Ontoloji

Anselmus'un savunduğu bazı görüşler şunlardır: Tanrı'nın varlığı: Ontolojik argümanıyla Tanrı'nın varlığını kanıtlamaya çalışmıştır. İnanç ve akıl ilişkisi: İnanç ve aklın birbirini tamamlayan unsurlar olduğunu, insanın Tanrı'yı gerçekten anlayabilmesi için önce inanması gerektiğini savunmuştur. Kötülük ve acı: Kötülük ve acının, Tanrı'nın varlığına itiraz olarak görülmemesi gerektiğini, aksine Tanrı'nın yaratıcı gücü ve mükemmelliği karşısında bir kontrast oluşturduğunu öne sürmüştür. Cisimleşme dogması: İsa Mesih'in insan doğasını alarak dünyaya gelmesinin, Tanrı'nın insanlara yakınlığını ve erişilebilirliğini gösterdiğini savunmuştur. Kefaret teorisi: "Cur Deus Homo" adlı eserinde, insanlığın kurtuluşu için Tanrı'nın insan olmasının gerekliliğini açıklamıştır.

Evet, tekçilik ve monizm aynı şeyi ifade eder. Monizm (tekçilik), her şeyin tek bir zorunluluğun, ilkenin, madde ve enerjiden olduğunu iddia eden veya tek bir tözden kaynaklandığını savunan felsefi görüştür.

Epistemoloji ve ontolojinin birleşmesi, felsefi düşüncede "epistemolojik dönüş" olarak adlandırılan bir duruma yol açar. Ancak, Kıta Avrupası ekolünde durum farklıdır; burada ontoloji ilk felsefe olarak kalır ve bilim, ontolojik bir bakış açısıyla eleştirel bir şekilde ele alınır. Epistemoloji ve ontolojinin birleşimi, ayrıca "onto-etik" bir yaklaşım da ortaya çıkarabilir.

Schopenhauer'a göre mutluluk, acılardan veya isteklerden kurtulma anıdır. Pozitif ve negatif kavramlar: Ona göre pozitif olan acı, negatif olan ise hazdır. Süreklilik barındırmayan bir hal: Mutluluk, nötr bir haldir ve sürekli değildir. Acıdan kaçınma: Mutlu olmak için yapılması gereken, dingin ve sakin kalmak, başkalarına yardımcı olmaktır. Schopenhauer, mutluluğun peşinde koşmanın sıradan insanlara özgü bir durum olduğunu ve gerçek mutluluğun, acıdan kaçınılarak elde edilebileceğini savunur.

Sanat ontolojisi, sanat eserlerinin varlığını, varoluş şekillerini ve diğer varlıklarla olan ilişkilerini inceleyen bir felsefe dalıdır. Hartmann'ın sanat ontolojisi ise şu şekilde özetlenebilir: Sanat eseri iki ana yapıdan oluşur: Ön yapı (real). Arka yapı (irreal). Sanat eseri yedi katmandan oluşur: Fiziksel olarak görünen katman. Görünen ile görünür olan katman. Görünenin hareketi. Görünenin canlılığı. Davranış ve psikoloji süreci. Kişisel fikirler. İdeal olan. Sanat eseri, izleyiciyle veya kültürel bağlamla etkileşime girdiğinde benzersiz nitelikler kazanır.

Paleontoloji, fosilleri veri olarak kullanarak dünyada yaşamın tarihini inceleyen bilim dalıdır. Paleo ve ontoloji terimlerinin birleşimi olan "paleontoloji" dışında, bu iki terim ayrı ayrı şu anlamlara da gelebilir: Paleo: Eski veya antik anlamına gelir. Ontoloji: Varlık bilimi anlamına gelir.

Evet, "Varlık ve Zaman" kitabı zordur. Zor olmasının bazı nedenleri: Dil ve terminoloji. İçerik. Yapı. Kitabı anlamak için ontoloji ve fenomenoloji gibi alanların iyi bilinmesi gerekir.

Arthur Schopenhauer'in "İsteme ve Tasarım Olarak Dünya" adlı eseri, şu görüşleri savunur: Dünyanın iki yönlü yapısı: Dünya, "isteme" ve "tasavvur" olarak iki farklı şekilde algılanabilir. İstemenin özelliği: İsteme, belirli bir hedefi olmayan, zaman ve mekân ötesi bir güçtür. Birliğin ana teması: Kitap, ana temasının "birlik" olduğunu savunur. Kant'ın idealizmi: Schopenhauer, Kant'ın idealizmini geliştirerek, nesnel dünyanın yalnızca tasarım olarak var olduğunu ve bu tasarımın bir özne için anlamlı olduğunu öne sürer. Sanat ve özgürlük: Sanat, istemenin boyunduruğundan kurtulma ve saf algıya ulaşma aracı olarak görülür. Schopenhauer'in felsefesi, genel olarak dünyadan el etek çekmeyi ve arzuların reddini öğütler.

Varlık ve bilinç aynı şey değildir, ancak aralarında karmaşık bir ilişki vardır. Bilinç, varlığın içinde yer alır ve ondan özerktir. Varlık, belirli bir yaşam süresine veya forma sahiptir ve sona erebilir. Bazı filozoflar, insanın varlığının düşüncede ortaya çıktığını ve insanın düşündüğü için varlığının bilincine ulaştığını savunur.

Monizmin bazı türleri: Maddesel monizm (materyalizm). Zihinsel monizm (idealizm). Nötr monizm. Ayrıca, monizmin farklı yorumlarıyla ilişkili olan panteizm ve panenteizm gibi kavramlar da vardır.

