EskiTürkçe

Eski Türkçede "iyi" kelimesi "edgü" olarak ifade edilmiştir.

"Çöm" kelimesi, Eski Türkçe dilinde "kepçe" anlamına gelir.

Eski Türkçede "koku" kelimesi "yıd" veya "yid" olarak söylenirdi.

Eski Türkçede "deli" kelimesi "asan yol, kolay olan yol" anlamına gelir.

Eski Türkçede çıkma durumu, "-dan, -den" ekleri ile sağlanırdı.

"Yege" kelimesi Eski Türkçe kökenlidir.

"Biz Tengri Menen" ifadesi, eski Türkçede "Tanrı bizimle" anlamına gelir.

Belgü kelimesi eski Türkçede "alamet", "nişan", "im" ve "belge" anlamlarına gelmektedir.

"Yund" kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Boşama terimi: Osmanlıca bir sözlükte "yund" kelimesi, boşamada kullanılan sözleri söyler söylemez evliliği sona erdiren bir boşama türü olarak tanımlanmaktadır. 2. Hayvan adı: Eski Türkçe'de "yund" kelimesi, "at" veya "beygir" anlamına gelmektedir.

Eski Türkçede "neteg" kelimesi "ne kadar, ne gibi, nasıl" anlamına gelir.

Eski Türkçede "ödünçleme" kelimesi, belirli bir taşınır malın kullanımının geri verilmek şartıyla bedelsiz olarak bir kimseye bırakılması anlamına gelir.

Tamu kelimesi, eski Türkçede "cehennem" kelimesinin eş anlamlısı olarak kullanılmıştır.

"Leblerimle emrine amadedir canım benim" ifadesi, bir kişinin bir başkasına olan bağlılığını, itaatini ve hizmetine hazır olduğunu ifade eden eski bir nezaket ve saygı ifadesidir.

Eski Türkçenin grameri kitabı, Annemarie von Gabain tarafından yazılmıştır.

Eski Türkçede "tişört" kelimesinin karşılığı "teeshirt" olarak çevrilebilir.

Mehâsin dergisi, eski harfli Türkçe alfabeyle yazılmıştır.

Sili kelimesi, türemiş bir kelimedir. Bu kelime, Eski Türkçe "sil-" fiilinden +Ig sonekiyle türetilmiştir.

Eski Türkçe'de k > g değişimi, XIII. yüzyılda ilk yazılı örneklerini vermeye başlayan Oğuzcaya dayalı Eski Anadolu Türkçesinde başlamıştır.

Eski Anadolu Türkçesinde olasılık kipliği, çeşitli kiplik işaretleyicileri ve morfolojik yapılar ile ifade edilirdi. Bu işaretleyicilerden bazıları şunlardır: "Belki" kelimesi, olasılık kipliğini en sık kullanılan işaretleyicilerden biriydi. "-sA" ve "-mAlı" ekleri de olasılık anlamını pekiştirmek için kullanılırdı. "Herhâlde" ve "galiba" gibi kiplik sözler de bu bağlamda yer alırdı. Ayrıca, bağlamdan da olasılık anlamı çıkarılabilirdi; çünkü Eski Uygur Türkçesinde olasılık kiplikleri daha çok cümlenin genel bağlamı ile belirlenirdi.

"Bur" kelimesinin kökeni, Eski Türkçe'de "kokmak, tütmek" anlamına gelen "bur-" fiiline dayanır.