LaboratuvarTeknikleri

HPLC analizinde pik seçimi için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 1. En Uygun Kolon Seçimi: Kimyasal olarak bağlı silika jel kolonları gibi yaygın kullanılan kolonların seçimi, pik şekillerini iyileştirir. 2. Akış Hızının Optimizasyonu: Hareketli fazın doğrusal hızının optimize edilmesi, keskin piklerin elde edilmesini sağlar. 3. Ekstra-Kolon Etkilerinin Minimizasyonu: Enjektör, dedektör, tubing ve fittings gibi kolon dışı etkilerin azaltılması için uygun donanım ve yazılım bileşenleri kullanılmalıdır. 4. Mobil Fazın Ayarlanması: Mobil fazın bileşimi, pH'ı ve akış hızı, analitlerin özelliklerine ve kolon özelliklerine göre ayarlanmalıdır. 5. Veri İşleme Teknikleri: Kromatografik verilerin doğru bir şekilde işlenmesi, piklerin kalitesini ve doğruluğunu artırır.

DTA (Diferansiyel Termal Analiz) ve TGA (Termogravimetrik Analiz) arasındaki temel farklar şunlardır: - DTA, numunenin sıcaklığı ile referans malzemenin sıcaklığı arasındaki farkı ölçer. - TGA, numunenin sıcaklık veya zaman fonksiyonu olarak kütle değişimini ölçer. Her iki yöntem de genellikle katı, sıvı ve gaz halindeki farklı malzemelerin özelliklerini belirlemek ve termal kararlılıklarını değerlendirmek amacıyla kullanılır.

Viskozite ölçümü iki ana yöntemle yapılır: kinematik viskozite ve dinamik (mutlak) viskozite. Kinematik viskozite ölçümü şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Numune Hazırlığı: Yağ numunesi, hava kabarcıklarından arındırılarak homojen hale getirilir. 2. Test Sıcaklığının Belirlenmesi: Ölçüm genellikle 40°C ve 100°C sıcaklıklarında yapılır. 3. Viskozite Ölçümü: Kapiler tüpten akan yağın akış süresi ölçülür. 4. Sonuçların Değerlendirilmesi: Ölçülen viskozite değeri, cSt (sentistok) birimiyle ifade edilir. Dinamik viskozite ölçümü için ise: 1. Rotorun Dönüş Direnci Ölçümü: Reometre gibi bir cihazla yağın iç sürtünmesi ölçülür. 2. Sonuçların Değerlendirilmesi: Ölçüm sonuçları, cP (sentipoise) birimiyle ifade edilir.

Gram boyama ve aside dirençli boyama, mikrobiyolojide mikroorganizmaları ayırt etmek için kullanılan iki farklı boyama yöntemidir. Gram boyama: Bakterileri iki gruba ayırır: Gram pozitif ve Gram negatif. - Gram pozitif bakteriler: Kalın bir peptidoglikan tabakasına sahiptir ve mor renkte görünür. - Gram negatif bakteriler: İnce bir hücre duvarına ve dış zar tabakasına sahiptir, pembe renkte görünür. Aside dirençli boyama: Mycobacterium gibi aside dirençli organizmaları, aside dirençli olmayan organizmalardan ayırmak için kullanılır.

Hücre kültürü hücreleri, yapışan kültür yönteminde kaplara tutunur. Kültür kaplarına tutunma süreci, tripsin gibi enzimler kullanılarak hücrelerin ayrıştırılmasıyla başlar.

Brucella kültürde tanımlanmış besiyerlerinde ürer, bu besiyerleri genellikle triptikaz soy agar ve kan kültür besiyeri içerir. Üreme koşulları: - Sıcaklık: Optimum üreme sıcaklığı 37°C'dir, bu insan vücut sıcaklığıdır. - CO2 gereksinimi: B. abortus türü %5-10 CO2'ye gereksinim gösterir. Kültür yöntemleri: - Bifazik kan kültürü tekniği: Kültür şişesi sıvı besiyeri ve agar katmanını içerir, tanı 27 gün sürebilir. - Lizis santrifügasyon yöntemi: Kan hücrelerinin ozmotik lizisi ile hücre içi bakteriler açığa çıkarılır ve bakteriler konsantre olarak elde edilir. - Otomatize kan kültür sistemleri: BACTEC 9000 serileri gibi sistemler, lizis santrifügasyondan daha kısa sürede tanı sağlar.

Zymoseq sekanslama işlemi, genellikle aşağıdaki adımlar izlenerek gerçekleştirilir: 1. Örnek Alımı: İncelenecek bireyin DNA'sı, kan örneği, doku biyopsisi veya hücre kültürü yoluyla alınır. 2. DNA İzolasyonu: Alınan materyalden DNA, özel kimyasal ve fiziksel yöntemlerle izole edilir. 3. DNA Parçalanması: İzole edilen DNA, belirli boyutlardaki parçalara bölünür. 4. Kütüphane Hazırlama: DNA parçaları, adaptörler eklenerek genomik kütüphane oluşturulur. 5. Sekanslama: Parçalanmış DNA, yüksek kapasiteli sekanslama makineleri kullanılarak belirlenir. 6. Veri Analizi: Elde edilen DNA dizileri, bilgisayar algoritmaları kullanılarak analiz edilir ve genomun yapısı, genler ve genetik özellikler belirlenir. Sekanslama süreci, genellikle Illumina gibi şirketlerin teknolojileri kullanılarak yapılır.

