KanHastalıkları

Hematoloji bölümüne gidilmesi gereken bazı durumlar: Kronik yorgunluk. Ciltte morluklar ve kanamalar. Lenf bezlerinde şişlik. Sık enfeksiyonlar. Açıklanamayan kilo kaybı. Hematolojik hastalıklar çoğu zaman gizli şekilde ilerleyebilir ve başlangıçta hafif belirtilerle kendini gösterebilir.

MCH (Ortalama Korpüsküler Hemoglobin) ve MCHC (Ortalama Korpüsküler Hemoglobin Konsantrasyonu) arasındaki temel fark, ölçtükleri değerlerin farklı olmasıdır: - MCH, bir kırmızı kan hücresindeki ortalama hemoglobin miktarını ölçer. - MCHC, kırmızı kan hücresinin boyutuna göre sahip olduğu hemoglobin konsantrasyonunu, yani yoğunluğunu ölçer. Özetle: - MCH: Miktar - MCHC: Yoğunluk Normal Değerler: - MCH: 27-33 pg - MCHC: 32-36 g/dL Anemi Türleri: - MCH Düşüklüğü: Genellikle demir eksikliği anemisi ile ilişkilidir. - MCHC Düşüklüğü: Demir eksikliği anemisi veya Akdeniz anemisi taşıyıcılığını işaret edebilir. - MCHC Yüksekliği: Hemolitik anemi, B12 vitamini ve folik asit eksikliğinden kaynaklanabilir.

Hemolitik anemi ve hemoliz aynı şey değildir, ancak hemoliz hemolitik anemiye yol açabilir. Hemoliz, kırmızı kan hücrelerinin (eritrositlerin) parçalanması veya yok olması durumudur. Hemolitik anemi, alyuvarların (kırmızı kan hücrelerinin) normal ömürlerini tamamlamadan yıkıma uğrayarak kan dolaşımından uzaklaşması durumudur.

Hematoloji, kan ve kan yapıcı organların hastalıklarını inceleyen tıp dalıdır. Hematolojinin ilgilendiği bazı hastalıklar şunlardır: Anemi (kansızlık). Lösemi. Lenfoma. Pıhtılaşma bozuklukları. Kemik iliği hastalıkları. Hematoloji, ayrıca kan transfüzyonu, kan bankacılığı ve kan hücrelerinin üretimi ile de ilgilenir.

HHb (deoksijenize hemoglobin) yüksekliğinin nedenleri arasında şunlar bulunur: Yetersiz oksijen alımı. Solunum yetmezliği. Şok. Hipoksi (oksijen yetersizliği). HHb yüksekliği, genellikle ciddi sağlık sorunlarının bir belirtisi olabilir ve acil tıbbi değerlendirme gerektirir. Hemoglobin (HGB) yüksekliğinin nedenleri ise daha geniş bir yelpazeye sahiptir ve şunları içerir: Yüksek rakımda yaşamak. Kronik akciğer hastalıkları (örneğin, KOAH, astım veya pulmoner fibrozis). Kalp hastalıkları (doğuştan gelen kalp kusurları veya kronik kalp yetmezliği). Sigara kullanımı. Polisitemi vera (kemik iliğinin aşırı kırmızı kan hücresi üretmesi). Dehidrasyon (sıvı kaybı). Böbrek tümörleri. Steroidler veya performans artırıcı ilaçlar. Hemoglobin yüksekliği, kanın yoğunlaşmasına neden olarak damar tıkanıklığı ve pıhtı riski yaratabilir ve mutlaka tıbbi değerlendirme gerektirir.

Peteşi, çeşitli sağlık sorunlarının belirtisi olabilir. Bunlardan bazıları şunlardır: Kanama bozuklukları. Enfeksiyonlar. Bağışıklık sistemi sorunları. Alerjik reaksiyonlar veya ilaç yan etkileri. Peteşi görülmesi durumunda, altta yatan sağlık sorunlarının belirlenmesi için bir doktora başvurulması önerilir.

MSH (melanosit uyarıcı hormon) eksikliği doğrudan sağlık sorunlarına yol açmaz, ancak bazı dolaylı etkilere neden olabilir. MSH eksikliğinin yol açabileceği bazı durumlar: Kronik yorgunluk ve ağrı. Kronik huzursuz uyku. Ağrı algısının artması. Demir eksikliği anemisi. Ayrıca, MSH eksikliği, MCH (Ortalama Korpüsküler Hemoglobin) değerinin düşmesine de katkıda bulunabilir. MSH eksikliği veya fazlalığı durumunda bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

LÖSEV'in (Lösemili Çocuklar Sağlık ve Eğitim Vakfı) amacı: Lösemi ve kan hastalığı olan çocukların sağlık ve eğitim başta olmak üzere her türlü ihtiyaçlarının karşılanmasına yardımcı olmaktır. Kalıtsal ve edinsel kan hastalıkları konusunda ulusal düzeyde tedavi, eğitim ve araştırma kurumları kurmak ve işletmektir. Lösemi hastalığını tanıtmak, lösemili çocukların ve ailelerinin sıkıntılarını topluma aktarmak ve toplumu bilinçlendirmektir. Ayrıca, LÖSEV bünyesinde tedavi gören çocukların eğitim alabilmeleri için Türkiye'nin ilk lösemili çocuklar ana ve ilkokulunu açmış, Lösemili Çocuklar Hastanesi “LÖSANTE”yi kurmuştur.

