"Ey Gönül Bakma Cihâna" adlı eserin hikayesi, Kelâmî Mustafa Efendi'nin bir şiirine dayanmaktadır. Eserin özet hikayesi şu şekildedir: 1. Dünya Hayatı: "Ey gönül, bakma cihâna, gün gelir seyran gider" dizesi, dünya hayatının bir gün sona ereceğini ifade eder. 2. Ölüm ve Hazırlık: "Durma ağla gözlerim, bu kafesten can gider" dizesi, ölümün yaklaştığını ve insanın buna hazırlıklı olması gerektiğini vurgular. 3. Allah'a Kulluk: "Sağlığı sen bil ganimet, gönlünü Allah'a ver" dizesi, Allah'a sadık bir kul olmanın önemini belirtir. 4. Ahiret Hayatı: "Çağrılır kabre girersin, sonra bu meydan gider" dizesi, ahiret hayatının başlangıcını ve dünyadaki her şeyin geçici olduğunu anlatır. Bu eser, farklı sanatçılar tarafından çeşitli şekillerde yorumlanmış ve seslendirilmiştir.