"İrade ve Tasavvur Olarak Dünya" ifadesi, Alman filozof Arthur Schopenhauer'un felsefesinde gerçekliğin iki yönünü ifade eder: 1. İrade: Schopenhauer'a göre, bu kör ve irrasyonel güç, tüm var olanda mutlak surette bulunur ve bireysel arzuları, dürtüleri ve yaşamın temel itici gücünü şekillendirir. 2. Tasavvur: Bu, deneyimlediğimiz haliyle dünyadır, yani zihinde kurulan bir gerçeklik inşasıdır. Bu kavramlar, Schopenhauer'un felsefesinde, insanın bilincinin ötesinde, daha derin ve bilinçdışı bir gerçekliğin varlığını vurgular.