Farsça

Evet, Osmanlı Türkçesi Arapça ve Farsça karışımı bir dildir. Osmanlı Türkçesi, Türkçe temelli bir dil olup Arapça ve Farsça etkisi altındadır. Ancak, dilin temel yapısı Türkçeye dayanır.

"Osmanlıca İmla Kitabı Arapça ve Farsça Unsurlar" kitabı 230 sayfadır.

Ahek, Farsça kökenli bir kelimedir. Bazı Osmanlıca sözlüklerde ahek kelimesinin yazılışları: آهك; آهگ.

Şedde, Arap alfabesinde bir sessiz harfin çift telaffuz edileceğini gösteren işarettir. Arapça'da birisi cezimli, diğeri harekeli iki harf yanyana geldiğinde tek harf olarak yazılır ve harfin üzerine ters m şeklindeki şedde işareti konur. Şedde kelimesi Türkçede ayrıca, "herhangi bir olgunun normalden çok daha güçlü olduğunu belirtmek amacıyla" da kullanılır.

Farsça için kullanılabilecek bazı sözlükler: Glosbe. Kubbealtı Lugatı. Ayrıca, Farsça öğrenmek için loecsen.com sitesinde temel ifadeleri içeren bir Farsça-Türkçe sözlük bulunmaktadır.

"Raşti Ruşti" (veya "Rasti-Rustî") sözü, Timur (Timurlu) İmparatorluğu'nun hükümdarı Timur'a aittir. Bu söz, Farsça olup "kurtuluş doğruluktadır" veya "güç adalettendir" anlamına gelir.

Şehriban ismi Farsça kökenlidir. Şehriban, "şehrin büyüğü, ileri geleni" veya "şehrin melikesi" anlamlarına gelir.

"Zaman" kelimesi, Arapça ve Farsça kökenli bir sözcük olup, birçok dilde kullanılmaktadır. Bazı dillerde "zaman" kelimesinin karşılıkları: İngilizce: time; Fransızca: temps; Almanca: Zeit; Çince: 时间 (shíjiān); Türkçe: zaman.

Feray ismi, Farsça kökenli olup "aydınlık ay", "ışıldayan ay", "parlak ay ışığı" anlamlarına gelir. Ayrıca, "haykırış", "titreyen ışık" ve "süs, zinet" gibi farklı anlamları da vardır. Türkiye'de genellikle kız ismi olarak kullanılsa da nadir durumlarda erkek ismi olarak da tercih edilir.

Dem û devran ifadesi, Kürtçe kökenli olup "yaşam, zaman, çağ" anlamına gelir.

Sara isminin kökeni Farsçadır. Farsça'da "saf, temiz, arı" anlamında kullanılan bu kelime, Türkçeye geçerek kadın ismi olarak benimsenmiştir. Ayrıca, İbranice kökenli olan Sara ismi, "prenses" veya "soylu kadın" anlamlarına da gelmektedir.

Arşın kelimesi, Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) "arişn" sözcüğünden gelmektedir. Arşın, Türkçe'den de Rusça'ya ve Balkan dillerine geçmiştir. Ayrıca, arşının kökeni ile ilgili şu bilgiler de mevcuttur: Arapça: Arş sözcüğü, Arapça'da "taht" ve "göğün dokuzuncu tabakası" anlamlarına gelir. Akatça: "Erşu" biçiminde söylenen sözcük, Mezopotamya'da açık havada yatmak için kullanılan "taht şeklinde yatak" anlamına gelir. Palmira: Bir tanrının adı Arş (Arşu, Arsu) olarak geçer. Aramice ve Süryanice: "Taht" şeklinde yatak anlamına gelir ve özellikle Baal tapınağında bulunan taht için kullanılırdı.

Şivan kelimesi farklı anlamlara gelebilir: Çoban. Şarkıcı. Kuş. Genç. Şivan kelimesinin "iş" bağlamında bir anlamı bulunmamaktadır.

"Sotve" ve "Mihriman" isimlerinin anlamları hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, "Mihrimah" ve "Mihriban" isimlerinin anlamları şu şekildedir: Mihrimah: Farsça kökenli bir isim olup, "güneş ile ay" anlamına gelir. Mihriban: Türkçe kökenli bir isim olup, "sevgi dolu, şefkatli" anlamına gelir. "Mihrimah" ismi Kuran'da geçmezken, "Mihriban" ismi de Kuran'da yer almamaktadır.

Şirzat ismi, "aslan gibi güçlü, kişilikli kimse" anlamına gelir. Bu isim, Arapça ve Farsça kökenlidir.

Feyme ismi Farsça kökenlidir.

Farsça'da "sonsuz aşk" عشق جاودان (eşq-e câvedân) olarak ifade edilir.

Nil kelimesi, farklı anlamlara gelebilir: Coğrafya terimi. Kız ismi. Antik Mısır'da nehir adı. Diğer dillerde kullanım. Ayrıca, "Nil" kelimesi Yunanca "nehir yatağı" anlamına gelen "Neilos" sözcüğünden gelmektedir.

Muhâkemetü'l-Lugateyn, 15. yüzyıl Çağatay şairi ve düşünürü Ali Şir Nevai tarafından yazılmış bir eserdir. Nevai, bu görüşünü şu şekilde destekler: Kelime hazinesi: Türkçe, özellikle hayvan isimleri ve fiil çeşitliliği açısından Farsçadan daha zengindir. Çok anlamlılık: Birçok Türkçe kelimenin üç, dört veya daha fazla anlamı vardır; Farsçada ise böyle bir esneklik yoktur. Edebî değer: Nevai, Türkçenin de Farsça kadar anlatım inceliklerine sahip olduğunu ve emek verildiğinde bunun görülebileceğini belirtir. Eser, aynı zamanda o dönemde Türk gençleri arasında Farsça yazma özentisini eleştirir ve Türk yazar ve şairleri Türkçeyle yazmaya teşvik eder.

Sitare ismi Farsça kökenlidir. Orta Farsça "starag" sözcüğünden, Avestaca "star-" sözcüğüyle eş kökenli olarak evrilmiştir. Arapça'da ise "setretmek, örtmek, saklamak" anlamına gelir; isim olarak kullanıldığında "örtü, perde" anlamlarını taşır.