Osmanlıİmparatorluğu

"Kapıdaki Düşman" (Enemy at the Gates), 2001 yapımı bir savaş filmidir ve Stalingrad Savaşı sırasında Sovyet keskin nişancısı Vasiliy Zaytsev ile Alman keskin nişancısı Binbaşı Erwin König'in mücadelesini anlatır. Film, savaşın yanı sıra aşk, dostluk, onur ve kahramanlık gibi temaları da işler. Ayrıca, "Kapıdaki Düşman" adıyla farklı konularda kitaplar da bulunmaktadır, örneğin Andrew Wheatcroft'un Osmanlı ve Habsburg hanedanlarının 1683'teki Viyana Kuşatması'nı anlatan kitabı.

II. Murad, Osmanlı İmparatorluğu'nun 6. padişahı olarak önemli katkılarda bulunmuştur: Toprak Genişlemesi: 28 yıllık saltanatı boyunca fethettiği topraklarla Osmanlı Devleti'nin sınırlarını genişletmiş ve imparatorluğun güçlenmesini sağlamıştır. Güvenlik: Osmanlı Devleti'ni tanımayan ve isyan çıkaran beyliklere karşı sınır güvenliğini sağlamıştır. Savaşlardaki Başarıları: Varna Muharebesi (1444) ve II. Kosova Muharebesi (1448) gibi önemli savaşlarda Haçlı kuvvetlerini mağlup ederek Osmanlı'nın Balkanlardaki hakimiyetini pekiştirmiştir. Yönetim ve Islahatlar: Tımar ve devşirme sistemlerini güçlendirmiş, Divan-ı Hümayun'un işleyişini iyileştirmiş ve adaletin sağlanmasına katkıda bulunmuştur. İstanbul'un Fethine Hazırlık: Saltanatı, Osmanlı'nın İstanbul'un fethine zemin hazırladığı bir dönem olarak kabul edilir.

Fatih Sultan Mehmet'in hayatı kısaca şu şekilde özetlenebilir: Doğum ve İlk Tahta Çıkış: 30 Mart 1432'de Edirne'de doğdu. İstanbul'un Fethi: 1451'de ikinci kez tahta geçti ve 29 Mayıs 1453'te İstanbul'u fethederek Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu'na son verdi. Askeri Başarılar: Mora Despotluğu ve Trabzon İmparatorluğu'nu ele geçirdi, Akkoyunlu hükümdarı Uzun Hasan'ı Otlukbeli Muharebesi'nde mağlup etti. Kültürel ve Bilimsel Teşvikler: Bilim, sanat ve edebiyatı teşvik etti, Sahn-ı Seman gibi eğitim kurumları kurdu. Ölümü: 3 Mayıs 1481'de, 49 yaşındayken Anadolu'ya doğru bir sefer sırasında vefat etti.

Jön Türkler, Osmanlı İmparatorluğu'nda 1880'li yıllardan itibaren II. Abdülhamid iktidarına muhalif olarak ortaya çıkan ve toplumun genç ve eğitimli kesimlerinden oluşan gruplardır. Jön Türklerin savunduğu bazı ilkeler: Anayasa ve temel haklar: Temel hak ve özgürlüklerin güvence altına alındığı bir anayasa isteği. Eşitlik: Din, dil ve ırk ayrımı gözetmeksizin tüm Osmanlı vatandaşlarının eşit haklara sahip olması. Modernleşme: Osmanlı'nın Batılı devletlerle entegrasyonu ve Batı'nın siyasi ve sosyal yapılarını örnek alarak reformlar yapılması. Milliyetçilik: Osmanlı coğrafyasındaki farklı milletlerin haklarının korunarak devletin birliğinin sağlanması. Jön Türkler, padişahlık yönetiminin yanında bir meclisin de bulunarak yönetime dahil olması gerektiğini savunmuşlardır.

Osmanlı İmparatorluğu'nun üç kıtaya yayılmasının başlıca nedenleri şunlardır: Fetihler: Osmanlı, Anadolu'da küçük bir beylik olarak kurulup, Rumeli, Güney ve Doğu Avrupa, Kırım, Orta Doğu'nun bazı bölgeleri, Kuzey Afrika'nın büyük bölümü ve Kafkasya gibi bölgeleri fethederek genişledi. Barışçıl Politikalar: Osmanlı'nın fethettiği topraklarda hızlı bir şekilde imar faaliyetlerine başlaması ve halka iyi davranması, toprakların kazanılmasını ve korunmasını kolaylaştırdı. Çok Uluslu Yapı: Farklı dil, din ve kültürlerin bir arada yönetilmesi, imparatorluğun esnek ve güçlü yapısını korumasını sağladı. Stratejik Konum: Osmanlı, Çanakkale Boğazı gibi stratejik noktaları kontrol ederek, topraklarının farklı bölgelerine kolayca asker ve malzeme sevkiyatı yapabildi. Osmanlı'nın en güçlü dönemleri 16. ve 17. yüzyıllar olup, bu dönemlerde imparatorluk yaklaşık 5 milyon kilometrekarelik bir alanı kontrol ediyordu.

