Pedagoji

Dünyanın en güzel hocası olarak kabul edilebilecek tek bir kişi yoktur, çünkü bu öznel bir değerlendirmedir. Ancak, dünya tarihine geçmiş ve eğitim alanında önemli katkılarda bulunmuş bazı ünlü hocalar şunlardır: 1. Aristoteles: "İlk Öğretmen" olarak anılır ve eğitimin önemini vurgulamıştır. 2. Friedrich Froebel: Okul öncesi eğitime önem veren ve anaokulunun kurucusu olan Alman eğitimci. 3. Jan Amos Comenius: "Modern Eğitimin Babası" olarak bilinir ve eğitimde resimlerin kullanımını yaygınlaştırmıştır. 4. Anne Sullivan: Görme ve işitme engelli Helen Keller'a eğitim vererek ona ilham kaynağı olmuştur. 5. Maria Montessori: Kendi adını taşıyan eğitim metodunun kurucusu olup, çocuklara kendilerini öğretme fikrini savunmuştur.

Eleştirel Pedagoji Dergisi, 2009 yılında kurulmuştur.

"Pedagojide İhtilal" kitabı 139 sayfadan oluşmaktadır.

Forum, eğitim bilimlerinde tartışma, bilgi paylaşımı ve etkileşim platformu olarak kullanılır. Forumların eğitimdeki bazı amaçları: - Tartışma: Eğitimle ilgili güncel konular, pedagojik yaklaşımlar ve öğretim yöntemleri gibi konular üzerinde tartışmalar yürütmek. - Deneyim Paylaşımı: Eğitimciler ve araştırmacılar, deneyimlerini, araştırma bulgularını ve en iyi uygulamaları paylaşarak birbirlerinden öğrenmek. - Ağ Oluşturma: Eğitim bilimleri alanında çalışan profesyonellerin bir araya gelerek bağlantılar kurmasına olanak tanımak. - Eğitim Geliştirme: Katılımcıların eğitim uygulamalarını geliştirmek için geri bildirim almak ve yeni fikirler edinmek. - Soru-Cevap: Katılımcıların belirli bir konuda merak ettikleri soruları sorup, alanında uzman kişilerden veya deneyim sahibi diğer katılımcılardan yanıt almak.

Bloom'un bilişsel alan basamakları altı ana kategoriden oluşur: 1. Hatırlama. 2. Anlama. 3. Uygulama. 4. Analiz. 5. Değerlendirme. 6. Yaratma.

TEDD terimi farklı alanlarda farklı anlamlara gelebilir: 1. Tactical Eğitim: TEDD, askeri ve kolluk kuvvetleri personeline tehditlerin değerlendirilmesinde yardımcı olan bir taktik çerçevedir ve Time, Environment, Distance, Demeanor (Zaman, Çevre, Mesafe, Davranış) kısaltmasından oluşur. 2. Öğretmen Eğitimi: TEDD, University of Washington tarafından geliştirilen, öğretmen eğitimcileri için açık kaynaklı bir müfredat ve pedagojik araçlar kütüphanesidir. 3. Yapısal Analiz Yazılımı: Tekla Tedds, Trimble tarafından sunulan, sivil ve yapısal mühendislerin mühendislik hesaplamalarını otomatikleştiren bir yazılımdır.

Yazma eğitimi iki ana yaklaşıma ayrılır: 1. Ürün Odaklı Yazma Eğitimi: Bu yaklaşım, yazmayı dilin yapısı hakkında önceden edinilen bilgilerle eş görür ve öğretmenin belirlediği metin biçimi içinde üretilen ürün olarak değerlendirir. 2. Süreç Odaklı Yazma Eğitimi: Bu yaklaşım, yazma sürecinin her aşamasında öğrenciyi takip eder, ona süre tanır ve yazma becerilerini geliştirmeye odaklanır.

