DivanEdebiyatı

Ağyâr ve yâr terimleri edebiyatta farklı anlamlar taşır: 1. Ağyâr: Divan edebiyatında "yâr" kelimesinin karşıtı olarak kullanılır ve yabancı, rakip anlamına gelir. 2. Yâr: Edebiyatta sevgili, sevilen anlamında kullanılır.

Maktada farklı anlamlara göre farklı şeyler yazılır: 1. Edebiyat terimi olarak: Divan edebiyatında gazel veya kasidenin son beyti makta olarak adlandırılır. 2. Matematik terimi olarak: Kesit anlamında kullanılır. 3. Araç adı olarak: Kemikten yapılmış, kalem ucunu düzeltmeye yarayan kemik makta denir.

Atabetü'l-Hakayık eserinde 101 dörtlük bulunmaktadır.

Maktada şu anlamlara gelebilir: 1. Kesit. 2. Divan edebiyatında terim. 3. "Şimdiki zaman" eklerinden biri.

Divan edebiyatında kullanılan kafiyeler şunlardır: 1. Tam Kafiye: İki ses benzerliği üzerine kurulur. 2. Yarım Kafiye: Tek ses benzerliği üzerine kurulur. 3. Zengin Kafiye: Üç veya daha fazla sesin benzerliğiyle oluşur. 4. Tunç Kafiye: Kafiyeli kelimenin diğer kelime içinde geçmesiyle oluşur. 5. Cinaslı Kafiye: Aynı kelimelerin farklı anlamlarda kullanılmasıyla oluşur.

"Rind ile Zahid" eseri, Fuzuli tarafından yazılmıştır.

Divan edebiyatında büyük harfle başlaması gereken bazı unsurlar şunlardır: 1. Özel adlar: Kişi adları, millet, dil, din, ırk, mezhep adları büyük harfle başlar. 2. Kurum ve kuruluş adları: Devlet, üniversite, banka gibi kurum ve kuruluş adları büyük harfle başlar. 3. Tarihî olay, çağ ve dönem adları: Kurtuluş Savaşı, Tanzimat Dönemi gibi adlar büyük harfle yazılır. 4. Kitap, dergi ve gazete adları: Nutuk, Safahat, Resmî Gazete gibi adlar büyük harfle başlar. Tür veya tarz bildiren terimler ise küçük harfle yazılır (örneğin, divan şiiri).

Ömer Demirbağ, divan edebiyatı ve şiir türlerinde yazan bir yazardır.

"Sanman bizi kim şîre-i engûr ile mestiz" şiiri, 16. yüzyıl Divan Edebiyatı'na aittir.

"Aks-i ruhsârın ile oldu müzeyyen mir'at" ifadesi, Fuzûlî'nin bir beytinde geçen bir cümledir ve şu anlama gelir: "Ayna, yanağının aksi (yansıması) ile süslendi".

Divan edebiyatında "ten" ve "can" kavramları şu anlamlara gelir: - "Ten" insan bedenini ifade eder ve "beden", "cisim" veya "ceset" gibi kelimelere karşılık gelir. - "Can" ise sevgilinin en değerli varlığı olarak kabul edilir ve "ruh" veya "hayat" anlamına gelir.

Ali Şir Nevai'nin şiiri, Divan edebiyatı akımına aittir.

Osmanlı döneminde edebiyat, Tanzimat dönemine kadar üç ana başlık altında gelişmiştir: 1. Divan Edebiyatı: Arapça ve Farsça'nın etkisiyle Osmanlı saray ve çevresinde ortaya çıkmıştır. 2. Halk Edebiyatı: Masal, destan, koşma, türkü, mani ve ağıt gibi eserlerin verildiği edebiyattır. 3. Tasavvuf Edebiyatı: Allah aşkı ve peygamber sevgisi gibi konuları işleyen edebiyattır. Tanzimat Edebiyatı ile birlikte batılı edebî türler kullanılmaya başlanmış, klasik tarzda eserler terk edilmeye başlanmıştır.

"Canım aldı gözün dakı ne eydür" beyti, Sultan Veled'in bir gazelinden alınmıştır. Beytin tamamı şu şekildedir: 1. Sinün yüzün güneşdür yoksa aydur Canum aldı gözün dakı ne aydur. Günümüz Türkçesiyle anlamı: 1. Senin yüzün güneş mi yoksa ay mıdır? Gözün canımı aldı, daha neler söylemektedir?.

