Buğday

Türkiye'de en iyi beyaz buğday çeşitleri arasında "Gündaş Makarnalık Buğday" ve "Serince Ekmeklik Buğday" öne çıkmaktadır. Gündaş Makarnalık Buğday'ın özellikleri: - Başak ve kılçık rengi: Kahverengi. - Tane rengi: Sarı. - Verim: Bölge ortalamasında 636 kg/da. Serince Ekmeklik Buğday'ın özellikleri: - Tane rengi: Beyaz. - Verim: 470-975 kg/da. - Protein oranı: %13-14,5.

İrmik ve durum buğdayı aynı şeydir. İrmik, durum buğdayı olarak da bilinen sert buğday türünün öğütülüp elenmesiyle elde edilen bir un çeşididir.

100 gram buğdayda bulunan bazı besin değerleri şunlardır: - Enerji: 330 kcal; - Yağ: 1,71 g; - Karbonhidrat: 75,9 g; - Protein: 11,31 g; - Sodyum: 2 mg; - Kolesterol: 0 mg.

Durum buğdayı ve makarnalık buğday aynı türdür. Ancak, bu buğday türlerinin kullanım alanları ve özellikleri farklıdır: - Makarnalık buğday, makarna üretiminde tercih edilir çünkü sert yapısı, öğütüldüğünde elde edilen irmik sayesinde kaliteli makarna üretimine olanak tanır. - Durum buğdayı, ekmek yapımında da kullanılabilir, ancak daha çok unlu mamuller için idealdir.

50 kg'lık bir çuval un, yaklaşık olarak 67 kg buğdaydan çıkar.

Buğdayda potasyum nitrat gübresi, sapa kalkma döneminden süt olum dönemine kadar olan süreçte verilir.

Keops Buğday Seti, buğday bitkisinin beslenmesi ve verimliliğinin artırılması için çeşitli gübreler içerir. Bu setin faydaları şunlardır: 1. Köklendirici Gübre: Bitkilerin stres koşullarını ortadan kaldırır, çiçeklenmeyi ve kardeşlenmeyi teşvik eder. 2. Çiçeklendirici Gübre: Bitkiyi büyümeye teşvik eder, hastalıklara karşı direncini artırır ve mantar hastalıklarına karşı koruma sağlar. 3. Dengeli Gübre: Bitkilerin her döneminde makro element ihtiyacını karşılar ve toprakta bulunan bazı elementlerin alımına yardımcı olur. Bu gübreler, buğday üretiminde kalite ve verimliliği artırmak için kullanılır.

Buğdayların yeşermesi, ekim işleminden sonra gelişim dönemi olarak adlandırılan süreçte gerçekleşir.

Kırık buğday ve bulgur aynı şey değildir, ancak her ikisi de buğdaydan elde edilir. Kırık buğday, ezilmiş veya daha küçük parçalar halinde kesilmiş ham buğday çekirdeklerinden yapılan bir buğday ürünüdür. Bulgur ise, buğdayın kabuklarının soyulup, haşlanarak kurutulması ve ardından öğütülmesi ile elde edilir.

Ekmek, buğday bitkisinden yapılır.

Arjantin'de buğday hasadı genellikle mayıs ayında başlar.

Buğday tonajı, genellikle hektolitre ağırlığı kullanılarak hesaplanır. Diğer bir hesaplama yöntemi ise bin dane ağırlığıdır. Ayrıca, yaş gluten tayini ve gluten indeks tayini gibi laboratuvar analizleri de buğday tonajının belirlenmesinde kullanılabilir.

Kırmızı ve beyaz buğday arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Renk: Kırmızı buğday, çekirdeğinin dış kabuğunun kırmızı olmasından dolayı bu ismi alırken, beyaz buğday tamamen beyaz renktedir. 2. Protein İçeriği: Utah Eyalet Üniversitesi'ne göre, sert kırmızı buğdayın toplam protein içeriği yüzde 15'e kadar çıkabilirken, beyaz buğdayda bu oran daha düşüktür. 3. Lezzet: Beyaz buğday, genetik mühendisliği sayesinde ana buğdaydan farklı bir lezzet profiline sahiptir ve acı olma eğilimi daha azdır. 4. Kullanım Alanı: Kırmızı buğday, genellikle tahıllarda, tortillalarda, bazlamalarda ve çok amaçlı unlarda kullanılırken, beyaz buğday hamur işleri, kurabiye ve krakerlerde tercih edilir.

Tip 630 buğday, Türkiye'de Konya ovasında yaygın olarak yetiştirilmektedir.

Golia buğdayı, Güneydoğu Anadolu Bölgesi, Çukurova ve Trakya bölgelerinde yetişmektedir.

Uygun koşullarda saklanan bir buğday, 30 yıl veya daha fazla raf ömrüne sahip olabilir.

Bulgurun hammaddesi buğdaydır.

Sert ve yumuşak buğday arasındaki temel farklar şunlardır: Sert Buğday: - Protein ve gluten içeriği: Yüksek protein ve gluten içeriğine sahiptir. - Kullanım alanı: Genellikle makarna yapımında kullanılır. - Alt türler: Kırmızı sert buğday ve beyaz sert buğday olarak ikiye ayrılır. Yumuşak Buğday: - Protein ve gluten içeriği: Düşük protein ve gluten içeriğine sahiptir. - Kullanım alanı: Ekmek yapımında tercih edilir, hamurun daha yumuşak olmasını sağlar. - Çeşitleri: Beyaz yumuşak buğday ve sarı yumuşak buğday olarak ikiye ayrılır.

Potasyum, buğdayda genellikle sapa kalkma döneminden süt olum dönemine kadar uygulanır. Diğer uygulama zamanları ise şu şekildedir: - Çilek ve muz için meyve tutumundan itibaren. - Mısır ve ayçiçeği için bitki boyu 40-50 cm olduğunda. - Patates, pancar ve havuç için yumruların şişmeye başlamasından hasada kadar. Uygulama miktarı, buğdayın türüne ve büyüme dönemine göre değişebilir.

Buğday tanelerinin siyah olmasının birkaç nedeni vardır: 1. Embriyo Kararması: Aşırı yağışlar ve rutubetle temas sonucu fungusların üremesiyle oluşan biyolojik bir hadisedir. 2. Mantar Enfeksiyonları: Özellikle "karabıyık" gibi mantar hastalıkları, buğday tanelerinde siyah lekelerin oluşmasına neden olabilir. 3. Genetik Özellikler: Bazı buğday çeşitleri, genetik olarak daha koyu renkli taneler üretebilir. 4. Bakteriyel Enfeksiyonlar ve Çevresel Faktörler: Nemli ve sıcak hava koşulları, depolama koşullarındaki sorunlar ve zararlı böcekler de buğdayın siyahlaşmasına yol açabilir.