Düşünce

"Ey gönül, bakma cihâna, gün gelir, seyran gider" ifadesi, Kelâmî Mustafa Efendi'ye ait "Ey Gönül Bakma Cihâne" adlı ilahinin bir dizesidir. İlahinin tamamının anlamı şu şekildedir: > "Ey gönül, bakma cihâna, gün gelir, seyran gider Durma ağla gözlerim, gel bu kafesten can gider Sağlığı sen bil ganîmet, gönlünü ezkâre ver Çağrılır kabre girersin, sonra bu meydan gider Sıdk ile Allâh'a kul ol, mâl ü dünyâ fitnedir Bir kefen giyip gidersin, servet ü sâmân gider Uyma gel ehl-i zamâna, çokça sohbet eyleme Çünkü onlar ehl-i Hakk'a her cihette yan gider Cümle halk ehl-i seferdir, devr-i Âdem'den beri Pençe-i mevte takılmış günde bin kervan gider Hazır ol mevte Kelâmî, gâfil olma bir nefes Dost gider, düşman gider, ağyar gider, ihvan gider". Bu dize, hem dünyanın geçici olduğunu hem de hayatın bir yolculuk olduğunu ifade eder.

Karanlığın gücü ışığı yenemez, çünkü ışık, karanlığın varlığını silebilecek kadar güçlüdür. Bu durum, farklı bağlamlarda da ele alınabilir: Mitolojik ve sembolik anlam: Işık, ilim, iman, ahlak, hak, hukuk ve adaleti; karanlık ise cehaleti ve kötülüğü temsil eder. Bilimsel bakış açısı: Karanlık enerji, evrenin toplam bileşiminin yüzde 68'ini oluşturur, ancak bu enerji bir enerji kaynağı olarak kullanılamaz ve dünya üzerindeki yaşama bir etkisi yoktur.

"Zihin kendine mahkum" ifadesi, insanın kendi düşünceleri ve duyguları tarafından hapsedilmiş hissetmesi anlamına gelebilir. Ayrıca, "zihin dünyasının mahkumu olmak" ifadesi, kendi düşünce dünyasının dışına çıkma cesareti gösteremeyen, başka düşüncelere kapalı ve başkalarıyla kavgalı olan kişiler için de kullanılabilir. Bunun yanı sıra, "insan kaderin değil kendi zihninin mahkumudur" sözü, insanın kendi düşünceleri ve şartlanmaları nedeniyle bir kalıba girdiğini ve bu durumdan kurtulması gerektiğini ifade edebilir.

Duygu ve düşünce bildiren cümleler arasındaki fark şu şekilde özetlenebilir: Duygu bildiren cümleler, kızgınlık, pişmanlık, sitem gibi hisleri ifade eder. Düşünce bildiren cümleler, bir fikri, görüşü veya yargıyı ifade eder. Bazı cümle örnekleri: Duygu bildiren cümle: "Arkadaşımı çok seviyorum". Düşünce bildiren cümle: "Kitap okuyanlar bilgili olur".

Bu söz, Amerikalı şair, kısa öykü yazarı Edgar Allan Poe'ya aittir. Tam hali şu şekildedir: > "Hüzünlü insanlığımızın, bazen en mantıklı bakışla bile cehennem gibi göründüğü anlar vardır".

"Akla gelen, başa gelir" atasözü, insanın başına, keşke böyle olmasa diye düşünülen şeylerin gelebileceğini ifade eder.

Bulmacada "akılsal" kelimesi, akılı bulunan, ak renkli anlamına gelir. Ayrıca, "düşünceyi ve gerçeği somut değerlerle birbirine bağlayan, hakikati içine alan" anlamında da kullanılır. "Akılsal" bulmacada 4 harfli cevabı "akli"dir.

