Sabahattin Ali'nin "Yeni Dünya" adlı eseri, yazarın 1936 ile 1942 yılları arasında yazdığı 13 hikâyeden oluşan bir öykü kitabıdır. Bu eserde anlatılmak istenen ana temalar şunlardır: 1. Kasaba ve köy yaşamı: Kitapta, kasaba ve köy insanlarının gündelik yaşamları yalın bir dille öyküleştirilmiştir. 2. Çaresizlik ve yoksulluk: Öykülerde, sıradan kahramanların tutkuları ve sarsıcı serüvenleri, hastalık, kavuşamama ve güçsüzlük gibi zorluklarla çevrelenmiş bir şekilde işlenmiştir. 3. Eleştirel gerçekçilik: Sabahattin Ali, gözlemci gerçekçilikten uzaklaşarak eleştirel gerçekliğe yönelmiş, toplumsal sorunlara ve adaletsizliklere dikkat çekmiştir. 4. Hüzün ve trajedi: Eserde, hüzün ve trajik durumlar yazarın dünya görüşüyle örtüşecek şekilde ele alınmıştır.