Feodalizm

Shogunate ve samuray kavramları farklı anlamlara sahiptir: 1. Shogunate: Japonya'da askeri diktatörlük sistemini ifade eder. 2. Samuray: Feodal Japonya'da elit savaşçı sınıfı anlamına gelir. Dolayısıyla, shogunate ve samuray aynı şey değildir, ancak shogunate sistemi samurayların egemenliği altında işlemiştir.

Shogunlar, Japon tarihinde önemli bir yere sahiptir çünkü: 1. Siyasi ve Askeri Otoritenin Merkezi: Shogunlar, Japonya'da siyasi ve askeri otoriteyi elinde bulundurarak ülkeyi yönetmişlerdir. Bu sayede, feodal beylikler arasındaki çatışmaları sona erdirip merkezi bir yönetim kurmuşlardır. 2. Barış ve İstikrar: Shogunlar dönemi, Japonya'da uzun süreli barış ve istikrarın sağlandığı bir dönem olmuştur. Bu durum, ekonominin gelişmesine ve kültürel ilerlemelere yol açmıştır. 3. Samuray Sınıfının Gücü: Shogunlar, samuray sınıfının liderleri olarak, askeri güç ve Bushido kodu aracılığıyla toplumun en önemli sınıflarından birini kontrol etmişlerdir. 4. Yabancı Tehditlere Karşı Savunma: Shogunlar, Japonya'nın dış tehditlere karşı savunulmasında önemli bir rol oynamışlardır. Bu nedenlerle, shogunlar, Japon tarihinin ve kültürünün önemli bir parçası olarak kabul edilirler.

Feodal sistem, çeşitli nedenlerle çöküşe geçmiştir: 1. Şehirleşme ve Ticaretin Artması: Kentlerin büyümesi ve ticaretin gelişmesi, insanların köylerden şehirlere göç etmelerine ve tarımdan daha fazla bağımsız çalışabilmelerine olanak sağladı. Bu durum, feodal sistemin ekonomik temellerini sarstı. 2. Merkezi Krallıkların Güçlenmesi: Krallıklar, feodal lordların gücünü kırmak için güçlü ordular ve vergi sistemleri kurarak merkezi yönetimi sağlamlaştırdılar. 3. Teknolojik Devrimler: Tarımda kullanılan yeni teknolojiler ve askeri teknikler, köylülerin üretim süreçlerini ve savunma kapasitelerini değiştirdi. Bu durum, feodal lordların geleneksel egemenliklerini kaybetmelerine yol açtı. 4. Haçlı Seferleri ve Coğrafi Keşifler: Bu olaylar, feodal beylerin gücünü zayıflattı ve feodal düzenin zayıflamasına katkıda bulundu. Sonuç olarak, feodalizm, ekonomik ve sosyal yapının değişmesiyle çökmeye başladı ve yerini modern kapitalist toplum yapısına bıraktı.

Orta Çağ'da Avrupa'nın özellikleri şunlardır: 1. Siyasi Yapı: Merkeziyetçi bir yapı yerine feodal sistem hakimdi. 2. Sosyal Sınıflar: Toplum, soylular, din adamları, burjuvalar ve köylüler gibi sınıflara ayrılmıştı. 3. Dini Durum: Kilise, tüm gücün elinde olduğu ve skolastik düşüncenin hakim olduğu bir dönemdi. 4. Ekonomik Durum: Temel zenginlik kaynağı topraktı. 5. Kültürel Miras: Mimari, edebiyat, sanat ve eğitimde önemli gelişmeler yaşandı.

18. yüzyılda İngiltere'de kralcıların topraklarını elden çıkarmasının başlıca sebepleri şunlardır: 1. Tekeller ve Loncalar: Kralın ve destekçilerinin tekel hakları ve meslek loncaları, sanayinin gelişimini engellemiş ve bu durum burjuva sınıfında hoşnutsuzluğa yol açmıştır. 2. Feodal Vergiler: Kral ve feodal beyler, köylülere ağır vergiler yüklemiş, bu da köylülerin yoksullaşmasına ve topraklarından atılmasına neden olmuştur. 3. İç Savaş ve Parlamento Baskısı: I. Charles döneminde kralın keyfi yönetimi ve parlamentonun dağılması, burjuva ve yeni soylu sınıfların krallığa karşı öfkesini artırmış, bu da kralcıların topraklarının el değiştirmesine yol açmıştır. 4. Çitleme (Enclosure): Toprakların birleştirilmesi ve çitlerle çevrilmesi, küçük toprak sahiplerinin topraklarını kaybetmelerine sebep olmuştur.

