Fiil

Emsile'de 24 farklı fiil kipi bulunmaktadır.

Evet, "Sing" 1 ve 2 bağlantılı olabilir, çünkü "Sing" bir fiilin farklı hallerini ifade edebilir. Örneğin, "Sing" fiilinin ikinci hali "Sang" ve üçüncü hali "Sung" olarak kullanılır. - İkinci hal: "Sang" (örneğin, "I sang a song in my birthday party yesterday"). - Üçüncü hal: "Sung" (örneğin, "You have sung songs during bath when you were young"). Bu nedenle, "Sing 1" ve "Sing 2" ifadeleri, aynı fiilin farklı zaman dilimlerinde kullanımını ifade edebilir.

Foedus ve foedare Latince'de farklı anlamlara sahiptir: - Foedus: Uluslararası antlaşma veya sözleşme anlamına gelir. - Foedare: "Defile", "kirletmek", "çirkinleştirmek" anlamlarına gelir. Özetle, "foedus" daha çok diplomatik ve hukuki bir terimken, "foedare" günlük dilde kullanılan bir fiildir.

İngilizcede "-ing" takısı, çoğunlukla eylemlerin o anda yapıldığını belirtmek için kullanılır. Kullanım alanları: Present Continuous Tense (Şimdiki Zaman) cümlelerinde fiillerin sonuna getirilir. Sıfat olarak kullanıldığında, fiilden önce gelir. İsim olarak kullanıldığında, eylemden önce gelir. Bazı istisnalar dışında, "-ing" eki almayan kelimeler de bulunur.

"Faire" ve "faire faire" arasındaki temel fark, "faire faire" ifadesinin bir kişinin başka bir kişiye bir şey yapmasını emrettiğini veya teşvik ettiğini, "faire" ise sadece bir eylemin gerçekleştirildiğini ifade etmesidir. Örnekler: "Je lui fais faire le ménage" (Ona temizlik yapmasını söyledim veya emrettim). "Je "Faire faire" ifadesi ayrıca "yaptırmak, ettirmek" anlamına gelir.

Haber (bildirme) kipleri, eylemin yapıldığı veya yapılacağı zamanı bildirir. Haber kipleri: Görülen (bilinen, belirli) geçmiş zaman: "-di, -miş" ekleri. Öğrenilen (duyulan, belirsiz) geçmiş zaman: "-mış, -miş, -muş, -müş" ekleri. Şimdiki zaman: "-yor" eki. Gelecek zaman: "-ecek, -acak" ekleri. Geniş zaman: "-er, -ar" ekleri. Dilek kipleri: Gereklilik kipi: "-meli, -malı" ekleri. İstek kipi: "-e, -a" ekleri. Şart kipi: "-se, -sa" ekleri. Emir kipi: Eki yoktur, kişi ekleriyle çekimlenir.

"Come" fiilinin ikinci hali olan "came", geçmiş zaman (Past Simple) ifade eder. Bu zaman, geçmişte belli bir noktada gerçekleşmiş olayları veya durumları anlatmak için kullanılır.

Ek fiillerle ilgili test sorularını çözmek için aşağıdaki kaynaklardan yararlanabilirsiniz: YouTube: "29) TYT Türkçe - Fiil Çekimi Ek Fiil Soru Çözümü - Kadir GÜMÜŞ - 2024" videosu, ek fiillerle ilgili soru çözme teknikleri hakkında bilgi verebilir. turkceci.net: Ek fiillerle ilgili test soruları ve çözümleri içeren bir PDF dosyası bulunmaktadır. wordwall.net: Ek fiillerle ilgili çeşitli interaktif testler mevcuttur. turkcedersi.net: Ek fiillerle ilgili indirilebilir testler ve cevapları yer almaktadır. testlericoz.com: 7. sınıf Türkçe ek fiiller konusunda test soruları ve cevapları sunulmaktadır. Bu kaynakları kullanarak ek fiillerle ilgili test sorularını çözebilirsiniz.

Oluş fiili, herhangi bir etki altında kalmadan, varlıkta kendiliğinden oluşan değişikliği anlatan fiillerdir. Oluş fiillerine bazı örnekler: "Sonbaharda yapraklar sararır". "Kuzenim, görmeyeli çok büyümüş". "İki sene içerisinde çok hızlı yaşlandı". "Saçları çok hızlı uzamıştı". Oluş fiillerinde, cümlenin öğeleri bazı sorulara cevap veremez ve "onu" kelimesi cümlede kullanılmaz.

Evet, ek eylem ve ek fiil aynı şeyi ifade eder. Ek fiil veya ek eylem, Türkçede isimlerin sonuna eklenerek onları yüklem haline getiren bir ektir.

Türkçede iki ana kip eki grubu vardır: 1. Haber (bildirme) kipleri. Geçmiş zaman kipleri: Görülen (bilinen) geçmiş zaman, duyulan (öğrenilen) geçmiş zaman. Şimdiki zaman kipi. Gelecek zaman kipi. Geniş zaman kipi. 2. Dilek (tasarlama) kipleri. Gereklilik kipi. İstek kipi. Dilek-şart kipi. Emir kipi. Örnek kip ekleri: Gereklilik kipi: -meli, -malı. İstek kipi: -e, -a. Emir kipi: Ek almaz, sadece fiil kökü ve şahıs eki bulunur. Dilek-şart kipi: -se, -sa.