Cümle içinde fikir ve düşünce kullanımı, cümlenin ana düşüncesi (ana fikri) ve konusuyla ilgilidir. Ana düşünce (ana fikir), cümlede anlatılmak veya vurgulanmak istenen temel mesajdır. Cümlenin konusu, üzerinde durulan kavramları ifade eder. Örnekler: "Gelecek nesillere yaşanır bir dünya bırakmak için çevreyi korumalıyız" cümlesinde, çevrenin korunmasının gerekliliği anlatılmaktadır. "Hayat boyu öğrenme, bireysel gelişimin anahtarıdır" cümlesinde, öğrenmenin sürekli bir süreç olduğu ve bireysel gelişim için kritik öneme sahip olduğu ifade edilmektedir.

Dogmatik düşünce, herhangi bir fikre ve inanca sorgulama veya eleştiri getirmeksizin kabul etme eğilimidir. Eleştirel düşünce ise, bir konuyu önyargılardan ve duygulardan uzak, objektif bir şekilde düşünme ve herhangi bir düşüncenin ne kadar doğru olduğunu sorgulama becerisidir. Dogmatik düşüncenin karşıtı septisizm (şüphecilik, kuşkuculuk) iken, eleştirel düşüncenin karşıtı dogmatizm olarak kabul edilir.

Düşünce gücü ile ilgili bazı sözler: "Düşünceler, iyi ve cesur insanların beyinlerinde gelişmelidir; yoksa rüya olmaktan ileri gidemezler." - Ralph Waldo Emerson. "Düşüncenin gücü vardır. Düşünce enerjidir ve dünyanızı kendi düşüncelerinizle yapabilir ya da yıkabilirsiniz." - Susan Taylor. "Düşünceler ortaya çıktığında, her şey ortaya çıkar. Düşünceler yok olduğunda, her şey yok olur." - Huang Po. "Bir düşünceyi gerçekleştirmenin yolu, onu birisine aşılamaktır." - Ralph Johnson Bunche. "Düşünceler, adamları kölelikten özgürlüğe taşır." - Henry Longfellow. Ayrıca, düşünce özgürlüğü ile ilgili bazı sözler de şu şekildedir: "Düşünce özgürlüğünden yoksun olmak, düşündüğünü söyleyememek değil, hiç düşünmemiş olmaktır." - Jean Paul Sartre. "Her fert istediğini düşünmek, istediğine inanmak, kendine mahsus siyasi bir fikre malik olmak, seçtiği bir dinin icaplarını yapmak veya yapmamak hak ve hürriyetlerine maliktir. Kimsenin fikrine ve vicdanına hakim olunamaz." - Mustafa Kemal Atatürk. "Düşünceye gem vurmak, zihne gem vurmak demektir, bu ise rüzgarı zapt etmekten de zordur." - Mahatma Gandhi.

Kara kara düşünmek, bir kişinin endişeli, kaygılı veya üzüntülü bir şekilde derin düşüncelere dalmış olmasını ifade eder. Kara kara düşünmenin bazı etkileri: Somatik kaygının azalması. Problem çözme. Duygusal kalkan. Dikkatin dağılması.

Zırva tevil götürmez atasözü, saçmalıklarla dolu bir konuya anlam yüklemeye çalışmanın mantıksız ve gereksiz olduğunu ifade eder. Tevil ise bir kelimenin çeşitli manalarından, İslamiyet’e uygun olanını seçmek anlamına gelir.

Negatif düşünceler, çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir: Bilinçaltı korkular. Olumsuz iç konuşmalar. Travmatik deneyimler. Dış etkenler. Ayrıca, negatif düşünceler beyinde nörotransmitter adı verilen maddelerin miktarına bağlı olarak ortaya çıkabilir veya sürekli maruz kalınması beyin kimyasını olumsuz etkileyebilir.

Naif ve saf düşünce arasındaki fark, kelimelerin anlamlarına dayanır: Naif düşünce, karmaşık olmayan, saf ve basit bir bakış açısını ifade eder. Saf düşünce, ahlaki ve duygusal temizliği ifade eder. Dolayısıyla, naif düşünce daha çok kişinin dünyaya karşı saf ve içten tutumunu vurgularken, saf düşünce kişinin dünya görüşündeki saflık ve temizlikle ilgilidir.

