Varlık

Evet, kitap karakterlerine cansız varlık isimleri verilebilir. Hikaye edici metinlerde karakterler, insan olabileceği gibi bitki, hayvan veya cansız varlıklar da olabilir.

Hayır, melekleri duyu organlarımızla algılamak mümkün değildir. Melekler, gözlem ve deneye dayanan pozitif bilimlerin ilgi alanı dışında kalan fizik ötesi varlıklardır. Melekler, peygamberler tarafından aslî şekilleriyle görülmüşlerdir.

Hiçliğin içinde olduğu düşünülen bazı unsurlar: Boş uzay. Mutlak minimum enerji. Felsefi ve bilimsel bakış açılarına göre hiçlik farklı şekillerde tanımlanabilir: Yokluk. Madde ve antimadde asimetrisi. Ancak, fizikçilere göre, uzayın, zamanın ve fiziğin olmadığı bir hiçliği hayal etmek mantıklı değildir.

En genç milyarderlerin çoğu, servetlerini miras yoluyla elde etmiştir. Kendi servetini yaratan en genç milyarderlerden biri ise John Collison'dır.

Varlık ve varlık felsefesi arasındaki temel fark, varlık felsefesinin varlığı daha geniş bir perspektiften ele alması ve varlığın doğasını, anlamını ve temel ilkelerini sorgulamasıdır. Varlık, var olan her şeyi ifade eder ve insan bilincinden bağımsız olarak var olabileceği gibi bilince bağımlı olarak da var olabilir. Varlık felsefesi ise bu varlığın en genel özelliklerini ve kategorilerini incelerken aynı zamanda var olan her şeyin temelinde yatan ilkeleri keşfetmeye çalışır. Özetle: - Varlık: Nesnel gerçeklik, somut ve ölçülebilir yönler. - Varlık Felsefesi: Varlığın doğası, anlamı ve temel ilkeleri, soyut ve kavramsal yönler.

Varlık sahnesinde insan, insanın dünya üzerindeki varlığını ve bu varlığın anlamını ifade eder. Bu kavram, farklı bakış açılarıyla ele alınabilir: İslam düşüncesinde: İnsan, yaratılış olarak kendinde bulunan potansiyel ve donanımlarla en şerefli varlıktır. Felsefi açıdan: İnsan, bilebilen ve bilebildiğinin farkında olan bir varlıktır. Bilimsel bakış açısı: İnsan, biyolojik ve fizyolojik niteliklere sahip bir canlıdır.

Hayır, varlık ve madde aynı şey değildir. Varlık, bir şeyin var olma durumunu ifade eder ve evrenin temel yapı taşıdır. Felsefi yaklaşımlara göre, varlık ve madde arasındaki ilişki farklı şekillerde yorumlanabilir: Materyalizm: Varlığın temelinde maddenin olduğunu savunur. İdealizm: Varlıklarda duyularla algılanamayan bir özün olduğunu iddia eder. Düalizm (İkicilik): Varlığın madde ve ideadan oluştuğunu öne sürer. Fenomenoloji: Varlığın, dış dünyadaki nesne ve olayların insan bilincindeki yansıması olduğunu savunur.

Metafizik bağlantı, metafiziğin temel unsurları ve kavramları arasındaki ilişkileri ifade eder. Metafizik, varlığın doğasını, varlık ile zihin arasındaki bağlantıyı, niteliği, olasılığı ve gerçekliği ele alan bir felsefe dalıdır. Metafizik bağlantıların bazı örnekleri: Varlık ve bilinç: Metafizik, varlığın özü ve varoluşun temel prensiplerini araştırırken, bilincin doğasını ve sınırlarını da sorgular. Madde ve ruh: Metafizik, fiziksel gerçekliğin yapısını ve madde ile ruhun ilişkisini inceler. Tanrı ve evren: Metafizik, Tanrı'nın varlığı ve insanlarla olan ilişkisini, evrenin oluşumu ve sınırlarını tartışır. Karma ve reenkarnasyon: Metafizik, karma gibi prensipler ve reenkarnasyon gibi kavramlar üzerinden yaşam döngüsü, adalet ve ahlakı ele alır. Metafizik, bu unsurlar arasındaki ilişkileri inceleyerek varoluşun derinliklerine inmeyi ve yaşamın anlamını bulmayı hedefler.

