Pedagoji

Öğretmen yetiştirme tarihi, üç ana döneme ayrılır: 1. 1923-1950 yılları arası dönem: Bu dönemde pragmatist, iş pedagojisine dayalı ve pozitivist felsefeler etkili olmuştur. 2. 1950-1980 yılları arası dönem: Sezgici, muhafazakâr ve Türk-İslam Sentezi'ne dayalı akımlar bu dönemde öne çıkmıştır. 3. 1980 sonrası dönem: Neo-liberal politikalar ve küreselleşmenin etkisiyle öğretmen yetiştirme sisteminde bu eğilimler etkili olmuştur.

"Eğlenerek Öğrenelim" adlı eserler iki farklı yazara aittir: 1. "Eğlenerek Öğrenelim - Somut - Soyut Kavramlar" kitabı, Pedagog Aysen Oy tarafından yazılmıştır ve Ya-Pa Yayınları tarafından yayımlanmıştır. 2. "Eğlenerek Öğreniyorum" adlı kitap ise Emine Arlı tarafından yazılmış ve Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları tarafından yayımlanmıştır.

Dramatizm, bir konuyu veya durumu tiyatro tarzında canlandırma yöntemidir. Dramatizm örnekleri: 1. Rol Oynama (Role Playing): Öğrencilere belirli bir rol verilir ve bu rolü canlandırmaları istenir. 2. Formal Drama: Öğrencinin oynayacağı rol, tamamen öğretmen kontrolünde ve yazılı bir senaryoya bağlıdır. 3. Pandomim: Duygu, düşünce ve olayların sözsüz olarak, sadece jest, mimik ve beden hareketleriyle anlatılması. 4. Kukla: Kuklalar kullanılarak yapılan canlandırmalar, öğrencilerin yaratıcılıklarını geliştirmelerine yardımcı olur. 5. Yarım Bırakılmış Hikayeler: Öğrencilere bir hikayenin bir kısmı anlatılır ve ondan sonrasının nasıl devam edebileceği öğrencilere sorulur.

Eğitime giriş dersinde işlenen konular şunlardır: 1. Eğitim Bilimi Tanımı ve Kapsamı: Eğitim biliminin tanımı, amacı ve diğer disiplinlerle ilişkileri. 2. Eğitim Sistemleri ve Modelleri: Eğitim sistemlerinin temel öğeleri ve modelleri. 3. Eğitimde Temel Kavramlar: Öğrenme, öğretme, eğitim, öğrenci, öğretmen gibi temel kavramların açıklamaları. 4. Eğitim Tarihi: Eğitim tarihinin ana hatları ve temel dönemler. 5. Eğitim Felsefesi: Eğitim felsefesinin temel kavramları ve eğitime etkisi. 6. Eğitim Psikolojisi: Öğrenme teorileri, öğrenci motivasyonu ve öğrenme süreçleri. 7. Eğitimde Teknoloji Kullanımı: Teknolojinin eğitimdeki rolü ve dijital öğrenme ortamları. 8. Eğitimde Değerlendirme: Öğrenci değerlendirmesi ve sınav sistemleri. 9. Eğitim Politikaları ve Reformlar: Eğitim politikalarının oluşturulması ve etkileri. 10. Öğretmenlik Mesleği: Öğretmenlik mesleğinin özellikleri ve sorumlulukları.

Eşzamanlı ipucu işlem süreciyle öğretimde planlanması gereken dokuz basamak şunlardır: 1. Ana Yönerge (Hedef Uyaran): Öğrenciye davranışı yerine getireceği anımsatılır, ancak nasıl yerine getirileceği hakkında ipucu verilmez. 2. Uygun İpucu Belirleme: Öğrencinin özellikleri ve öğretilmesi amaçlanan davranışların özelliklerine göre en etkili ipucu seçilir. 3. Öğretim Oturumlarını Planlama: Eşzamanlı ipucu öğretim oturumlarının ve yoklama oturumlarının tarihleri belirlenir. 4. Yanıt Aralığı Süresini Belirleme: Hedef uyaran ve kontrol edici ipucu sunulduktan sonra öğrencinin tepkide bulunması için 3-5 saniye gibi bir süre beklenir. 5. Öğrenci Davranışlarına Tepki: Öğrencinin doğru, yanlış veya tepkide bulunmama durumlarına göre nasıl tepki verileceği belirlenir. 6. Denemeler Arası Süreyi Belirleme: Ana yönerge ve ipucu sunularak öğrencinin yanıt vermesi beklendikten sonra tekrar ana yönerge vermek üzere geçen süre belirlenir. 7. Veri Kayıt Yöntemini Belirleme: Öğretim sürecinde kullanılacak veri kayıt tekniği belirlenir. 8. Uygulama ve Kayıt Tutma: Öğretim süreci uygulanır ve öğrencinin performansı kaydedilir. 9. Gerektiğinde Değişiklikler Yapma: Öğrencinin gösterdiği performansa göre öğretim yönteminde gerekli düzeltmeler yapılır.