Kılcal elektrokromatografi (CEC), kılcal elektroforez ve yüksek performanslı sıvı kromatografisinin bir kombinasyonu olan bir kromatografik ayırma yöntemidir. Çalışma prensibi: CEC'de, kılcal tüp, sabit bir faz ile kaplanır ve bu tüp, elektroosmotik akış yardımıyla hareket eden bir mobil faz ile doldurulur. Uygulamaları: CEC, farmasötik bileşikler, vitaminler ve patlayıcıların karışımları dahil olmak üzere çok çeşitli numunelerin ayrılmasında kullanılır.

R2 Agar, düşük besleyici bir ortam olup, mikrobiyal kontaminasyonu değerlendirmek için kullanılır. Başlıca kullanım alanları: - İçme suyunun bakteriyel muayenesi. - Farmasötik imalatta işlenmiş suyun mikrobiyal kontaminasyonunun değerlendirilmesi. Teknik özellikleri: - Formülasyon: Yeast extract, proteose peptone, casein hydrolysate, glikoz, nişasta, di-potasyum fosfat, magnezyum sülfat, sodyum pirüvat ve agar içerir. - pH: 7.2 ± 0.2. İnkübasyon koşulları: 30-35°C sıcaklıkta, 3 günden daha uzun süreli inkübasyon önerilir.

Türbidimetri ve nefelometri, ışığın madde ile etkileşimini ölçen iki farklı tekniktir. Türbidimetri, çözeltiye gelen ışığın şiddetinde, çözeltideki partiküllerin neden olduğu saçılmadan dolayı ortaya çıkan ışık kaybını ölçer. Nefelometri ise, çözeltideki partiküllerce geliş eksenine göre 90° açıyla yerleştirilmiş olan fotosele doğru saptırılan ışınları ölçer.

MMP-8'in immün histokimyasal olarak görüntülenmesi için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Doku Hazırlığı: Parafin gömülü, immerse sabitlenmiş doku bölümleri kullanılır. 2. Antikor Uygulaması: Goat Anti-Human MMP-8 Antigen Affinity-purified Polyclonal Antibody, MMP-8'i tespit etmek için kullanılır. 3. İkincil Antikor ve Boyama: Anti-Goat HRP-DAB Cell & Tissue Staining Kit kullanılarak ikincil antikor (kırmızı) uygulanır ve doku hematoksilin (mavi) ile karşı boyanır. 4. Kontrol: Birincil antikorlar atlanarak ve sadece ikincil antikorla işlem yapılarak spesifik olmayan boyanmanın kontrolü sağlanır. Bu yöntem, MMP-8'in hücresel lokalizasyonunu ve doku içindeki dağılımını belirlemek için kullanılır.

Agaroz jel elektroforezi, DNA moleküllerinin ayrımı, tanımlanması ve saflaştırılması için kullanılan standart bir yöntemdir. Çalışma prensibi: DNA, negatif yüklü fosfat grupları nedeniyle elektrik alanında anoda doğru hareket eder. Moleküllerin göç hızı; büyüklük, yapı, agaroz konsantrasyonu, iyonik güç ve uygulanan akıma bağlıdır. Kullanım amaçları: saflaştırma; saflık kontrolü; moleküler ağırlık saptama; kalıtsal veya kalıtsal olmayan hastalık tanısı; bir enzimin izomerlerinin saptanması; immünoloji ve moleküler biyoloji. Avantajları: basit ve hızlı olması; diğer yöntemlerle ayrılamayan DNA fragmentlerinin ayrılmasını sağlaması. Dezavantajları: proteinler ve çok küçük DNA fragmentlerinin analizinde kullanışlı olmaması; poliakrilamid jellere göre daha uzun süre alması ve daha zor hazırlanması.

Spin kaplama işlemi, bir çözelti damlasının bir altlığın merkezine damlatılması ve ardından altlığın yüksek dönme hızlarında (tipik olarak 3000 devir/dakika) döndürülmesi esasına dayanır. Bu işlem üç adımdan oluşur: 1. Hazırlık: Çözeltinin cam altlık üzerine damlatılması. 2. Döndürme: Fazla çözücünün kaplanan altlık yüzeyinden uzaklaştırılması ve çözeltinin altlık yüzeye yayılması. 3. Kurutma: Altlık yüzeyde kalan çözeltinin buharlaştırılması. Önemli parametreler arasında dönme hızı, çözeltinin viskozitesi, kuruma hızı, katı oranı ve yüzey gerilimi bulunur.

