DilBilimi

Belagat konusunda en iyi kitaplar arasında şunlar öne çıkmaktadır: Ahmed Cevdet Paşa'nın "Belâgat-ı Osmâniyye"si. Recâizâde Mahmud Ekrem'in "Ta’lîm-i Edebiyât"ı. Zemahşeri'nin "Esasül Belagâ"sı. Kur’an Yolu Tefsiri. Belagatle ilgili en iyi kitap seçimi, kişisel ilgi alanlarına ve ihtiyaçlara göre değişebilir.

Pekiştirme ve pekiştirmeli sözcük arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Pekiştirme, bir kelimenin anlamını kuvvetlendirmek için o kelimeye ilaveler yapılması veya kelimenin tekrarlanmasıdır. Türkçede başlıca beş çeşit pekiştirme vardır: "p, m, s, r" harfleriyle yapılan pekiştirmeler; ikilemelerle yapılan pekiştirmeler; "mı" soru edatı ile yapılan pekiştirmeler; birleşik yazılan ikilemelerle yapılan pekiştirmeler; kuralsız olarak gerçekleşen pekiştirmeler. Pekiştirmeli sözcük, cümle içerisinde hem sıfat hem de zarf olarak kullanılabilen, pekiştirme ile oluşturulmuş kelimelerdir. Örnekler: Pekiştirme: "kopkoyu", "simsiyah", "yemyeşil". Pekiştirmeli sözcük: "bembeyaz", "tertemiz", "pespembe".

Nihat Değirmenci'nin bazı kitapları: Türkçe Çevirileriyle Farsça Kolay Metinler 1; Türkçe Çevirileriyle Farsça Kolay Metinler 2; İran Bayramları; Türkçe Çevirileriyle Birlikte Farsça Hikayeler. Ayrıca, Değirmenci'nin "Farsça ve Zazaca Arasındaki Ortak Sözcükler Etimolojisi" adlı bir kitabı daha bulunmaktadır. Nihat Değirmenci'nin kitapları Demavend Yayınları tarafından yayımlanmıştır.

Yunanlar, Yunan alfabesi kullanmaktadır çünkü bu alfabe, Yunan dilinin yazımında kullanılmak üzere geliştirilmiş ve tarih boyunca kullanılmıştır. Yunan alfabesi, Fenike alfabesinden türetilmiştir ve ilk olarak MÖ 9. yüzyıl sonlarında veya MÖ 8. yüzyıl başlarında kullanılmaya başlanmıştır. Günümüzde Yunan alfabesi, matematik, temel bilimler ve mühendislik alanlarında bilimsel gösterimler olarak da kullanılmaktadır.

Aramicenin en eski lehçesi Eski Aramice'dir. Bazı diğer eski Aramice lehçeleri: Filistin Aramicesi: M.Ö. 5. yüzyılda Mısır'da bulunan Yahudi asker kolonisi tarafından kullanılmıştır. Nabatî Aramicesi: Suriye ve Lübnan civarından Mısır, Anadolu ve Avrupa'ya kadar yayılmıştır. Palmira (Tedmür) Aramicesi: M.Ö. 1. yüzyıldan itibaren 300 yıl kadar kullanılmıştır.

