SosyalPolitika

Atatürk, kimsesiz çocukları manevi bir sorumluluk ve milli bir vazife olarak gördüğü için korumuştur. Atatürk'ün kimsesiz çocukları korumasının bazı nedenleri: Savaşların etkisi: Osmanlı'nın son dönemlerinde ve Kurtuluş Savaşı sırasında çok sayıda çocuk yetim kalmış veya kimsesiz kalmıştır. Toplumun geleceği: Çocukları sağlıklı, meslek sahibi ve üretken bireyler olarak yetiştirmeyi hedeflemiştir. Ahlaki değerler: Çocukların ruhen gelişimlerine önem vererek, iyi ahlaklı bir nesil yetiştirmeyi amaçlamıştır. Basına ve cemiyetlere etkisi: Dönem basını ve çeşitli cemiyetlerin faaliyetleriyle ebeveynleri bilinçlendirmeyi hedeflemiştir. Uluslararası örnek: Türkiye'de çocuklara yönelik koruyucu müdahaleleri, diğer ülkelerden daha erken başlatmıştır.

Selim Deringil'in "İhtida ve İrtidad" kitabı, 19. yüzyıl Osmanlı Devleti'nde din değiştirme (ihtida ve irtidad) pratiklerini ele almaktadır. Kitapta anlatılan konular arasında şunlar yer almaktadır: Etnik milliyetçilik ve vatandaşlık: Farklı etnik, milli ve dini cemaatlerin yaşadıkları dönüşümler ve bu dönüşümler sırasında biçimlenen milliyetçi perspektifler. Osmanlı İmparatorluğu'nun tavrı: Tanzimat'tan itibaren değişen ve sabit kalan araçlar ve yaklaşımlar aracılığıyla Osmanlı'nın ihtida ve irtidad karşısındaki tutumu. Sosyal politika: Kimlik inşasının sosyal politikası kavramları. Din değiştirmenin sosyal neticeleri: İhtida ve irtidad eylemlerinin Osmanlı toplumunda yarattığı sosyal ve siyasi etkiler.

Politik pusula testi, siyasi ideolojiyi iki eksenli bir spektrumda değerlendiren bir testtir: ekonomi politikası (sol-sağ) ve sosyal politika (otoriter-liberteryen). Bu tür testler, genellikle aşağıdaki gibi soruları içerir: - "Uluslararası hukuka aykırı askeri eylemler bazen haklı olabilir mi?"; - "Annelerin yoğun kariyerlere sahip olması gerekli midir?"; - "Ekonomik küreselleşme kaçınılmazsa, öncelikle insanlığa mı yoksa çok uluslu şirketlere mi hizmet etmelidir?". Bazı popüler politik pusula testi siteleri şunlardır: - MakeForms: Siyasi Pusula Testi şablonu sunar. - PoliticalCompass.org: 62 öneriye verilen yanıtları değerlendiren bir web sitesidir. - Dungeoner: Sekiz farklı siyasi değeri yüzde üzerinden değerlendiren bir test sunar.

Yoksulluk sınırı 2024 yılı Eylül ayında 70.835 TL olarak belirlenmiştir. Dolayısıyla, 20 bin TL yoksulluk sınırı olarak kabul edilmemektedir.

Danimarka ve İsveç'in her ikisi de kendi alanlarında avantajlar sunmaktadır. Danimarka, yaşam kalitesi ve sosyal politikalar açısından öne çıkmaktadır. İsveç ise doğal güzellikleri ve çeşitli manzaraları ile dikkat çekmektedir. Sonuç olarak, tercihler kişisel zevklere ve ihtiyaçlara göre değişecektir.

Amerika'da ev hanımlarına maaş verilmemektedir. Ancak, ev hanımları için emeklilik hakkı tanınmaktadır. Ayrıca, TBMM'de görüşülen bir kanun teklifiyle, 25 yıl evli kalan ev hanımlarına emeklilik hakkı tanınması ve aylık 16.881 TL emekli maaşı bağlanması önerilmektedir.

