• Buradasın

    TBK madde 349 ve 350 ile 352 ve 353 arasındaki fark nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Türk Borçlar Kanunu (TBK) madde 349, 350, 352 ve 353 arasındaki temel farklar şu şekildedir:
    • TBK madde 349: Aile konutu olarak kullanılmak üzere kiralanan taşınmazlarda kiracı, eşinin açık rızası olmadıkça kira sözleşmesini feshedemez 12.
    • TBK madde 350: Kiraya verenin, kendisinin veya belirli yakınlarının konut veya işyeri ihtiyacı nedeniyle kira sözleşmesini dava yoluyla sona erdirme koşullarını düzenler 14.
    • TBK madde 352: Tahliye davası açma sebeplerinin sınırlılığını ve dava süresinin uzamasını ele alır 13.
    • TBK madde 353: Kiraya verenin, dava açacağını en geç belirlenen sürede yazılı olarak bildirmesi durumunda, dava açma süresinin bir kira yılı kadar uzadığını düzenler 14.
    Özetle, madde 349, aile konutu ile ilgili fesih; madde 350, kiraya verenin ihtiyaç nedeniyle tahliye davası; madde 352, tahliye davası açma sebeplerinin sınırlılığı ve süre; madde 353 ise dava süresinin uzaması konularını kapsar 123.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    TBK 349 ve 350 birlikte nasıl uygulanır?

    TBK 349 ve 350. maddeler, kiraya verenin ihtiyaç nedeniyle tahliye davası açması durumunda birlikte uygulanır. TBK 350. madde, kiraya verenin, kendisinin veya belirli yakınlarının konut veya işyeri ihtiyacı nedeniyle kira sözleşmesini dava yoluyla sona erdirme koşullarını düzenler. TBK 349. madde ise bu bağlamda yer almamaktadır. Özetle, TBK 350. madde, ihtiyaç nedeniyle tahliye davası için genel koşulları belirlerken, TBK 349. madde bu süreçte uygulanmaz. Önemli noktalar: - İhtiyaç: Gerçek, samimi ve zorunlu olmalıdır. - Dava Açma Süresi: Belirli süreli sözleşmelerde sürenin sonunda, belirsiz süreli sözleşmelerde fesih bildirim sürelerine uyularak belirlenecek tarihten itibaren bir ay içinde dava açılmalıdır.

    TBK'nın 353 ve 354 maddeleri ile 352 3 fıkrası arasındaki fark nedir?

    Türk Borçlar Kanunu (TBK) 353 ve 354. maddeler ile 352/3 fıkrası arasındaki farklar şu şekildedir: TBK 353. madde: "Dava süresinin uzaması" başlığını taşır ve kiraya verenin, dava açacağını en geç belirlenen sürede yazılı olarak bildirmesi durumunda, dava açma süresinin bir kira yılı kadar uzadığını düzenler. TBK 354. madde: "Dava sebeplerinin sınırlılığı" başlığını taşır ve tahliye davası açma sebeplerinin kiracı aleyhine değiştirilemeyeceğini belirtir. TBK 352/3 fıkra: "Kiracının veya eşinin aynı belediye sınırları içinde oturmaya elverişli bir konutunun bulunması" durumunu düzenler ve kiraya verenin, bu durumda kira sözleşmesinin bitiminden itibaren bir ay içinde tahliye davası açabileceğini belirtir. Bu maddeler arasındaki temel fark, 353. maddenin dava açma süresini uzatmaya, 354. maddenin ise dava açma sebeplerini sınırlamaya yönelik olmasıdır. 352/3 fıkra ise belirli bir tahliye davası açma durumunu özel olarak düzenler.

    TBK 353 nedir?

    TBK 353, Türk Borçlar Kanunu'nun "Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında Sözleşmenin Sona Ermesi - Dava Yoluyla - Dava Süresinin Uzaması" başlıklı maddesidir. Maddenin içeriği: Kiraya veren, en geç davanın açılması için öngörülen sürede dava açacağını kiracıya yazılı olarak bildirmişse, dava açma süresi bir kira yılı için uzamış sayılır. Bu madde, 818 sayılı Borçlar Kanunu ve 6570 sayılı Kanunda bulunmayan yeni bir düzenlemedir. Madde gerekçesine göre, bu düzenleme, yerleşik uygulama ve görüşleri yansıtmaktadır.

    TBK 352 nedir?

    TBK 352, Türk Borçlar Kanunu'nun 352. maddesini ifade eder. TBK 352'nin bazı geçerlilik şartları: Tahliye taahhüdü yazılı olmalıdır. Tahliye taahhüdünde taşınmazın tahliye edileceği tarih gün, ay ve yıl olarak eksiksiz belirtilmelidir. Tahliye taahhüdü koşulsuz ve şartsız verilmiş olmalıdır. Tahliye taahhüdü serbest irade ile verilmiş olmalıdır. Tahliye taahhüdü kiracı veya özel olarak yetkilendirilmiş temsilcisi tarafından verilmelidir. Birden çok kiracı varsa hepsinin tahliyeyi taahhüt etmiş olması gerekir. Tahliye taahhüdü imzalı olmalıdır. Tahliye taahhüdü, kira sözleşmesi imzalandıktan ve kiralanan kiracıya teslim edildikten sonra verilmiş olmalıdır. Konut ve çatılı işyerleri kira sözleşmesine konu yerler için verilebilir.