NazımBiçimleri

Hayır, "koşma" ve "koşuş" aynı şey değildir. Koşma. Koşuş. Örnek cümleler: "Ben koşmaya gidiyorum". "Koşuşun sağlık için çok büyük faydası var".

Nazım biçimleri tablosunun nasıl yapılacağına dair bilgi bulunamadı. Ancak, nazım biçimleri hakkında bilgi veren bazı kaynaklar şunlardır: orduodm.meb.gov.tr sitesinde "Türk Dili ve Edebiyatı AYT Nazım Biçimleri" başlıklı bir doküman bulunmaktadır. sonersadikoglu.com sitesinde "Nazım Biçimi / Nazım Türü Tablosu" isimli bir tablo yer almaktadır. edebiyatfatihi.net sitesinde "Türk Edebiyatı Nazım Biçimleri/Şekillleri" başlıklı bir yazı mevcuttur. tr.wikipedia.org sitesinde "Nazım Biçimleri" başlıklı bir ansiklopedi maddesi bulunmaktadır.

Taşlama nazım biçiminde kullanılan nazım biçimleri şunlardır: Koşma. Semai. Taşlamalar, gazel, kaside, murabba, muhammes gibi nazım biçimleriyle de yazılabilir.

Güzelleme, koşma nazım biçimidir. Ayrıca, semai nazım biçimiyle yazılmış güzellemeler de bulunmaktadır.

Musammat, bendlerden oluşan nazım şekillerinin genel adıdır. Özellikleri: Mısra Sayısı: 4 ile 10 arasında değişen bentlerden meydana gelir. Vezin: Bütün bentler aynı vezinle yazılır. Anlam Bütünlüğü: Bentlerde anlam bütünlüğü, şiirin tamamında da konu birliği önemlidir. Kafiye Düzeni: Genellikle ilk bend kendi içinde, diğer bendlerin son ya da son iki mısra dışında kalan mısraları yine kendi içinde, son ya da son iki mısra ise ilk bendle kafiyelidir. Kullanım: Hemen her konuda yazılabilir, ancak gazel ve kasidelerde daha sık kullanılır. Örnekler: Tahmis. Murabba. Muhammes. Müseddes. Müsebba. Müsemmen. Mütessa. Muaşşer. Ta’şîr. Terkîb-i bend. Tercî’-i bend.

10. sınıfta öğretilen bazı nazım biçimleri şunlardır: Koşma. Semai. Varsağı. Türkü. Tuyuğ. Şarkı. Ayrıca, gazel, kaside, mesnevi, kıt'a, müstezat gibi nazım biçimleri de bu sınıfta öğretilenler arasında yer alabilir.

Sagular, dörtlükler ve hece ölçüsüyle yazılmıştır. Nazım birimi olarak dörtlük kullanılır ve genellikle 7'li hece ölçüsü tercih edilir. Sagular, kopuz eşliğinde söylenir.

Beytin bazı özellikleri: İki mısradan oluşur. Aynı vezinde yazılır. Anlam bakımından birbirine bağlıdır. Kafiyeli olabilir. Uzun şiirlerde anlatımı kolaylaştırmak ve vurguyu artırmak için kullanılır. Divan edebiyatında temel nazım birimi olarak kabul edilir. Her bir beyit, kendine özgü bir anlam ve derinlik taşır. Bir beyitteki ilk dizeye "sadr" veya "aruz", ikinci dizeye ise "ibtida" veya "acz" adı verilir. Uyaklı beyitlerin bulunduğu bölüme "metali", müfredlerin toplandığı bölüme ise "müfredat" denir.

Koşma ve koşuk arasındaki temel farklar şunlardır: Köken: Koşuk, İslamiyet öncesi Türk edebiyatı nazım biçimidir; koşma ise İslami Dönem aşık edebiyatı nazım biçimidir. Anonimlik: Koşuklar anonimdir, koşmaların ise söyleyen kişisi bellidir (Karacaoğlan, Erzurumlu Emrah vb.). Törensellik: Koşuklar dini törenlerde doğmuştur, koşmalarda ise böyle bir durum yoktur. Çalgısı: Koşuklar kopuz eşliğinde; koşmalar ise saz eşliğinde söylenir. Mahlas: Koşukta mahlas yoktur, koşmada mahlas vardır.

"Yürü Bre Bulgar Dağı" şiiri, varsağı nazım biçimidir. Varsağı, adını Anadolu’da yaşayan Varsak Türkmenlerine ait halk şairleri tarafından söylenen şiirlerden alır. "Yürü Bre Bulgar Dağı" şiirinin ilk kıtası şu şekildedir: > Yürü bre Bulgar Dağı > Hemen dağlar sende mi olur > Yaylalı sümbüllü yurtlar > Büyük evler sende mi olur.

Anonim halk edebiyatında mani ve türkü, nazım biçimi olarak şu şekilde sınıflandırılır: Mani. Nazım şekli. Nazım türü. Türkü. Nazım şekli. Nazım türü.