Aristoteles'e göre varlık, asıl anlamda var olan ve ilineksel anlamda var olan olarak ikiye ayrılır. Asıl anlamda var olan, tür bakımından duyusal olan (madde içeren) ve düşünsel olan (madde içermeyen) şeklinde ikiye ayrılır. Duyusal olanlar: Devinen ve oluş-yok oluşa tabi olanlar ile devinen ve öncesiz-sonrasız olanlar. Düşünsel olanlar: Kendi başına var olamayanlar (şeylerden soyutlamayla elde edilenler) ve kendi başına var olanlar. İlineksel olanı bir kenara bırakırsak, varlık türlerinin belirlenmesinde kullanılan ölçütler şunlardır: yapısında madde bulundurmak ve bulundurmamak; devinimli olmak (madde içermek) ve devinimsiz olmak (madde içermemek); oluş ve yok oluşa tabi olmak ve tabi olmamak; kendi başına var olabilmek ve kendi başına var olamamak.

Hayır, varoluş ve var olmak aynı şey değildir. Var olmak, bir bireyin fiziksel olarak mevcut olmasını ifade eder. Varoluş ise, bir bireyin var olma durumunu, aynı zamanda anlam, amaç ve değer arayışını da içerir.

Metafizik ve felsefe aynı şey değildir, ancak felsefe ile yakından ilişkili bir disiplindir. Felsefe, insanın düşünce ve yapıp-etmelerini kapsayan üç temel alandan biridir. Metafizik, varoluşun evrensel ilkelerini ve soyut niteliklerini inceleyen bir felsefe dalıdır.

Varlık, felsefenin temel kavramlarından biridir ve var olan ya da var olduğu söylenen şey olarak tanımlanır. TDK'ya göre ise mevcut olan, gözle görülebilen, temas edilen şey ya da kimse anlamına gelir. Varlıklar, canlı (insan, bitki, hayvan) ve cansız (nesneler) olarak ikiye ayrılır. Ayrıca, maddi varlıklar (ev, araba, sanat eseri) ve maddi olmayan varlıklar (patent, lisans) şeklinde de bir ayrım yapılabilir.

Felsefedeki dört ana problem, varlık, bilgi, ahlak ve siyaset olarak kabul edilir. Varlık felsefesi: Varlığın gerçekliği, nasıl ve nelerden oluştuğu, bir amaç taşıyıp taşımadığı gibi konuları inceler. Bilgi felsefesi: Bilme ve bilgi fenomeni, bilginin kaynağı, sınırları ve ölçütleri gibi problemleri ele alır. Ahlak felsefesi: İyiliğin ve kötülüğün ölçütü, özgürlük-sorumluluk ilişkisi ve evrensel ahlak yasası gibi konuları araştırır. Siyaset felsefesi: Hak, adalet, özgürlük, iktidarın kaynağı ve ideal devlet düzeni gibi problemleri inceler.

Bilim ve felsefe, varlığı farklı şekillerde açıklar: Bilim, varlığı parçalara ayırarak inceler ve genel geçerliliği olan, gözlenebilir olgulardan hareket eder. Felsefe, varlığı bütünselliği içinde ele alır ve varlık kavramındaki problemleri açığa çıkarmaya çalışır. Her iki alan da varlığı açıklarken şu ortak özellikleri kullanır: Akıl ve düşünme yasaları: Felsefe ve bilim, kendilerini haklı kılmak için akla ve düşünme yasalarına dayanır. Araştırma: Felsefe ve bilim, evreni, insanı ve yaşamı bilinçli, yöntemli ve sistemli bir şekilde araştırır. Eleştiri: Her iki alanda da eleştiri süzgecinden geçirilmeyen bilgi güvenli bulunmaz. Genellemeler: Felsefe ve bilim, eleştiri sonrası kavramlar ve soyutlamalarla bazı ilke ve yasalara ulaşarak genellemeler yapar.

