Türkmenler

Boğazlıyanoğulları Oymağı, Oğuzların Bayat Boyu'na dayanmaktadır.

Sıraç Türkmenleri, Anadolu'da Tokat, Sivas, Çorum, Yozgat ve Amasya gibi illerde yaşamaktadır. Tokat ve çevresinde Sıraçların yaşadığı yerler arasında Zile'ye bağlı Acısu, Üçkaya, Karşıpmar, Çayır, Çapak, Armut Alanı, Kuzala, Büyükbultu, Bacul ve Kervansaray köyleri bulunmaktadır. Sivas'ta ise Sıraçların yaşadığı bölgeler hakkında bilgi bulunmamaktadır. Çorum'da Sıraçların Mecitözü ilçesinde yerleştiği belirtilmektedir. Yozgat'ta Çekerek ilçesindeki Sıraç köyleri arasında Çakır, Çürük, Demircialan, Ekizce, Kamışçık, Ortaoba, Yukarıoba ve Sanköy bulunmaktadır. Ayrıca, Sıraçların Samsun, Kocaeli, Tunceli, Kahramanmaraş, Gaziantep ve Mersin gibi çeşitli illerde de yaşadığı ifade edilmektedir.

Afşar (Avşar) boyunun hikayesi şu şekilde özetlenebilir: Orta Asya'da Yaşam: Afşarlar, Dede Korkut destanlarında geçen ve Oğuzeli diye bilinen Sir-Derya bölgesinde yaşamıştır. Büyük Göç: Büyük göçle birlikte bir grup, Huzistan yoluyla Irak, Suriye, Ermenistan üzerinden Anadolu'ya gelmiştir. Devlet Kurma: Afşarlar, Kayılar ve Kınıklar gibi devlet kurmuş, büyük hükümdarlar ve sülaleler yetiştirmiştir. İran'da Varlık: Nadir Şah önderliğinde kurulan Safevî Devleti’nden sonra yeni Avşar zümreleri İran coğrafyasına göç etmiştir. Anadolu'ya Dönüş: 1865 yılında Derviş ve Ahmet Cevdet Paşaların “Fırka-i İslahiyye” hareketiyle iskân edilen Avşarlar, Anadolu'ya geri dönmüştür. Afşarlar, Türk tarihinin farklı aşamalarında önemli bir rol oynamış ve geniş bir coğrafi alana yayılmıştır.

Ardahan halkının kökeni hakkında farklı görüşler bulunmaktadır. İskit Türkleri: M.Ö. 720 yılında Kimmerleri Kafkas sıradağlarının güneyine sürerek Ardahan'a yerleşmişlerdir. Kıpçaklar: 1124 yılında Kafkaslar kuzeyinden gelerek Ardahan'a yerleşmişlerdir. Atabekler: 1267 yılında İlhanlı hükümdarı Abaka Han'ın kardeşi Caklı Sargis'e verdiği Ardahan ve Ahıska valiliği sonrasında, Atabek sülalesi burada hüküm sürmüştür. Türkmenler: 1472 yılında Akkoyunlular'a itaatten çıkan Atabek-Bahadur ve Kartli Kralı'nın seferiyle, Hanak-Damal/Meşe Ardahan'daki Türkmenler, sınır korucusu olarak buraya yerleştirilmiştir. Ayrıca, Osmanlı döneminde Ardahan, "Bun-Türkler" (otokton-yerli Türkler) tarafından idare edilmiştir.

Yolbaşı ismi, farklı bağlamlarda çeşitli hikayelerle ilişkilendirilebilir. İşte bazıları: Yusuf Ziya Arpacık'ın Eseri: "Yolbaşı", Yusuf Ziya Arpacık'ın bir kitabı olup, Irak'taki Türkmenlerin direniş öyküsünü anlatır. Yavuz Bahadıroğlu'nun Romanı: "Yolbaşı", Yavuz Bahadıroğlu'nun bir romanıdır ve üç kuşağın farklı yaşam tarzlarını konu alır. Köy Adı: Yolbaşı, Rize'nin Kalkandere ilçesine bağlı bir köydür.

Ermenek halkının nereden geldiğine dair farklı görüşler bulunmaktadır. Romalı Komutan Germanicus: Ermenek isminin, şehri fetheden Romalı komutan Germanicus'a izafeten "Germanikopolis" olarak değiştiği ve İslami dönemde "Ermenak" şeklini aldığı, 1940'lı yıllardan sonra ise Ermenek olarak anılmaya başlandığı düşünülmektedir. Türk Yerleşimi: Türklerin, 1115 yılından sonra Ermenek ve çevresine yerleştiği, özellikle Oğuzların Avşar boyu mensuplarının bölgeye göç ettiği belirtilmektedir. Hıristiyan Bulgarlar ve Varsak Türkleri: Daha önce, Hıristiyan Bulgar ve Varsak (Farsak) Türklerinin bölgeye yerleştiği ifade edilmektedir. Ayrıca, Ermenek'in tarih boyunca Hititler, Makedonlar ve Bizanslılar gibi çeşitli medeniyetlere ev sahipliği yaptığı da bilinmektedir.

Türkiye'de 24 Oğuz boyuna ait Türkmen boyları bulunmaktadır. Bazı Türkmen boyları şunlardır: Afşar; Bayat; Yazır; Çepni; Kayı. Ayrıca, Türkiye dışında Anadolu Türkmenleri olarak adlandırılan ve çeşitli ülkelerde yaşayan Türkmen boyları da bulunmaktadır.

Evet, Şah İsmail ve Şah Tahmasb kardeştir. Şah Tahmasb, Safevi Şahı Şah İsmail'in en büyük oğludur.

