Osmanlıİmparatorluğu

"Asayiş berkemal" deyimi, Sultan Abdülaziz'in son yıllarında, Musul ve Bağdat gibi illerde artan anarşik olaylar sonrasında kullanılmıştır. Devrin yetkilileri, bu tür olayları İstanbul'a "Saye-i asayiş, vaye-i padişahide, vilayetin her bir tarafında emn-ü asayiş berkemaldir" manşetiyle duyurmuştur, yani "Padişahın şahane idaresi altında, vilayetimizin her tarafında asayiş ve huzur hakimdir". Ayrıca, "asayiş berkemal" deyimi, tehlike arz eden veya sıkıntılı durumlar için de kullanılır.

Trablusgarp'ın önemi şu şekilde özetlenebilir: Son Osmanlı toprağı: Trablusgarp, Osmanlı Devleti'nin Kuzey Afrika'daki son toprak parçasıydı. Sömürgecilik mücadelesi: İtalya'nın sömürgecilik yarışında yer almak istemesi, Trablusgarp Savaşı'na yol açtı. Mustafa Kemal'in ilk savaşı: Mustafa Kemal Atatürk'ün ilk savaş deneyimi olarak tarih sahnesine çıkmasını sağladı. Uçakların ilk kullanımı: Tarihte ilk kez uçakların savaş aracı olarak kullanıldığı savaş oldu. Dini ve kültürel bağlar: Osmanlı Devleti, halifelik gücünü kullanarak bölge halkıyla dini ve kültürel bağlarını sürdürmeyi amaçladı. Stratejik konum: İtalya'ya yakın konumu, İtalya'nın hammadde arayışında stratejik bir hedef haline gelmesine neden oldu.

Celali isyanları, 16. ve 17. yüzyıllarda Osmanlı yönetimindeki Anadolu'da, ekonomik, sosyal, askeri ve siyasi nedenlerle çıkan ayaklanmaların tümüne verilen addır. Bu isyanların adı, ilkinin önderi olan Bozoklu (Yozgat) Şeyh Celâl'den gelmektedir.

Zaptiye Osmanlı, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki zaptiye teşkilatının hikayesini anlatır. Zaptiye, 19. yüzyılda iç güvenliğin sağlanması için kurulan askeri bir teşkilattır. Zaptiye Osmanlı'nın hikayesi, Tanzimat dönemi boyunca teşkilatının yapılanmasını, 1846'da Zaptiye Müşiriyeti'nin kurulmasını ve 1869-1870 yılları arasındaki geniş çaplı düzenlemeleri kapsar. Bazı önemli noktalar: 1846: Zaptiye Müşiriyeti'nin kurulması. 1869: İlk geniş çaplı düzenlemenin yapılması. 1879: Zaptiye teşkilatının jandarmaya dönüştürülmesi.

Kafkas Cephesi'nde savaşan taraflar: Osmanlı İmparatorluğu: 2. ve 3. ordular. Rus İmparatorluğu: Kafkas Ordusu. Ayrıca, 1917'deki Rus Devrimi'nin ardından, Ermeni Gönüllü Tugayları ve Ermeni milisler de bu cephede yer almıştır. Bazı komutanlar: Osmanlı: Enver Paşa, Nuri Paşa, Mustafa Kemal Paşa, Hafız Hakkı Paşa, Vehip Paşa. İtilaf Devletleri: Vorontsov-Daşkov, Nikolay Yudeniç, Lionel Dunsterville.

Sahrayıcedid'in önemli olmasının birkaç nedeni vardır: Konumu: Ataşehir sınırında yer alır ve Göztepe ile TEM Otoyolu'na erişimi sağlayan bir konumdadır. Tarihî Yapılar: Sahrayı Cedit Camii, 1875 yılında inşa edilmiştir ve sekizgen planı ile dikkat çeker. Modernleşme Çabaları: "Sarayı Cedid" ifadesi, III. Selim döneminde 1789-1792 yılları arasında gerçekleştirilen ve Osmanlı İmparatorluğu'nun askeri, idari ve teknolojik alanda geri kalmışlığını gidermeyi amaçlayan modernleşme projesini de ifade edebilir. Ayrıca, Sahrayıcedid, İstanbul'un Kadıköy ilçesinde yer alan bir mahalledir.

