Râbıta, tasavvufta müridin, konsantre olup şeyhini aklında canlandırarak şeyhinden yardım istemesi ve bu sayede Allah'tan feyz alması amacıyla yapılır. Râbıtanın yapılma sebeplerinden bazıları şunlardır: Manevi fayda: Sâlih zâtlara muhabbet duyup, onların gıyâbında da kendini onların yanında hissetmek, onların nazarıyla hayat ve hadiselere bakabilmek, kişiye büyük bir manevi zindelik kazandırır. Allah'a ulaşma: Kişi doğrudan Allah'ı düşünemediğinde, bağlı bulunduğu mürşidini düşünerek dolaylı yoldan Allah'a ulaşabilir. Feyz alma: Râbıta, ilâhî feyzin müride ulaşmasını sağlar. Râbıta, tasavvufi çevrelerce yararlı ve gerekli görülse de, tam anlamıyla bir ibadet veya farz olarak yorumlanmaz.