Değerlendirme kağıdı soruları çeşitli türlerde olabilir ve genellikle öğrencilerin öğrenme durumlarını anlamak ve öğretimin geliştirilmesini sağlamak amacıyla kullanılır. İşte bazı değerlendirme kağıdı soru türleri: 1. Bir Dakika Ödevi: Öğrencilerden, derste öğrendiklerinin en önemli kısmını yazmaları istenir. 2. En Bulanık Nokta: Öğrencilerden dersin en belirsiz veya anlaşılması zor kısmını yazmaları istenir. 3. Tek Cümle Özet: Öğrencilerden "Ne?", "Ne zaman?", "Kim?", "Nasıl?" ve "Niçin?" gibi sorulara bir cümlelik yanıtlar vermeleri istenir. 4. Yönlendirici Yeniden İfade Etme: Öğrencilerden dersin belirli bölümlerini kendi cümleleriyle yeniden ifade etmeleri istenir. 5. Sınav Değerlendirmeleri: Öğrencinin öğrenme performansı üzerinde etkili olacak sınav tipinin seçilmesi ve uygulanması. 6. Soru Hazırlama: Öğrencilerden, dersin daha önceden yapılan sınavları ile tutarlı bir formatta sorular yazmaları ve yanıtlar hazırlamaları istenir. 7. Belirtke Tablosu: Sınavın kapsamını ve yoklanacak davranışları belirleyen bir tablo hazırlanması.

Öğretim materyalleri tasarımı aşağıdaki adımları izleyerek yapılabilir: 1. Analiz: Öğretmen, ne tür bir materyale ihtiyaç duyduğunu, nerede ve hangi amaç için kullanacağını belirlemelidir. 2. Hedeflerin Belirlenmesi: Materyal, dersin hedef ve amaçlarına uygun olarak hazırlanmalıdır. 3. İçerik Seçimi: Materyal, dersin konusunu oluşturan önemli ve özet bilgilerle donatılmalıdır. 4. Görsel Tasarım: Materyalde kullanılacak görsel özellikler (resim, grafik, renk vb.) dikkat çekici ve vurgulayıcı olmalıdır, ancak aşırı kullanımdan kaçınılmalıdır. 5. Kullanım Kolaylığı: Materyal, öğrencinin pedagojik özelliklerine uygun, gerçek hayatıyla tutarlı ve kolay kullanılabilir olmalıdır. 6. Prototip Hazırlama: Örnek bir sunum veya video klip gibi bir prototip tasarlanmalı ve gerekirse uzman görüşü alınmalıdır. 7. Değerlendirme: Materyal, etkinlik, pedagojik uygunluk ve teknik tasarım yönünden değerlendirilmeli ve gerekli düzenlemeler yapılmalıdır.

Kavram yanılgılarının düzeltilmesi için aşağıdaki stratejiler uygulanabilir: 1. Kavram yanılgılarının tespiti: Öğrencilerin sahip oldukları yanlış kavramların belirlenmesi gereklidir. 2. Tartışma ortamı: Öğrenciler arasında bir tartışma ortamı yaratılarak, sahip oldukları kavram yanılgıları ile yüzleşmeleri sağlanmalıdır. 3. Bilimsel yaklaşım: Bilimsel yaklaşım ve modellerle bilgilerin yeniden yapılandırılması ve özümsenmesi için öğrencilere yardımcı olunmalıdır. 4. Öğretim araçları: Anlam Çözümleme Tabloları, Kavram Ağları, Kavram Haritaları, Kavramsal Değişim Metinleri ve Kavram Karikatürleri gibi öğretim araçları kullanılabilir. 5. Yeni bilgilerin kullanımı: Yeni öğrenilen bilgilerin, günlük hayatta karşılaşılan problemlerde kullanılması, kavram yanılgılarının giderilmesine yardımcı olabilir.

