Arapça

Fatine ismi, Arapça kökenli olup "anlayışlı", "zeki", "çabuk kavrayan" anlamlarına gelir. Ayrıca, "zarif" ve "sevimli" anlamları da bulunmaktadır. Türkiye'de nadir kullanılan bir isimdir ve genellikle kız çocuklarına verilir, ancak zaman zaman erkek çocuklara da verilebilir.

Arapçada üç temel hal türü bulunmaktadır: 1. Müfred hâl: Fâil, nâib-i fâil, meful gibi ögelerden birinin veya birden fazlasının durumunu açıklayan mansûb, türemiş kelimelerdir. 2. Cümle hâlinde hâl: İsim cümlesi veya fiil cümlesi olarak gelebilir. 3. Zarf hâlinde hâl: "Nasıl" sorusuna cevap verir. Ayrıca, halin çeşitli türleri ve kullanımları da mevcuttur, ancak genel olarak üç ana kategori olarak ele alınır.

Ramina ismi, Farsça kökenlidir ve "neşeli", "canlı", "neşeli" veya "mutlu" anlamına gelir. Ayrıca, İtalyanca ve Fince dillerinde de Ramina kelimesi bulunmaktadır, ancak bu dillerdeki anlamları farklı olabilir.

Cahid ismi, Arapça kökenli olup şu anlamlara gelir: Elinden geldiği kadar çalışan. Cehd eden, mücadele eden. Çok çalışan, çaba gösteren kimse. Cihad eden, mücahit. Bile bile inkâr eden, inatçı kimse.

Hilya kelimesi Arapça kökenli olup "süs, süsleme" anlamına gelir. Ayrıca, Osmanlı sanatında Hz. Muhammed'in dış görünüşünü, vasıf ve sıfatlarını tasvir eden eserlerin adı olarak da kullanılır. Bunun yanı sıra, yırtıcı hayvanların küçüğü anlamında da kullanılabilir.

"Mutlu Temiz - Eh Eh" şarkısı Türkçe dilinde seslendirilmiştir.

Hayır, "hüve" ve "hüviyet" aynı değildir. Hüve, Arapça'da "O" anlamına gelen bir zamirdir ve genellikle ilahi hüviyeti veya Zatı temsil eder. Hüviyet ise kimlik anlamına gelir. Dolayısıyla, "hüve" bir kavram veya zamir iken, "hüviyet" bir sıfat veya niteliktir.

Sülasi mücerred bablar, üç harfli fiillerin mazi ve muzari çekimlerinin geldiği altı farklı kalıptır. Bu bablar ve örnek fiilleri şu şekildedir: 1. Bab: Orta harfi mazide üstün, muzari ötre olanlar. 2. Bab: Orta harfi mazide üstün, muzari kesra olanlar. 3. Bab: Orta harfi mazide üstün, muzaride üstün olanlar. 4. Bab: Orta harfi mazide kesra, muzari üstün olanlar. 5. Bab: Orta harfi mazide ötre, muzari ötre olanlar. 6. Bab: Orta harfi mazide kesra, muzari kesra olanlar. Arapça'da en çok kullanılan fiiller sülasi mücerred fiillerdir.

Arapça "Elif" ismi, اليف şeklinde yazılır.

Arapçada "gelmek" ve "gitmek" fiillerini ayırt etmek için kullanılan bazı fiiller şunlardır: Gitmek: "zehebe" (ذهب), "mâdâ" (مضَى), "râha" (رَاح). Gelmek: "etâ" (أَتَى), "hadara" (حَضَرَ), "câe" (جَاءَ), "kadime" (قَدِمَ). Ayrıca, her fiilin ayrı bir masdar şekli vardır ve bu, fiilin anlamını belirlemeye yardımcı olabilir. Kullanım bağlamı da bu fiillerin ayırt edilmesinde önemli bir rol oynar.

"ERİ müşteri" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, müşteri genel olarak bir ürün veya hizmet alan kişi anlamına gelir. Müşteriler, iç ve dış olarak ikiye ayrılabilir: İç müşteri, doğrudan hizmet veren çalışanları ifade eder. Dış müşteri, son kullanıcıları ve gelir kaynağı olan diğer kişileri kapsar.