Fatih Sultan Mehmet, İstanbul'u 53 gün süren bir kuşatmanın ardından 29 Mayıs 1453'te fethetmiştir. Kuşatma, 6 Nisan 1453'te başlamış ve 29 Mayıs'ta son hücum ile şehir ele geçirilmiştir.

Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküşünün bazı nedenleri: Merkezi yönetimin zayıflaması. Askeri gücün zayıflaması. Ekonomik sorunlar. İsyanlar ve iç karışıklıklar. Diplomatik ve askeri yenilgiler.

Yeniçeri Ocağı, kontrol edilemez hale geldiği ve Osmanlı Devleti'ne zarar verdiği için kaldırılmıştır. Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılmasına neden olan bazı olaylar şunlardır: İsyanlar: Yeniçeriler, çeşitli sebeplerle birçok isyana katılmış ve bu isyanlar genellikle padişah ve sadrazamların indirilmesiyle sonuçlanmıştır. Ahlaksızlık: Yeniçeriler, halka ve esnafa eziyet ediyor, akıllarına geleni yapıyor ve hangi padişahın tahta çıkacağına bile karışıyorlardı. Askeri başarısızlık: 16. ve 17. yüzyıllarda askeri başarılarını yitirmiş ve İmparatorluğa baskı uygulamaya başlamışlardır. Yeniçeri Ocağı, 1826 yılında II. Mahmut tarafından "Vaka-i Hayriye" (Hayırlı Olay) olarak bilinen olayla kaldırılmış ve yerine Asakir-i Mansure-i Muhammediyye adlı yeni bir ordu kurulmuştur.

Osmanlı İmparatorluğu, 1299 yılında kurulmuş ve 1922 yılında sona ermiştir, böylece 623 yıl sürmüştür. Osmanlı İmparatorluğu'nu yöneten padişahların sayısı 36'dır.

II. Abdülhamid döneminde gerçekleştirilen bazı yenilikler şunlardır: Eğitim: Rüşdiye sayısı artırıldı, kız sanat okulları açıldı, Mülkiye, Hukuk, Güzel Sanatlar, Ticaret gibi yeni fakülteler kuruldu. Sağlık: Şişli Hamidiye Etfal Hastanesi ve Darülaceze gibi sağlık kurumları açıldı. Demiryolları: Hicaz ve Bağdat Demiryolları inşa edildi, demiryolu uzunluğu üç kat artırıldı. Telgraf: İmparatorluğun her yerine telgraf hatları döşendi, Yıldız Sarayı'nda bir telgrafhane kuruldu. Ekonomi: Ticaret Mekteb-i Alisi kuruldu, liberal ekonomi politikaları izlendi. Kültürel Kurumlar: Müze-i Hümayun, Askeri Müze ve Beyazıt Kütüphanesi gibi kültürel kurumlar açıldı. Güvenlik: Yıldız İstihbarat Teşkilatı kuruldu.

Lale Devri, Patrona Halil İsyanı nedeniyle sona ermiştir. Ayrıca, İran savaşı sırasında Sultan III. Ahmet'in kaleleri para karşılığı sattığı söylentisi de halkın isyan etmesine yol açmıştır.

Osmanlı İmparatorluğu en çok II. Abdülhamid döneminde toprak kaybetti. II. Abdülhamid'in 33 yıllık saltanatı boyunca (1876-1909) yaşanan savaşlar, isyanlar ve siyasi baskılar sonucunda imparatorluk topraklarının neredeyse yarısı kaybedildi. Kaybedilen bazı topraklar: Sırbistan, Karadağ ve Romanya'nın bağımsızlığı; Kıbrıs'ın İngiltere'nin denetimine verilmesi; Mısır'ın İngilizler tarafından işgali; Tunus'un Fransa tarafından alınması; Bosna-Hersek'in Avusturya-Macaristan'a bırakılması.

Çorum, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli idari yapılara bağlı kalmıştır: Osmanlı İmparatorluğu döneminde: Çorum, uzun süre Tokat Sancağı'na bağlıydı. Cumhuriyet dönemi: 20 Nisan 1924 tarihinde Çorum ilk kez il statüsüne kavuştu ve Amasya'dan ayrılarak il oldu. Günümüzde Çorum, Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan bir ildir.

