BitkiAnatomisi

Gofik kelimesi, lahana ya da pancarın yapraksız kalan kök kısmını ifade eder.

Yaprak kesitinde iletim demetleri, mezofil tabakası içinde yer alır.

Kök ve gövde, bitkilerin iki temel yapısal elemanıdır ve farklı işlevlere sahiptirler: 1. Kök: Bitkiyi toprağa bağlayarak su ve minerallerin alınmasını sağlar. 2. Gövde: Bitkinin yer üstünde kalan kısmıdır ve kök ile yapraklar arasında bağ kurar.

Kökün dört ana görevi şunlardır: 1. Su ve mineral alımı: Kökler, bitkinin su ve besin maddelerini (mineralleri) topraktan almasını sağlar. 2. Destek sağlama: Bitkiyi toprakta sabit tutarak dik durmasını ve çevresel etkilere karşı dayanıklı olmasını sağlar. 3. Besin depolama: Özellikle bazı bitkilerde kökler, besin maddelerini ve enerjiyi depolamak için kullanılır. 4. Hava ve gaz değişimi: Bazı kökler, topraktan hava ve gaz alışverişini sağlamak için özel yapılar geliştirir.

Otsu bitkilerde gövde enine kesiti şu şekilde olur: 1. Epidermis: En dışta koruyucu bir tabaka olan epidermis bulunur. 2. Parankima Dokusu: Epidermisin altında yer alır. 3. İletim Demetleri: Floem ve ksilemden oluşan iletim demetleri, parankima dokusu içinde düzensiz dağılmıştır. 4. Kambiyum: Tek çenekli otsu bitkilerde kambiyum bulunmaz, bu nedenle enine büyüme görülmez. 5. Korteks ve Öz: Tek çenekli bitkilerde korteks ve öz bölgeleri yoktur.

Şeker pancarında en çok şeker, bitkinin kökünde bulunur.

Kambiyum, gövde enine kesitinde floem ile ksilem arasında bulunur.

Hücre çeperi, (veya hücre duvarı) bitki, mantar ve prokaryot hücrelerde hücre zarının dışında bulunan yapıdır. Özellikleri: - Selüloz yapılıdır. - Cansız, sert ve dayanıklı bir yapıya sahiptir. - Koruma ve desteklik sağlar.

11. sınıf biyoloji ders kitabı Meb Yayınları, sayfa 101'de aşağıdaki konular yer almaktadır: 1. Hazır Yiyeceklerin Sağlık Sorunları: Hızlı sanayileşme ve kentleşme gibi etmenlerin hazır yiyeceklere ve fast food beslenmeye ilgiyi artırdığı, bu tür beslenmenin sağlık sorunlarına yol açtığı. 2. Ezgi'nin Beslenme Alışkanlıkları: Elif ve Ezgi'nin beslenme düzenleri, Elif'in sağlıklı beslenme tercihleri ve Ezgi'nin yüksek kalorili hazır gıdalar ve asitli içecekler tüketmesi. 3. Sağlık Sorunları: Ezgi'nin fazla kiloları, karaciğerinde yağlanma ve kan basıncının yüksek olması gibi sağlık sorunlarının nedenleri. 4. Bitki Anatomisi: Epidermis, kütiküla, stoma, fotosentez, ksilem ve floem gibi bitki yapıları ve işlevleri.

Bitki özsuyu, bir bitkinin kalburlu soymuk borularında veya odun borusu hücrelerinde taşınan ve çeşitli organik ve inorganik maddeleri içeren sıvıdır. Özsuyun işlevleri: - Bitkinin beslenmesi ve düzgün gelişimi için gereklidir. - Fotosentez için mikro ve makro elementlerin yapraklara taşınmasını sağlar. - İşlenmiş özsu haline geldikten sonra, hayvanlar ve insanlar için besin kaynağı oluşturur. Özsu türleri: - Ham özsu: Köklerde oluşur ve ksilem sayesinde bitkinin geri kalan kısımlarına taşınır. - İşlenmiş özsu: Fotosentez sürecinden geçtikten sonra ham özsudan oluşur ve floem tarafından yapraklardan köklere ters yönde taşınır.

Tuberous kök, bitkilerin besin ve su depolayan, yer altındaki şişkin kökleri olup, şu işlevleri yerine getirir: 1. Bitki Dayanıklılığı: Kurak dönemlerde besin ve su depolayarak bitkinin hayatta kalmasını sağlar. 2. Üreme: Bazı tuberous kök türleri, üreme işlevi görebilir. 3. Gıda Kaynağı: İnsanlar tarafından gıda olarak tüketilir, örneğin tatlı patates.

