Tanzimat

Bu özellikler, Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun "Kiralık Konak" adlı romanında yer alan Naim Efendi'yi tanımlamaktadır. Naim Efendi, II. Abdülhamit döneminde nazırlık yapmış, daha sonra emekli olmuş bir kişidir.

Serasker Kapısı'nın önemli olmasının bazı nedenleri: Osmanlı askeri yönetiminin sembolü: Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılmasından sonra, yeni ordunun komutanına "serasker" denmiş ve onun makamı için kullanılan bu isim, aynı zamanda buradaki komutanlık dairesinin adı olmuştur. Tarihî ve mimari değer: Günümüzde İstanbul Üniversitesi merkez binasının giriş kapısı olarak kullanılan Serasker Kapısı, Neoklasik ve Oryantalist tarzların harmanlanmasıyla inşa edilmiş olup, Osmanlı'nın Batı ile Doğu arasındaki sanatsal ve kültürel etkileşimini yansıtır. Askeri işlerin merkezi: 1835 yılından sonra Serasker Kapısı, Savaş ve Savunma Bakanlığı konumuna gelmiş, bünyesinde Askeri Şura, Erkân-ı Harbiye gibi daireler ile kışlalar ve talim alanları bulunmuştur.

Osmanlı'da müsadere, 1839 yılında Tanzimat Fermanı'nın ilanıyla kaldırılmıştır.

Islahat Fermanı, Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküş döneminde, 18 Şubat 1856 tarihinde, Sultan Abdülmecid döneminde ilan edilen bir padişah fermanıdır. Fermanın amacı: Devletin yıkılmaktan kurtarılması. Siyasi kuruluşlar, kişi hakları ve yeni kurumların kurulması konularında köklü değişiklikler yapılması. Özellikle gayrimüslimlere, Müslümanlarla eşit haklar tanınması. Islahat Fermanı ile getirilen bazı yenilikler: Herkes devlet memuru ve asker olabilecektir. Dayak ve işkence gibi kötü muameleler son bulacaktır. Farklı din ve mezhepler eğitim verebilecektir. Rüşvet büyük suç sayılacaktır. Patrikhaneler gibi gayrimüslim meclisleri hukuki hakka sahip olacaktır. Ceza kanunları ve mahkeme sistemi düzenlenecektir. Vergiler herkes için eşit olacaktır. Suçluların mallarına devlet el koymayacaktır. Mahkemeler açık olacak ve tarihleri ilan edilecektir.

Tanzimat Dönemi, 3 Kasım 1839'da ilan edilen Gülhane Hatt-ı Hümâyunu (Tanzimat Fermanı) ile başlamıştır. Bu dönem, 1876'da II. Abdülhamit'in tahta çıkması ve Meşrutiyet'in ilanıyla sona ermiştir.

Gülhane Hatt-ı Hümayunu (Tanzimat Fermanı), 3 Kasım 1839 tarihinde Gülhane Parkı'nda okunup ilan edilmiştir.

"Şiir Hakkında Bazı Mülahazalar" ifadesi, Ahmet Haşim'in şiir anlayışı ve şiirin özellikleri hakkında bilgiler içeren bir yazıyı ifade eder. Bu yazıda, şiirin düzyazıdan farklı olarak duyulmak üzere var olan, müzik ile söz arasında, sözden çok müziğe yakın bir dil olduğu belirtilir. Ayrıca, şiirde anlamın muğlak olmasının bir kusur olarak görülmediği, aksine şiirin etkileyiciliği açısından gerekli olduğu ifade edilir.

Tımar sisteminin kaldırılmasının ardından hangi sistemin geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, tımar sisteminin 1839 yılında Tanzimat Fermanı ile kaldırılmasının ardından, iltizam sistemi ortaya çıkmıştır. Tımar sisteminin kaldırılmasının diğer sonuçları arasında, devletin ekonomik gücünün zayıflaması ve merkezi otoritenin azalması da bulunmaktadır.

Tımar sistemi, Sultan Abdülmecid döneminde, 1839 yılında yayımlanan Tanzimat Fermanı ile kaldırılmıştır.

Tanzimat edebiyatında işlenen bazı konular: Toplumsal konular: Eşitlik, özgürlük, adalet, hukuk, medeniyet, vatan, millet, hak, kanun. Bireysel konular: Aşk, ölüm, karamsarlık, felsefi düşünceler. Divan edebiyatında bulunmayan konular: Sosyal ögeler, metafizik ögeler. Günlük yaşam: Yanlış batılılaşma, kölelik, cariyelik, Doğu-Batı çatışması. Birinci dönem sanatçılarında toplum için sanat anlayışı hakimken, ikinci dönem sanatçılarında sanat için sanat anlayışı ön plana çıkmıştır.

Tanzimat döneminde edebi akımlar ve dönemsek özellikler şu şekilde özetlenebilir: Birinci dönem (1860-1877). Edebi akımlar. Dönemsel özellikler. İkinci dönem (1877-1895). Edebi akımlar. Dönemsel özellikler.

Türk bayrağındaki yıldızın beş köşeli halini alması, Sultan Abdülmecit (Abdülmecid) döneminde, 1844 yılında Tanzimat sürecinde gerçekleşmiştir. Dolayısıyla, "dakgak" Türk bayrağı ifadesi, mevcut belgelerde yer alan bilgilerle uyumlu bir döneme işaret etmemektedir.

