• Buradasın

    TBK'nın 349 ve 350 maddeleri nelerdir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Türk Borçlar Kanunu'nun (TBK) 349. maddesi, konut ve çatılı işyeri kiralarında sözleşmenin sona ermesini düzenler 3. Bu maddeye göre, aile konutu olarak kullanılmak üzere kiralanan taşınmazlarda kiracı, eşinin açık rızası olmadıkça kira sözleşmesini feshedemez 3.
    TBK'nın 350. maddesi ise kiraya verenin, kira sözleşmesini hangi durumlarda sona erdirebileceğini düzenler 24. Bu maddeye göre, kiraya veren, aşağıdaki durumlarda belirli süreli sözleşmelerde sürenin sonunda, belirsiz süreli sözleşmelerde ise genel fesih bildirim sürelerine uyularak belirlenecek tarihten itibaren bir ay içinde dava açarak kira sözleşmesini sona erdirebilir:
    • Kiralananı kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişiler için konut ya da işyeri gereksinimi sebebiyle kullanma zorunluluğu varsa 24;
    • Kiralananın yeniden inşası veya imarı amacıyla esaslı onarımı, genişletilmesi ya da değiştirilmesi gerekli ve bu işler sırasında kiralananın kullanımı imkânsız ise 24.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    TBK 349 ve 350 ile 351 arasındaki fark nedir?

    TBK 349, 350 ve 351 arasındaki temel farklar, tahliye davasının kim tarafından açılabileceği ve hangi durumlarda açılabileceğidir: TBK 349: Aile konutu olarak kiralanan taşınmazlarda, kiracı eşinin açık rızası olmadan kira sözleşmesini feshedemez. TBK 350: Kiraya verenin kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişilerin konut veya işyeri ihtiyacı nedeniyle tahliye davası açılabilir. TBK 351: Kiralananı sonradan edinen kişi, kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişilerin ihtiyacı nedeniyle, edinme tarihinden başlayarak bir ay içinde durumu kiracıya yazılı olarak bildirmek koşuluyla, kira sözleşmesini altı ay sonra açacağı bir davayla sona erdirebilir.

    TBK madde 349 ve 350 ile 352 ve 353 arasındaki fark nedir?

    TBK madde 349, 350, 352 ve 353 arasındaki farklar şunlardır: 1. TBK madde 349: Aile konutu olarak kullanılmak üzere kiralanan taşınmazlarda, kiracı eşinin açık rızası olmadıkça kira sözleşmesini feshedemez. 2. TBK madde 350: Kiraya veren, belirli durumlarda kira sözleşmesini sona erdirebilir: - Gereksinim: Kiralananı kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişiler için konut ya da işyeri gereksinimi sebebiyle kullanma zorunluluğu varsa. - Yeniden inşa ve imar: Kiralananın yeniden inşası veya imarı amacıyla esaslı onarımı, genişletilmesi ya da değiştirilmesi gerekli ve bu işler sırasında kiralananın kullanımı imkânsız ise. 3. TBK madde 352: Kiracı, kiralananı teslim aldıktan sonra belirli bir tarihte boşaltmayı yazılı olarak üstlendiği hâlde boşaltmamışsa, kiraya veren kira sözleşmesini bu tarihten başlayarak bir ay içinde icraya başvurmak veya dava açmak suretiyle sona erdirebilir. 4. TBK madde 353: Kiraya veren, dava açma süresi içinde dava açacağını kiracıya yazılı olarak bildirmişse, dava açma süresi bir kira yılı için uzamış sayılır.

    TBK'nın 353 ve 354 maddeleri ile 352 3 fıkrası arasındaki fark nedir?

    Türk Borçlar Kanunu (TBK) 353 ve 354. maddeler ile 352/3 fıkrası arasındaki farklar şu şekildedir: TBK 353. madde: "Dava süresinin uzaması" başlığını taşır ve kiraya verenin, dava açacağını en geç belirlenen sürede yazılı olarak bildirmesi durumunda, dava açma süresinin bir kira yılı kadar uzadığını düzenler. TBK 354. madde: "Dava sebeplerinin sınırlılığı" başlığını taşır ve tahliye davası açma sebeplerinin kiracı aleyhine değiştirilemeyeceğini belirtir. TBK 352/3 fıkra: "Kiracının veya eşinin aynı belediye sınırları içinde oturmaya elverişli bir konutunun bulunması" durumunu düzenler ve kiraya verenin, bu durumda kira sözleşmesinin bitiminden itibaren bir ay içinde tahliye davası açabileceğini belirtir. Bu maddeler arasındaki temel fark, 353. maddenin dava açma süresini uzatmaya, 354. maddenin ise dava açma sebeplerini sınırlamaya yönelik olmasıdır. 352/3 fıkra ise belirli bir tahliye davası açma durumunu özel olarak düzenler.

    TBK 349 ve 350 birlikte nasıl uygulanır?

    TBK 349 ve 350. maddeler, kiraya verenin ihtiyaç nedeniyle tahliye davası açması durumunda birlikte uygulanır. TBK 350. madde, kiraya verenin, kendisinin veya belirli yakınlarının konut veya işyeri ihtiyacı nedeniyle kira sözleşmesini dava yoluyla sona erdirme koşullarını düzenler. TBK 349. madde ise bu bağlamda yer almamaktadır. Özetle, TBK 350. madde, ihtiyaç nedeniyle tahliye davası için genel koşulları belirlerken, TBK 349. madde bu süreçte uygulanmaz. Önemli noktalar: - İhtiyaç: Gerçek, samimi ve zorunlu olmalıdır. - Dava Açma Süresi: Belirli süreli sözleşmelerde sürenin sonunda, belirsiz süreli sözleşmelerde fesih bildirim sürelerine uyularak belirlenecek tarihten itibaren bir ay içinde dava açılmalıdır.

    TBK 351 ve 349 ile 347 arasındaki fark nedir?

    TBK 351, 349 ve 347 arasındaki farklar şu şekildedir: TBK 351: Yeni malikin ihtiyacı sebebiyle tahliye davasını düzenler. TBK 349: Konuya dair bilgi bulunamamıştır. TBK 347: On yıllık uzama süresi sonunda kiraya verenin, her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebileceğini düzenler. Özetle, TBK 351 yeni malikin ihtiyaç durumunda tahliye hakkını, TBK 347 kiraya verenin belirli durumlarda sözleşmeyi feshetme hakkını, TBK 349 ise konuya dair başka bir düzenlemeyi ifade eder.

    TBK'nın 339 ve 340 maddeleri hangi kira sözleşmeleri için uygulanır?

    TBK'nın 339 ve 340 maddeleri, konut ve çatılı işyeri kiraları için uygulanır.

    TBK 349 ve 350 ile 347 arasındaki fark nedir?

    TBK 349 ve 350 ile 347 arasındaki farklar şu şekilde özetlenebilir: TBK 347: Belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, kiracı her zaman, kiraya veren ise kiranın başlangıcından itibaren 10 yıl geçtikten sonra, genel hükümlere göre fesih bildirimiyle sözleşmeyi sona erdirebilir. TBK 349: Kiraya veren, taşınmazı kendisi veya ailesi için konut olarak kullanma amacıyla tahliye talebinde bulunabilir. TBK 350: Belirli ya da belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, geçerli bir fesih bildiriminin ardından kiraya veren, dava açarak kiracının tahliyesini sağlayabilir. Özetle, TBK 347 tahliye yollarını belirlerken, TBK 349 kiraya verenin tahliye nedenlerini düzenler ve TBK 350 kiraya verenin dava açma hakkını tanımlar.