Feodal kelimesi, Orta Çağ Avrupası'nda toprak sahibi soylular ve bu topraklar üzerinde yaşayan halk arasındaki ilişkiyi tanımlayan bir terim olarak kullanılır. Feodalizm ise bu ilişkilerin daha geniş bir perspektifte ele alındığı, siyasi, ekonomik ve toplumsal yapıyı kapsayan bir sistemdir. Feodal kelimesinin diğer anlamları: - Derebeylik: Belirli bir toprağı, üzerinde yaşayan canlıların tek bir kişiye ait olduğunu ifade eder. - Sıfat: Derebeylikle ilgili, bu tür bir toplumsal ve ekonomik sistemi veya bu sistemin özelliklerini tanımlayan.

İngiltere'de toprak reformu, sosyo-ekonomik, politik ve kültürel gelişimin bir sonucu olarak yapılmıştır. Reformun temel nedenleri arasında: - Feodal sistemin varlığı ve manastırların ile kilisenin en büyük feodal toprak sahipleri olması; - Burjuvazi ve orta-küçük soyluların arsa elde etme isteği; - Kraliyet hükümetinin, destek toplamak için manastır ve kilise mülklerine el koyma ihtiyacı hissetmesi.

Feodal beylerin özellikleri şunlardır: 1. Toprak Mülkiyeti: Feodal beyler, geniş topraklara sahip olup, bu toprakların mülkiyetine sahiptirler. 2. Siyasi ve Askeri Güç: Siyasi ve askeri otoriteye sahiptirler, kendi bölgelerinde bağımsız hükümetler kurabilirler. 3. Hiyerarşik Yapı: Kendi içlerinde hiyerarşik bir yapıya sahiptirler, örneğin dük, marki, kont gibi unvanlara sahip olabilirler. 4. Bağımsızlık: Krallardan daha bağımsızdırlar ve daha fazla mutlak egemenliğe sahiptirler. 5. Koruma ve Sadakat: Vasal olarak bilinen şövalyeler ve soylular, feodal beylere sadakat yemini eder ve askeri hizmet sunarlar. 6. Ekonomik Kontrol: Topraklarından elde edilen gelirleri kontrol ederler ve sömürüyü artırma yetkisine sahiptirler.

Fransa'da eski köylüler, feodal sistemde toprağa bağlı olan ve feodal yükümlülükler altında yaşayan köylüler olarak tanımlanabilir. 18. yüzyılda bu köylüler, Fransız nüfusunun büyük bir çoğunluğunu oluşturuyordu ve sosyal ve ekonomik sorunlarla karşı karşıya kalmışlardı.

Feodal bey, feodal toplumda toprak sahibi olan ve bu topraklar üzerinde yaşayan halkı koruyan, yöneten kişi anlamına gelir. Feodalizm, Orta Çağ'da Avrupa'da yaygın olan, sınıflı bir toplum yapısına dayanan siyasi, ekonomik ve sosyal bir sistemdir.

Kontlar, Ortaçağ Avrupa'sında sosyal ve politik açıdan önemli figürlerdi. İşte bazı nedenleri: 1. Bölgesel Yönetim: Kontlar, bir bölgeyi veya toprak parçasını yöneterek yerel yöneticilik yaparlardı. Bu, merkezi otoritenin olmadığı dönemlerde önemli bir işlevdi. 2. Askeri Liderlik: Savaşlarda askeri liderlik görevlerini üstlenirlerdi, bu da onları stratejik öneme sahip kılarlardı. 3. Feodal Sistem: Feodal sistemde toprak sahipliği ve yönetimi hiyerarşisinin önemli bir parçasıydılar. 4. Krala Bağlılık: Genellikle krallara veya diğer yüksek dereceli soylulara bağlı olarak çalışırlardı, bu da onların politik istikrarın sağlanmasında rol oynamalarını sağlardı. Modern dönemde ise kont unvanı, tarihsel ve kültürel bir miras olarak değerlendirilmekte ve soyluluk unvanları arasında yer almaktadır.

