EskiTürkçe

Eski Türkçede "uzluk" kelimesi, "ustalık, işinin eri olma durumu, hazakat, ehliyet" anlamlarına gelir. Ayrıca, "uzluk" kelimesi "iyilik ve yararlılık" anlamlarında da kullanılır. "Uzluk" kelimesi, "sanat" anlamında da kullanılan bir sözcüktür.

Eski Türkçe "yur" kelimesi, "gitmek, ilerlemek" anlamına gelen "yorı-" veya "yörü-" fiilinden türemiştir. Ayrıca, "yumak/yuğmak" fiilinin 3. tekil şahıs geniş zaman kipi olarak da kullanılır ve "yıkamak" anlamına gelir. Örnek bir kullanım: "El eli yur, el döner yüzü yur" atasözü, birine nezaket gösterildiğinde karşılık olarak daha nazik davranılacağını ifade eder.

"Oldu aks-i ruh-ı zerd ile serâser nergis" ifadesi, sarı altunlu serâserlerle (kıymetli kumaşlarla) süslenmiş nergisin, yanağın sarı rengi ile yansıması anlamına gelebilir.

Eski Türkçede "cellat" kelimesinin karşılığı bulunmamaktadır. "Cellat" kelimesi, Arapça "celd" kökünden türemiştir ve "kırbaçlamak" anlamına gelir. Arapça kökenli bu kelime, Türkçeye doğrudan geçmiş ve herhangi bir eski Türkçe karşılığı belgelenmemiştir.

Evet, eski Türkçeden Osmanlıcaya çeviri yapan platformlar ve hizmetler bulunmaktadır: Protranslate: Profesyonel Osmanlıca tercüman ekibiyle, eski Türkçe metinleri Osmanlıcaya çevirmektedir. Osmanlica.com: Osmanlıca metinleri OCR teknolojisi, alfabe çevirisi ve dil çevirisi aşamalarıyla günümüz Türkçesine aktarmaktadır. Transleyt: 30 farklı dil arasında, Osmanlıca dahil, çeviri yapabilen yapay zeka tabanlı bir platformdur. Türk Dilleri Portalı: Osmanlıca çevirici ve klavye hizmeti sunmaktadır. Osmanlıca Çevirmen: Modern Türkçe metinleri otantik Osmanlıca'ya çeviren, yapay zeka destekli bir platformdur.

Eski Türkçede -nız eki, ikinci çoğul şahıs iyelik eki olarak kullanılır. Bu ek, "siz" kelimesine eklenerek, sahiplik ifadesini belirtir. İkinci çoğul şahıs ekleri: -nız, -niz, -nuz, -nüz şeklinde gösterilir.

Eski baba ifadesi, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir. Biyolojik baba: Anneye sperm vererek bir çocuğun dünyaya gelmesinde rol alan erkek. Geleneksel baba: Prof. Dr. Haluk Yavuzer'in tanımladığı, patriyarkal aile yapısında otoriteyi temsil eden, kararları uygulayan ve genellikle çocuklarıyla ilgilenmeyen baba tipi. Geçmiş baba: "Eski Türkçe baba" ifadesinde olduğu gibi, saygı ve sevgi hitabı, yaşlı adam, ata veya büyük baba anlamlarına gelebilir.

"ÖG" logosunun ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, "OG" kısaltmasının farklı bağlamlarda çeşitli anlamları olduğu bilinmektedir: Orijinal Gangster veya Orijinal. Ön Türklerde, Oz'laşarak Tanrıya erişme ve öbür dünyada şekil değiştirerek yeniden oluşum (metamorfoz) düşüncesi, inancı. Ayrıca, Tıva Türkçesinde "өг" (ög) kelimesi, eski bir ev türünü ifade eder ve "anne" anlamına da gelir.

Eski Türkçede "ana" kelimesi "anne" anlamına gelmekteydi. Ayrıca, "ög" kelimesi de "anne" anlamında kullanılmaktaydı.

"Çomaç" kelimesinin eski Türkçede ne anlama geldiğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, "çomak" kelimesinin eski Türkçe'de "ucu topuzlu değnek", "asa" ve "gürz" anlamlarına geldiği bilinmektedir. Ayrıca, "çomaç" kelimesi farklı bölgelerde değişik anlamlar taşımaktadır: Afyon yöresinde "çan" anlamına gelir. Ege yöresinde sacda pişirilmiş yufkaların içine her türlü uygun yiyeceğin dürüm yapılması olayını ifade eder. Adana'da bir büfe adıdır.

