Kritik olay yöntemi, önemli olayların, bu olaylara karışan kişi tarafından tanımlanan şekilde incelenmesine yarayan bir nitel görüşme tekniğidir. Kritik olay yönteminin bazı özellikleri: Amaç: Katılımcılara anılarından spesifik olayları tanımlamalarında yardımcı olmak, bir olayla ilgili bütün ayrıntıları öğrenmek ve gelecekte oluşabilecek benzer problemlerde kişilere yardım etmek. Kullanım alanları: İş analizi, endüstri, örgütsel psikoloji, danışmanlık, eğitim, pazarlama, performans değerlendirme, hemşirelik ve tıp gibi çeşitli profesyonel gruplarla ilgili araştırmalar. Veri toplama: Olayın detaylı tanımı, içindeki davranışın tarifi ve çıktıları ile sonuçlarının tam olarak tanımlanması gereklidir. Kritik olay yöntemi, ilk kez 1954 yılında John C. Flanagan tarafından geliştirilmiştir.