Heidegger'e göre teknoloji, varlıkların özünü biçimlendiren ve dünyayla, varlıklarla kurulan ilişkiyi derinden etkileyen güçlü bir etmendir. Heidegger'in teknoloji anlayışına göre: Teknolojinin özü, varlıkların belirli bir biçimde ifşa edilmesi veya ortaya çıkarılmasıdır. Modern teknoloji, meydan okuyan bir ifşa özelliği taşır ve varlıkları hammadde olarak, en verimli teknik ürünlere dönüştürmek üzere ortaya çıkarır. Teknolojinin temel özelliği, "enframing" (Gestell) kavramıyla açıklanır; bu, doğanın ve insanın tüm evrenin bir kaynak deposuymuş gibi görülmesine zorlayan bir çerçevedir. Teknoloji, doğa bilimlerinin pratik uygulaması değildir; aksine, bilimi de zapturapt altında tutan, varlığa ve hayata dönük temel bir zihniyet ve tutumdur. Sanat, modern teknolojinin getirdiği "enframing"in aksine, başka bir ifşa tarzı olarak, derin ve çok boyutlu bir varlık ilişkisini temsil eder.

"Gündüz Gezen" (Daywalker), karanlık ve gizem dolu bir dünyada geçen bir hikayedir. Baş karakterin konusu: Ulusal İstihbarat Servisi’nin kara operasyon ajanı olan Suhyeok, Kore’de bir uyuşturucu kaçakçılığı organizasyonunun başındaki Yakuza lideri Nanayama’yı öldürmekle görevlendirilir. Hedefinin, şiddetten tamamen kopuk görünen Anna adında bir kadın olduğunu öğrenince işler değişir. Suhyeok, kendisine ihanet eden Ulusal İstihbarat Servisi’ne ve yoldaşlarını katleden Nanayama’ya karşı intikam yolculuğuna çıkar. Genel konu: Baş karakter, hem gece hem de gündüz özgürce hareket edebilen nadir bir varlık olarak, avcılar ve yaratıklar arasındaki dengeyi sağlamak zorundadır. Güçlü düşmanlarla karşı karşıya kalırken, kendi geçmişinin sırlarını çözer ve hayatta kalma mücadelesi verir.

Varlığın olmadığını savunan yaklaşımlar şunlardır: Nihilizm (hiççilik). Taoizm.

Misal âlemi, ruhlar âlemi ile cisim âlemi (âlem-i şahadet) arasında bir geçiş âlemi olarak tanımlanır. Bazı özellikleri: Letafet: Misal âlemi, şu görünen âlemden daha latif, ancak ruhlar âleminden daha kesiftir. Hayal ile benzerlik: Daha önce gidilen bir yerin hayalde canlandırılması gibi, misal âleminde de şu âlemdeki her şeyin bir misali bulunur. Kâinat olaylarının yansıması: Kâinatta cereyan eden her hâdisenin, her sevap ve günahın şekil bulduğu bir âlemdir. Farklı suretlerin görülmesi: Rüyada görülen veya uyanıkken tahayyül edilen şeylerin kaynağı misal âlemidir. Kozmik unsurlar: Altın, gümüş, kâfûr, zâferân gibi maddelerden yaratılmış çok sayıda âlemi ihtiva eder. Misal âleminin kozmolojik konumu, birbiri içine giren gök kürelerinin oluşturduğu kozmik bir blok olarak tasvir edilir.

Felsefede fenomen ve öz arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Fenomen, duyularla algılanabilen, somut ve denenebilir olay ve nesneleri ifade eder. Öz ise bir nesneyi kendisi yapan özellik veya anlamdır. Bu bağlamda, fenomen ve öz karşıt kavramlar olarak görülebilir: geleneksel felsefede hakikat (öz) objektif ve değişmezken, fenomen sübjektif ve değişken olarak kabul edilir.

Kâinatın en büyük misafiri olarak insan kabul edilir. Bu görüş, insanın kâinattaki özel yerini ve değerini vurgulamak için şu gerekçelere dayanır: Fıtrat ve yetenekler: İnsan, geniş ve mükemmel bir fıtrata sahiptir; zahiri ve batıni duyguları sayesinde maddi ve manevi alemlerle irtibat kurabilir. Değer ve şeref: İnsan, Allah'ın bütün esmasına mazhar olan, eşref-i mahlukat (yaratılmışların en şereflisi) ve Allah'ın yeryüzündeki halifesidir. İman ve ibadet: İnsan, kainatın yaratılma amaçlarından biri olan ibadet görevini yerine getirir.