• Buradasın

    Eski Türkçede nız eki nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Eski Türkçede -nız eki, ikinci çoğul şahıs iyelik eki olarak kullanılır 245.
    Bu ek, "siz" kelimesine eklenerek, sahiplik ifadesini belirtir 4. Örnek kullanım: "anneniz" kelimesinde olduğu gibi 5.
    İkinci çoğul şahıs ekleri: -nız, -niz, -nuz, -nüz şeklinde gösterilir 25.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. tr.wiktionary.org
        1
      2. fibiler.com
        2
      3. milliyet.com.tr
        3
      4. hurriyet.com.tr
        4
      5. tr.wikipedia.org
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Eski Anadolu Türkçesinde -er ve -ir ekleri ne anlama gelir?

    Eski Anadolu Türkçesinde -er ve -ir ekleri, geniş zaman ve gelecek zaman kiplerinde kullanılan şahıs ekleridir. Geniş zaman ekleri: -Ar, -(y)Ur, -r. Gelecek zaman ekleri: -ısar, -a, -ası, -acak, -sa gerek. Teklik birinci şahısta r ünsüzünün düşmesiyle iyelik menşeli şahıs eki -m de kullanılabilir. Örnekler: Geniş zaman: "dilerem, ḳorḳaram, baḳaram, görürem". Gelecek zaman: "bil-iser-vem, bil-iser-sin, bil-iser".
    5 kaynak

    Eski Türkçe sözlük hangisi?

    Divan-ı Lügat'it Türk, Türkçenin bilinen en eski sözlüğüdür.
    5 kaynak

    Eski Türkçe kelimeler nelerdir?

    İşte bazı eski Türkçe kelimeler: Çul çürüten: Kaygısı olmayan, rahat kişi. Hissikablelvuku: Olacakları önceden hissetmek, tahmin etmek. Mahşer midillisi: Ortalık karıştıran kimse. Tahayyül: İmgeleme. Vaveyla: Çığlık, yaygara, feryat. Mamafih: Bununla birlikte, durum böyleyken, buna rağmen. Vâkıf: Bilgisi olan. Münferit: Tek, ayrı veya kendi başına olan. Beyhude: Yararı olmayan, anlamdan yoksun. Dilhun: İçi kan ağlayan, kederli, üzüntülü.
    5 kaynak

    Eski Anadolu Türkçesi yapım ekleri nelerdir?

    Eski Anadolu Türkçesi'nde kullanılan yapım ekleri şunlardır: 1. +cı / +ci. 2. +luk. 3. -gıl. 4. -mış. 5. -sız. 6. +en. Ayrıca, fiilden isim ve fiil yapan ekler de bulunmaktadır.
    5 kaynak

    Eski Türkçede -vuz eki ne anlama gelir?

    Eski Türkçede -vuz eki, birinci çoğul kişi ekidir.
    5 kaynak

    Eski Türkçede kiplik ekleri nelerdir?

    Eski Türkçede kiplik ekleri, haber (bildirme) kipleri ve dilek (tasarlama) kipleri olmak üzere ikiye ayrılır. Haber kipleri: 1. Bilinen (görülen, di’li) geçmiş zaman: "-di" eki ile yapılır. 2. Öğrenilen (duyulan, anlatılan, miş’li) geçmiş zaman: "-mış/-miş" eki ile yapılır. 3. Şimdiki zaman: Eylemin o anlık zaman dilimi içerisinde yapıldığını bildirir. 4. Gelecek zaman: Eylemin gelecek zaman dilimi içerisinde gerçekleşeceğini bildirir. 5. Geniş zaman: Eylemin genel bir zaman dilimi içerisinde yapıldığını bildirir. Dilek kipleri: 1. Gereklilik kipi: Mecburiyet bildirir, "-meli" eki ile çekimlenir. 2. İstek kipi: Dilek ve istek anlamlarını taşır, "-e" veya "-a" eki ile çekimlenir. 3. Emir kipi: Ek almadan oluşur. 4. Şart kipi: Dilek ve şart cümlelerinde kullanılır, "-se" eki ile yapılır.
    5 kaynak

    Eski Türkçe'de -lu ve -siz ekleri ne işe yarar?

    Eski Türkçe'de -lu ve -siz eklerinin işlevleri: +-lu eki: Adlardan (bazen de sıfatlardan) "sahip olma, üzerinde bulundurma, o özelliği taşıma, ilgili olma, yetkili olma" anlamlarında sıfatlar türetir. Yer adları, ikileme sıfatları, kalıplaşmış kelimeler ve durum zarfları oluşturur. Arapça ve Farsça kelimelerin Türkçeleştirilmesinde kullanılır. +-siz eki: Olumsuz sıfatlar, durum zarfları ve sıfat/zarf işlevinde ikilemeler türetir. Kalıplaşmış sıfatlar/zarflar oluşturur, yabancı kelimeleri Türkçeleştirir ve terimler türetir. Bu ekler, Eski Türkçe'den günümüze kadar dil kullanımında aktif olarak yer almaktadır.
    5 kaynak