Kaslar

İnfratemporal bölge (infratemporal fossa), başın temporal ve çiğneme bölgeleri arasında yer alan kısmıdır. Bu bölge, aşağıdaki yapılarla sınırlanmıştır: - Üstün sınır: Dış işitsel kanal içinde, kafatası tabanının arka kenarı. - Alt sınır: Doğrudan başın üzerinde. - Medial sınır: Pterygoid plakanın lateral yüzeyi. İnfratemporal bölge, çiğneme ve yutmayla ilgili kasları, kan damarlarını ve sinirleri içerir.

Somatik sinir sistemi, istemli hareketleri kontrol eder ve aşağıdaki organları içerir: İskelet kasları. Duyu organları. Bu sistem, aynı zamanda refleks tepkilerini de yönetir.

Mastoid süreç, aşağıdaki kasların tutunduğu bir bölgedir: 1. Sternokleidomastoid kası. 2. Splenius kapitis kası. 3. Arka göbek digastrik kası. 4. Longissimus kapitis kası. 5. Occipitofrontalis kası.

İliopsoas kası, aşağıdaki hareketleri yapar: Kalça fleksiyonu. Omurga stabilizasyonu. Trunk fleksiyonu. Omurganın lateral fleksiyonu. Pelvis tilti.

Digastrik kas, boyun bölgesinde bulunan ve çeşitli önemli işlevlere sahip bir kastır. Başlıca görevleri şunlardır: 1. Çene Hareketi: Digastrik kas, mandibulayı (alt çene kemiği) hareket ettirerek çiğneme ve yutkunma sırasında çenenin açılmasını sağlar. 2. Yutma: Kas, yutma sırasında larinks (ses kutusu) ve hyoid kemiğini stabilize ederek yiyeceklerin doğru şekilde yemek borusuna geçmesini sağlar. 3. Dil Hareketi: Digastrik kas, dilin hareket etmesine yardımcı olarak konuşma ve yeme sırasında dilin doğru pozisyonunu korumasını sağlar. 4. Baş ve Boyun Stabilitesi: Kas, baş ve boyun bölgesinin genel stabilitesini ve duruşunu korur.

Kalp kası, düz ve çizgili kaslara benzeyen bir kastır.

İliopsoas kası, karın ve pelvik bölgede derinlerde yer alır. Bu kas grubu, iki ayrı kastan oluşur: 1. Psoas major: Bel omurlarından (T12 ila L5) kaynaklanır. 2. Iliacus: İlium kemiğinin iliak fossasından kaynaklanır. Her iki kas da birleşerek bir tendon oluşturur ve bu tendon, uyluk kemiğinin (femurun) küçük trokanterine bağlanır.

Hemşirelikte kas fizyolojisi, kasların nasıl çalıştığını ve kasılma süreçlerini anlamak için temel bir konudur. Kas fizyolojisinin hemşirelikteki önemi: - Kasların gücü, tonusu ve koordinasyonunun değerlendirilmesi, hastanın genel sağlığı ve fonksiyonel durumu hakkında bilgi sağlar. - Rehabilitasyon sürecinde, yaralanma, ameliyat veya nörolojik rahatsızlıklardan sonra kas fonksiyonunun iyileşmesini kolaylaştırır. - Kişiye özel egzersiz programları ve hareketlilik müdahaleleri tasarlayarak, optimal kas-iskelet sistemi fonksiyonunun restorasyonunu destekler. Kas kasılma süreci şu şekilde gerçekleşir: 1. Sinir sisteminden gelen elektrik sinyali kasa ulaşır. 2. Kalsiyum iyonlarının salınımı tetiklenir ve bu iyonlar troponine bağlanır. 3. Aktin bağlanma bölgeleri açığa çıkar ve miyozin başları aktine bağlanarak çapraz köprüler oluşturur. 4. ATP hidrolizinden açığa çıkan enerji, miyozin başlarının aktin filamentlerini sarkomerin merkezine doğru çekmesini sağlar ve kas kasılması gerçekleşir.

Gol atabilmek için kullanılan kaslar şunlardır: 1. Bacak Kasları: Hamstring ve quadriceps kasları, koşma, zıplama ve topa vurma gibi hareketlerde aktif olarak çalışır. 2. Kalça Kasları: Topa vururken ayağın hızı ve topun hızı arasındaki ilişkide önemli rol oynar. 3. Karın Kasları: Dengeyi sağlamak ve hızlı hareket etmek için kullanılır. 4. Kol ve Omuz Kasları: Topu koruma ve fırlatma becerilerinde önemlidir.

İnterkostal kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Tıp terimi olarak: "İnterkostal" kaburgalar arası anlamına gelir ve bu terim, göğüs duvarını oluşturan ve hareket ettiren kas gruplarını ifade eder. 2. Genel anlamda: "İnterkostal", hayvan veya insanın kaburgaları arasında bulunan herhangi bir şeyi tanımlar.

