BitkiBiyolojisi

Lökoplast, bitkilerin ışık görmeyen kısımlarında (kök, yumru vb.) bulunur.

Rhizosphere (rizosfer) ve phyllosphere (filosfer) arasındaki temel farklar şunlardır: Konum: Rhizosphere, bitki köklerinin etrafındaki toprak tabakasıdır. Phyllosphere ise bitkinin yer üstü kısımlarını, özellikle yaprakları, gövdeleri ve çiçekleri kapsar. Mikroorganizma Türleri: Rhizosphere, bakteri, mantar, protozoa ve nematod gibi çeşitli mikroorganizmalara ev sahipliği yapar. Phyllosphere ise daha çok bakteri ve mayalar ile bazı mantarlardan oluşur. Besin ve Nem Mevcudiyeti: Rhizosphere, bitki köklerinin salgıları nedeniyle besin açısından zengindir. Phyllosphere ise besin açısından daha fakirdir; besinlerini çevresel kaynaklardan, örneğin toz veya yağmur damlalarından sağlar. İşlev ve Bitki ile Etkileşim: Rhizosphere, besin alımını destekleyerek bitki sağlığına katkıda bulunur. Phyllosphere ise nem tutulmasını ve hastalıklara karşı direnci artırarak bitki sağlığını destekler. Çevresel Koşullar: Rhizosphere, toprak tarafından sağlanan sıcaklık değişiklikleri gibi çevresel değişikliklere karşı daha stabil bir ortama sahiptir. Phyllosphere ise güneş ışığı, rüzgar ve sıcaklık değişiklikleri gibi dış etkenlere maruz kalır ve bu nedenle daha zorlu bir yaşam alanıdır.

Kloroplast olmasaydı şu olumsuz sonuçlar ortaya çıkardı: Fotosentez yapılamazdı. Bitkiler yeşil olmazdı. Güneş enerjisi depolanamazdı. Organik madde üretimi azalırdı.

Şeftali, yaz meyvesi olarak kabul edilir çünkü en parlak zamanlarını yaz aylarının tam ortasında, haziran ile ağustos ayları arasında yaşar. Şeftalinin yaz meyvesi olmasının diğer nedenleri arasında, ılıman iklimi sevmesi ve kış aylarındaki doğal yağışların su ihtiyacını karşılasa da, sıcaklığı fazla olan iklimlerde sıkça sulanması gerekliliği yer alır.

Çay yapraklarının ömrü, doğru saklama koşulları sağlandığında, paket üzerindeki son tüketim tarihinden sonra en az 1 yıl daha devam eder. Çay yapraklarının ömrü, çeşitli faktörlere bağlı olarak değişebilir: Çay türü: Beyaz çay daha hassas olup, işleme sürecine dayanamayabilir. Saklama koşulları: Hava, ısı, ışık ve neme maruz kalmak, çay yapraklarının ömrünü kısaltır. Almanya Gıda Yönetmeliği'ne göre, çaylara genellikle 3 yıllık raf ömrü verilir.

Fotosentezin amacı, bitkilerin ve fotosentez yapabilen diğer canlıların, güneş enerjisini kullanarak inorganik maddelerden organik besin üretmeleridir. Bu süreçte, karbondioksit (CO2) ve su (H2O), ışık enerjisi ve klorofil yardımıyla birleştirilerek şeker (C6H12O6) ve oksijen (O2) üretilir. Fotosentezin bazı diğer amaçları: Atmosferdeki oksijen dengesini sağlamak. Besin üretimi. Enerji üretimi. Tekstil ve kağıt üretimi. Fosil yakıtların kaynağı.

Çığlık atan çiçek olarak genellikle kaktüsler (Echinopsis spp.) belirtilir. Bitkilerin çıkardığı seslerin bir tür savunma mekanizması olduğuna inanılır.

Çimlenme ve büyüme arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Çimlenme. Büyüme. Özetle, çimlenme tohumun filizlenmeye başlaması anlamına gelirken, büyüme, bitkinin çimlenme sonrasında genişleyen, gelişen ve olgunlaşan sürecini ifade eder.

Buğdayda sert endospermi bitki kendisi üretir. Endosperm, bitkilerin tohum kısımlarında bulunan bir besin dokusudur. Buğday tanesinin endospermi, ortalama olarak %85'ini teşkil eder ve bu kısım, insan gıdası olarak kullanılan unun elde edildiği bölümdür.

Tohumun içinde bulunan kısımlar: Embriyo. Besin dokusu (endosperm). Tohum kabuğu (testa). Bazı tohumlarda ayrıca nusellus artığı bulunabilir. Tohumun yapısı, bitkiden bitkiye büyük farklılıklar gösterebilir.

Kökün sekonder büyümesi, yanal (lateral) meristem ile sağlanır. Sekonder meristem, uzun zamandır bölünmeyen parankima hücrelerinin tekrar bölünme yeteneği kazanmasıyla meydana gelir. Odunsu bitkilerde kök ve sürgünlerin enine büyümesini ve kalınlaşmasını sağlayan iki tür yanal meristem bulunur: Kambiyum. Mantar kambiyumu.