Gelir dağılımı eşitsizliğini azaltmak için aşağıdaki önlemler alınabilir: 1. Eğitim Fırsatlarının Eşitlenmesi: Her bireyin iyi bir eğitim alabilmesi, daha iyi iş fırsatlarına erişimini artırır ve gelir eşitsizliğini azaltır. 2. Vergi Reformları: Yüksek gelirli bireylerden daha fazla vergi alınması ve bu gelirin sosyal hizmetlere yönlendirilmesi, gelir dağılımında daha adil bir denge sağlar. 3. Asgari Ücret ve İş Güvencesinin Artırılması: Asgari ücretin yaşam standartlarına uygun bir seviyeye çıkarılması ve iş güvencesinin sağlanması önemlidir. 4. Dijital Beceri Eğitimleri: Teknolojiye erişim ve dijital becerilerin yaygınlaştırılması, düşük vasıflı işçilerin daha iyi iş olanaklarına erişmesine katkı sağlar. 5. Sağlık ve Sosyal Güvenlik Hizmetlerinin Genişletilmesi: Düşük gelirli bireylerin sağlık ve sosyal güvenlik hizmetlerine erişimini artırmak, yaşam standartlarını yükseltir. 6. Kapsayıcı Ekonomik Büyüme Politikaları: Büyümenin tüm topluma yayılmasını hedefleyen politikalar izlenmelidir.

Uluslararası sosyal hizmet uygulamaları, sosyal hizmet alanlarını kapsayan konularda yapılmış uluslararası antlaşmalar, sözleşmeler, bildirgeler ve kararlar çerçevesinde şekillenir. Bu uygulamalar arasında öne çıkanlar şunlardır: 1. İnsan Hakları ve Sosyal Adalet: Birleşmiş Milletler ve bağlı kuruluşlar tarafından kabul edilen insan hakları bildirgeleri ve sözleşmeleri, sosyal hizmetlerin insan hakları temelinde yürütülmesini sağlar. 2. Çocuk Hakları: Çocuk Hakları Sözleşmesi ve Pekin Kuralları gibi belgeler, çocukların korunmasına ve gelişimlerine yönelik programları destekler. 3. Kadın Hakları: Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Tasfiye Edilmesine Dair Sözleşme gibi uluslararası belgeler, kadınların sosyal statüsünün iyileştirilmesini hedefler. 4. Göçmen ve Sığınmacı Hakları: Cenevre Sözleşmesi ve Mültecilerin Statüsü ile ilgili Protokol gibi düzenlemeler, göçmen ve sığınmacıların haklarını korur. 5. Çalışma Koşulları: Uluslararası Çalışma Örgütü (UÇÖ), çalışma koşullarının iyileştirilmesi ve uluslararası çalışma standartlarının geliştirilmesi için teknik işbirliği sağlar. Ayrıca, sosyal hizmet uzmanları, eğiticilik, organizatörlük, arabuluculuk ve savunuculuk gibi rollerle sosyal politikaların oluşturulmasına katkıda bulunurlar.

Kadın kolları, siyasi partiler ve sosyal kuruluşlarda kadınların haklarını savunmak ve toplumsal hayatta aktif rol almalarını sağlamak amacıyla faaliyet gösteren birimlerdir. Kadın kollarının görevleri arasında şunlar yer alır: Cinsiyet eşitliğinin uygulanması: Toplumsal yaşamın her alanında kadınların özgür ve eşit bireyler olarak yer almalarına katkıda bulunmak. Kadına yönelik şiddetle mücadele: Kadına yönelik şiddeti politik bir mesele olarak ele almak ve gerekli yönergeleri hazırlamak. Siyasi katılımı teşvik etmek: Kadınların siyasette daha fazla temsil edilmesi için çalışmalar yapmak. Sosyal politikalar üretmek: Kadınlar ve çocuklar başta olmak üzere, dezavantajlı grupların sosyal politikalara erişimi için savunuculuk yapmak. Medya ilişkileri: Kadın kollarının kamuya ve halka dönük yüzünü temsil etmek, parti siyasetini ve politikalarını kadınlara aktarmak. Eğitim ve bilinçlendirme: Kadınlar için eğitim programları düzenlemek ve toplumu kadın hakları konusunda bilinçlendirmek.