Diyafram kası hem istemli hem de istemsiz olarak çalışabilir. İstemli kontrol, bireyin derin nefes almak veya nefesini tutmak gibi durumlarda diyaframı bilinçli olarak kasıp gevşetmesini ifade eder. İstemsiz kontrol ise otomatik olarak solunum sürecinin bir parçası olarak gerçekleşir ve bu durum, beyinstemindeki solunum merkezleri tarafından düzenlenir.

Sinir ve kas modülü, insan vücudunun hareket ve işlevlerini kontrol eden iki önemli modüldür. 1. Kas Modülü: Kasların hareketlerini kontrol eden sinir sistemi ve kas liflerinden oluşur. 2. Sinir Modülü: Vücudun merkezi ve çevresel sinir sisteminden oluşur.

5. sınıf fen bilimleri dersinde sunum yapmak için iki çubuk ve iki balon kullanarak hazırlanan model, kasların çalışma prensibini veya destek ve hareket sisteminin sağlığını anlatan bir model olabilir. Kaslar balonla, kemikler ise çubuklarla temsil edilebilir. Bu tür modeller, Güneş, Dünya ve Ay'ın hareketlerini temsil etmek için de kullanılabilir. Daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklar incelenebilir: fenusbilim.com; odsgm.meb.gov.tr.

Gerinmek, birkaç nedenden dolayı rahatlatır: 1. Kan Dolaşımının Hızlanması: Uyku sırasında uzun süre aynı pozisyonda kalmak kan dolaşımını yavaşlatır. 2. Kas Gerginliğinin Azalması: Gerinmek, kaslardaki gerginliği ve stresi azaltarak kasları rahatlatır. 3. Endorfin Salgılanması: Fiziksel aktivite sırasında endorfin adı verilen mutluluk hormonlarının salgılanmasını teşvik eder, bu da rahatlama ve iyi hissetme duygularını yaratır. 4. Zihinsel Rahatlama: Gerinme, vücut ve zihin arasındaki bağı güçlendirerek zihinsel gerilimi azaltır.

Bazı kasların gerçekleştirdiği hareketler: Biseps Brachii kası: Dirsek ekleminin fleksiyonunu (bükülmesini) sağlar. Triseps Brachii kası: Dirsek ekleminin ekstansiyonunu (düzleşmesini) sağlar. Deltoid kası: Omuz ekleminde abdüksiyonu (uzvun vücuttan uzaklaşmasını) gerçekleştirir. Pektoral kas: Omuz ekleminde addüksiyonu (uzvun vücuda doğru hareket etmesini) sağlar. Sternocleidomastoid kası: Başın döndürülmesinde rol oynar. Rotator Cuff kasları: Omuz ekleminde döndürme hareketini gerçekleştirir. Erector Spinae: Bel bölgesinin ekstansiyonunda (düzleşmesinde) rol alır. Rectus Abdominis: Bel bölgesinin fleksiyonunu (bükülmesini) sağlar.

Levator ani kasının görevleri şunlardır: 1. Abdominal ve pelvik organların stabilizasyonu: Bu kas, organları yerinde tutarak sarkmalarını önler. 2. Üriner ve fekal kontinans: Kas tonusu, idrar ve dışkı yollarının mekanik olarak kapanmasını sağlar. 3. Pelvik tabanın desteği: Pelvik diyaframın bir parçası olarak, pelvik tabanı oluşturur ve destekler. 4. Açma ve kapama: Levator hiatusun açılıp kapanmasını kontrol eder, bu da urogenital ve anal kanalların geçişini düzenler. Ayrıca, kas, öksürme, hapşırma ve ağır cisim kaldırma gibi aktiviteler sırasında intra-abdominal basıncı artırarak destek sağlar.

Posterior auricularis kası, dış kulağın aurikulasını (kulak kepçesi) yukarı ve geri çeker. Bu kas, temporal kemiğin mastoid sürecinden kaynaklanır ve dış kulağın kranial yüzeyine yerleştirilir.

Tek çekirdekli kaslar (düz kaslar) iç organların yapısında bulunur. Bu kaslara örnek olarak mide, bağırsaklar, yemek borusu ve damarların yapısı gösterilebilir.

Omuz silkme hareketi, trapezius kası ile yapılır.

İnterkostaller, kaburgalar arasında yer alan ve göğüs duvarını oluşturan üç ana kas grubunu çalıştırır: 1. Dış İnterkostaller: Sessiz ve zorlu inhalasyona yardımcı olur, kaburgaların yükselmesinden ve daha açık bükülmesinden sorumludur. 2. İç İnterkostaller: Zorlu ekspirasyona yardımcı olur, kaburgaların çökmesinden ve içe doğru bükülmesinden sorumludur. 3. En İçteki İnterkostaller: İç interkostal kasların derin katmanlarıdır ve nörovasküler demetlerle ayrılır. Bu kaslar, solunum sürecinin mekanik yönüne katılarak göğüs boşluğunun boyutunu genişletir ve küçültür.