Tahta malzemeden yapılan küpler önemlidir çünkü: 1. Doğal ve sade bir ortam yaratırlar. Tahta, doğadaki gibi doğal ve sıcak bir his verir. 2. Yaratıcılığı desteklerler. 3. Çok yönlü kullanım sağlarlar. 4. Dayanıklıdırlar.

Eğitimin temel ilkeleri şunlardır: 1. Hedefe Uygunluk: Öğretim planlarının ve yöntemlerinin eğitim hedefleriyle uyumlu olması. 2. Öğrenciye Görelik: Öğretim yöntemlerinin öğrencilerin bireysel farklılıklarına uygun olarak düzenlenmesi. 3. Yaşama Yakınlık: Öğretim materyallerinin ve konularının öğrencilerin günlük yaşamlarıyla bağlantılı olması. 4. Somuttan Soyuta: Öğrencilerin önce somut kavramları öğrenmeleri, ardından soyut kavramlara geçmeleri. 5. Bilinenden Bilinmeyene: Yeni bilgilerin daha önce öğrenilen bilgilerle ilişkilendirilerek sunulması. 6. Açıklık: Öğretim materyalleri ve yöntemlerinin öğrenciler için açık ve anlaşılır olması. 7. Yakından Uzağa: Öğretim sürecinde önce yakın ve tanıdık konularla başlanması, ardından daha uzak konulara geçilmesi. 8. Kolaydan Zora: Basit konuların önce öğretilmesi, ardından daha karmaşık konulara geçilmesi. 9. Güncellik: Eğitimde güncel konular ve materyallerin kullanılması. 10. Etkin Katılım: Öğrencilerin öğrenme sürecine aktif olarak dahil olmaları. 11. Ekonomiklik: Öğretim sürecinde kaynakların verimli ve etkili bir şekilde kullanılması. 12. Bütünlük: Öğrenme materyallerinin ve yöntemlerinin birbirleriyle uyumlu ve tutarlı olması.

Dallanmış ağaç tekniği, öğrencilerin belirli bir konuda neleri öğrendiklerini ve neleri öğrenemediklerini belirlemek için kullanılan bir ölçme aracıdır. Bu teknikte, doğru veya yanlış ifadelerden oluşan sorular bir ağaç dalı şeklinde düzenlenir ve öğrenci bu soruları doğru veya yanlış cevaplama durumuna göre diğer sorulara geçer.

Özel eğitimde 5N1K çalışması şu şekilde yapılır: 1. Ne?: Nesneleri ve kavramları ifade eder. 2. Kim?: Kişileri ve özneyi ifade eder. 3. Ne Yapıyor?: Eylemleri ve fiilleri ifade eder. 4. Nerede?: Yerleri ve mekanları ifade eder. 5. Neden?: Sebep ve sonuç ilişkilerini ifade eder. 6. Ne Zaman?: Zamanı ve süreyi ifade eder. 7. Nasıl?: Yapılış şeklini ve yöntemi ifade eder.

Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi (TPAB) üç temel bileşenden oluşur: 1. Alan Bilgisi (AB). 2. Pedagoji Bilgisi (PB). 3. Teknoloji Bilgisi (TB). Ayrıca TPAB çerçevesinde Teknolojik Alan Bilgisi (TAB) ve Teknolojik Pedagojik Bilgi (TPB) gibi ek bileşenler de yer alır.

Çocuğun gelişimi ile ilgilenen bilim dalına pedagoji denir.

Leyla Küçükahmet, "Öğretim İlke ve Yöntemleri" kitabında çeşitli öğretim yöntem ve tekniklerini ele almıştır: 1. Öğretim Etkinliklerinin Planlanması ve Uygulanması: Derslerin planlanması ve etkin bir şekilde uygulanması. 2. Öğretim Yöntemleri ve Stratejileri: Öğrenci merkezli eğitim yaklaşımları, görsel-işitsel araçların kullanımı. 3. Sınıf Yönetimi ve Disiplin: Sınıf içi düzenin sağlanması ve disiplinin korunması. 4. Öğrencilerin Çalışma Alışkanlıkları: Öğrencilerin çalışma tutumlarının geliştirilmesi. Bu konular, öğretmenlerin eğitimi daha etkili ve verimli hale getirmeleri için kapsamlı bir rehber sunmaktadır.

AGS (Akademi Giriş Sınavı) eğitimin temelleri, adayların eğitim sürecine kabul edilmeleri için ölçülen konuları kapsar. AGS eğitimin temelleri konuları şunlardır: Eğitim felsefesi, psikolojisi ve sosyolojisi ile ilgili temel kavramlar; Anayasa maddeleri, eğitimle ilgili anayasal hükümler; 1739 Sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu; 222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu; 7528 Sayılı Öğretmenlik Mesleği Kanunu. AGS, 13 Temmuz 2025 tarihinde ilk kez düzenlenecek olup, iki ana oturumdan oluşmaktadır: Akademi Giriş Sınavı (AGS) ve Öğretmenlik Alan Bilgisi Testi (ÖABT).

