• Buradasın

    TBK'nın 349 ve 350 maddeleri nelerdir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Türk Borçlar Kanunu'nun (TBK) 349. maddesi, konut ve çatılı işyeri kiralarında sözleşmenin sona ermesini düzenler 3. Bu maddeye göre, aile konutu olarak kullanılmak üzere kiralanan taşınmazlarda kiracı, eşinin açık rızası olmadıkça kira sözleşmesini feshedemez 3.
    TBK'nın 350. maddesi ise kiraya verenin, kira sözleşmesini hangi durumlarda sona erdirebileceğini düzenler 24. Bu maddeye göre, kiraya veren, aşağıdaki durumlarda belirli süreli sözleşmelerde sürenin sonunda, belirsiz süreli sözleşmelerde ise genel fesih bildirim sürelerine uyularak belirlenecek tarihten itibaren bir ay içinde dava açarak kira sözleşmesini sona erdirebilir:
    • Kiralananı kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişiler için konut ya da işyeri gereksinimi sebebiyle kullanma zorunluluğu varsa 24;
    • Kiralananın yeniden inşası veya imarı amacıyla esaslı onarımı, genişletilmesi ya da değiştirilmesi gerekli ve bu işler sırasında kiralananın kullanımı imkânsız ise 24.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    TBK madde 349 ve 350 ile 352 ve 353 arasındaki fark nedir?

    TBK madde 349, 350, 352 ve 353 arasındaki farklar şunlardır: 1. TBK madde 349: Aile konutu olarak kullanılmak üzere kiralanan taşınmazlarda, kiracı eşinin açık rızası olmadıkça kira sözleşmesini feshedemez. 2. TBK madde 350: Kiraya veren, belirli durumlarda kira sözleşmesini sona erdirebilir: - Gereksinim: Kiralananı kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişiler için konut ya da işyeri gereksinimi sebebiyle kullanma zorunluluğu varsa. - Yeniden inşa ve imar: Kiralananın yeniden inşası veya imarı amacıyla esaslı onarımı, genişletilmesi ya da değiştirilmesi gerekli ve bu işler sırasında kiralananın kullanımı imkânsız ise. 3. TBK madde 352: Kiracı, kiralananı teslim aldıktan sonra belirli bir tarihte boşaltmayı yazılı olarak üstlendiği hâlde boşaltmamışsa, kiraya veren kira sözleşmesini bu tarihten başlayarak bir ay içinde icraya başvurmak veya dava açmak suretiyle sona erdirebilir. 4. TBK madde 353: Kiraya veren, dava açma süresi içinde dava açacağını kiracıya yazılı olarak bildirmişse, dava açma süresi bir kira yılı için uzamış sayılır.

    TBK 349 ve 350 ile 351 arasındaki fark nedir?

    TBK 349 ve 350 ile 351 arasındaki farklar şunlardır: 1. TBK 349: Aile konutu olarak kullanılmak üzere kiralanan taşınmazlarda, kiracı eşinin açık rızası olmadıkça kira sözleşmesini feshedemez. 2. TBK 350: Kiraya verenin veya onun yakınlarının konut veya işyeri ihtiyacını karşılamak üzere, kiraya verenin kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanunen bakmakla yükümlü olduğu kişilerin gereksinimi nedeniyle tahliye davası açma hakkını düzenler. 3. TBK 351: Kiralananı sonradan edinen yeni malikin, kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanunen bakmakla yükümlü olduğu diğer kişiler için konut veya işyeri gereksinimi sebebiyle tahliye davası açma hakkını düzenler.

    TBK'nın 339 ve 340 maddeleri hangi kira sözleşmeleri için uygulanır?

    TBK'nın 339 ve 340 maddeleri, konut ve çatılı işyeri kiraları için uygulanır.

    TBK 351 ve 349 ile 347 arasındaki fark nedir?

    TBK 351, 349 ve 347 maddeleri arasındaki farklar şunlardır: 1. TBK 351: Yeni malikin gereksinimi nedeniyle kiracının tahliyesini düzenler. 2. TBK 349: Aile konutu olarak kiralanan taşınmazlarda, kiracının eşinin açık rızası olmadıkça kira sözleşmesini feshedemeyeceğini düzenler. 3. TBK 347: Konut ve çatılı işyeri kiralarında sözleşmenin bildirim yoluyla sona ermesini düzenler.

    TBK 349 ve 350 ile 347 arasındaki fark nedir?

    TBK 349 ve 350 ile 347 arasındaki farklar şu şekilde özetlenebilir: TBK 347: Belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, kiracı her zaman, kiraya veren ise kiranın başlangıcından itibaren 10 yıl geçtikten sonra, genel hükümlere göre fesih bildirimiyle sözleşmeyi sona erdirebilir. TBK 349: Kiraya veren, taşınmazı kendisi veya ailesi için konut olarak kullanma amacıyla tahliye talebinde bulunabilir. TBK 350: Belirli ya da belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, geçerli bir fesih bildiriminin ardından kiraya veren, dava açarak kiracının tahliyesini sağlayabilir. Özetle, TBK 347 tahliye yollarını belirlerken, TBK 349 kiraya verenin tahliye nedenlerini düzenler ve TBK 350 kiraya verenin dava açma hakkını tanımlar.

    TBK'nın 353 ve 354 maddeleri ile 352 3 fıkrası arasındaki fark nedir?

    Türk Borçlar Kanunu (TBK) 353 ve 354. maddeler ile 352/3 fıkrası arasındaki farklar şu şekildedir: TBK 353. madde: "Dava süresinin uzaması" başlığını taşır ve kiraya verenin, dava açacağını en geç belirlenen sürede yazılı olarak bildirmesi durumunda, dava açma süresinin bir kira yılı kadar uzadığını düzenler. TBK 354. madde: "Dava sebeplerinin sınırlılığı" başlığını taşır ve tahliye davası açma sebeplerinin kiracı aleyhine değiştirilemeyeceğini belirtir. TBK 352/3 fıkra: "Kiracının veya eşinin aynı belediye sınırları içinde oturmaya elverişli bir konutunun bulunması" durumunu düzenler ve kiraya verenin, bu durumda kira sözleşmesinin bitiminden itibaren bir ay içinde tahliye davası açabileceğini belirtir. Bu maddeler arasındaki temel fark, 353. maddenin dava açma süresini uzatmaya, 354. maddenin ise dava açma sebeplerini sınırlamaya yönelik olmasıdır. 352/3 fıkra ise belirli bir tahliye davası açma durumunu özel olarak düzenler.

    TBK 349 ve 350 birlikte nasıl uygulanır?

    TBK 349 ve 350. maddeler, kiraya verenin ihtiyaç nedeniyle tahliye davası açması durumunda birlikte uygulanır. TBK 350. madde, kiraya verenin, kendisinin veya belirli yakınlarının konut veya işyeri ihtiyacı nedeniyle kira sözleşmesini dava yoluyla sona erdirme koşullarını düzenler. TBK 349. madde ise bu bağlamda yer almamaktadır. Özetle, TBK 350. madde, ihtiyaç nedeniyle tahliye davası için genel koşulları belirlerken, TBK 349. madde bu süreçte uygulanmaz. Önemli noktalar: - İhtiyaç: Gerçek, samimi ve zorunlu olmalıdır. - Dava Açma Süresi: Belirli süreli sözleşmelerde sürenin sonunda, belirsiz süreli sözleşmelerde fesih bildirim sürelerine uyularak belirlenecek tarihten itibaren bir ay içinde dava açılmalıdır.