Özdek ve özdeksel arasındaki fark, kullanım bağlamlarına ve anlamlarına bağlıdır. Özdek: Bilinçten bağımsız olarak var olan her şeyi ifade eder. Özdeksel: Özdekle ilgili, özdeğe ait veya özdekle ilgili özellikleri tanımlayan bir sıfat olarak kullanılır. Örneğin, "özdek" kelimesi tek başına kullanıldığında, genel anlamda fiziksel nesneleri ifade ederken; "özdeksel" kelimesi, bu nesnelerin belirli özelliklerini veya ilişkilerini belirtmek için kullanılır.

Felsefede rastlantı, determinizmi ve nedensellik kuralını kabul etmeyen görüşe göre, olayların nedensiz ve gelişigüzel bir şekilde meydana gelişine verilen addır. Rastlantı kavramı iki farklı kategoriye ayrılır: 1. Nedensel rastlantı: Belirli bir nedeni olmayan veya bu nedenin tespit edilemediği olayları ifade eder. 2. Ereksel rastlantı: Belirli bir amaç veya niyet olmadan ortaya çıkan sonuçları tanımlar. Ayrıca, rastlantı, iki veya daha fazla olayın aynı anda herhangi bir bilgi, istek, kural veya kararlaştırılmış sebebe dayanmaksızın gerçekleşmesi olarak da tanımlanır.

Özdeş yapı ve özdeksel yapı felsefede farklı anlamlara sahiptir: Özdeş yapı: Denkel'e göre, nesnelerin özdeşliği, özdeksel içeriğin özdeşliğine bağlıdır. Özdeksel yapı: Özdek, bilinçten bağımsız olarak var olan her şeydir ve bu anlamda özdek, nesnel gerçek olarak tanımlanır.

Aristoteles'in kategorileri, varlığın en genel on cinsine işaret eder. Bu kategoriler şunlardır: 1. Cevher (Substance). 2. Nicelik. 3. Nitelik. 4. Görelik (Relation). 5. Zaman. 6. Yer. 7. Durum. 8. Pozisyon. 9. Etki (Action). 10. Edilgi (Passion, Affection). Aristoteles'in kategorileri, varlıkların sınıflanması ve gerçeklik dünyasındaki varlık formlarının subjektif bir yansıması olarak kabul edilir.

Ontoloji, varlığın doğasını ve temel kategorilerini inceleyen bir felsefi disiplin olup, kendi içinde beş ana görüşe ayrılır: 1. Varlık oluştur. 2. Varlık ideadır. 3. Varlık maddedir. 4. Varlık hem idea hem maddedir. 5. Varlık fenomendir. Ayrıca, 1800'lü yılların sonlarından itibaren varoluşçuluk ve pragmatizm gibi yeni ontoloji görüşleri de ön plana çıkmıştır.

Yeni anahtarda felsefenin temel tezi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, felsefenin temel tez, antitez ve sentez aşamalarını içeren diyalektik yöntemi hakkında bilgi mevcuttur. Tez: Bir fikrin veya tanımın ilk söylenişi veya yazılışıdır. Antitez: Teze karşı gelen veya onu eleştiren bir fikir veya tanımdır. Sentez: Tezle antitez arasındaki çatışmayı çözen veya aşan bir fikir veya tanımdır.

Bütünlük ilkesi, ontoloji için önemlidir çünkü bir ontolojinin tüm bir konuyu kapsamasını ve bu konuya ait olan tüm kavramları içermesini sağlar. Ontolojide bütünlük ilkesinin önemi şu şekilde özetlenebilir: Bilgi entegrasyonu: Farklı kaynaklardan gelen bilgilerin entegrasyonunu sağlar. Bilgi paylaşımı: Bilginin daha iyi paylaşılmasını ve anlaşılmasını kolaylaştırır. Otomatik çıkarım: Bilgisayar sistemlerinin otomatik olarak çıkarımlar yapmasına olanak tanır. Hata azaltma: Bilgi hatalarını azaltarak daha doğru ve güvenilir sonuçlar elde edilmesini sağlar.

Varlık konusu, ontoloji veya varlıkbilim adı verilen felsefi disiplin tarafından incelenir. Bilim ise varlığı dış-nesnel gerçeklik olarak ele alır ve realist bir yaklaşım sergiler. Metafizik de varlık problemini ele alan bir felsefe dalıdır, ancak ontolojiden farklı olarak varlık probleminin yanında bilgi, bilim ve değerler alanında ortaya çıkan, bilimsel verilerle çözülemeyen problemlerle de ilgilenir.

Ekmel varlığın özellikleri şu şekilde sıralanabilir: En mükemmel ve eksiksiz olma. Zorunlu ve mutlak varlık olma. Yüksek değer ve en iyi durum. Ekmel varlık kavramı, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir. Örneğin, dini bir argüman olarak ekmel varlık delili, Tanrı'nın varlığına işaret eden ontolojik bir argüman grubudur.

İsmet Özel'in "Kısa Pantolon, Paslı Çakı, Dizde Kabuk Bağlamış Yara" şiiri, bir aşk hikayesini anlatır. Şiirde, aşkın getirdiği sakarlık ve bu durumun anlatıcının hayatını nasıl etkilediği işlenir. Şiirin tam ismi "Kısa Pantolon, Paslı Çakı, Dizde Kabuk Bağlamış Yara, Kısa Çakı, Paslı Pantolon, Gözde Yarası Kalmış Kabuk"tur. Şiirin tamamına aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir: siiredebiyati.com; siirhane.net; epilog.mefhum.org.