Talat Tekin tasnifi, Türk dillerinin sınıflandırılmasını ifade eder. Talat Tekin, Türk dillerini şu şekilde tasnif etmiştir: I. Çuvaşça: r- ve l- dili. II. Hadak grubu: Halaçça. III. Atah grubu: Yakutça ve Dolgan diyalekti. IV. Adak grubu: Tuvaca ve Tofalar diyalekti. V. Azak grubu: Hakasça, Orta Çulım, Mrass ve Yukarı Tom diyalektleri, Sarı Uygurca, Fü-yü Kırgızcası. VI. Ayak ve tağlığ grubu: Altaycanın kuzey diyalektleri, Aşağı Çulım, Kondom ve Aşağı Tom diyalektleri. VII. Ayak ve tulu grubu: Altay yazı dili. VIII. Ayak ve tolu grubu: Kırgızca. IX. Ayak ve tağlık grubu: Özbekçe, Yeni Uygurca. X. Ayak ve tawlı grubu: Tatarca, Başkurtça, Kazakça, Karakalpakça, Nogayca, Kumukça, Karaçayca-Balkarca, Karayca, Kırım Tatarcası, Baraba Tatarcası, Özbekçenin Harezm-Kıpçak diyalektleri. XI. Ayak ve tağlı grubu: Salar diyalekti ya da Salarca. XII. Ayak ve dağlı grubu: Türkmence, Truhmen diyalekti, Horasan diyalekti, Özbekçenin Harezm-Oğuz diyalektleri, Azeri, Kaşkay, Eynallu, Kerkük ve Erbil diyalektleri, Türkçe, Gagauz Türkçesi. Talat Tekin, sınıflandırmada "lehçe" veya "şive" terimlerini değil, "dil" terimini tercih etmiştir.

"-de, -da" ekleri, cümle içerisinde bulunma durum eki olarak şu durumlarda kullanılır: Yer bildirme. Zamirlerde. Deyim ve kalıp ifadelerde. Bağlaç olarak kullanılan "-de, -da" ise ayrı yazılır. Büyük ünlü uyumuna göre bu eklerin "-ta, -te" şekli de vardır.

Arap bronz eli, İslamiyet öncesi Arap kültürüne ait bir eserdir. İspanya'nın kuzeyinde, Irulegi Demir Çağı bölgesinde bulunan ve üzerinde yazı olan bronz bir el, Baskça ve soyu tükenmiş diğer dillerle ilgili bir Vaskonik dilde yazılmıştır. Ayrıca, 2.100 yıllık bir bronz el de Güney Arabistan'da bulunmuş ve bu elin üstünde, Semitik dillerden Sabaean dilinde bir metin yer almaktadır.

Hayır, Tacik ve Türk aynı değildir. Tacikler, çoğunluğu Afganistan'da ve Tacikistan'da yaşayan İranlı bir ulustur. Türk halkları ise, Ural-Altay dil grubuna ait olan Türkçe'nin çeşitli lehçelerini konuşur.

Dil biliminde eş anlamlılık, yazılışları farklı olduğu hâlde anlamları aynı veya çok yakın olan sözcükler arasındaki anlamsal ilişkidir. Bu tür sözcükler birbirlerinin yerine kullanılabilir. Bazı eş anlamlı sözcük örnekleri: siyah - kara; cevap - yanıt; kalp - yürek - gönül; kelime - sözcük; ileti - mesaj. Ancak, eş anlamlı sözcüklerin her zaman birbirinin yerine kullanılamayacağı durumlar da vardır.

Sapir-Whorf etkisi, dilin düşünce yapısını etkilediğini ve dünyayı algılama biçimini şekillendirdiğini öne sürer. Etkinin çalışma şekli şu şekilde özetlenebilir: Dil yapısı ve kelime dağarcığı: Konuşulan dilin yapısı ve kelime dağarcığı, kişinin dünyayı anlama şeklini etkiler. Kültürel farklılıklar: Farklı diller, farklı kültürel bakış açılarını yansıtır ve bu nedenle konuşanlar farklı şekillerde düşünür ve davranır. Örnekler: Renk algısı: Aynı gökyüzüne bakan iki farklı kültürden insan, gökyüzünü farklı şekillerde tanımlayabilir. Zaman algısı: Bazı dillerde geçmiş zaman için fiil çekimi yapılırken, bazı dillerde yapılmaz; bu da zaman algısını etkiler. Yön kavramı: Avustralya'daki Guugu Ymithirr kabilesinde sağ, sol, ön ve arka gibi kavramlar yoktur; yönler içsel bir pusula ile belirlenir. Ancak, bu etkinin kesin kaynağı ve yönü konusunda kesin bir görüş birliği yoktur; bazı araştırmacılar etkinin karşılıklı olduğunu savunmaktadır.