Periferik yayma testi, kan hücrelerinin mikroskobik olarak incelenerek çeşitli hastalıkların tanısında kullanılır. Bu testle aşağıdaki durumlar tespit edilebilir: Lösemi: Kan hücrelerinin kontrolsüz çoğalması sonucu oluşan kan kanseri. Anemi: Kırmızı kan hücresi sayısının azalması. Enfeksiyonlar: Bakteriyel ve viral enfeksiyonların etkileri. Trombositopeni: Trombosit sayısının azalması. Lenfoma: Lenf sistemi kanseri. Hemolitik anemi: Kırmızı kan hücrelerinin parçalanması sonucu oluşan anemi. Aplastik anemi: Kemik iliğindeki kan hücrelerinin azalması. Koagülopatiler: Kanın pıhtılaşma işlevinin bozulması. Kalıtsal kan hastalıkları: Talasemi, sferositoz veya hücre anemisi. Ayrıca, periferik yayma, kan parazitleri ve anormal hücre kümelerinin tespitinde de kullanılır.

APL (akut promiyelositik lösemi), beyaz kan hücrelerinin kanseri olan akut miyeloid löseminin bir alt tipidir. APL'nin bazı özellikleri: Kromozomal translokasyon: Kromozom 15 ve 17'nin karşılıklı translokasyonu ile karakterizedir. Tedavi: All-trans retinoik asit (ATRA) ve arsenik trioksit gibi ilaçlarla tedavi edilir. Prognoz: Erken ölüm riski yüksektir, ancak tedavi ile 5 yıllık sağ kalım oranı yaklaşık %80-90'dır. Belirtiler: Anemi, yorgunluk, nefes darlığı, düşük trombositler nedeniyle kolay kanama ve ateş gibi semptomlar görülür.

Hemoglobin (HGB) yüksekliğinde görülebilecek bazı hastalıklar şunlardır: Polisitemi vera: Kemik iliğinde aşırı kırmızı kan hücresi üretimi ile karakterize nadir görülen bir kan hastalığıdır. Kronik akciğer hastalıkları: KOAH, astım veya pulmoner fibrozis gibi hastalıklar. Kalp hastalıkları: Doğuştan gelen kalp kusurları veya kronik kalp yetmezliği. Böbrek tümörleri: Böbrek kaynaklı tümörler. Doping veya performans artırıcı ilaçlar: Eritropoietin kullanımı gibi maddeler. Yüksek irtifa: Yüksek rakımlarda yaşamak. Dehidrasyon: Vücutta sıvı kaybı. Sigara kullanımı: Aşırı sigara tüketimi. HGB yüksekliği, ciddi sağlık sorunlarına yol açabileceğinden, bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Hemokromatozun iki ana nedeni vardır: 1. Birincil (kalıtsal) hemokromatoz: Genetik bir bozukluk sonucu ortaya çıkar. 2. İkincil (edinilmiş) hemokromatoz: Diğer sağlık sorunları veya durumlar nedeniyle gelişir. Bu nedenler arasında şunlar bulunur: anemi, kan nakli ve demir ilaçları kullanımı; uzun süreli böbrek diyalizi; kronik karaciğer hastalıkları (hepatit C, alkolik karaciğer hastalığı).

Vücutta morarma, altta yatan ciddi bir hastalığın belirtisi olabilir. Morarmaya neden olabilecek bazı hastalıklar: Kan hastalıkları: Lösemi, lenf bezi tümörleri, kemik iliği kanserleri, hemofili. Karaciğer hastalıkları: Karaciğerin hasar görmesi, kanın pıhtılaşmasını sağlayan proteinlerin üretilememesine ve morlukların kolayca oluşmasına neden olabilir. Otoimmün hastalıklar: Lupus gibi hastalıklar, damarların zarar görmesine yol açarak morarma riskini artırabilir. Dolaşım bozuklukları: Damar tıkanıklığı veya kan dolaşımındaki sorunlar morarmaya neden olabilir. Ayrıca, C ve K vitamini eksiklikleri, bazı ilaçların yan etkileri ve aşırı alkol tüketimi de morarmalara yol açabilir. Belirgin bir darbe veya çarpma olmadan oluşan morluklar mutlaka bir uzmana danışılmalıdır.

