İnsanDoğası

Noble Savage (Soylu Vahşi) kavramı, doğayla uyum içinde yaşayan, bozulmamış ve iyilik-kötülük kavramlarından habersiz, masum ve iyi olan insanı sembolize eder. Bu kavram, özellikle 18. ve 19. yüzyıl Romantik yazılarında, Jean-Jacques Rousseau'nun düşüncelerinde önemli bir yer tutar. Ayrıca, "The Noble Savage" (Soylu Vahşi) adlı 1853 tarihli bir deneme yazısı, Charles Dickens tarafından yazılmıştır.

Evet, hayatta iyi insanlar ve kötü insanlar vardır. İyi bir insanda vicdanlı, ahlaklı, sabırlı, nazik, saygılı, adaletli, merhametli, yardımsever ve hoşgörülü gibi insani değerler bulunurken, kötü insanlar bu değerlere sırt dönen ve kötü davranışlara yönelmeyi makbul gören bir anlayışı temsil ederler. İyi ya da kötü insan olmanın temelinde ise insanın davranış şekli yatar.

Enteresan bir insanı anlamak için şu özelliklere dikkat edilebilir: 1. Özgünlük: Tuhaf insanlar, sıradanlıktan uzak, benzersiz kişisel niteliklere sahiptir ve kendilerini olduğu gibi gösterirler. 2. İlginç Düşünceler ve Tavırlar: Parlak bir kişiliğe, ilginç bir stile ve alışılmadık bir bakış açısına sahiptirler. 3. Kalıp Dışı Yaşam Tarzı: Diğer insanların yaşam tarzlarını şaşırtıcı veya şok edici bulsalar da, bu onları rahatsız etmez ve istedikleri gibi yaşarlar. 4. Dikkat Çeken Dış Görünüm: Renkli saç, dövme gibi görsel unsurlar, onların ruhlarının ve mizaçlarının bir yansımasıdır. 5. Sosyal Çevre: Arkadaşlarının ortak özellikleri ve ilgi alanları, bir insanı tanımanın kolay yollarından biridir.

İnsan ve deniz arasındaki benzerlik, çeşitli metaforlar ve benzetmelerle ifade edilmiştir. Örneğin, insanın gönlü dipsiz denize benzetilir. Ayrıca, insan yüreği de denize benzetilir. Ancak, insanın neden denize benzediğine dair bilimsel bir açıklama bulunmamaktadır.

Kenan Biberci'nin "Küçük Hayat Ansiklopedisi" kitabı, çeşit çeşit insan hallerini, huylarını ve ezeli basit dertleri anlatan küçük öykülerden oluşur. Kitapta, yanınızdan geçen bir gencin mucit olma olasılığı, bir alışveriş merkezi önündeki orta yaşlı adamın caddelerle ilgili düşünceleri ve bir kasabadaki kahvede oturan iki kişinin hikayesinin uluslararası bir ticaretle bağlantılı olabileceği gibi durumlar ele alınır. Ayrıca, yazarın diyalogları betimlemeden, ayrıştırıp çözümlemeden sunma başarısı da vurgulanır.

Lev Tolstoy'un "İvan İlyiç'in Ölümü" adlı eseri, ölüm ve hayatın anlamı temalarını işler. Eserde anlatılan bazı konular: Ölümle yüzleşme. Hayatın anlamı. Manevi acı. Eser, varoluşçu felsefe ve İslam filozoflarının ölüm kavramına yaklaşımlarını da ele alır.

İnsanlar, sosyal varlıklar oldukları için yaşamak zorundadırlar. Ayrıca, insanların yaşamak zorunda oluşunun bazı diğer nedenleri: Hedefler ve keşifler: Hayat, keşfedilmeyi bekler ve bu, insanlara yaşama heyecanı verir. Psikolojik etkenler: Ümit etmek, insanların yaşama tutunmasını sağlar. Ancak, bazı kişiler için yaşam zorunluluğu, kişisel tercihlere bağlı olarak sorgulanabilir.

