Kökler ve ekler, bir kelimenin yapısında farklı işlevlere sahiptir ve şu şekilde ayrılırlar: 1. Kök: Kelimenin anlamlı en küçük parçasıdır ve ek almadan önce sabit kalır. 2. Ek: Köke eklenerek yeni anlamlar kazandıran veya kelimenin cümledeki görevini belirleyen unsurdur. Örnekler: - "Gelmek" fiilinin kökü, "-mek" mastar ekini aldığında "gelmek" olarak kalır. - "Gençleş" kelimesinde "-leş" eki, "genç" fiil köküne eklenerek yeni bir fiil oluşturmuştur.