"Elele Projesi", 2012 yılı Engelliler Destek Programı (EDES) kapsamında Samsun Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü tarafından sunulan bir projedir. Projenin amacı, Samsun, Tokat, Amasya ve Çorum illerinde farklı özür gruplarına yönelik etkinlik gösteren sivil toplum örgütleri, kamu kurumları ve yerel yönetimleri bir araya getirerek: "Engellilik, Engelli Hakları, Hak Temelli Yaklaşım, Savunuculuk, Ayrımcılıkla Mücadele" konularında bilgi düzeylerini geliştirmek ve farkındalıklarını artırmaktır. Ayrımcılıkla mücadele süreçlerinde etkinliklerini yükseltmektir.

Kalenin refahının düşmesinin birkaç nedeni olabilir: 1. Yoksulluk Yasaları: Malthus'un görüşüne göre, yoksulluk yasaları fakirlerin durumunu kötüleştirebilir çünkü yiyecek miktarındaki artışa karşılık nüfusun daha fazla artmasına ve uzun vadede fakirlerin genel durumunun daha da kötüye gitmesine yol açabilir. 2. Ekonomik Krizler: 1970'li yıllarda yaşanan petrol bunalımları ve ekonomik krizler, işsizlik oranlarını artırdı ve sosyal eşitsizliği önemli ölçüde artırdı. Bu tür ekonomik zorluklar, kalenin refahını olumsuz etkileyebilir. 3. Özelleştirme ve Devlet Müdahalesinin Azalması: Neoliberal politikalar çerçevesinde, kamu hizmetlerinin özelleştirilmesi ve devlet müdahalesinin azaltılması, refah devletinin boyutunu küçülttü ve kalenin ekonomik kaynaklarını zayıflattı. 4. Enflasyon ve Gelir Dağılımı Bozukluğu: Enflasyon, gelir dağılımını bozarak dar gelirlilerin alım gücünü düşürür ve refah seviyesini düşürür.

Yeniden dağılım ilkesi, gelir veya servetin dağılımındaki genel eşitsizlikleri azaltmak amacıyla mali veya sosyal politika önlemleri yoluyla gelir veya servetin kullanımını değiştirme sürecini ifade eder.

Sosyo ekonomik durum araştırması çeşitli nedenlerle yapılır: 1. Adil Karar Verme: Tarafların maddi ve sosyal durumlarının detaylı bir şekilde incelenmesi, nafaka ve mal paylaşımı gibi konularda adil kararların alınmasını sağlar. 2. Toplumsal Sorunları Çözme: Toplumun genel sağlığı, ekonomik gücü ve sosyal adalet düzeyini anlamak için gerekli verileri sağlar. 3. Politika Geliştirme: Elde edilen bilgiler, kamu politikalarının belirlenmesinde ve toplumsal gelişim hedeflerinin oluşturulmasında kullanılır. 4. Eğitim ve Sağlık Hizmetleri: Bireylerin eğitim seviyesi, sağlık durumu ve bu hizmetlere erişimlerinin değerlendirilmesi, yaşam kalitesini artırmak için önemlidir.

Atatürk'ün sağlık anlayışı, sağlık hizmetlerini devletin yerine getirmekle yükümlü olduğu etik bir ödev olarak kabul eder. Atatürk'ün sağlık anlayışında öne çıkan bazı noktalar: Nüfus artışı: Doğumların artırılması ve ölümlerin azaltılması hedeflenmiştir. Bulaşıcı hastalıklarla mücadele: Sıtma gibi bulaşıcı hastalıklarla savaşmak önemli bir önceliktir. Gelecek nesillerin sağlığı: Çocukların sağlıklı ve çalışmaya kabiliyetli bir şekilde yetişmesi için yaşadıkları bölgelerin sağlıklı olması sağlanmalıdır. Sağlık hizmetlerinin kapsamı: Sağlık hizmetleri, koruyucu sağlık hizmeti anlayışı, sağlık eğitimi ve toplum katılımını içermelidir.

Pozitif ayrımcılık, dezavantajlı gruplara mensup kişilere, genelin faydalandığı haklardan yararlanabilmeleri için çeşitli durumlarda uygulanır: Eğitim: Dezavantajlı öğrenciler için burslar, kotalar ve özel eğitim programları gibi uygulamalar. İş hayatı: Cinsiyet eşitliği sağlamak amacıyla kadınlara yönelik uygulamalar, kadın çalışan oranını artırmak ve yönetici pozisyonlarına kadınların atanmasını teşvik etmek. Sağlık hizmetleri: Tekerlekli sandalye kullanan çalışanlar için asansör ve tuvalet gibi alanların düzenlenmesi. Siyasi yaşam: Kadınların siyasete daha aktif katılımını sağlamak adına uygulanan kota yöntemleri. Bu uygulamalar, toplumdaki eşitsizlikleri azaltmayı ve sosyal adaleti sağlamayı amaçlar.