"İnsan ve Hayat" dergisi, eğitim, kültür ve aile konularında içerikler sunmaktadır. Ayrıca, "İnsan ve Hayat" ifadesi, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşıyabilir. Örneğin, Mustafa Çamran'ın "İnsan ve Allah" adlı kitabı, ilahi hedeflere iman ve Allah'ın varlığını hissetme konularını ele alır.

Yoksul filmi, saf bir çaycının hikayesini anlatır. Filmde, İstanbul'daki bir ticarethane hanında çaycılık yapan Yoksul'un (Kemal Sunal), handa yaşadığı olaylar ve esnafla olan ilişkileri esprili bir şekilde izleyiciye aktarılır. Yoksul, çok sevdiği ancak onu sadece parası için kullanan sevgilisi Leyla (Şehnaz Dilan) tarafından ihanete uğrar. Leyla, bir gün "Evden atılıyoruz" bahanesiyle Yoksul'dan yüksek miktarda para alır ve ardından ortadan kaybolur. Filmin sonunda Yoksul, çalıştığı çay ocağını alır ve hanın iş yeri sahiplerinden Kerim Bey'le ortak olur. Film, aynı zamanda genç bireylerin özellikle izlemesini tavsiye edilen bir yapımdır. Ayrıca, filmdeki diğer bir ayrıntı da herkesin birini yönetip sömürmek istediği gerçeğidir. Filmin sonunda, Yoksul karakterinin eski patronuna benzemesi, onun hayatın gerçeğini gördüğünü, bu çağda paranın getireceği konfordan daha iyi bir şey olmadığını fark ettiğini gösterir.

Sinan Canan'ın "İFA: İnsanın Fabrika Ayarları" serisi, insanın doğasını ve fabrika ayarlarını tanıtarak, öğreterek ve hatırlatarak insan olmanın gereğini yerine getirmesini sağlamayı amaçlar. Serinin üç kitabı şu konuları ele alır: 1. İFA: Beden. 2. İFA: İlişkiler ve Stres. 3. İFA: Sınırları Aşmak. Serinin kişisel gelişim türünde olmadığını ve Sinan Canan’ın kişisel gelişim uzmanı olmadığını belirtmek gerekir.

Giambattista Vico'nun felsefesi, 17. yüzyılın metafizik rasyonalizmine ve özellikle Descartes felsefesine karşı bir tepki olarak gelişmiştir. Vico'nun temel felsefî görüşleri: Verum ipsum factum ilkesi: Bilgi ve kesinlik, insani eylem ve faaliyetlerle elde edilir. Tarihsel döngüsellik: Tarih, döngüsel bir şekilde seyreder ve milletler ortak çağlardan geçer. Toplumların evrimi: Toplumlar, "hayvanlar", "tanrılar", "kahramanlar" ve "insanlar" çağlarından geçer. Sensus communis: Toplumsallığı yaratan "sensus communis" (toplumsallık duygusu) ön plandadır. Tarih ve toplum bilimleri: Doğa bilimleri metodolojisine karşı tarih ve toplum bilimlerine dair yeni bir metodoloji geliştirmiştir. Vico, filoloji ve felsefeyi bir arada kullanarak tarihe ve kültüre dair evrensel ilkelere ulaşmayı hedeflemiştir.

Ayfer Tunç'un "Kapak Kızı" romanı, üç farklı karakterin (Bünyamin, Ersin ve Selda) hayatlarını ve bu karakterlerin Şebnem adlı bir kadının dergiye verdiği çıplak pozlarla kesişen yollarını anlatır. Romanın temel temaları: Yalnızlık ve yabancılaşma. Bastırılmış duygular ve erkeklik krizi. Kadın temsili ve nesneleştirme. Olay örgüsü, karlı bir kış gününde Ankara'dan İstanbul'a giden bir trenin yemekli vagonunda geçer.