Esasici eğitim felsefesi, insanlığın ortak bilgi çekirdeğinin öğrencilere sistematik olarak verilmesi gerektiğini savunan bir eğitim felsefesidir. Bu akıma göre, bütün insanlığın bilmesi gereken esas bilgi ve beceriler kitlesi vardır ve okullar, öğrencileri toplumun düzeni için kabul edilen standartlarda yaşamaları için hazırlamalıdır. Esasici eğitim felsefesinin temel ilkeleri: - Eğitimde değişmeyen ilkelerin veya büyük fikirlerin kazandırılması gereklidir. - Müfredat, öğrencinin sanat ve bilimde gelişmesine odaklanmalıdır. - Öğrenci, insanlığın ortaya koyduğu en önemli eserleri okuyup çalışarak "kültürel okuryazar" hâline gelmelidir. - Amaç, öğrenciyi eleştirel düşünen bir kişi hâline getirmektir. Esasici eğitim felsefesinin en önemli savunucuları arasında William Bagley, Michael J. Demiashkevich, Isaac L. Kandel ve Arthur Bestor gibi eğitimciler bulunmaktadır.

Eğitimin temelleri 1 ve 2 şu şekilde özetlenebilir: 1. Eğitimin Temelleri 1: - Eğitim: Bireylerin bilgi, beceri, tutum ve değerler kazanmalarını sağlayan süreçtir. - Eğitim Türleri: Formal, informal ve nonformal eğitim olarak üçe ayrılır. - Türk Milli Eğitim Sistemi: Anayasa ve ilgili kanunlarla belirlenmiş, bireylerin topluma uyumunu ve kişisel gelişimlerini hedefleyen bir sistemdir. - Eğitimin Amaçları: Bireylerin kültürel değerleri benimsemesi, yükseköğretime veya mesleki hayata hazırlanması gibi hedefleri içerir. 2. Eğitimin Temelleri 2: - Öğretim: Belirli bir amaca yönelik olarak bireylere bilgi ve beceri kazandırma sürecidir. - Öğrenme: Bireyin yaşantıları yoluyla davranışlarında kalıcı değişiklikler meydana getiren süreçtir. - Eğitimin İşlevleri: Toplumsal, bireysel, siyasal ve ekonomik işlevleri kapsar. - Eğitimin Psikolojik Temelleri: Bilişsel, duyuşsal ve psikomotor gelişimi içerir; öğrenme kuramları ve bireysel farklılıklar bu temelde önemli yer tutar.

Öğretimin temel aşamaları şunlardır: 1. Giriş: Öğrencilerin dikkatlerini öğrenme içeriğine yöneltmek, hedefleri bildirmek ve ön bilgileri hatırlamak için yeni bilgilerle eski bilgiler arasında ilişki kurmak. 2. Sunu: Bilgi, olgu, kavram, kural ve yöntemleri öğrenciye tanıtmak. 3. Alıştırma: Öğrenciye kazandırılmak istenen davranışları uygulama fırsatı vermek. 4. Geri Bildirim: Öğrencilerin gösterdikleri davranışlar ve bu davranışları nasıl geliştirebilecekleri hakkında bilgi vermek. 5. Değerlendirme: Öğrencilerin hedeflere ulaşma düzeylerini ölçmek, yanlışlarını tespit etmek ve onlara yanlışlarını düzeltme fırsatı sunmak.

Özel Öğretim Yöntemleri dersi, eğitim fakülteleri ve pedagoji gibi eğitimle ilgili bölümlerde zorunlu olarak yer almaktadır.

Eleştirel Pedagoji'nin kurucusu olarak kabul edilen kişi, Brezilyalı eğitimci ve düşünür Paulo Freire'dir.

Ana babalık türleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Performans odaklı ana babalık. Haz odaklı ana babalık. Değerler odaklı ana babalık. Geliştiren ana babalık. Maddî beklentili ana babalık. Ayrıca, çocuk yetiştirmede demokratik, otoriter, izin verici ve ihmalkâr gibi farklı ana babalık stilleri de bulunmaktadır.

Pedagog ve pedagoji kavramları birbiriyle ilişkilidir ancak aynı şey değildir. Pedagog, çocuk ve ergenlerin psikolojisini, psikososyal, bilişsel ve duygusal gelişimini takip eden, gerektiğinde ebeveynlere danışmanlık yapan uzmana verilen isimdir. Pedagoji ise eğitim bilimi veya eğitim felsefesi olarak da bilinen, eğitim süreçlerini, öğrenme yöntemlerini, öğretim stratejilerini ve öğrenci gelişimini inceleyen disiplindir.