Öğrenme patikalarının tasarımı için aşağıdaki yöntemler ve modeller kullanılabilir: 1. Bilişsel Yük Teorisi: Bu teori, çalışan belleğin sınırlı kapasitesini dikkate alarak, öğretim materyallerinin karmaşıklığını optimize etmeyi amaçlar. 2. Miller'in Yasası: Ortalama bir kişinin çalışan belleğinde yedi (artı veya eksi iki) öğeyi tutabileceği gerçeğinden yola çıkarak, içeriği küçük, yönetilebilir parçalara bölmek öğrenmeyi kolaylaştırır. 3. Öğrenme Halkası Modeli: Bu model, üç aşamalı olarak oluşturulmuştur: Keşfetme, Kavram Tanıtımı ve Kavram Uygulaması. Bu aşamalar, öğrencilerin yeni bilgileri keşfetmelerini, anlamalarını ve uygulamalarını sağlar. 4. ADDIE Modeli: Bu model, analiz, tasarım, geliştirme, uygulama ve değerlendirme aşamalarını içerir. Her aşama, öğretim sürecinin farklı bir yönünü kapsar ve sürecin sistematik bir şekilde ilerlemesini sağlar. 5. Gagné'nin Öğretim Modeli: Bu model, dikkat çekme, hedeften haberdar etme, ön koşul öğrenmeleri hatırlatma gibi adımları içerir.