Eski Türkçede belgü kelimesi şu anlamlara gelir: alamet; nişan; im; belge. Ayrıca, Budist Uygur metinlerinde Sanskritçe lakṣaṇa ifadesine karşılık gelen belgü, “işaret, gösterge, alamet” anlamlarında bir varlığın tanımlayıcı özelliklerine ya da ana özelliklerine atıfta bulunan bir ifadedir. Kelimenin kökeni üzerine ortaya konan değerlendirmelere göre, Clauson belgü (? belgö:) olarak gösterdiği kelimenin “işaret, alamet” anlamlarına geldiğini belirtir. Daha fazla bilgi için şu kaynaklara başvurulabilir: tr.wiktionary.org; academia.edu; etimolojiturkce.com.

Eski Türkçe kelimelerin kullanılmasının bazı nedenleri: Kültürel mirasın yaşatılması. Dilin özgünlüğünün korunması. Milli kimlik ve birlik bilincinin güçlenmesi. Edebiyat ve sanatta derinlik.

Karabalasagun'un önemi şu şekilde sıralanabilir: İlk Uygur Kağanlığı'nın başkenti olması. Tarihi ve kültürel bir merkez olması. Önemli tarihi yazıtlara ev sahipliği yapması.

Eski Türkçede "alışveriş" kelimesi yerine "alış bėriş" ifadesi kullanılmıştır. Bu ifade, "bir hakkı alma verme" veya "alışveriş, ticaret" anlamlarına gelir. Ayrıca, "alış" kelimesi Osmanlı Türkçesi, Kırım ve Uygur lehçelerinde de alışveriş anlamında kullanılmıştır.

"Kamu" sözü, Ana Türkçe kökenli bir kelimedir. Kelimenin ilk şekli olan "kamag", Türkçe bir metin olarak ilk defa 735 tarihli Orhun Yazıtları'nda "İlgerü kurıgaru sülep tirmiş kubratmış. Kamagı yiti yüz er bolmış" cümlesinde geçmiştir. Ayrıca, Yunus Emre'nin Divan'ında "Biz kimseye kin tutmayız, kamu âlem birdir bize" şeklinde yer alır ve bu kullanımda kelimenin anlamı "bütün, herkes"tir. "Kamu" kelimesi, Türkçeye Farsçadan geçmiştir.

Sekeran, Arapça kökenli bir kelime olup "sarhoşluk" anlamına gelir. Ayrıca, "sekeran" kelimesi farklı bağlamlarda şu anlamlara da gelebilir: Esrik, içkili, mest. Çok sarhoş, küskütük. Kandil. "Sekeran" kelimesi, "sigorta" anlamında da kullanılabilir.

Hayır, Eski Türkçe ve Türk dili aynı değildir. Türk dili, yazılı ürünler vermeye başladığı Orhun Türkçesi (Eski Türkçe) ile başlayan ve Yeni Türkçe dönemine kadar devam eden bir gelişim süreci yaşamıştır. Eski Türkçe dönemi, 7-12. yüzyıllar arasında Köktürk, Uygur ve Karahanlı yazı dillerini kapsar. Türk dili, 16. yüzyıldan itibaren Yeni Türkçe dönemine girmiştir.

Eski Türkçede "ışık" kelimesi "yaşuk" olarak geçer ve bu kelime "ışık, güneş" anlamına gelir. Ayrıca, Eski Türkçe'de "ışı-" fiilinden türetilmiş olan "ışık" kelimesi, "aydınlık, parıltı" anlamında da kullanılır. Eski Türk mitolojisinde ise ışık, genellikle bilgi, bilgelik ve ilahi bir varlığın işareti olarak algılanmıştır.

Eski Türkçe'de "enteresan" kelimesinin karşılığı bulunmamaktadır. "Enteresan" kelimesi, Fransızca "intéressant" sözcüğünden alıntıdır ve "ilgi çekici" anlamına gelir.

Eski Türkçede "teşekkür ederim" anlamına gelen bazı ifadeler şunlardır: Sağ ol veya sağ olasın. Kut bolsun. Uğurluya kılun. Bu ifadeler, döneme, bölgeye ve sosyal statüye göre değişiklik gösterebilir.