz veya kırmızı-beyaz renkli olmasıdır.

Holstein erkek danalar 800-1000 kilogram arasında bir ağırlığa ulaşabilirler.

Highland sığırları, diğer sığır ırklarına göre daha uzun bir ömre sahiptir ve 20 yıldan fazla yaşayabilirler.

Mandanın dişisine "inek" denir.

Simental dana, 15 aylık olduktan sonra erkek olduğunda tosun olarak adlandırılır.

Sığır çobanı, yani sığırtmaç, sığır sürülerinin bütün sorumluluğunu taşıyan kişidir. Görevleri şunlardır: 1. Hayvanların Beslenmesi ve Sağlığı: Sığırların beslenmesi, sağlığı, üremesi ve ilaçlarının yapılması ile ilgilenir. 2. Otlak Yönetimi: Sığırları otlaklara götürerek otlatır ve yem ile su ihtiyaçlarını karşılar. 3. Hayvanların Korunması: Yabani hayvanlardan ve avcılardan sığırları korur. 4. Doğum ve Yavru Bakımı: Doğumlar sırasında yardımcı olur ve yavruların bakımını yapar. 5. Çit ve Barınak Bakımı: Hayvanların barındığı yerlerin düzenini sağlar ve bakımını yapar.

Sığır besi rasyonu hazırlarken dikkat edilmesi gereken temel unsurlar şunlardır: 1. Enerji Kaynakları: Mısır, arpa, buğday gibi tahıllar enerji sağlar. 2. Protein Kaynakları: Soya küspesi, ayçiçeği küspesi gibi protein kaynakları kullanılır. 3. Mineral ve Vitamin Takviyeleri: Kalsiyum, fosfor, A ve D vitaminleri gibi takviyeler eklenir. 4. Kaba Yemler: Yonca, saman gibi kaba yemler, sindirimi destekler ve rasyonun dengelenmesine yardımcı olur. Hazırlama süreci: 1. Yem Kaynaklarının Belirlenmesi: Sığırın ihtiyaçlarına uygun yem kaynakları seçilmelidir. 2. Rasyon Hesaplaması: Her sığırın süt verimi, yaş, vücut durumu gibi faktörler dikkate alınarak bireysel rasyonlar hesaplanmalıdır. 3. Düzenli Yemleme: Yemler düzenli aralıklarla sunulmalı ve yem kaynaklarına kolay erişim sağlanmalıdır. 4. Veteriner Kontrolü: Düzenli veteriner kontrolü, aşılar ve parazit mücadelesi önemlidir. Bu süreçte bir Zooteknist, Ziraat Mühendisi veya Veteriner Hekimin bilgisine başvurmak faydalı olacaktır.

Limuzin sığır ırkı, dünya genelinde en çok et veren cins olarak kabul edilmektedir.

Amerikan Longhorn inekleri, Amerika Birleşik Devletleri ve Meksika'da yetiştirilmektedir.

Sığır besi yemi, tavuklarda kullanılabilir, ancak dikkatli olunmalıdır. Sığır besi yeminin tavuklar üzerindeki etkileri şunlardır: - Büyüme hızı: Yüksek protein içeriği, tavukların büyüme hızını artırabilir. - Et kalitesi: Kas gelişimini destekleyerek etin kalitesini iyileştirebilir. - Sağlık problemleri: Bazı tavuk türleri, yüksek protein seviyelerine iyi yanıt vermeyebilir ve sindirim sorunları yaşanabilir. Tavukların beslenmesinde, özel olarak formüle edilmiş tavuk yemleri ve bitkisel protein kaynakları gibi alternatifler de tercih edilebilir.

Erkek sığıra "boğa" denir.

Simental düveler, 13-22 aylık (390-660 gün) olduklarında gebe kalabilirler.

Mekanik sıyrılmış et, tavuk, hindi ve sığır karkaslarından değerli kısımların ayrılmasından sonra kemik yüzeyinde kalan etin mekanik olarak ayrılmasıyla elde edilen ettir.