Yarı kamusal hizmetlerin özellikleri şunlardır: 1. Hem kamu hem de özel sektör tarafından sunulma: Bu tür hizmetler genellikle devlet tarafından sağlanırken, özel sektörden de katkı alınabilir. 2. Pozitif dışsallıklar: Yarı kamusal hizmetler, bireylere ve topluma fayda sağlar. 3. Kısmi bölünebilirlik: Bu hizmetlerin faydaları kısmen bölünebilir ve kimin ne kadar yararlandığının tespiti kısmen mümkündür. 4. Fiyatlandırma: Hizmetler için bir bedel belirlenir ve bu bedel hizmetin tam maliyetini oluşturmaz. 5. Kullanım kısıtlamaları: Hizmetlerin kullanımında belirli kısıtlamalar veya ücretlendirme sistemleri uygulanabilir. 6. Hedef kitle: Yarı kamusal hizmetler genellikle belirli bir kitleye yönelik tasarlanır.

Pozitif ayrımcılık, dezavantajlı gruplara mensup kişilere verilen ekstra hakları ifade eder. Pozitif ayrımcılığın amaçları: - Fırsat eşitliğini sağlamak. - Toplumda dışlanmış grupların sosyal, ekonomik ve politik yaşama katılımını artırmak. - Tarihsel ayrımcılığı düzeltmek. Pozitif ayrımcılık, cinsiyet, ırk, engellilik, yaş, cinsel yönelim gibi çeşitli özelliklere dayalı olarak uygulanabilir.

Refah devletlerinde sosyal harcamaların analizi, bu devletlerin vatandaşlarına sunduğu sosyal hakların ve politikaların finansmanını ve etkisini incelemeyi içerir. Ana bileşenler sosyal harcamalar genellikle şunlardır: - Sosyal güvenlik programları: Yaşlılık, sağlık ve işsizlik sigortaları gibi. - Sosyal hizmetler: Eğitim, sağlık, konut edindirme hizmetleri ve sosyal yardımlar. Analizde dikkate alınan unsurlar arasında: - GSYİH'ya oran: Refah devletlerinde kamu harcamalarının ve sosyal harcamaların GSYİH içindeki payı önemli bir göstergedir. - Harcama trendleri: Sosyal harcamaların zaman içindeki artışı veya azalması, devletin sosyal politikalarındaki değişimleri yansıtır. - Sınıflandırma: Esping-Andersen'in üçlü sınıflandırması gibi farklı refah devleti modelleri, sosyal harcamaların dağılımını ve niteliğini anlamak için kullanılır.

Uluslararası çalışma hukuku ve uluslararası sosyal politika arasındaki farklar şunlardır: 1. Kapsam: Uluslararası çalışma hukuku, iş ilişkileri ve çalışma yaşamına ilişkin kuralları ve normları düzenlerken, uluslararası sosyal politika daha geniş bir alanı kapsar ve bireylerin yaşamları boyunca karşılaşabilecekleri tüm risklere ve olumsuzluklara karşı korunmalarını hedefler. 2. Amaç: Uluslararası çalışma hukuku, çalışma koşullarının iyileştirilmesi, hak ve özgürlüklerin standartlaştırılması gibi amaçlara odaklanır. 3. Kaynaklar: Uluslararası çalışma hukuku, uluslararası andlaşmalar, sözleşmeler ve tavsiye kararları gibi kaynaklara dayanırken, uluslararası sosyal politika ayrıca Birleşmiş Milletler belgeleri ve Avrupa Konseyi sözleşmeleri gibi belgeleri de referans alır.

Sosyal hizmet yöntem ve teknikleri dört ana başlıkta incelenir: 1. Bireyle sosyal hizmet (mikro sosyal hizmet). 2. Gruplarla sosyal hizmet (mezzo sosyal hizmet). 3. Toplumla sosyal hizmet (makro sosyal hizmet). 4. Sosyal hizmet araştırması.