Milli Eğitim Akademisi'nde öğretmen adaylarına yönelik aşağıdaki bölümler bulunmaktadır: 1. Eğitim Teknolojileri: Eğitimde teknoloji kullanımı ve dijital okuryazarlık. 2. Sınıf Yönetimi: Sınıf ortamının düzenlenmesi ve öğrenci davranışlarının yönetimi. 3. Ölçme ve Değerlendirme: Eğitim süreçlerinin değerlendirilmesi ve pedagojik formasyon. 4. Özel Eğitim ve Çeşitlilik: Özel gereksinimli öğrencilerin eğitimi ve çokkültürlü sınıf yönetimi. 5. Staj ve Bitirme Tezi: Teorik bilgilerin pratiğe dönüştürülmesi ve özgün çalışmalar. Bu bölümler, öğretmen adaylarının mesleki gelişimlerini desteklemek ve güncel eğitim yaklaşımlarıyla donatmak amacıyla sunulmaktadır.

Bloom Taksonomisi'nin altı ana basamağı şunlardır: 1. Bilgi. 2. Kavrama. 3. Uygulama. 4. Analiz. 5. Sentez. 6. Değerlendirme.

Özel eğitime giriş ders notları aşağıdaki konuları içerebilir: 1. Özel Eğitimin Tanımı ve Amacı: Özel eğitimin tanımı, özel gereksinimli bireylerin eğitim ve sosyal ihtiyaçlarını karşılama amacı. 2. Özel Eğitimin İlkeleri: Erken başlama, bireysel farklılıklar, doğal ortamlar, aile ve çevre işbirliği gibi temel ilkeler. 3. Engel Grupları ve Sınıflandırılması: Zedelenme, yetersizlik, özür gibi kavramlarla birlikte zihinsel, işitme, görme, ortopedik gibi engel türlerinin sınıflandırılması. 4. Özel Eğitimde Öğretim Yöntemleri: Bireyselleştirilmiş eğitim programları, kaynak oda, gezici öğretmenlik gibi uygulamalar. 5. Özel Eğitimde Aile Eğitimi: Ailelerin özel eğitim sürecine aktif katılımının önemi, aile eğitim programlarının içeriği. 6. Özel Eğitimde Kazandırılacak Beceriler: Öz bakım, temel akademik, sosyal, iş ve mesleki beceriler.

Zıt Panel ve Kollegyum arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Zıt Panel: Bu teknikte, bir konuda farklı görüşlere sahip uzmanlar veya yetkililer bir araya gelerek tartışma yürütür. 2. Kollegyum: Bu teknikte ise iki panel grubu vardır: uzman grup (kaynak grup) ve öğrenci grubu.

Öğretim ilkeleri, eğitim sürecinin daha etkili ve verimli olmasını sağlayan temel prensiplerdir. İşte ders notu olarak özetlenebilecek başlıca öğretim ilkeleri: 1. Hedefe Uygunluk: Öğretim planları ve yöntemleri, belirlenen eğitim hedefleriyle uyumlu olmalıdır. 2. Öğrenciye Görelik: Öğretim, öğrencilerin bireysel farklılıklarına, ilgi alanlarına, yeteneklerine ve öğrenme stillerine uygun olarak düzenlenmelidir. 3. Yaşama Yakınlık: Öğretim materyalleri ve konuları, öğrencilerin günlük yaşamlarıyla bağlantılı olmalı, gerçek hayatta kullanılabilir bilgiler içermelidir. 4. Somuttan Soyuta: Öğrenciler önce somut kavramları öğrenmeli, ardından soyut kavramlara geçmelidir. 5. Bilinenden Bilinmeyene: Yeni bilgiler, öğrencilerin daha önce öğrendikleri bilgilerle bağlantı kurularak öğretilmelidir. 6. Açıklık: Öğretim materyalleri ve yöntemleri, öğrenciler için açık ve anlaşılır olmalıdır. 7. Yakından Uzağa: Öğretim sürecinde önce öğrencinin çevresindeki yakın ve tanıdık konularla başlanmalı, ardından daha uzak ve yabancı konulara geçilmelidir. 8. Kolaydan Zora: Öğrencilere önce basit ve kolay konularla başlanmalı, ardından daha karmaşık ve zor konulara geçilmelidir. 9. Güncellik: Eğitimde güncel konular ve materyaller kullanılarak öğrencilerin ilgisi çekilmeli ve motivasyonları artırılmalıdır. 10. Etkin Katılım: Öğrenciler, öğrenme sürecine aktif olarak dahil edilmeli, tartışmalara katılmaları, grup çalışmaları yapmaları teşvik edilmelidir. 11. Ekonomiklik: Öğretim sürecinde zaman, materyal ve insan kaynakları optimum düzeyde kullanılmalıdır. 12. Bütünlük: Öğrenme materyalleri ve yöntemleri birbirleriyle uyumlu ve tutarlı olmalıdır. 13. Sosyallik: Öğrenciler, grup çalışmaları ve sosyal etkinlikler aracılığıyla sosyal becerilerini geliştirmelidir.

