BitkiBiyolojisi

Oksinin fazla salgılanması, bitkilerde büyümenin durmasına yol açar. Bunun yanı sıra şu etkiler de görülebilir: Etilen üretimini uyarır. Yaprakların dökülmesine neden olur. Yabani otların yok edilmesine yardımcı olur.

Gövde, bitkilerin genellikle toprak üstünde yükselen, dal, yaprak ve çiçeklerini taşıyan ana organıdır. Gövde çeşitleri iki ana kategoriye ayrılır: 1. Otsu gövde: Monokotil bitkiler ile bazı dikotil bitkilerde görülür. 2. Odunsu gövde: Bazı dikotil ve açık tohumlu bitkilerde görülür. Ayrıca, gövdenin özelleşmiş formları olan metamorfoz gövdeler de bulunur: - Rizom: Toprak altı yatay gövdelerdir. - Stolon: Toprak üstü yatay ince gövdedir. - Yumru gövde: Rizomların şişkinleşmesi ile oluşmuş toprak altı depo gövdeleridir. - Soğan: Şişkinleşmiş yapraklardan oluşmuş toprak altı depo gövdeleridir. - Sarılıcı gövde: Özel uzantıları ile bitkinin başka bir yere tutunarak büyümesini sağlayan gövdelerdir.

Bitkilerde sperm, döllenme sürecinde oluşur. Bu süreç şu şekilde gerçekleşir: 1. Tozlaşma: Erkek organ başçığındaki polenler, böcekler, kuşlar, rüzgâr veya su gibi etkenlerle dişi organın tepeciğine taşınır. 2. Polen Çimlenmesi: Dişi organın tepeciğinde polen çimlenir ve polen tüpünü oluşturur. 3. Generatif Çekirdek Bölünmesi: Polen tüpü içinde generatif çekirdek mitoz bölünme geçirerek iki sperm çekirdeğini oluşturur. 4. Döllenme: Sperm çekirdeklerinden biri yumurta hücresini dölleyerek zigotu (2n) oluşturur.

Yaprak analizi ile makro ve mikro besin elementleri belirlenir. Bu elementler arasında şunlar bulunur: Makro elementler: azot, fosfor, potasyum, kalsiyum, magnezyum, kükürt. Mikro elementler: demir, bakır, çinko, mangan, bor, sodyum, klor, molibden. Ayrıca, yaprak analizi ile bitkilerin beslenme durumu, anormal gelişim ve besin elementleri arasındaki etkileşimler de tespit edilebilir.

Erken hasatta yağın yeşil olmasının nedeni, zeytinlerin henüz olgunlaşmamış olması ve yüksek oranda klorofil içermesidir. Erken hasat döneminde zeytinler acı bir tat da taşır, çünkü bu dönemde zeytinde bulunan oleuropein adlı yararlı bileşen de yüksektir.

Parankima — bitki bünyesinin büyük bir kısmını kaplayan sürekli doku anlamına gelir. Parankima hücreleri şu özelliklerle karakterize edilir: - ince hücre çeperi; - klorofil bakımından zengin özsuyu ile dolu kofullar; - ihtiyaç durumunda sekonder meristeme dönüşme yeteneği. Görevlerine göre dört çeşit parankima dokusu vardır: 1. Özümleme parankiması. 2. Havalandırma parankiması (aerankima). 3. İletim parankiması. 4. Depo parankiması.

Absisik asit (ABA) bitkilerde çeşitli önemli işlevler üstlenir: 1. Stres Durumlarında Koruma: Susuzluk durumunda yapraklardaki gözeneklerin (stomaların) kapanmasını sağlayarak bitkinin daha az su kaybetmesine yardımcı olur. 2. Tohum Dinlenmesi: Tohumların dinlenme (dormansi) halinde kalmasını sağlayarak uygun olmayan şartlarda erken çimlenmelerini engeller. 3. Yaprak Dökümü: Yaprakların yaşlanmasını hızlandırır ve yaprak dökümünü kolaylaştırır. 4. Kök Büyümesi: Köklerin büyümesini artırarak, bitkinin toprağa tutunmasını ve su alımını iyileştirir.

Tohum, çevresel koşulların uygun hale gelmesiyle filizlenir. Özetle, tohumun filizlenme süreci şu şekilde gerçekleşir: 1. Tohum, suyu absorbe ederek şişer ve metabolik aktiviteler başlar. 2. Tohumdaki besin maddeleri, enzimler aracılığıyla parçalanır ve enerji sağlanır. 3. Embriyo, kök ve gövde yapılarını oluşturarak gelişmeye başlar. 4. Kök, topraktan su ve besin maddelerini almak için uzanırken, gövde yüzeye doğru büyür. 5. Tohum kabuğu çatlar ve yeni bitki yüzeye çıkar.

"Kütikula" ve "kutluyas" terimleri farklı bağlamlarda kullanılmaktadır: 1. Kütikula: Bitki yapraklarının ve bazı tohumların yüzeyini kaplayan, mumumsu bir tabakadır. 2. "Kutlu" veya "kutluyas" terimlerine dair spesifik bir işlev veya fayda bilgisi bulunamamıştır.

Bitki doku kültüründe kök, gövde, dal, yaprak uçları veya tohum kabukları gibi bitkinin çeşitli kısımlarından alınan küçük doku parçaları kullanılır. Ayrıca, meristem hücreleri taşıyan filizlerin veya köklerin uçları da doku kültürü için uygun hücrelerdir.