Vatan ve Hürriyet Cemiyeti'nin temel amaçları şunlardır: Vatanın parçalanmasını önlemek. Meşruti yönetimi yeniden ilan etmek. Cemiyet, 1906 yılında Şam merkezli olarak, Mustafa Kemal, Mustafa Cantekin ve Müfit Özdeş tarafından kurulmuştur.

İmrahor, Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahın atlarına bakmakla görevli olan saray görevlisidir. Dış sarayda yetişen imrahorlar genellikle saray oğlanlarından seçilirdi. İstanbul'un Fatih ilçesindeki İmrahor semti, ismini bu görevden almıştır.

Gömeç, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli idari yapılara bağlı olmuştur: 1864 yılına kadar Gömeç, Hüdavendigar Vilayeti, Karasi Sancağı, Edremit Kazası'na bağlı bir nahiye idi. 1956 yılına kadar Gömeç, bucak müdürlüğü ve muhtarlıkla yönetilmiştir. 1956'dan 1990'a kadar Gömeç, belediye teşkilatı ile yönetilmiştir. 9 Mayıs 1990'dan itibaren Gömeç, ilçe statüsüne sahiptir.

Çuhadarlar, Osmanlı Devleti'nde sarayın büyük memurlarından olup, padişahların hizmetlerinde bulunurlardı. Başçuhadar ve maiyetindeki çuhadarlar: Padişahın yağmurluk, kürk, kaftan, ayakkabı ve çizmelerini korur ve merasimlerde bir yerden bir yere taşırdı. Bayram törenlerinde halka para serperdi. Padişah bir yere giderken veya cuma selamlığına çıktığında, bostancıbaşı ve diğer bazı ağalarla birlikte nâzırlık yapardı. Ayrıca, Çuhadarlar Kapı Kolları San. ve Tic. Ltd. Şti. adında, 1981 yılından beri kapı kolları ve çelik kapı aksesuarları imalatı ve satışı yapan bir firma bulunmaktadır.

1864 yılında kurulan Divan-ı Muhasebat hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, 29 Mayıs 1862 tarihinde Sultan Abdülaziz Han'ın "İrade-i Seniyye"si ile kurulan Divan-ı Muhasebat, günümüz Sayıştay'ının kurumsal altyapısını oluşturan yüksek denetim kurumudur. Divan-ı Muhasebat, 1865 yılında "Divan-ı Muhasebatın Suret-i Teşkil ve Vezaifi Umumiyesine Dair Nizamname" ile yeniden düzenlenmiş ve 1876 Anayasası'nda (Kanûn-ı Esâsi) yer alarak anayasal bir kurum hâline gelmiştir.

Osmanlı Devleti'ni değişime zorlayan bazı iç ve dış etkenler: Dış Etkenler: Coğrafi Keşifler. Sanayi Devrimi. Fransız İhtilali. İç Etkenler: Merkezi Yönetimin Zayıflaması. Askeri Gücün Zayıflaması. Ekonomik Sorunlar.

Yıldız Sarayı'nın İstanbul'da olmasının birkaç nedeni vardır: Av sahası: I. Süleyman döneminden (1520-1566) başlayarak padişahlar için bir avlanma yeri olarak kullanılmıştır. Sultan II. Abdülhamid'in ikametgâhı: II. Abdülhamid, 1876'da Dolmabahçe Sarayı'nı güvenlik nedeniyle terk ederek Yıldız Sarayı'na çekilmiş ve burayı 33 yıl boyunca hem ikametgâh hem de idari merkez olarak kullanmıştır. Osmanlı'nın yönetim merkezi: Yıldız Sarayı, Osmanlı Devleti'nin son yönetim merkezi olarak önemli bir tarihi miras niteliğindedir.