Yağlıdere halkının kökeni hakkında farklı rivayetler bulunmaktadır. Rumlar: Bir rivayete göre, derenin doğduğu yer olan Çakrak Köyü civarında yaşayan Rumlar, yaylaya çıkar ve süt ile yağ üretimi yaparlardı. Çepniler: 1400'lü yıllardan itibaren Espiye ve Yağlıdere çevresine Oğuzların Çepni boyu yerleşmeye başlamıştır. Yağlıdere, 19. yüzyılda Tirebolu ilçesine bağlı bir köy iken, 1957'de Espiye'ye bağlı bir bucak olmuş ve 1987'de ilçe haline gelmiştir.

Tefenni'nin eski hali, tarih boyunca farklı isimlerle anılmıştır: Temizoniyum: Antik Çağ'da kullanılan isimdir. Temenos: Temizoniyum ile aynı dönemde kullanılan bir diğer isimdir. Stefani: Bizans döneminde kullanılan isimdir. Siroz: Osmanlı döneminde kullanılan eş anlamlı isimdir. Tefenni, MÖ 800-500 yılları arasında Bizans çağında İstefani olarak kurulmuş ve 13. yüzyıla kadar Bizans yönetiminde kalmıştır.

Tarihçi Cezmi Yurtsever'in "Çukurova Türkmenleri" kitabı, Çukurova'ya yerleşen Yörük ve Türkmen topluluklarının tarihini anlatıyor. Kitapta ele alınan bazı konular: Çukurova'da yaşanan isyanlar ve haksızlıklar; Çukurova halkının yaşam biçimi; Türkmenlerin yerleşik düzene geçişi; Aşiretlerin ve ailelerin kökenleri. Yeni baskıda, Osmanlı ve Genelkurmay arşivlerinden çıkarılan belgelerle, iskân politikaları, göç rotaları ve Türkmen obalarının kültürel yapısı gibi konular da ele alınacak.

Dadaloğlu, Osmanlı Devleti'nin Anadolu Türkmenlerini yerleşik hayata geçirme politikasına karşı çıktığı ve bu durumu şiirlerine yansıttığı için sürgün edilmiştir. Dadaloğlu, özellikle Avşar, Karsantı, Sırkıntı, Bozdoğan gibi Türkmen aşiretlerinin iskâna direnmesine öncülük etmiştir.

Sultanhanı'nda yaşamış bazı gruplar: Türkmenler. Selçuklu sultanları. Memreş isimli Türk beyi. Ayrıca, Osmanlı döneminde de Sultanhanı'nda küçük kervanlar ve hac yoluna giden hacıların uğradığı bir yer olduğu belirtilmiştir.

Doğanşar halkının nereden geldiğine dair kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, ilçenin tarihi Bizans dönemine kadar uzanmaktadır. Doğanşar'ın tarih boyunca yönetiminde bulunan devletler şu şekildedir: Bizans İmparatorluğu; Danişmentliler; Anadolu Selçuklu Devleti; Eretna Beyliği; Kadı Burhaneddin Devleti; Osmanlı Devleti. Ayrıca, 1071 sonrasında Doğanşar ve çevresinin Türkler tarafından fethedildiği bilinmektedir.

Kızılbaşların kökeni, Safevi Devleti'nin Anadolu'daki Türkmen müritlerine dayanır. Kızılbaş teriminin kökeni ise şu şekilde açıklanır: Safevi şeyhlerinden Şeyh Haydar, müritleri arasında birliği sağlamak için yeni bir kıyafet kabul etti. Başlangıçta ise bu terim, kırmızı taç ve sarık takan bu topluluk için bir dış kimlik olarak kullanılmıştır.

Musa Eroğlu, Alevi Tahtacı Türkmenleri'ndendir.

Halep Türkmenleri Derneği'nin ne zaman kurulduğu hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Suriye Türkleri Derneği'nin 2024 yılının Şubat ayında kurulduğu bilinmektedir. Ayrıca, Almanya'da yaşayan Suriyeli Türkmenler tarafından 2015 yılında Suriye Türkmen Kültür ve Yardımlaşma Derneği'nin kurulduğu belirtilmiştir.

Manav ve Yörük aynı değildir. Manavlar, Batı ve Kuzeybatı Anadolu'da yaşayan, göçebeliği asırlar önce bırakmış, Hanefi Sünni, yerleşik Türkmen grubudur. Yörükler ise Oğuz boyu olan Türkmenlerin, konargöçer hayat yaşayan halkına verilen bir ad ve lakaptır. Manavlar ve Yörükler arasındaki tek ayrım, Manavların kent kültürüne daha yakın olup, bu kültürü daha çok benimsemiş olmasıdır.

Manav ve Yörük aynı değildir. Manavlar, Batı ve Kuzeybatı Anadolu'da yaşayan, göçebeliği asırlar önce bırakmış, Hanefi Sünni, yerleşik Türkmen grubudur. Yörükler ise Oğuz boyu olan Türkmenlerin, konargöçer hayat yaşayan halkına verilen bir ad ve lakaptır. Manavlar ve Yörükler arasındaki tek ayrım, Manavların kent kültürüne daha yakın olup, bu kültürü daha çok benimsemiş olmasıdır.

Hozat ilçesinde bulunan bazı aşiretler şunlardır: Türkmen Alevi ve Karakeçili Türkmen aşiretleri. Yusufanlı Aşireti. Kırganlı Aşireti. Hozat, Zaza, Türkmen ve Kürt nüfusun bir arada yaşadığı bir ilçedir.