Sürgün

Aşık Paşaoğlu olarak bahsedilen iki farklı kişi bulunmaktadır: 1. Yaşar Paşaoğlu: Özbekistan'ın Ferğana şehrinde doğan ve Sovyetler Birliği döneminde sürgün edilen Yaşar Paşaoğlu, 1944 yılında Ahıska bölgesinde yaşayan Türkler'le birlikte Özbekistan'a sürgün edilmesi nedeniyle sürgün edilmiştir. 2. Arslan Paşaoğlu: 18. yüzyılda Çukurova'da yaşamış bir derebeyi olan Arslan Paşaoğlu, Türkmen aşiretleri arasındaki çekişmelerde adının geçmesi ve Avşar Osman Bey'in himayesinde beyliğini kaybetmesi sonucu sürgün edilmiştir.

Ozan Arif, 1980 darbesinden sonra sürgün edildi.

Lanetli Ada olarak anılan iki farklı ada bulunmaktadır: 1. Poveglia Adası: İtalya'da Venedik Lagünü'nde yer alan bu adada, 160 binden fazla kişinin veba salgını sırasında öldüğü tahmin edilmektedir. 2. Şeytan Adası: Fransız Guyanası'nda bulunan bu ada, 19. yüzyılın ortalarından 20. yüzyılın başlarına kadar sürgün cezası için kullanılmış ve bu süre zarfında birçok mahkûmun öldüğü kaydedilmiştir.

Mediha Sultan, Osmanlı hanedanının sürgün edilmesi kararı doğrultusunda 1924 yılında Türkiye'den sürgün edildi.

Can Dündar, Türkiye'de hakkında çıkarılan tutuklama kararı ve siyasi baskılar nedeniyle 2016 yılından beri Almanya'da sürgünde yaşamaktadır.

Damat Mahmud Celaleddin Paşa, II. Abdülhamid'e karşı yürüttüğü muhalefet faaliyetleri nedeniyle sürgün edilmiştir. Paşa, Abdülhamid'i tahttan indirmek üzere örgütlenmiş olan Skelyeri-Aziz Bey Komitesi ile ilişkisi olduğu gerekçesiyle 1878 yılında adliye nazırlığı görevinden alınmıştır. Bunun üzerine Paşa, Avrupa'ya kaçmaya karar vermiş ve 1899 yılında Marsilya üzerinden Paris'e gitmiştir.

Hayat Bilgisi 21. bölümde Afet Güçverir, kardeşi Kerem ile birlikte son sürgün yerleri olan İstanbul Rıdvan Kanat Lisesi'ne gelir.

İblis, Allah'ın emrine karşı geldiği için cennetten kovuldu. Kovulma sebebi, İblis'in insanın topraktan, kendisinin ise ateşten yaratıldığını düşünerek secde etmeyi reddetmesidir. Sürgün yeri olarak ise dünya kabul edilir; İblis, insanları doğru yoldan saptırmak ve onları Allah'a isyan etmeye teşvik etmek için dünyada serbest bırakılmıştır.

Cevat Şakir Kabaağaçlı, "Halikarnas Balıkçısı" mahlasıyla tanınan yazar, üç farklı nedenden dolayı sürgün edilmiştir: 1. Babasının Ölümü: Babasının çiftlikte bir tartışma anında silahından çıkan kurşunla vurularak ölmesi üzerine cinayet iddiasıyla yargılanıp 15 yıl kürek cezasına çarptırılmıştır. 2. Yazıları Nedeniyle: Resimli Hafta dergisinin 13 Nisan 1925 tarihli sayısında yayımlanan "Hapishanede idama mahkum olanlar bile bile asılmaya nasıl giderler?" başlıklı yazısı yüzünden İstanbul İstiklal Mahkemesi tarafından "askeri isyana teşvik" suçundan suçlu bulunmuş ve Bodrum'a üç yıl kalebentlik cezası alarak sürgün edilmiştir. 3. İkinci Sürgün: Bodrum'da cezasını tamamladıktan sonra buradan ayrılamamış, Bodrum'a olan aşkı nedeniyle burada yaşamaya devam etmiştir.

Ziryâb, iki farklı nedenden dolayı sürgün edilmiştir: 1. İshak el-Mevsılî ile olan anlaşmazlık: Halife Harun el-Reşid'in baş müzisyeni İshak, Ziryâb'ın yeteneğini kıskandı ve onu Bağdat'ı terk etmeye zorladı. 2. Gazel'in hicivleri: Ünlü şair Gazel, Ziryâb'ı hicveden şiirler yazdı ve bu durum Ziryâb'ın II. Abdurrahman'ın gözünden düşmesine neden oldu.

