İç deney, John Locke'un empirizm (deneycilik) felsefesinde, zihnin çeşitli işlemlerini bize bildiren ve dış dünyayı duyularla tanımamızı sağlayan bir bilgi kaynağıdır. Locke'a göre iç deney sayesinde dışarıdan gelen duyular aracılığıyla zihin pasif durumdan aktif duruma geçer ve algılamak, bilmek, sınıflamak, düşünmek, şüphe etmek gibi etkinlikler ortaya çıkar. Empirizm felsefesine göre, bütün bilgi ve düşünceler dış deney ve iç deney olmak üzere bu iki kaynaktan elde edilir. Dış deney, dış dünyayı duyularla tanımayı sağlar ve nesnelerin renk, ses, sıcaklık, soğukluk, sertlik gibi niteliklerini verir. İç deney, zihnin çeşitli işlemlerini bildirir.