MCH (Ortalama Korpüsküler Hemoglobin) düşüklüğü, genellikle kansızlık (anemi) ile ilişkilidir ve çeşitli hastalıkların belirtisi olabilir. MCH düşüklüğüne yol açan bazı hastalıklar şunlardır: Demir eksikliği anemisi. B12 vitamini veya folik asit eksikliği. Talasemi (Akdeniz anemisi). Sideroblastik anemi. Kronik hastalıklar (örneğin, diyabet, eklem romatizması, böbrek yetmezliği). Kan kaybı ve yaralanmalar. Karaciğer ve böbrek hastalıkları. Zehirlenmeler (özellikle kurşun zehirlenmesi). MCH düşüklüğü belirtileri arasında yorgunluk, soluk cilt, nefes darlığı, baş dönmesi ve kalp çarpıntısı bulunur. MCH düşüklüğü teşhisi ve tedavisi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Anemi (kansızlık) hastalığının bazı nedenleri: Demir eksikliği. B12 vitamini ve folik asit eksikliği. Kronik hastalıklar. Genetik faktörler. Kemik iliği hastalıkları. Hemolitik anemi. Anemi teşhisi ve tedavisi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

WN hastalığı, "Von Willebrand hastalığı" olabilir. Von Willebrand hastalığı (VWH), kanın pıhtılaşmasını sağlayan Von Willebrand faktörünün eksikliği veya işlev bozukluğu nedeniyle ortaya çıkan kalıtsal bir kanama bozukluğudur. Von Willebrand hastalığının bazı belirtileri: uzun süren burun kanamaları; sık sık tekrar eden ve hemen geçmeyen diş eti kanamaları; aşırı adet kanamaları; cilt altında morluklar; sindirim sistemi kanamaları. Von Willebrand hastalığı üç ana tipe ayrılır: 1. Tip 1: En yaygın ve hafif seyreden tiptir. 2. Tip 2: Anormal Von Willebrand faktörü üretimi olur. 3. Tip 3: En az görülen ve en şiddetli semptomları olan tiptir. Tedavi, hastalığın tipi, şiddeti ve kanama belirtilerinin ciddiyetine göre değişiklik gösterir.

Tipi hastalığı ifadesi, tıbbi terminolojide yaygın olarak kullanılan bir terim değildir ve belirli bir hastalığı ifade etmez. Ancak, bazı durumlarda "tipi" kelimesi, belirli hastalıklarla ilişkilendirilen halk arasında kullanılan ifadelerde yer alabilir. Örneğin, "ay tipi hastalığı" ifadesi, halk arasında İmmün Trombositopenik Purpura (İTP) için kullanılır, ancak tıbbi olarak doğru bir terim değildir. A tipi hastalığı ifadesi ise, genellikle genetik ve nörolojik bozukluklarla ilişkilendirilen bir terimdir. Örneğin, "Tip A" olarak adlandırılan hastalık grubu, bebeklik döneminde belirtileri gösteren ve genellikle ağır seyreden bir türdür. F tipi hastalık ifadesi ise, itikadi ve manevi bir hastalık olarak tanımlanır ve bedeni bir hastalık değildir. Eğer belirli bir hastalık hakkında bilgi arıyorsanız, daha fazla detay vererek yardımcı olabiliriz.

Kordon kanı, kök hücre kaynağı olarak kullanılarak çeşitli hastalıkların tedavisinde fayda sağlar. Kordon kanının kullanıldığı başlıca sağlık sorunları: Kalıtsal kan hastalıkları. Bazı kanser türleri. Bağışıklık sistemi hastalıkları. Metabolik hastalıklar. Kordon kanı, aynı zamanda aile bireylerinin potansiyel sağlık sorunlarının tedavisinde kullanılmak üzere saklanabilir. Ancak, kordon kanının verici tarafından kullanılması ihtimali düşük olup, genellikle başka hastalara nakledilir.

Çocuk hematolojisi ve çocuk onkolojisi aynı anlama gelir. Çocuk hematolojisi ve onkolojisi, çocukların kan hastalıkları ve kanser türlerinin tanı ve tedavisini içeren uzmanlık alanıdır.

Çenede morluk, genellikle travma, düşme veya çene bölgesine alınan darbelere bağlı olarak ortaya çıkar. Çenede morluğun diğer nedenleri arasında şunlar yer alır: Kanama bozuklukları. Enfeksiyonlar. Alerjik reaksiyonlar. İlaçların yan etkileri (kan sulandırıcılar vb.). Diş eti problemleri. Temporomandibular eklem (TME) bozukluğu. Ciddi sağlık sorunları. Çenede morluk olan bir kişi, ani travmadan veya ciddi bir yaralanmadan kaynaklanmıyorsa, bir doktora başvurmalıdır.