Kaliksin farklı bağlamlarda farklı görevleri vardır: 1. Hücre Biyolojisi: Hücre zarında bulunan kaliks, madde geçişinin kontrolünü sağlar, hücrelerin birbirine tutunmasını ve hormon gibi maddelerin ilgili hücreleri uyarmasını mümkün kılar. 2. Bitki Anatomisi: Bitkilerde kaliks, çiçeğin en dış halkasını oluşturur ve çiçek tomurcuğunu açılmadan önce korur, tozlayıcıları çekmeye yardımcı olur. 3. Tıp ve Beslenme: Kalsiyum minerali olarak da bilinen kaliks, kemik ve diş sağlığını korur, kas kasılmasında, sinir iletiminde ve kan pıhtılaşmasında önemli rol oynar.

Aşılı bir bitkinin parçası iki ana bölümden oluşur: anaç ve kalem. - Anaç, bitkinin kök sistemini oluşturan alt kısımdır. - Kalem ise bitkinin gövde ve tacını geliştiren üst kısımdır.

Çift çenekli bitkilerde tek çenekli bitkilerin bulunmayan özellikleri şunlardır: 1. Kambiyum: Çift çenekli bitkilerde kambiyum bulunurken, tek çenekli bitkilerde kambiyum yoktur. 2. İletim Demetleri: Tek çenekli bitkilerin iletim demetleri dağınık hâldedir, çift çenekli bitkilerde ise düzenli bir halka şeklinde düzenlenmiştir. 3. Yaprak Damarlanması: Tek çenekli bitkilerin yaprakları genellikle paralel damarlıdır, çift çenekli bitkilerin yaprakları ise ağsı damarlıdır. 4. Kök Sistemi: Tek çenekli bitkiler saçak kök sistemine sahipken, çift çenekli bitkiler kazık kök sistemine sahiptir.

"Açıklamalı Genel Botanik ve Bitki Anatomisi Atlası" kitabını Hüsnü Çakırlar, Cahit Doğan ve Edibe Özmen yazdı.

Çift ve tek çenekli bitkilerin farkları şunlardır: 1. Çenek Sayısı: Tek çenekli bitkilerde tohumda sadece bir çenek bulunurken, çift çenekli bitkilerde iki çenek bulunur. 2. Yaprak Yapısı: Tek çenekli bitkilerin yaprakları dar ve paralel damar yapısına sahipken, çift çenekli bitkilerin yaprakları daha geniş ve ağsı bir damar yapısına sahiptir. 3. Kök Sistemi: Tek çenekli bitkiler genellikle fibrous (yüzeysel) kök sistemine sahipken, çift çenekli bitkilerin taproot (ana kök) sistemi bulunur. 4. Çiçek Yapısı: Tek çenekli bitkilerin çiçekleri genellikle üçlü simetriye sahipken, çift çenekli bitkilerin çiçekleri dört veya beş yapraklı simetriye sahiptir. 5. Tohum Gelişimi: Tek çenekli bitkilerin tohumları küçük ve hafif olup, hızlı çimlenir; çift çenekli bitkilerin tohumları ise daha büyük ve ağırdır, çimlenme süreci daha yavaştır.

Ağaç dalı, tohum filizinin, kütüğün veya kök yavrularının sapının gelişmesiyle birlikte, yaprakların axillerinde gelişen tomurcukların ortaya çıkmasıyla oluşur. Dal oluşum süreci şu şekilde gerçekleşir: 1. Apikal Meristem: Ağaç boyu ve dal uzaması, tomurcuk tabanında bölünen ve uzayan apikal meristemden kaynaklanır. 2. Kambiyum: Kambiyum adı verilen ince hücre tabakası, ağacın büyümesinde rol oynar ve yeni dalların oluşmasına izin verir. 3. Elek Tüpleri: Dış kambiyal tabaka ile kabuk arasına sıkıştırılmış elek tüpleri, gıdayı yapraklardan köklere taşır. 4. Genetik Materyal: Genetik materyalin transferi, bu tomurcukların belirli oranlarda büyümesine ve ağacın boyunu ve şeklini oluşturmasına neden olur.

Palizat ve sünger parankiması, bitkinin yapraklarında bulunan özümleme parankimasının iki çeşididir. - Palizat parankiması: Yaprağın üst epidermisinin altında, bir veya iki sıralı hücrelerden oluşur. - Sünger parankiması: Palizat parankimasının altında ve alt epidermise yakın yerde bulunur.

Apikal ve interkalar meristem, bitkilerde bulunan iki tür meristem dokusudur. Apikal meristem, kök, gövde veya bunların yan organlarının uçlarında bulunan ve bu organların boyca büyümesini sağlayan meristem dokudur. İnterkalar meristem ise sürekli dokular arasında kalan ve bulunduğu organın boyca büyümesini sağlayan meristem dokuya denir.

Korm ve rizom arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Yapı: Korm, gövdenin toprak altında besin biriktirerek şişmesiyle oluşmuş bir depo organıdır, gerçek bir yumru değildir. 2. Kök ve sürgün çıkışı: Kormda kök ve sürgün belirli yerlerden çıkar. 3. Örnek bitkiler: Kormlu bitkilere glayöl ve çiğdem örnek olarak verilebilir.