En güzel şarkı örneği Divan edebiyatında Nedim'e aittir.

Şiir ve gazel, farklı temalar ve yapılarla ele alınan iki önemli edebi türdür. Şiir, genel olarak duygu, düşünce ve hayallerin ritmik ve ahenkli bir dille ifade edildiği bir sanat eseridir. Gazel ise, özellikle Divan Edebiyatında yaygın olan ve aşk temalı şiirlerin yazıldığı bir nazım biçimidir.

Bâkî'nin Türk edebiyatına katkıları şunlardır: 1. Divan Edebiyatının Zirvesi: Bâkî, Osmanlı Divan edebiyatının en önemli şairlerinden biri olarak kabul edilir ve "Sultanü'ş-Şuara" (Şairlerin Sultanı) unvanıyla anılır. 2. Şiir Dili ve Üslup: Şiirlerinde günlük konuşma diline yakın bir dil kullanarak, dilde sadelik ve akıcılığı ön planda tutmuştur. 3. Tematik Zenginlik: Aşk, tabiat, güzellik ve insan duygularını işlediği şiirlerinde derin bir duygusallık ve samimiyet bulunur. 4. Edebi Teknikler: Bâkî, nazım tekniğini mükemmelleştirmiş ve nazım kusurlarından kurtulmuştur. 5. Etkisi: Bâkî'nin şiirleri, sonraki yüzyıllarda yetişen şairler üzerinde etkili olmuş ve Türk şiir dilinin güçlü bir sanatkârı olarak kabul edilmiştir.

Divan edebiyatında zeytin, Tîn Suresi'ne atıf olarak kullanılmıştır.

Divan edebiyatında sıkça kullanılan mazmun örnekleri şunlardır: 1. Gül: Aşkın sembolüdür, güzelliği ve zarafeti temsil eder. 2. Bülbül: Aşık ve şairin simgesidir, gül’e olan aşkı ve nağmeleri aşkın ıstırabını ifade eder. 3. Şarap: İlahi aşkı ve coşkuyu temsil eder, aynı zamanda rindlik ve dünyadan el etek çekme gibi temaları da ifade edebilir. 4. Ay: Güzelliği, saflığı ve ulaşılmazlığı simgeler, sevgilinin yüzünün parlaklığı aya benzetilir. 5. Saç: Sevgilinin saçları genellikle gece karanlığına, kıvrımları ise yılanın kıvrımlarına benzetilir. 6. Göz: Aşkın okunu fırlatan bir silaha benzetilir, gözlerin güzelliği ve etkileyiciliği aşkın başlangıcını ve yakıcılığını ifade eder. 7. Servi: Sevgilinin boyunun uzunluğunu ve zarafetini ifade etmek için kullanılır. 8. Lale: Güzellik ve aşk acısı ile ilişkilendirilir, kırmızı rengi aşkın ateşini ve sevgilinin dudağının rengini simgeler.

Divan edebiyatında sıkça kullanılan mazmun örnekleri şunlardır: 1. Gül: Aşkın sembolüdür, güzelliği ve zarafeti temsil eder. 2. Bülbül: Aşık ve şairin simgesidir, gül’e olan aşkı ve nağmeleri aşkın ıstırabını ifade eder. 3. Şarap: İlahi aşkı ve coşkuyu temsil eder, aynı zamanda rindlik ve dünyadan el etek çekme gibi temaları da ifade edebilir. 4. Ay: Güzelliği, saflığı ve ulaşılmazlığı simgeler, sevgilinin yüzünün parlaklığı aya benzetilir. 5. Saç: Sevgilinin saçları genellikle gece karanlığına, kıvrımları ise yılanın kıvrımlarına benzetilir. 6. Göz: Aşkın okunu fırlatan bir silaha benzetilir, gözlerin güzelliği ve etkileyiciliği aşkın başlangıcını ve yakıcılığını ifade eder. 7. Servi: Sevgilinin boyunun uzunluğunu ve zarafetini ifade etmek için kullanılır. 8. Lale: Güzellik ve aşk acısı ile ilişkilendirilir, kırmızı rengi aşkın ateşini ve sevgilinin dudağının rengini simgeler.