Eş zamanlı ipucuyla öğretim şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Dikkat Çekme: Öğretmen, bireyin dikkatini hedef davranışa çekmek için "Bugün ... öğreneceğiz. Hazır mısın?" gibi ifadeler kullanır. 2. Hedef Uyaran ve İpucu Sunumu: Hedef uyaran hemen ardından kontrol edici ipucu sunulur. 3. Tepki Bekleme: İpucunun ardından bireyin doğru tepkide bulunması için 4-5 saniye beklenir. 4. Pekiştirme: Doğru tepkiler birincil veya ikincil pekiştireçlerle ödüllendirilir. 5. Yoklama Oturumları: Uyaran kontrolü transferinin gerçekleşip gerçekleşmediğini sınamak için ipucu sunulmayan yoklama oturumları düzenlenir. 6. Veri Kayıt: Uygulama sırasında kullanılacak veri kayıt tekniğine karar verilir ve elde edilen veriler grafiğe işlenerek kararlar alınır.

Sınıf anneliği, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından pedagojik prensiplere uygun olmadığı ve eğitim standardını olumsuz etkilediği gerekçesiyle kaldırılmıştır.

Pedagoji alanında zorunlu ders sayısı, yeni modelle birlikte 9 olarak belirlenmiştir.

Çoklu duyusal öğrenme, bireylerin bilgiyi işlerken görme, işitme, dokunma, tatma ve koku gibi birden fazla duyusal kanalı kullanma eğiliminde oldukları bir öğrenme tarzını ifade eder. Bu yaklaşım, öğrencilerin öğrenme materyallerini anlama ve hatırlama süreçlerinde bu duyuları birleştirmelerine dayanır. Çoklu duyusal öğrenmenin temel unsurları şunlardır: Görsel: Çizelgeler, grafikler, renkli görseller, diyagramlar, videolar gibi görsel materyalleri kullanarak öğrenmeyi destekler. İşitsel: Öğrencilere konuşmalar, açıklamalar, sesli kitaplar ve müzik gibi işitsel materyaller kullanarak öğrenmelerine olanak tanır. Kinestetik: Öğrencilere bilgiyi hareket ederek öğrenme fırsatı tanır, örneğin rol yapma veya bir kavramı fiziksel olarak deneyimleme gibi. Çoklu duyusal öğrenme, öğrenme güçlüğü yaşayan bireyler ve farklı öğrenme stillerine sahip öğrenciler için etkili bir öğrenme stratejisi olarak kabul edilir.

Tarih kitapları çeşitli nedenlerle değiştirilir: 1. Resmi Tarih Anlayışındaki Değişimler: Yeni siyasi ve kültürel atmosfer, resmi tarih anlayışının değişmesine yol açar ve bu da ders kitaplarına yansır. 2. Pedagojik Gereksinimler: Ders kitaplarının öğrencilerin anlama düzeyine uygun olmaması, gereksiz ayrıntılar ve yanlış bilgiler içermesi gibi pedagojik sorunlar kitapların değiştirilmesini gerektirir. 3. Küresel Eğilimler: Küreselleşme ve uluslararası kuruluşların önerileri, tarih ders kitaplarının yeniden yazılmasını teşvik eder. 4. Toplumsal ve Siyasi Dinamikler: Toplumsal barış ve uzlaşma çabaları, tarih kitaplarının içeriğini gözden geçirmeyi ve tartışmalı konuları ele almayı zorunlu kılar.