Varsağı nazım biçiminin özellikleri: Köken: Güney Anadolu'da yaşayan Varsak Türkmenlerine aittir. Ezgi: Özel bir bestesi ve yiğitçe, erkekçe bir ezgisi vardır. Hece Ölçüsü: Genellikle 8'li hece ölçüsüyle yazılır, ancak 11'li hece ölçüsüyle yazılanları da vardır. Ünlemler: "Bre", "behey", "hey" gibi ünlemler içerir. Konu: Hayattan ve talihten şikayet gibi konular işlenir. Dörtlük Sayısı: Genellikle 3-5-6 dörtlükten oluşur. Kafiye Düzeni: Kafiye şeması genellikle "bbba", "axaxa", "ccca" şeklindedir. Mahlas: Şiirin son dörtlüğünde mahlas kullanılır.

Koşma ve türkü aynı şey değildir, ancak bazı benzerlikleri vardır. Koşma, Türk halk edebiyatının en çok kullanılan nazım şeklidir ve genellikle 11'li hece ölçüsü ile söylenir. Türkü ise, kendine özgü ezgileri olan bir nazım türüdür. Dolayısıyla, koşma bir nazım biçimi, türkü ise bir nazım türüdür ve her türkü aynı zamanda koşma olmayabilir.

Müstezat ve musammat aynı değildir, ancak her ikisi de Divan edebiyatında kullanılan nazım biçimleridir. Müstezat, bir gazelin her dizesine bir kısa dize eklenerek oluşturulan, uzun ve kısa dizelerden meydana gelen bir nazım biçimidir. Musammat ise, üç, dört, beş, altı, yedi, sekiz, dokuz, on gibi çeşitli sayıda mısralı bendlerden oluşan nazım şekilleridir. Musammatlar, müzdevic veya mütekerrir olabilir.

Koşuk, İslamiyet öncesi Türk edebiyatı nazım biçimlerinden biridir. Koşukların nazım biçimi özellikleri: Nazım birimi: Dörtlük. Ölçü: Hece ölçüsü, genellikle 7'li, 8'li ve 11'li kalıplar kullanılır. Kafiye düzeni: aaab, cccb, dddb şeklinde. Konu: Aşk, doğa, yiğitlik. Eşlik eden çalgı: Kopuz. Anonimlik: Söyleyeni belli değildir. Benzerlik: Söyleyiş biçimi ve şekil özellikleri bakımından halk edebiyatındaki koşma ve divan edebiyatındaki gazele benzer.

Fâilâtün fâilâtün fâilün nazım biçimi, aruz ölçüsünün bir kalıbıdır. Bu kalıp, Divan şiirinde kullanılan aruz ölçüsü kalıplarından biridir. Ayrıca, halk şiirinde aruz ölçüsü kullanılarak yazılan ve özel bir adla anılan nazım biçimleri arasında da yer alır. Bu nazım biçimleri şunlardır: divanî; selis; semai; kalenderi; satranç; vezn-i âher.

Terciibent, her bendindeki beyit sayısı genellikle 4 ile 10 arasında olan ve en az üç bendden meydana gelen bir nazım biçimidir. Özellikleri: Bent ve beyit sayısı: Bentlerin sayısı 5 ile 12 arasındadır. Kafiye düzeni: Bentlerin kafiye düzeni gazeldeki gibidir. Vasıta beyti: Her bendin sonunda, değişmeden tekrarlanan bir vasıta beyti bulunur. Konu: Mersiye, övgü, yergi, sosyal eleştiri gibi çeşitli konularda yazılabilir. Dil ve ölçü: Aruz ölçüsüyle yazılır. Konu bütünlüğü: Vasıta beytinin her bendin sonunda aynen tekrarlanması, şiirde aynı konu etrafında bir bütünlük oluşturur. Önemli temsilciler: Ziya Paşa ve Şeyh Galip.

Divan-ı Hikmet'te aşağıdaki nazım biçimleri kullanılmıştır: Dörtlük (koşma). Beyit (gazel). Mesnevi. Ayrıca, eserdeki bazı hikmetler gazel tarzında olup iç kafiyelerle ahenklidir. Divan-ı Hikmet'teki şiirlerin tümü Ahmet Yesevi'ye ait değildir; bir kısmı halifeleri tarafından yazılmış ve ona mal edilmiştir.

Şiirin özellikleri ve nazım biçimleri hakkında PDF dosyaları aşağıdaki sitelerde bulunabilir: ogmmateryal.eba.gov.tr. avys.omu.edu.tr. turkceci.net. markaegitim.com. akillitahta.uzmanyayinlari.com.

Evet, kaside ve gazel aynı anda kullanılabilir, çünkü bunlar Divan Edebiyatı'nda iki farklı nazım biçimidir ve farklı konularda yazılırlar. Gazel, genellikle aşk, güzellik ve içki gibi temaları işler ve 5-15 beyit arasında değişir. Kaside ise din ve devlet büyüklerini övmek amacıyla yazılır ve en az 33, en fazla 99 beyitten oluşur.