Barla, Said-i Nursi'nin sürgün yeri olarak seçilmiştir çünkü 1926 yılında Şeyh Sait isyanı sonrasında siyasi iktidar tarafından dikkatle planlanan bir sürgün bölgesi olarak belirlenmiştir. Bu dönemde Barla, topoğrafik ve mekansal özellikleri nedeniyle Nurs köyüne benzetilmiş ve Said-i Nursi'nin burada sakin bir şekilde siyasi olaylardan uzak kalması amaçlanmıştır.

Ömer Fevzi Efendi, Millî Mücadele aleyhtarı faaliyetleri nedeniyle sürgün edilmiştir. Özellikle Bursa'da Kuvayımilliye taraftarlarının tasfiyesinde etkin rol oynaması ve Yunan işgal kuvvetleriyle işbirliği yapması, onun sürgün edilmesine yol açan başlıca nedenler arasında yer almaktadır.

“Uçun Kuşlar” şiiri, Rıza Tevfik Bölükbaşı’nın sürgün hayatında memleketine duyduğu özlemi dile getirmek için yazılmıştır.

150'likler listesi, Türk Kurtuluş Savaşı sonrasında, düşman iş birliği yaptıkları düşünülen ve Türkiye'den sürgün edilen, üst düzey makamlarda yer alan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına verilen genel addır. Bu liste, 23 Nisan 1924 tarihinde Türkiye Cumhuriyeti Bakanlar Kurulu ve Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin oturumunda saptanmış ve 1 Haziran 1924 tarihli kararla son şeklini almıştır. 150'likler listesi, çoğunlukla şu kişilerden oluşmuştur: padişah VI. Mehmed (Vahdettin)'in maiyeti; bakanlar; Kuvva-i İnzibatiye mensubu askerler; Sevr Antlaşması'nı imzalayan heyet; bürokrat ve subaylar; Çerkes Ethem ve çetesi. 29 Haziran 1938 tarihli 3527 sayılı yasa ile, 150'liklerin yurda girmelerini engelleyen yasa kaldırılsa da, çoğu geri dönmemiştir.

Ksenophon, M.Ö. 394 yılında Koroneia Savaşı'nda Sparta'nın yanında yer aldığı için Atina'dan sürgün edilmiştir.

Sürgün cezası, İslam hukukunda iki ana durumda verilir: 1. Hadd suçları: Yol kesme (hırabe) ve zina suçlarında sürgün, bu suçların bir parçası olarak kabul edilir. - Yol kesme: Bu suçta sürgün, suçun ağırlık durumuna göre diğer cezalarla birlikte uygulanabilir. - Zina: Bekar zinacılara yüz sopa cezası yanında bir yıl sürgün cezası verilir. 2. Ta'zir suçları: Devlet başkanının takdirine bırakılan suçlarda da sürgün cezası verilebilir.

Dağ köyüne sürgün edilen kişiler arasında şunlar bulunmaktadır: 1. Mehmet Can: 1960-62 yılları arasında Kadirli'de kaymakamlık yaparken, toprak ağalarının çıkarına karşı geldiği için Kars'a sürgüne gönderilmiştir. 2. Molla Sahaf Korkutata: 12 Eylül darbesinde, yolu olmayan bir dağ köyüne sürgün edilmiştir ve metrelerce karın altında yürümek zorunda kalmıştır.

El Cid (Rodrigo Díaz de Vivar), birkaç nedenden dolayı sürgün edilmiştir: 1. Siyasi Çekişmeler: Kastilya Kralı II. Sancho'nun öldürülmesinde rol oynadığı iddiaları ve kardeşinin tahta geçmesiyle yaşanan siyasi entrikalar. 2. Alfonso'nun Şüphesi: Alfonso VI'nın El Cid'i kıskanması ve ondan kurtulmak istemesi. 3. Sevilla Vergisini Zimmetine Geçirme: Sevilla'dan alınan vergiyi zimmetine geçirdiği suçlaması. 4. Granada Seferi: Granada'ya izinsiz sefer düzenlemesi ve bu durumun Alfonso'yu kızdırması.

Saint-Pierre, "Saint-Pierre et Miquelon" adlı Fransız bölgesine, yerel bir politikacının hain faaliyetlerini araştırdıktan sonra sürgün edilmiştir.

Nazım Hikmet'in mezarının Rusya'da olmasının nedeni, şairin 1951 yılında siyasi nedenlerden dolayı Türkiye'den kaçmak zorunda kalması ve sonraki 12 yılını sürgünde, önce Romanya, sonra da Sovyetler Birliği'nde geçirmesidir. Nazım Hikmet, 3 Haziran 1963 tarihinde Moskova'da vefat etmiş ve naaşı, Moskova'daki Novodeviçi Mezarlığı'na defnedilmiştir.