Emile Durkheim, insanı homo duplex (çifte insan) bir varlık olarak, bir yanda sınırsız arzu ve isteklerin oluşturduğu ilkel benlik, öte yanda diğer insanlar ve toplumla kurulan ilişkiden meydana gelen toplumsal benliğin bir karışımı olarak gören düşünürdür. Durkheim'a göre, insanı insan yapan temel şey, ilkel, bencil ve sınırsız arzularına sınırlar koyması ve toplumsal yönüdür.

Knut Hamsun'un Açlık adlı romanı, ölmek pahasına olsa bile alın teri dökmediği parayı asla kabul etmeyen bir gencin hikâyesini anlatır. Romanda anlatılan bazı konular şunlardır: Açlık. Yazma tutkusu. Değer yargıları. Zihinsel çöküş. Ayrıca, Açlık bir bakıma yazar Knut Hamsun'un hayatını anlattığı için otobiyografik bir eser olarak da kabul edilir.

Çağan Irmak'ın "Ayrılış" kitabı, eski İstanbul'da yaşayan, yan yana ama apayrı dünyalara savrulmuş on yedi yaşındaki ikiz kardeşler Batuhan ve Baturgan'ın hikayesini anlatıyor. Bu roman, barışın ve savaşın, nefretin ve merhametin, uğurun ve lanetin, dostluğun ve düşmanlığın zıtlıklarını işliyor. Ayrıca, bireyin kendi içindeki çatışmayı beden metaforu üzerinden anlatan bir alegori olarak da yorumlanabilir. Kitap, yan yanalık temasını işliyor ve büyük kopuşlar ile ayrılışların gölgesinde bile bu yan yanalığın önemini vurguluyor.

Düşünce tarihi ve insan doğası, insanların doğal olarak sahip oldukları söylenen düşünme, hissetme ve hareket etme biçimleri de dahil olmak üzere temel eğilimleri ve özellikleri ifade eden bir kavram olan insan doğasının tarih boyunca nasıl anlaşıldığını ve tartışıldığını ele alır. İnsan doğasına dair bazı yaklaşımlar: Platon ve Aristoteles: İnsanların doğuştan bazı yeteneklerle geldiğini ve bu yeteneklerin eğitimle geliştirilmesi gerektiğini savunurlar. Jean-Jacques Rousseau: İnsan doğasının iyi olduğunu, kötülüklerin toplumlaşma ve sosyal yaşamdan kaynaklandığını öne sürer. Hobbes: İnsanların doğası gereği kötü olduğunu ve bu kötülüğün doğuştan geldiğini savunur. İnsan doğasına dair tartışmalar, felsefe, biyoloji ve sosyal bilimler gibi çeşitli akademik disiplinlerde de ele alınmaktadır.

Her insanın ikinci bir şansı hak edip etmediği, yapılan eylemin ağırlığına ve kişisel durumlara bağlı olarak değişir. Bazı görüşler, ikinci şansın verilmemesi gerektiğini savunur; çünkü insanlar özünde değişmez ve aynı hataları tekrar yapabilirler. Sonuç olarak, ikinci bir şans verip vermemek, bireysel tercihlere ve duruma göre farklılık gösterebilir.

Norbert Elias'ın savunduğu bazı görüşler şunlardır: Medenileşme süreci. Birey-devlet ilişkisi. Sosyal etkileşim. Psiko-oluşum ve sosyo-oluşum.

İnsan, kâinatın bir özeti olarak kabul edilir çünkü kâinatta bulunan birçok unsuru ve özelliği bünyesinde barındırır. Bunun bazı nedenleri: Kâinattaki kanunların yansıması. Kâinatın çekirdeği olması. Numune ve model olması. Duygu ve hislerin varlığı.

İnsan doğasının karmaşık olmasının bazı nedenleri: Biyolojik, psikolojik, sosyal ve kültürel faktörlerin kombinasyonu. Çelişkili özellikler. Değişen toplumsal koşullar. Adaptasyon yeteneği.