Oluş ve durum fiillerini ayırt etmek için şu özelliklere dikkat edilebilir: Nesneye yönelik sorular: Oluş fiillerinde genellikle "neyi" veya "kimi" sorularına cevap alınmaz. Eylemin kendiliğinden olup olmadığı: Oluş fiilleri, öznenin doğrudan etkisi olmadan, kendiliğinden meydana gelen değişimleri ifade eder. Örnekler: "Sulamayınca bütün çiçekler solmuş" cümlesi oluş fiilidir. "Arkadaşım yan binada oturuyor" cümlesi durum fiilidir. Özetle, iş fiilleri nesne alır ve nesne üzerinde etki yapar, oluş fiilleri zamanla gerçekleşir ve nesne almaz, durum fiilleri ise öznenin süreklilik gösteren durumunu ifade eder.

Dönüşlü fiil ile dönüşlülük zamiri arasındaki fark şu şekilde ayırt edilebilir: 1. Dönüşlü Fiil: - Yüklem, fiilin kendisidir ve özne aynı zamanda işten etkilenen kişidir. - Örnek: "Fatih, gece yatmadan önce yıkandı". 2. Dönüşlülük Zamiri: - Cümlenin anlamı için gereklidir ve özne ile nesneyi birbirine bağlar. - Örnek: "Kedi temizledi kendisi yemekten sonra". Özetle, dönüşlü fiillerde özne hem eylemi gerçekleştirir hem de bundan etkilenirken, dönüşlülük zamirleri cümlenin anlamını tamamlamak için gereklidir ve genellikle cümlenin sonunda veya edatlardan sonra kullanılır.

İstek ve emir kipleri arasındaki temel fark, emir kipinin eki olmamasıdır. Emir kipi: Fiiller kök halinde bulunur. İstek kipi: Fiil kök veya gövdelerine "-a, -e" ekleri getirilir. Ayrıca, istek kipi zaman anlamı taşımazken, emir kipi yapılması istenen işi kesinliğe bağlayarak emir biçiminde ifade eder.

Ek fiilin dört görevi: 1. İsim ve isim soylu sözcükleri yüklem yapmak. 2. Basit zamanlı fiilleri birleşik zamanlı fiil yapmak. 3. Görülen (bilinen) geçmiş zaman eki (-idi) ile bahsedilen duruma tanık olma anlamı taşımak. 4. Duyulan (öğrenilen) geçmiş zaman eki (-imiş) ile bahsedileni duyma, öğrenme, sonradan fark etme anlamı taşımak. Ek fiilin ayrıca geniş zaman eki (-dir) ve şart eki (-ise) gibi görevleri de vardır.

Ek eylemin (ek fiilin) iki temel görevi vardır: 1. İsim ve isim soylu sözcükleri yüklem yapmak. Bu görevde ek fiil, dört kipe göre çekimlenir: Görülen (bilinen) geçmiş zaman: "-idi". Duyulan (öğrenilen) geçmiş zaman: "-imiş". Geniş zaman: "-dir". Şart kipi: "-ise". 2. Basit zamanlı fiillere eklenerek birleşik zamanlı fiil yapmak. Ayrıca, ek fiil cümlelere kesinlik, olasılık, şart gibi anlamlar da katabilir.

Ek-fiiller, görevlerine göre iki ana gruba ayrılır: 1. İsim soylu sözcükleri yüklem yapmak: Bu grupta dört kiple çekimlenen ek-fiiller bulunur: Görülen (bilinen) geçmiş zaman: "-di". Duyulan (öğrenilen) geçmiş zaman: "-miş". Geniş zaman: "-dir". Şart kipi: "-se". 2. Basit zamanlı fiilleri birleşik zamanlı yapmak: Sadece "-dir" eki bu grupta yer alır. Ek-fiiller, konuşmada ve yazmada genellikle "-i" seslerinin düşmesiyle de kullanılabilir.

"Is" ve "are" kullanım farkları şu şekildedir: Is kelimesi, tekil yani bir tane olan şeylerden bahsederken kullanılır. Are kelimesi ise çoğul yani birden fazla şeyden bahsederken kullanılır. Ayrıca, "to be" fiilinin farklı zaman ve yapılarda kullanımı da şu şekildedir: Present Simple Tense'de "am, is, are" kullanılır. Present Continuous Tense'de "am, is, are" yardımcı fiil olarak kullanılır ve fiilden önce gelir. Past Simple ve Past Continuous Tense'de "was, were" kullanılır.

Fransızca "faire" fiili, hem "yapmak" hem de "yaptırmak" anlamlarında kullanılır. Kullanım alanlarından bazıları: Yapmak: Yemek yapmak, ders çalışmak, bisiklet sürmek gibi eylemleri ifade eder. Yaptırmak: Yemek yaptırmak, eve göndertmek, televizyon izlettirmek gibi başkalarına yaptırılan işleri belirtir. Hava durumu: Hava güzel veya hava soğuk gibi ifadelerde kullanılır. Deyimler: "Faire des châteaux en Espagne" (havada kaleler inşa etmek), "faire la bête" (aptal gibi davranmak) gibi birçok deyimsel ifadede yer alır.

Oluş fiilleri nesne almaz, dolayısıyla "neyi" ya da "kimi" sorularına cevap vermezler. Örnekler: "Çiçekler soluyor". "Ekmek bayatladı". "Babam yaşlandı". Oluş fiilleri, öznenin iradesi dışında, zaman içerisinde kendiliğinden gerçekleşen bir değişimi ifade eder.