Yokluk ile ilgili bazı özlü sözler: "Yokluk, insanı yeni çözümler bulmaya zorluyor ve insan daha önce aklından geçiremeyeceği şeyleri düşünmeye başladığını fark ediyor" (Paul Auster). "Yokluk büyük varlıktır azizim, yeter ki fark edebilesin" (Friedrich Nietzsche). "Her yokluktan bir varlığa kapı açılır" (Muhammed Bozdağ). "Yokluk zamanında zorluğa katlanmayan, varlık zamanında eğlenceye saplanır" (Muhammed Bozdağ). "Ateş olmasaydı suyun kıymeti, yokluk olmasaydı varlığın kıymeti, imtihan olmasaydı hayatın kıymeti bilinmezdi" (Ümit Yaşar Oğuzcan). "Tek başına hayatı, yaşamayı öğrenen kişiyi kimse yokluğuyla korkutamaz" (Necip Fazıl Kısakürek). "Varlık yokluktur, yokluk da varlık! Hepsi gören göze bağlı!" (Zülfü Livaneli). "Yokluk içinde bir bahanedir ruh, tıpkı hayatın da yokluk içinde bir önyargı olması gibi" (Emil Michel Cioran). "Dert, insanı yokluğa götüren rahvan attır" (Mevlâna). "Yokluğuna dayandım, sensizde sabah oldu, sensizde mevsimler değişti ama dudaklarımla gülsem de gözlerimle gülmeyi unuttum sayende" (Anonim).

Cahil insanın mutlu olmasının bazı nedenleri: Az sorgulama ve düşük beklentiler: Cahil insanlar, az sorgular ve beklentilerini düşük tuttukları için kendilerini daha mutlu hissederler. Yüzeysel yaşam: Küçük bir dünyada yaşarlar, konuların derinine inmezler ve olayları yüzeysel olarak değerlendirirler. Umursamazlık: Bilgisiz oldukları için olaylara karşı umursamaz ve vurdumduymaz olurlar. Ancak, bu durum cahil insanın her an mutlu olduğu anlamına gelmez; sadece bazı anlarda bu hissi yaşayabilirler.

Rene Descartes'ın "Düşünüyorum, o halde varım" (cogito ergo sum) sözü, onun varlık anlayışını şu şekilde özetleyebilir: Descartes, bu sözüyle insanın kendi varlığına dair en kesin farkındalığını ifade eder. Düşünmek, ona göre var olmanın ön koşuludur ve insanın özü düşünmektir. Şüphe etmek de bir çeşit düşünme olduğundan, şüphe ettiğinden şüphe edilemez. Bu ilk temel bilgi, açık bir hakikat olarak kabul edilir ve felsefenin ilk ilkesi olarak benimsenir. Descartes'ın varlık anlayışı, düalist bir yapıya sahiptir.

"Mazlum ol zalim olma. Üzül de üzen olma. Mahşerde hesap zordur. Ezil ama ezen olma" sözü, Hz. Mevlana'ya aittir.

"Karşı çıkan" ifadesi, bir şeye muhalefet eden veya itiraz eden kişiyi tanımlar. Bu terim, çeşitli bağlamlarda kullanılabilir: Genel kullanım: "Suudi Arabistan ve emirlikler ayaklanmalara karşı çıktı". Siyasi bağlam: "Emzirmeyi savunup biberonla beslemeye karşı çıkan ve bu yönde protestolar yapan kimse" (lactovist). Hukuki bağlam: "Ölüm cezasına karşı çıkan insanlar". Ayrıca, "karşı çıkan" kelimesi, İtalyanca'da "antagonist", "oppositore" gibi terimlerle de ifade edilir.

Thought ve idea arasındaki temel fark, anlamlarının ve kullanımlarının farklı olmasıdır: Thought: Düşünce veya düşünme eylemini ifade eder. Zihinde oluşan düşünceleri, bir konu hakkında düşünme, bir sorunu çözme veya bir fikir geliştirme gibi durumları kapsar. Idea: Fikir veya düşünceyi ifade eder. Belirli bir projenin veya planın temelini oluşturan düşünceleri içerir. Özetle, "thought" daha genel bir anlam taşırken, "idea" daha spesifik ve eyleme geçirilebilir bir kavramı ifade eder.