14 ksv ifadesi, farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir. Radyasyon dozu birimi. Yatırım fonu. Kredi koruma derneği.

Lamelif harfi cümle içinde Arapça ve Osmanlıca kelimelerin içinde sıkça kullanılır. İşte bazı örnekler: Kelime içinde: لَام (lâm), سَلام (selam), إسلام (İslam). Cümle içinde: لَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ (Muhakkak ki Allah'ın Resulünü gördüm). Ayrıca, "lamelif" kelimesi genel anlamda çarpık, eğri, dolambaçlı anlamlarına da gelir.

Medeniyet kelimesi, Latince "civis" (vatandaş) ve "civitas" (şehir) kelimelerinden gelir. Bu terim, ilk defa 18. yüzyılda Fransa'da kullanılmıştır, ancak batılı bir medeni cemiyet fikrinin tarihi eski Yunan ve Roma'ya kadar uzanır.

Arapça şiirlerin konuları, farklı dönemlerde ve akımlarda değişiklik göstermiştir: İslam öncesi dönem: Cahiliye dönemi: Yiğitlik, sevgi, çöl yaşamı, deveci türküleri (hidalar). Yedi Askı (Muallakati seba): Övgü, yas, aşk, yiğitlik. İslam sonrası dönem: Emevi dönemi: Hiciv şiirleri. Abbasiler dönemi: Zevk, eğlence, toplumsal adaletsizlik, acı, ölüm. Modern dönem: Serbest nazım ve modernizm: Evrensel temalar, güncel meseleler, toplumsal değişimler, bireyin iç dünyası. Arapça şiirlerde ayrıca ilahi aşk, meditasyon, hikaye ve efsaneler de işlenmiştir.

Arapça'da üstün (fetha) işareti, harfin üzerine sağdan sola eğik olarak çizilen kısa bir çizgi ile gösterilir. Üstün işareti, harfin üzerine geldiğinde: İnce harflerde "e" sesi verir. Kalın harflerde "a" sesi verir. Örneğin, ب harfi üstün aldığında "be" veya "ba" şeklinde telaffuz edilir.

Arapça'da ilk tanışma için kullanılan bazı ifadeler: Merhaba (مرحباً – Marhaban). Selam (سلام – Salaam). Nasılsınız? (كيف حالك – Kayfa Haluk). Adım (اسمي – Ismi). Ayrıca, "Tanıştığıma memnun oldum (فرصة سعيدة – Fürsa saide)" ifadesi de ilk tanışma sırasında kullanılabilir.

"Hak lil eyem", bir Mezdeke şarkısıdır. Arapça "hak" kelimesi "hak, hak sahibi olma, yasal, doğru" anlamlarına gelirken, "lil" ve "eyem" kelimelerinin anlamı hakkında bilgi bulunmamaktadır. Şarkının sözleri şu şekildedir: > ilhat daravif fit eyean hella nineme hak ehlem > et hat viğ los mit dek şiire kudlek lil af rah de şire > iso hayecek deni ehem.

Tarık ismi Arapça kökenlidir. "Tarık" kelimesi, Arapça'da "طارق" kelimesinden türetilmiş olup, "yıldız", "geceleyin gelen", "ışık saçan" anlamlarına gelir. Ayrıca, İslam kültüründe Tarık ismi, Kur'an-ı Kerim'in 86. suresinin adı olarak da kullanılır.

Arapçada on kıraat vardır. Bu kıraatler, hadis ve fıkıh ilimleri alanında otorite kabul edilen isimlerin rivayet ettiği, Hz. Peygamber'den (s.a.v.) günümüze kadar değişmeden ulaşmış, ravileri güvenilir olan ve İslami ilim ehli tarafından kabul görmüş okuma şekilleridir. On kıraatin isimleri: Nafi' (Medine); İbn Kesir (Mekke); Ebu Amr el-Basri (Basra); İbn Amir (Şam); Asım (Kûfe); Hamza (Kûfe); Kisai (Kûfe); Ebu Cafer el-Medeni (Medine); Yakub el-Hadrami (Basra); Hallef el-Bazzar (Kûfe).