Kromatografik Analiz Yöntemleri Hakkında Slayt Kromatografi — maddelerin karışımlarını ayırmak ve bileşenlerini tanımlamak için kullanılan bir analitik kimya yöntemidir. Kromatografik analiz yöntemleri: 1. Gaz Kromatografisi (GC). 2. Sıvı Kromatografisi (LC). 3. İnce Tabaka Kromatografisi (TLC). 4. Kağıt Kromatografisi. 5. İyon Değişim Kromatografisi (IC). Kromatografik analizler, kimya, biyokimya, çevre bilimleri ve ilaç endüstrisi gibi birçok alanda yaygın olarak kullanılır.

Su ile karışmış maddeleri ayırma yöntemleri şunlardır: 1. Filtrasyon: Katı maddeleri sıvılardan ayırmak için kullanılır. 2. Durultma: Sıvının yüzeyinde kalan yağ veya benzeri maddelerin ayrılması yöntemidir. 3. Distilasyon (damıtma): Homojen karışımları ayırmak için kullanılır. 4. Flotasyon: Havada kabarcıklar oluşturarak hafif maddelerin ağır maddelerden ayrılması yöntemidir. 5. Kristalizasyon: Maddenin çözeltiden kristalize edilerek ayrılması yöntemidir.

Gaz ve sıvı kromatografi arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Mobil Faz: Gaz kromatografisinde mobil faz gaz (genellikle helyum veya azot), sıvı kromatografisinde ise sıvı bir solventtir. 2. Analitik Örnekler: Gaz kromatografisi, uçucu ve termal olarak stabil bileşiklerin analizi için uygundur, sıvı kromatografisi ise daha düşük sıcaklıklarda çalıştığı için termal olarak kararsız veya hassas bileşikler için uygundur. 3. Kolon Türleri: Gaz kromatografisi, kılcal kolonlar kullanırken, sıvı kromatografisi katı parçacıklarla dolu uzun kolonlar kullanır. 4. Tespit Yöntemleri: Gaz kromatografisinde alev iyonizasyon dedektörü (FID) ve termal iletkenlik dedektörü (TCD) gibi dedektörler, sıvı kromatografisinde ise UV-Vis spektrofotometreleri ve kütle spektrometresi (MS) yaygın olarak kullanılır. 5. Uygulama Alanları: Gaz kromatografisi, petrokimya ve gıda endüstrilerinde uçucu bileşiklerin analizi için, sıvı kromatografisi ise farmasötikler ve biyoteknolojide karmaşık karışımların ayrılması için kullanılır.

qPCR'de ΔCt (Delta Ct) değeri şu şekilde hesaplanır: 1. Ct Değerlerinin Belirlenmesi: qPCR makinesi, her bir örnek için Ct (cycle threshold) değerini verir. 2. ΔCt Hesaplaması: ΔCt, hedef genin Ct değerinin, aynı örnekteki referans genin Ct değerinden çıkarılmasıyla elde edilir. Bu adım, başlangıçtaki RNA veya cDNA miktarındaki farklılıkları hesaba katar.

Rutubet ve kuru madde analizi genellikle kurutma yöntemine göre yapılır. Bu yöntemde kullanılan bazı yaygın teknikler şunlardır: 1. Fırında Kurutma: Numune belirli bir sıcaklık ve sürede kurutulup, ağırlık kaybı hesaplanır. 2. Mikrodalga ile Kurutma: Gıda içindeki su molekülleri mikrodalga enerjisi ile buharlaştırılır. 3. Vakumda Kurutma: Yüksek sıcaklıkta zarar görebilecek gıdalar için 70 °C civarında, vakumlu ortamda kurutma yapılır. 4. Rutubet Terazisi Yöntemi: IR ışınları üreten bir lamba sistemi ile donatılmış bir dolapta, terazi üzerindeki numunenin ağırlık farkı ile su tayini yapılır. 5. Distilasyon Yöntemi: Uçucu yağ içeren maddeler için kullanılır.

RT-PCR (Reverse Transcription Polymerase Chain Reaction) yöntemi, RNA'nın DNA'ya dönüştürülmesi ve ardından bu DNA'nın çoğaltılması prensibine dayanır. Çalışma adımları: 1. Ters Transkripsiyon (RT): RNA, ters transkriptaz enzimi kullanılarak cDNA'ya dönüştürülür. 2. PCR Amplifikasyonu: cDNA, PCR reaksiyonu ile çoğaltılır. 3. Floresan Ölçüm: Çoğaltılan ürün, gerçek zamanlı PCR cihazlarında floresan boyalar kullanılarak ölçülür. RT-PCR, gen ekspresyonunun analizi, viral yükün izlenmesi ve tanı amaçlı uygulamalarda yaygın olarak kullanılır.

Kristalizasyon ve basit damıtma farklı ayırma yöntemleridir ve farklı prensiplere dayanır. Kristalizasyon, bir çözeltiden katı maddelerin saflaştırılması için kullanılır. Basit damıtma ise sıvı karışımları ayırmak için kullanılır.