Deli İbrahim, 18 Ağustos 1648'de boğularak öldürülmüştür. Sultan İbrahim'in öldürülmesi için Şeyhülislam Abdürrahim Efendi'nin "iki halife müctemi oldukta biri katledilmek lazımdır" diye fetva verdiği ve bunun üzerine cellatlar ile odasına gidilerek infazının gerçekleştirildiği belirtilmektedir. Sultan İbrahim'in, 8 yıl süren saltanatı boyunca psikolojik rahatsızlıklar yaşadığı ve bu durumun, özellikle 1645 yılından itibaren davranışlarının dengesizleşmesine yol açtığı düşünülmektedir.

Nusret Mayın Gemisi'nin kaptanı, farklı kaynaklarda farklı isimler olarak geçmektedir: Yüzbaşı Tophaneli İsmail Hakkı Bey. Yüzbaşı Hafız Nazmi (Akpınar) Bey. Ayrıca, geminin çarkçıbaşısı Ön Yüzbaşı Çarkçı Ali Yaşar (Denizalp) Efendi'dir.

İstanbul Kalesi'nin hikayesi şu şekilde özetlenebilir: Bizans dönemi. Ceneviz dönemi. Osmanlı dönemi. İstanbul Kalesi, günümüzde hem tarihi hem de turistik bir cazibe merkezi olarak ziyaret edilmektedir.

Ahmet Refik Altınay, Kavalalı Mehmet Ali Paşa’yı ihanetle suçlayan bir yazısı nedeniyle Sadrazam Mısırlı Said Halim Paşa’nın gazabına uğrayarak cezalandırılmış ve 1912 yılında Ulukışla’ya sürgün edilmiştir. Bu görevle Ulukışla, Nevşehir ve Ürgüp civarında bulunarak bazı tarihî araştırmalar yapmıştır. Ayrıca, 1933’teki Darülfünun tasfiyesi ve İstanbul Üniversitesi’nin kuruluşu sırasında kadro dışı kalmıştır.

Evkâf-ı Hümâyun Nezâreti, Osmanlı Devleti'nde vakıf kurumlarından sorumlu olan bakanlıktır. II. Mahmud tarafından, sultanlara ve yakınlarına ait vakıfların tek elden idaresi amacıyla 1826 yılında kurulmuştur. Nezâretin görevleri arasında: mazbut ve idaresi mazbut vakıfların hem mütevellisi hem nâzırı olmak; mülhak vakıfların tek yetkili idarecisi olarak denetimini sağlamak yer alır. Evkâf-ı Hümâyun Nezâreti, 1922 yılında kapatılmış ve yerine Şeriyye ve Evkaf Vekâleti kurulmuştur.

Varna Muharebesi'nin önemli olmasının bazı nedenleri: Osmanlı'nın Balkanlar'daki hakimiyetinin pekiştirilmesi. Haçlı ittifakının zayıflaması. Türklerin Avrupa'dan atılma düşüncesinin sarsılması. II. Murat'ın tahta geri dönüşü. Haçlı seferlerinin etkinliğinin azalması. Bizans İmparatorluğu'nun umutlarının darbe alması. Hristiyan Balkan unsurlarının Osmanlı'ya karşı birlik olma heyecanının zayıflaması.

16. yüzyılda Tunus'un Osmanlıya bağlanması, 1574 yılında imzalanan Zitvatorok Antlaşması ile gerçekleşmiştir. Ancak, Tunus'un Osmanlı egemenliğine girişi, 1534 yılında Barbaros Hayrettin komutasındaki Osmanlı kuvvetlerinin İspanyol işgalini püskürtmesiyle başlamıştır.