Tekno-feodal kapitalizm, teknolojik gelişmelerin ve dijital platformların yükselişiyle ortaya çıkan, feodalizme benzer özellikler taşıyan yeni bir sosyo-ekonomik sistemi ifade eder. Bu sistemde: Mülkiyet ve kontrol, az sayıda ve çok güçlü aktörün elinde yoğunlaşmıştır. İnsanlar, kaynaklara erişim ve geçimlerini sağlama konusunda bu güçlü aktörlere bağımlıdır. Hiyerarşik yapı, klasik feodalizmdeki gibi, en üstte büyük teknoloji şirketlerinin yöneticileri ve sahipleri, alt katmanlarda ise kullanıcılar yer alır. Sömürü mekanizmaları, kullanıcıların verilerini ve zamanlarını platformlara vererek değer yaratmaları ve bu değerin platform sahipleri tarafından gelir elde etmek için kullanılması şeklinde gerçekleşir.

Orta Çağ, genellikle üç döneme ayrılır: 1. Erken Orta Çağ (5. - 10. yüzyıl). 2. Yüksek Orta Çağ (11. - 13. yüzyıl). 3. Geç Orta Çağ (14. - 15. yüzyıl).

Meiji Restorasyonu'nun birkaç nedeni vardır: 1. Dış Tehdit Algısı: Komodor Matthew C. Perry'nin 1853'te Japon limanlarını ticarete açma girişimi, Japonların Avrupa dünyasının gerisinde olduklarını fark etmelerine ve Batı emperyalizmine karşı savunmasız kaldıklarını düşünmelerine yol açtı. 2. Feodal Sistemin Yetersizliği: Tokugawa şogunluğu döneminde uygulanan feodal sistem, Japonya'nın siyasi ve sosyal yapısını modern ihtiyaçlara cevap veremez hale getirmişti. 3. İmparatorun Gücünün Yenilenmesi: Restorasyonun temel amacı, İmparator'un gücünü yenilemek ve merkezi bir devlet kurmaktı. 4. Sanayi ve Teknoloji İhtiyacı: Japonya'nın sanayileşmesi ve çağdaş teknolojiler kullanması, hem ekonomik hem de askeri açıdan güçlenmesini sağladı.

Kavimler Göçü'nün sonuçları şunlardır: 1. Siyasi Parçalanma: Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşü ve yerine Germen krallıklarının kurulması. 2. Yeni Etnik Yapı: Avrupa'nın etnik yapısının değişmesi, yeni milletlerin ortaya çıkması. 3. Feodalite: Toprağa dayanan feodal yönetim sisteminin ortaya çıkması. 4. Kilise ve Papalığın Güçlenmesi: Kilise, göç sonrası siyasi ve sosyal hayatta daha etkili hale geldi. 5. Hristiyanlığın Yayılması: Göç eden kabileler Hristiyanlığı benimseyerek Avrupa'da yayılmasına katkıda bulundu. 6. Kültürel Değişim: Latin kültürü yerine Germen kültürünün hakim olması, Gotik ve Romanesk mimarinin ortaya çıkması. 7. Ekonomik Değişim: Ticaretin durması, barter sisteminin yaygınlaşması ve malikanelerin önemli ekonomik birimler haline gelmesi.

Züğürt Ağa, feodal düzenin değişmesi ve köyden kente göç nedeniyle züğürt (yoksul) olmuştur. Filmin hikayesine göre: - Kuraklık ve yoksulluk nedeniyle köyde işler kötüye gider ve köylüler, ağanın hisselerini azaltarak buğdaylarını satıp şehri terk ederler. - Ağa, borçlarını ödeyemeyince İstanbul'a göç eder, ancak şehirde de tutunamaz ve elindeki avucundaki her şeyi kaybeder. - Sonunda, en iyi bildiği iş olan çiğköfte satarak hayatta kalmaya çalışır.