Karnabahar, azot veya demir gibi bazı besin maddelerinin eksikliğinden dolayı sararabilir.

Palizat parankiması, bitkilerin yapraklarının mezofil katmanında bulunan ve fotosentez yapmakla görevli bir temel dokudur. Başlıca işlevleri: Fotosentez: Kloroplastlar sayesinde güneş ışığını emerek kimyasal enerjiye dönüştürür. Gaz değişimi: Yaprakların üst kısmındaki stomalar aracılığıyla karbondioksit alır ve oksijen salar. Su depolama: Suyun depolanmasına yardımcı olarak bitkinin su dengesini korur. Destek sağlama: Bitkinin yapısal bütünlüğünü korumada rol oynar.

Doğru. Ayrı eşeylilik (gonokorizm), bitkilerde daha az görülen bir durumdur. Örneğin, kapalı tohumluların çiçekleri hermafrodit veya ayrı eşeyli olabilir, ancak bitkiler genellikle monoik, dioik veya poligam gibi farklı eşeylilik türlerine sahiptir.

Tuz stresi bitkilerde çeşitli fizyolojik ve biyokimyasal değişikliklere neden olur: Fizyolojik değişiklikler: Turgor kaybı ve stoma iletkenliği ile fotosentez hızında azalma. Besin dengesizliği ve biyokütlenin azalması. Hücre ölümü ve köklerde, tomurcuklarda, yaprak kenarlarında sarı lekeler (nekroz) oluşumu. Biyokimyasal değişiklikler: Reaktif oksijen türlerinin (ROT) artışı ve oksidatif stres. Enzim aktivitesinin azalması ve protein sentezinin gerilemesi. Membran geçirgenliğinin azalması. Kloroplast ve diğer hücresel yapıların zarar görmesi. Bitkiler, bu olumsuz etkilerle baş edebilmek için tuz alımı ve iyon taşınmasının kontrolü, osmolit ve antioksidan sentezi gibi çeşitli savunma mekanizmaları geliştirir.

Kabakların döllenmesi için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: Arı kullanımı: Kabakta meyve tutumu artırmak için bahçede arı yoksa kovan kullanılabilir. İlaçlama: İlaçlama zamanı, arı ve diğer böceklerin zarar görmeyeceği şekilde planlanmalıdır. Ayrıca, kabakların azot, potasyum ve fosfat gibi besin elementlerine ihtiyacı vardır.

Bitki hücresinde kofulun daha büyük olmasının nedeni, bitki hücrelerinde sitoplazmanın %60-90'ının su içermesidir. Yaşlanmış hücrelerde sitoplazma miktarı azalarak hücre çeperine doğru çekilir ve hücre içerisinde büyük kofullar (vakuol) oluşur.

Stoma, bitki için birkaç önemli işlev görür: Gaz değişimi: Stomalar, karbondioksit (CO2) alımını ve oksijen (O2) ile su buharının (H2O) salınımını sağlar. Terleme (transpirasyon): Stomalar aracılığıyla toprak üstü organlarından suyun buhar halinde atılması gerçekleşir. Fotosentez: Stoma hücreleri, kloroplast içerdikleri için fotosentez yapabilirler, bu da osmotik basınç değişimlerini tetikler. Ayrıca, stomaların açılıp kapanma özelliği, bitkinin su kaybını ve gaz alışverişini kontrol etmesine yardımcı olur.

İz elementler, canlı organizmalar için gerekli olan ancak çok az miktarda bulunan kimyasal elementlerdir. Bazı iz elementler: Bakır (Cu); Çinko (Zn); Demir (Fe); Krom (Cr); Kobalt (Co); İyot (I); Molibden (Mo); Selenyum (Se). İz elementler, enzimlerin aktivasyonunda, enerji metabolizmasında, hormon sentezinde ve bitkilerin fotosentezinde önemli rol oynar.

Fotosentezin iki evresi şunlardır: 1. Işığa bağımlı reaksiyonlar. Işık ve klorofil olmadan gerçekleşmez. Kloroplastların granumları oluşturan tilakoit zarlarda gerçekleşir. İlk gerçekleşen olay, FS II ve FS I’in klorofil a moleküllerinin ışığı soğurması ve elektron kaybederek yükseltgenmesidir. Daha sonra suyun fotolizi gerçekleşir. En son gerçekleşen olay NADP’nin indirgenmesidir, yani NADPH+H+ üretimidir. 2. Işıktan bağımsız reaksiyonlar (Calvin döngüsü). Amaç, organik besin üretmektir. Kloroplastın stromasında gerçekleşir. CO2, ATP ve NADPH kullanılarak basit şekerler sentezlenir. CO2 atmosferden alınır. NADPH yükseltgenir. Işık doğrudan kullanılmadığı için bu aşamaya “ışıktan bağımsız reaksiyonlar” adı verilir.