Osmanlı döneminde edebiyat, İslam medeniyeti birikiminin etkisiyle XIII. yüzyılın ikinci yarısında teşekkül etmeye başlamıştır. Osmanlı edebiyatı, üç ana kolda ilerlemiştir: 1. Divan şiiri. 2. Tekke şiiri. 3. Halk şiiri. Osmanlı edebiyatı, Tanzimat'a kadar Arap ve Fars edebiyatlarıyla paralel olarak gazel, kaside, mesnevi gibi türlerde eserler vermiştir. Önemli temsilciler: Divan şiiri: Fuzûlî, Bâkî, Nef’î, Nâbî, Nedîm, Şeyh Gâlib. Tekke şiiri: Hoca Ahmed Yesevî, Yûnus Emre, Eşrefoğlu Rûmî, Niyâzî-i Mısrî, Azîz Mahmûd Hüdâyî. Halk şiiri: Kuloğlu, Kâtibî, Kayıkçı Kul Mustafa, Gedayî, Gevherî, Karacaoğlan, Âşık Ömer.

Tanzimat döneminde gelişen türler şunlardır: Roman. Hikaye. Tiyatro. Makale. Eleştiri. Fıkra. Anı. Bu dönemde ayrıca gazete de önemli bir yer tutmuştur; ilk özel gazete, Şinasi ve Agah Efendi tarafından 1860'ta çıkarılan Tercüman-ı Ahval'dir. Tanzimat sanatçıları, Batı edebiyatından çeviriler yaparak bu türlerin edebiyatımıza girmesini sağlamışlardır.

Namık Kemal ve Ahmet Mithat Efendi'nin ortak özellikleri şunlardır: Edebî ve siyasî çok yönlülük: Her iki yazar da gazeteci, devlet adamı, romancı, hikâye yazarı, tiyatrocu ve eleştirmen gibi birçok alanda eser vermişlerdir. Halkı aydınlatma amacı: Eserlerinde halkı eğitme ve bilinçlendirme gayesi taşımışlardır. Tanzimat dönemi aydınları: Her ikisi de Tanzimat döneminin önemli şahsiyetleri arasında yer alır. Edebî takdir: Ahmet Mithat, Namık Kemal'in edebî ve siyasî hizmetlerini takdirle karşılamıştır. Ancak, aralarında bazı farklılıklar da bulunmaktadır. Örneğin, Namık Kemal daha devrimci bir tavır sergilerken, Ahmet Mithat ıslahatçı bir yaklaşımla ilerlemeyi halktan başlatmıştır.

Fransız İhtilali'nin Osmanlı üzerindeki etkisi, Tanzimat Fermanı ve Islahat Fermanı'nın ilan edilmesine neden olmuştur. Tanzimat Fermanı, 1839 yılında ilan edilmiş ve Fransız İhtilali sonrası yayınlanan İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirgesi'nden izler taşımıştır. Islahat Fermanı ise 1856 yılında ilan edilmiş, azınlıkların Osmanlı Devleti'ne olan bağlılıklarını artırmayı amaçlamış ve din, dil, ırk ayrımı yapmaksızın bir Osmanlı milleti oluşturmayı hedeflemiştir.

Tanzimat ve Servetifünun dönemleriyle ilgili test sorularına şu sitelerden ulaşılabilir: wordwall.net. quizlet.com. quizizz.com. yksedebiyat.org. bilgenc.com.

Evet, Tanzimat 1. dönem romancıları ilk nesil olarak kabul edilir. Tanzimat edebiyatının ilk döneminde roman yazan yazarlar arasında Şemsettin Sami, Ahmet Mithat Efendi, Namık Kemal ve Nabizade Nazım gibi isimler bulunur. Bu yazarlar, Tanzimat edebiyatının başlangıcında özgün romanlar yazmış ve "toplum için sanat" anlayışını benimsemişlerdir.

Zeamet, II. Mahmut döneminde tımar sistemiyle birlikte kaldırılmıştır. Bu kararın bazı nedenleri: Dirlik sisteminin bozulması. Askeri ve idari düzenlemeler. Mali düzenlemeler.

Tanzimat Edebiyatı'nın birinci döneminde (1860-1876) bazı ilkler: İlk özel gazete: Tercüman-ı Ahval, 22 Ekim 1860'ta Agah Efendi ve Şinasi tarafından çıkarıldı. İlk tiyatro eseri: Şair Evlenmesi, 1860'ta Şinasi tarafından yazıldı. İlk makale: Tercüman-ı Ahval Mukaddimesi, 1860'ta Şinasi tarafından yazıldı. İlk yerli roman: Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat, Şemsettin Sami tarafından yazıldı. İlk edebi roman: İntibah, Namık Kemal tarafından yazıldı. İlk tarihi roman: Cezmi, Namık Kemal tarafından yazıldı. İlk eleştiri eseri: Tahrib-i Harabat, Namık Kemal tarafından yazıldı. İlk çeviri eserler: Tercüme-i Manzume (şiir) ve Durub-ı Emsal-i Osmaniye (atasözleri). İlk gazete: 1862'de Şinasi tek başına Tasvir-i Efkar gazetesini çıkardı. Bu dönemde ayrıca aruz ölçüsü egemenliğini sürdürürken hece ölçüsü denendi, divan edebiyatı nazım biçimleri kullanıldı ancak içerikte değişiklik yapıldı.