Feodal beylik, Orta Çağ Avrupa'sında toprak sahiplerinin güçlendiği ve siyasi yapıların şekillendiği bir dönemi ifade eder. Bu sistemde, feodal beyler (soylular) sahip oldukları topraklarda geniş bir yetkiye sahipti ve bu toprakları işleyerek vergi veya işgücü karşılığında hükümdara hizmet ederlerdi. Feodal beylikler, hiyerarşik bir yapıya sahipti ve her toprak sahibi, kendisine bağlı olanlardan belirli bir hizmet veya vergi talep edebilirdi.

Feodal sistem, Orta Çağ Avrupa'sında Roma İmparatorluğu'nun çöküşünün ardından ortaya çıktı. Bu sistemin ortaya çıkmasında etkili olan başlıca nedenler şunlardır: 1. Kavimler Göçü: Kavimlerin yer değiştirmesi sonucu siyasi istikrarsızlık ve kargaşa ortamı oluştu. 2. Merkezi Otoritenin Yok Olması: Batı Roma İmparatorluğu'nun yıkılması, merkezi iktidarın zayıflamasına yol açtı. 3. Can ve Mal Güvenliği Endişesi: Halk, can güvenliğini sağlamak için büyük malikânelere sahip lordların korumasına sığındı. 4. Ekonomik Bunalım: Roma dönemindeki ekonomik düzen, vergilerin artırılması ve ticaretin azalması nedeniyle çöktü. Bu koşullar, feodal sistemin, toprak mülkiyeti ve karşılıklı yükümlülükler üzerine kurulu bir yönetim şekli olarak gelişmesine zemin hazırladı.

Kutsal Roma İmparatorluğu'nun yıkılmasına yol açan birkaç temel neden vardır: 1. Feodal Beylikler Arasındaki Mücadeleler: İmparatorluk, Almanya ve İtalya'nın küçük feodal egemenliklere bölünmesi ve vasalların imparatorun mutlak otoritesini tanımaması nedeniyle merkeziyetçi bir yapıya sahip olamadı. 2. Papalık ile Çatışmalar: Papalar, imparatorların Kilise üzerindeki egemenliğine karşı çıktılar ve Hristiyan dünyasının en üst önderleri olduklarını ileri sürdüler. 3. Reform Hareketleri: XVI. yüzyılda Protestan Reformu, Katolik ve Protestan prensliklerin bölünmesine yol açtı ve bu da imparatorluğun zayıflamasına neden oldu. 4. Otuz Yıl Savaşları: 1618-1648 yılları arasındaki bu savaşlar, Almanya'nın yıpranmasına ve imparatorluğun yarı-bağımsız devletler topluluğuna dönüşmesine yol açtı. 5. Habsburg Hanedanı'nın Etkisi: Habsburglar'ın evlilikler yoluyla çeşitli toprakları ele geçirmesi, imparatorluğun büyümesine rağmen zayıflamasına da neden oldu. Sonuç olarak, bu iç ve dış baskılar bir araya gelerek Kutsal Roma İmparatorluğu'nun 1806 yılında resmen sona ermesine yol açtı.

Feodalizmin özellikleri şunlardır: 1. Toprak Mülkiyeti ve Bağlılık Yeminleri: Feodalizm, toprak karşılığında hizmet ve sadakat değişimine dayanır. 2. Hiyerarşik Yapı: Feodal toplum, hiyerarşik bir yapıya sahiptir ve en üstte kral bulunur. 3. Karşılıklı Yükümlülükler: Lordlar, vasallarına koruma, adalet ve toprak sağlamakla yükümlüdür. 4. Köylülük ve Tımar Sistemi: Köylüler, soyluların veya kilisenin sahip olduğu tımarlarda yaşar ve çalışırlar. 5. Ekonomik Yapı: Feodal ekonomi, kendi kendine yeterlik üzerine kuruludur ve ticaret gelişmemiştir.