Kanuni Sultan Süleyman'ın 46 yıl tahtta kalmasının bazı nedenleri: Seferler: Hayatının büyük bölümünü at sırtında seferlerde geçirdi. Toprak genişlemesi: Osmanlı Devleti'nin topraklarını 6 milyon 557 bin kilometreden 14 milyon 983 bin kilometreye çıkardı. Kanunname: Daha önce hüküm sürmüş 9 padişahın kararlarını toplayarak tek bir kanunname yayımladı. Eğitim reformları: Medreselerdeki eğitimi iki aşamaya ayırdı; Sahn-ı Seman medreselerinde hukuk, ilahiyat ve edebiyat, Süleymaniye medreselerinde ise matematik ve tıp eğitimi verilmesini sağladı. Askeri başarılar: Preveze Deniz Zaferi gibi önemli askeri zaferlere imza attı.

Kanuni Sultan Süleyman'ın 46 yıl tahtta kalmasının bazı nedenleri: Seferler: Hayatının büyük bölümünü at sırtında seferlerde geçirdi. Toprak genişlemesi: Osmanlı Devleti'nin topraklarını 6 milyon 557 bin kilometreden 14 milyon 983 bin kilometreye çıkardı. Kanunname: Daha önce hüküm sürmüş 9 padişahın kararlarını toplayarak tek bir kanunname yayımladı. Eğitim reformları: Medreselerdeki eğitimi iki aşamaya ayırdı; Sahn-ı Seman medreselerinde hukuk, ilahiyat ve edebiyat, Süleymaniye medreselerinde ise matematik ve tıp eğitimi verilmesini sağladı. Askeri başarılar: Preveze Deniz Zaferi gibi önemli askeri zaferlere imza attı.

Osmanlı'da görev yapan bazı Alman subaylar: Müşir Otto Liman von Sanders. Müşir Erich von Falkenhayn. General Friedrich Kreß von Kressenstein. General Fritz Bronsart von Schellendorf. Koramiral Wilhelm Souchon. Albay Franz von Papen. Albay August Nicolai. Albay Hans Kannengiesser. Yüzbaşı Bodo von König. Osmanlı ordusunda savaş sonuna kadar yaklaşık 25.000 Alman askeri personelin görev aldığı bilinmektedir.

Tanzimat ve Islahat Fermanı arasındaki bazı farklar şunlardır: Hazırlayanı: Tanzimat Fermanı, Osmanlı yöneticisi Mustafa Reşid Paşa tarafından hazırlanmış, Islahat Fermanı ise Osmanlı yöneticisi Ali Paşa eşliğindeki İngiliz ve Fransız heyet tarafından hazırlanmıştır. Amacı: Tanzimat Fermanı, genel kitleye hitap ederken, Islahat Fermanı gayrimüslim ve yabancı azınlıklara yönelik haklar getirmeyi amaçlamıştır. Odaklandığı konular: Tanzimat Fermanı, halkın güvenliği, adalet ve askeri konuları ele alırken, Islahat Fermanı daha fazla azınlık haklarına değinmektedir. Çıkış noktası: Tanzimat Fermanı, Osmanlı yöneticilerinin kendi kararları doğrultusunda ilan edilirken, Islahat Fermanı, Batılı devletlerin baskısı sonucunda imzalanmıştır. Kapsamı: Tanzimat Fermanı tüm tebaayı ele alırken, Islahat Fermanı sadece gayrimüslimleri kapsamaktadır.

Yıldırım Bayezid ve Timur arasındaki savaşın temel nedenleri şunlardır: Toprak İddiaları: Timur, kendini İlhanlıların varisi olarak görüyor ve bu nedenle Anadolu'da hak iddia ediyordu. Sığınmacılar: Timur, Osmanlı'ya sığınan Celayir Sultanlığı ve Karakoyunlu Devleti'nin hükümdarlarını geri istedi, ancak Yıldırım Bayezid bu talebi reddetti. Mektuplaşmalar: İki hükümdar arasında geçen hakaret içerikli mektuplar, gerginliği artırdı ve savaşı tetikledi. Bu nedenler, 20 Temmuz 1402'de Çubuk Ovası'nda gerçekleşen Ankara Muharebesi'ne yol açtı.

Kahramanmaraş, il olmadan önce farklı dönemlerde çeşitli eyalet ve vilayetlere bağlıydı: 1853-1856 yılları arasında Adana Eyaleti'ne bağlıydı. 1865 yılı itibarıyla Halep Vilayeti'ne bağlandı ve bu bağlılık 1914 yılına kadar sürdü. 1914'ten sonra bağımsız bir sancak haline geldi. Bu sancağa Pazarcık, Elbistan, Zeytun (bugünkü Süleymanlı) ve Andırın kazaları bağlandı.

Düzce'ye "Düzce" denmesinin nedeni, Osmanlı İmparatorluğu döneminde, Orhan Gazi'nin komutanlarından Konuralp Bey'in 1323 yılında burayı Bizanslıların hakimiyetinden kurtararak Osmanlı topraklarına katmasıdır. Bu olayın ardından, bölgenin adı komutan Konuralp'e izafeten "Düzce" olarak anılmaya başlanmıştır.