Söylem çözümlemesinde multimodalitenin önemi, iletişim ve temsilin yalnızca dil üzerinden değil, aynı zamanda görsel, işitsel, jestsel ve mekansal gibi çeşitli göstergebilimsel kipler aracılığıyla da gerçekleştiğini anlamakta yatmaktadır. Multimodalite, şu açılardan önem taşır: Anlam oluşturma: Farklı kiplerin nasıl anlam yarattığını analiz eder ve bu kiplerin organizasyonunu inceler. Sosyal şekillendirme: Kiplerin, farklı toplulukların ihtiyaçlarına göre nasıl sosyal olarak şekillendiğini ortaya koyar. Bağlamsal analiz: Metin ve konuşma arasındaki ilişkilerin yanı sıra, sosyokültürel etkenler ve bilişsel süreçleri de dikkate alır. Araştırma yöntemleri: Sosyal araştırmalarda dijital veri ve ortamların toplanması ve analizi için yeni yöntemler sunar.

Türklerin Kökleri, Dilleri ve Halk Edebiyatı adlı eser, 10 ciltten oluşmaktadır. Ayrıca, Yeni Zamanlar Sahaf tarafından yayımlanan 6. cilt de bu serinin bir parçasıdır.

Aynu dili, Türk dil ailesine aittir.

Nizami Xudiyev, Azerbaycan Türkçesi ve dil bilimi üzerine çalışmalar yapmaktadır. Xudiyev'in "Xalqın tarixi haqqı, dilimiz, varlığımız" adlı bir eseri bulunmaktadır.

Etimolog ve etimolojik arasındaki fark şu şekildedir: - Etimolog: Etimoloji bilimiyle uğraşan, sözcüklerin kökenini ve gelişimini inceleyen uzmana denir. - Etimolojik: Etimoloji ile ilgili, sözcüklerin kökeni ve evrimi ile ilgili olan anlamına gelir. Özetle, etimolog bir kişi, etimolojik ise bu bilim dalıyla ilgili olan bir sıfattır.

Deyimler, dilbilim ve kültürel çalışmalar alanlarıyla ilgilidir. Dilbilimsel olarak, deyimler genellikle gerçek anlamından az çok ayrı, kendine özgü bir anlam taşıyan kalıplaşmış söz öbekleridir ve mecaz anlam taşırlar. Kültürel çalışmalar bağlamında ise deyimler, ait oldukları toplumun kültürel ve tarihi birikiminden izler taşır ve dil zenginliğine katkıda bulunur. Deyimler, günlük konuşmalardan akademik yazılara kadar geniş bir kullanım alanına sahiptir ve edebiyat, medya ve reklam gibi alanlarda da sıkça kullanılır.

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'nde 19 bölüm, 76 anabilim dalı ve 2 anasanat dalı bulunmaktadır. Bazı bölümler: Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü; Arkeoloji Bölümü; Sanat Tarihi Bölümü; Coğrafya Bölümü; Tarih Bölümü; Felsefe Bölümü; Halkbilim Bölümü; Psikoloji Bölümü; Sosyoloji Bölümü. Ayrıca, Batı Dilleri ve Edebiyatları Bölümü, Doğu Dilleri ve Edebiyatları Bölümü gibi daha spesifik alanlar da mevcuttur.

Semiyotik ve maddesel-semiyotik arasındaki fark, inceleme odakları ve kapsamlarıdır. Semiyotik, genel olarak işaretler ve semboller arasındaki ilişkiyi inceleyen bir bilim dalıdır. Maddesel-semiyotik ise, özellikle maddi kültür ve nesneler üzerinden sembollerin incelenmesine odaklanır. Dolayısıyla, semiyotik genel bir terim olup, maddesel-semiyotik ise onun bir alt dalı veya spesifik bir uygulama alanıdır.

Urartular, Urartuca dilini konuşuyordu. Urartuca, Hurro-Urartu adı verilen ve bilinen hiçbir dil grubu veya Eski Yakın Doğu dili ile belirgin bir genetik ilişkisi bulunmayan, kendi başına bağımsız ve birincil bir dil ailesi olarak kabul edilir. Urartucanın en belirgin özelliği, ergatif yapıdır.