Kök enine kesiti şu adımlarla yapılır: 1. Kesit Alma: Kök, el ile veya mikrotom adı verilen özel kesme aletleri ile kesilir. 2. Kesit Yönünün Belirtilmesi: Kesitin hangi yönde alındığı (boyuna, enine vb.) belirtilmelidir. 3. Yapıların İncelenmesi: Kök enine kesitinde dört ana yapı bulunur: - Epidermis: En dışta yer alır, emici tüyler de bu tabakada bulunabilir. - Korteks: Epidermis altında, hücreler arası boşluklara sahip parankima hücrelerinden oluşur. - Endodermis: Korteksin en iç kısmında yer alır, kaspari şeridi ile su geçirmeyen bir tabaka oluşturur. - Merkezi Silindir: İletim demetlerini içerir, floem dış kısımda, ksilem ise iç kısımda bulunur. Bu yapılar, kökün farklılaşma ve besin emilimi gibi işlevlerini yerine getirmesini sağlar.

Yapraklar dalından düşer çünkü bu, bitkinin kışa hazırlık sürecinin bir parçasıdır. Yaprak dökülmesinin başlıca nedenleri: - Sıcaklıkların düşmesi: Topraktaki su katılaşır ve ağaç köklerinin suyu emmesi zorlaşır. - Hormon üretimi: Yapraklarda Absisik asit (ABA) ve Etilen hormonu üretimi başlar, bu hormonlar yaprak sapının dala bağlandıkları bölgedeki hücrelerde değişime neden olur. - Su kaybı: Yapraklar terlemeye devam ederler, bu bitki için fazlalıktır ve enerji kaybına yol açar. Yapraklar dökülmeden önce, besin öğelerini gövdesine depolar ve böylece su rezervlerini koruyarak hayatta kalır.

Soğan zarı mikroskobik bir canlı değildir, çünkü bitki hücresi olarak makroskopik bir yapıya sahiptir.

Laktik asidin bitkilere faydaları şunlardır: 1. Enerji Üretimi: Bitkiler, fotosentez sırasında laktik asit üreterek enerji ihtiyacını karşılar. 2. Metabolizma Düzenlemesi: Laktik asit, bitkilerin metabolik süreçlerinde önemli bir rol oynar. 3. Stres Toleransı: Bitkilerin stresle başa çıkmasına yardımcı olur ve savunma mekanizmalarını güçlendirir. 4. Büyüme ve Gelişme: Bitkilerin büyümesini ve gelişimini destekler. 5. Zararlı Organizmalara Karşı Koruma: Laktik asit, zararlı mikroorganizmaların saldırısına karşı bitkilerin savunma tepkisini tetikler. 6. Topraktan Mineral Alımı: Laktik asit, bitkilerin topraktan mineralleri daha kolay almasını sağlar.

Vakuolar sistem iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Bitki Biyolojisi: Vakuolar sistem, ksilem ve floemden oluşan bitki dokularında, su, suda erimiş maddeler ve fotosentez ürünlerinin taşınmasını sağlayan iletim sistemidir. 2. Hücre Biyolojisi: Vakuolar sistem, bir hücrenin sitoplazmasındaki endoplazmik retikulum, lamel kompleksi ve diğer yapıları içeren bir vakuol ve kanal topluluğudur. Bu sistem, metabolizmanın düzenlenmesinde ve hücre içindeki maddelerin taşınmasında önemli bir rol oynar.

Kotiledonun görevleri şunlardır: 1. Fidenin korunması: Kotiledon, fidenin gelişen kökünü ve sürgününü çevresel streslerden korur. 2. Besinlerin sağlanması: Tohumdan emilen besinleri depolar ve bu besinler gelişen fidenin büyümesini destekler. 3. Büyümenin düzenlenmesi: Işık ve su miktarını kontrol ederek fidenin büyümesini düzenler. 4. Fotosentez: Çimlenme sonrası fotosentez yaparak enerji üretmeye başlar.

Kütin, bitkilerin kütiküllerini oluşturan, geçirgen olmayan, bal mumu yapısında bir maddedir.

Fotosentezin resimle anlatımı, yaprakların içindeki kloroplast organelinde gerçekleşen kimyasal süreci gösterir. Fotosentezin temel adımları resimlerde şu şekilde gösterilir: 1. Işık Emilimi: Klorofil pigmentleri, güneş ışığının görünür ışık kısmını emer ve yeşil ışığı yansıtır, bu yüzden yaprakları yeşil renkte görürüz. 2. Enerji Dönüşümü: Emilen ışık enerjisi, elektronları uyararak daha yüksek bir enerji seviyesine geçmelerini sağlar ve bu enerji kimyasal enerjiye dönüştürülür. 3. Ürünlerin Oluşumu: Oluşan enerji, karbondioksit ve suyun birleşerek glikoz moleküllerini oluşturmasını sağlar ve oksijen yan ürün olarak açığa çıkar.

Meristem hücreler, bitkilerin büyüme bölgelerinde bulunur. Bu bölgeler şunlardır: - Uç (apikal) meristem: Kök, gövde ve dalların uçlarında. - Yanal (lateral) meristem: Monokotil bitkilerde bulunmaz, ancak odunsu ve bazı otsu bitkilerin kök ve gövdesinde.

Kloroplastlar olmasaydı, bitkiler ve dolayısıyla tüm ekosistemler için ciddi sonuçlar doğardı: 1. Enerji üretimi durur ve bitkiler kendi besinlerini üretemezlerdi. 2. Oksijen üretimi azalır ve atmosferdeki oksijen seviyeleri düşerdi. 3. Ekosistem dengesi bozulurdu çünkü bitkiler, besin zincirinin temelini oluşturur. 4. Karbondioksit seviyesi artar ve bu, iklim değişikliği ve sera etkisi gibi sorunları daha da kötüleştirirdi. 5. Tarımsal üretim olumsuz etkilenir ve gıda kaynakları azalırdı.